– Πάτερ, είναι δυνατό να ζούμε στον κόσμο και να σωθούμε;
– Και βέβαια είναι δυνατό, απάντησε ο όσιος, αν δεν ζούμε με το τραλαλά, αλλά με ειρήνη και ταπείνωση.
Άλλες φορές σε παρόμοιες ερωτήσεις έδωσε τις ακόλουθες απαντήσεις:
– Να ζούμε με ευθύτητα, χωρίς φαρισαϊκή υποκρισία.
– Να μην απελπιζόμαστε, να μην κατακρίνουμε και να μην πικραίνουμε κανέναν. Όλους να τους αγαπούμε και όλους να τους τιμούμε.
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 25-6-2022
Πανασιολογιώτατον Καθηγούμενον
Ἀρχιμανδρίτην π. Νικόλαον
καί σεβαστήν Γεροντίαν
Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου
Σεβαστοί πατέρες Εὐλογεῖτε.
Μέ τόν ἁρμόζοντα σεβασμό πρός ὑμᾶς, ὡς μοναστηριακήν ἀρχήν ὅλων τῶν ἐξαρτηματικῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς μας, θά ἤθελα νά σᾶς ἀπασχολήσω γιά ἕνα σοβαρότατο θέμα, τό ὁποῖο πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ μέ φιλάδελφα αἰσθήματα καί μέ βάση τήν ὑποχρέωση ὅλων τῶν Χριστιανῶν, καί ἰδιαίτερα ἡμῶν τῶν Μοναχῶν, νά μήν ὑποχωροῦμε σέ θέματα Πίστεως καί Ἀληθείας.
Το 1907 ανέλαβε εφημέριος στον ναό του χωριού Ντίμτσεβο της επαρχίας Τβερ. Στη θέση αυτή ο π. Μιχαήλ παρέμεινε τριάντα χρόνια –ως τη σύλληψή του–, διακονώντας τον Θεό με ευλάβεια και ποιμαίνοντας τους πιστούς με ζήλο.
Η υποδείγματική βιοτή και το ποιμαντικό έργο τού απλού λευΐτη κίνησαν το μίσος των μπολσεβίκων, οι οποίοι άρχισαν σιγά-σιγά να δημεύουν τα λίγα περιουσιακά στοιχεία που διέθετε, επιβάλλοντάς του δυσβάσταχτους φόρους. Έτσι, το 1929, όντας πια χήρος και ζώντας με τη μοναχοκόρη του, είχε χάσει όλη του την περιουσία –το σπίτι του, το αγρόκτημά του, ένα άλογο, μία αγελάδα και πενήντα μελίσσια. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να εγκατασταθεί στο σπιτάκι που βρισκόταν δίπλα στην εκκλησία.
Μακαριστού Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη †
Ὁλόκληρη ἡ ζωὴ μας εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν σκέψεών μας, μποροῦμε μὲ τὶς σκέψεις μας γιὰ παράδειγμα νὰ ἀλλάξουμε τὸ μέλλον μας, τὸ μέλλον μας δὲν εἶναι δεδομένο, δὲν ὑπάρχει γραφτό, δὲν ὑπάρχει κισμέτ, ἐμεῖς θὰ ἀποφασίσουμε ποιὸ θὰ εἶναι τὸ μέλλον μας. Μὲ τὶς σκέψεις μας μποροῦμε νὰ κάνουμε καὶ τὸν Θεὸ νὰ ἀλλάξει τὸ μέλλον ποὺ εἶχε κατὰ νοῦ Του γιά μᾶς.
Όλες οι αρετές μας ετοιμάζουν για την ένωση με τον Θεό. Αυτός είναι και ο σκοπός της ζωής μας – η ένωση με τον Θεό. Θέωση, όπως λένε οι θεολόγοι. Όλες οι αρετές… Ωστόσο, με την προσευχή συμβαίνει κάτι το θαυμαστό! Η προσευχή μάς ενώνει με τον Θεό, και δε μας ετοιμάζει μόνο για την ένωση μαζί Του. Γι΄ αυτό, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για να συναντηθούμε με τον Θεό. Να δώσουμε σημασία στο πώς θα παρουσιαστούμε ενώπιον του Θεού. Είναι σημαντικό. Δεν είναι μικρό πράγμα.
Δε θα ισχυριστούμε ότι η προσευχή είναι καθαρά πνευματική ασχολία και ότι αφορά μόνο την ψυχή. Όχι! Κάποτε, ένας μορφωμένος άνθρωπος μου είπε:
Ω, εάν το έργο αυτό είχε συμβεί μόνο τότε! Οι χριστιανοί όμως επί δύο χιλιάδες τώρα χρόνια κτυπούν το θείο Πρόσωπο του μεγάλου μας Ευεργέτη και Αυτός μας αντικρύζει με λύπη και απορία.
Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης (1835 - 1902) γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Λαυρέντιος του Πηλίου.
Εκεί έμαθε τα πρώτα γράμματα από τον εφημέριο του χωριού και στη συνέχεια μόνασε στη Μονή Εσφιγμένου όπου έλαβε και το προσωνύμιο «Εσφιγμενίτης».
1. «Οι άνθρωποι σήμερα, έλεγε ο Γέροντας Φιλόθεος, είναι ακράτητοι. Λαός και κλήρος, σαν αχαλίνωτα αλόγα, τρέχουν στην αμαρτία.
Δεν συλλογίζονται το Θεό, το θάνατο, την κρίση, την ανταπόδοση, τίποτα – τίποτα, μόνο για την ύλη ενδιαφέρονται, για το σώμα για τις ηδονές, για τις τιμές. Πολύ λίγοι είναι εκείνοι πού έχουν αληθινά ενδιαφέροντα και ίσως για χάρη αυτών των λίγων κρατάει ο Θεός τον κόσμο».
2. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε: «Όσοι αναπαύονται μέσα στον υλικό κόσμο και δεν ανησυχούν για τη σωτηρία της ψυχής τους, μοιάζουν με τα ανόητα πουλάκια πού δεν θορυβούν μέσα στο αυγό, για να σπάσουν το τσόφλι, να βγουν έξω να χαρούν τον ήλιο — το ουράνιο πέταγμα στην παραδεισένια ζωή – αλλά παραμένουν ακίνητα και πεθαίνουν μέσα στο τσόφλι του αυγού».
Όμως μεσολαβεί και το γεγονός της αμαρτίας, η οποία μας χωρίζει από τον Θεό. Τι είναι η αμαρτία; Η αμαρτία είναι μία εγωιστική στάση του ανθρώπου απέναντι στον Θεό και απέναντι στους συνανθρώπους του. Κάθε φορά που ο άνθρωπος φέρεται εγωιστικά απέναντι στον Θεό και στον συνάνθρωπό του, αυτό είναι αμαρτία.
