Θεοφάνης Μαλκίδης: Ζουράφα (Λαδόξερα) και εθνική κυριαρχία

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

1. Εθνική κυριαρχία και Αιγαίο

Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα μετά τις δηλώσεις του επικεφαλής του γειτονικού παρακράτους για τη Ζουράφα και κατ΄ επέκταση για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), έφερε στο προσκήνιο θέματα με μεγάλο εθνικό και διεθνές ενδιαφέρον. Παράλληλα αναδείχτηκαν και συνιστώσες που σχετίζονται με τα παραπάνω και ιδιαίτερα με το κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί- στην παρούσα συγκυρία- να ανακηρύξει την ΑΟΖ και εάν αυτή περιλαμβάνει όλη την ελληνική επικράτεια, δηλαδή από το Καστελλόριζο μέχρι  τη Ζουράφα  («Λαδόξερα»), αν ληφθούν υπόψη οι σχετικές δηλώσεις και πράξεις του επικεφαλής της κατοχικής Τουρκίας.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Ένα κράτος με ποινικό μητρώο: Έργα και Ημέραι των εκατό ετών Τουρκικής «Δημοκρατίας»

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Ο αείμνηστος καθηγητής μας Νεοκλής Σαρρής έλεγε με εμφατικό τρόπο ότι  η Τουρκία δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο. Όσοι κατηγορούν τη Γερμανία για την Ναζιστική της περίοδο  και για τα εγκλήματά της «ξεχνούν» να αναφερθούν στους αιώνες εγκλημάτων του οθωμανικού κράτους, το οποίο τα τελευταία εκατό χρόνια έχει αντικατασταθεί από την Τουρκική «Δημοκρατία», η οποία συνεχίζει την ίδια τακτική. 

Σε όλη την Τουρκία και τη Διασπορά της, καθώς και σε φίλιες χώρες, καθεστώτα και οργανώσεις, ενίοτε τρομοκρατικές και δολοφονικές,  όλοι γιορτάζουν την 100η επέτειο της «Δημοκρατίας», επέτειος η οποία έχει να παρουσιάσει τα εξής «επιτεύγματα»:

Θεοφάνης Μαλκίδης: 28η Οκτωβρίου στο Καστελλόριζο

 Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Παρότι υπάρχουν σημεία οίκησης ήδη από το 1660-1100 αιώνα π.Χ, οι ιστορικές αναφορές για  το Καστελλόριζο αρχίζουν από τον 4ο αιώνα π.Χ, όπου καταγράφεται με το όνομα Μεγίστη ή Μεγίστα, όνομα το οποίο προέκυψε από  ότι είναι το μεγαλύτερο νησί από τη συστάδα των δεκατεσσάρων (ανάμεσά τους  και η Ρω εκεί όπου η  Δέσποινα Αχλαδιώτη, επί 40 χρόνια από το 1943 ως το θάνατό της το 1982, ύψωνε την ελληνική σημαία) ή σύμφωνα με το μύθο, στον Μεγιστέα, τον πρώτο οικιστή. Μετά την κατάκτηση του νησιού  από τους Ιωαννίτες ιππότες  τον 14ο αιώνα,  υπάρχουν ονομασίες όπως  Castel Roux, Castellorizo, Castello Rozzo, Castello Rugio, ενώ μία πηγή αναφέρει ότι το Καστελλόριζο προέκυψε από το Castello Rosso, λόγω του κόκκινου χρώματος του βράχου από τον οποίο χτίστηκε το κάστρο από τους Ιωαννίτες.

17 Οκτωβρίου 1941: Το ατιμώρητο έγκλημα στα Κερδύλια Σερρών (κατάλογος με τα ονόματα των αθώων θυμάτων)

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Ξημερώματα της 17 Οκτωβρίου 1941 δύο λόχοι του 220ου Τάγματος Σκαπανέων της Βέρμαχτ με δύναμη 250 ανδρών υπό τις διαταγές των λοχαγών Βέντλερ  και Σράινερ ξεκίνησαν από τον Σταυρό Θεσσαλονίκης για τα Κερδύλια Σερρών έχοντας μαζί τους κρατούμενους Κερδυλλιώτες. Φτάνοντας κοντά στα χωριά άφησαν τα αυτοκίνητα, άρχισαν να ανεβαίνουν από τρία σημεία και περικύκλωσαν τα Άνω Κερδύλια από την θέση Στρόβολο και τα Κάτω Κερδύλια από την θέση Λειβάδια. 

 

Οι στρατιώτες της Βέρμαχτ συγκέντρωσαν τους άρρενες κατοίκους μεταξύ 16 και 60 χρόνων στις θέσεις Αλώνια και Κούτρες. Οι γυναίκες και τα παιδιά αρχικώς συγκεντρώθηκαν στα σχολεία και στη συνέχεια, αφού είχαν απομακρυνθεί οι άντρες, τους επιτράπηκε να πάρουν μαζί τους όσα πράγματα μπορούσαν και να φύγουν προς το Καστρί και την Ευκαρπία ενώ κλείδωσαν σε κοινοτικό κατάστημα 23 υπερήλικες, οι οποίοι αργότερα κινδύνεψαν από την πυρπόληση του χωριού.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Οι εγκληματίες της κατοχικής Τουρκίας διαπραγματευτές για την ειρήνη; Ελληνική πρωτοβουλία για διάσκεψη στους Δελφούς!

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Στην Αθήνα και τη Λευκωσία, μία μορφωμένη, επαρκής, ώριμη, θαρραλέα, σίγουρη  για τον εαυτό της πολιτική τάξη,  που θα είχε τη γνώση  να  κοιτάξει πίσω για να πάει  μπροστά, θα έπρεπε με αυτοπεποίθηση αναλάβει διεθνή πρωτοβουλία για τη σύγκληση διάσκεψης για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, διάσκεψη η οποία θα πρέπει να γίνει στους Δελφούς. Δε χρειάζεται βεβαίως να αναλυθεί εδώ τι σημαίνει για την οικουμένη, για την ανθρωπότητα ο μοναδικής αξίας τόπος των Δελφών.

Ωστόσο επειδή το επίπεδο της λεγόμενης πολιτικής τάξης, είναι πολύ χαμηλό, αντί να ξέρει τι σηματοδοτεί, τι συμβολίζει το  κόσμημα των Δελφών, αντί να διαβάζει Θουκυδίδη, αντί να προστατεύσει τον Ελληνισμό, διαβάζει τις  δημοσκοπήσεις και τα e-mail από εγχώρια και ξένα κέντρα, τις οδηγίες των συμβούλων, των επικοινωνιολόγων και των διαφημιστών .

Θεοφάνης Μαλκίδης: Η νέα εθνοκάθαρση του Αρμενικού λαού στο Αρτσάχ( Ναγκόρνο Καραμπάχ) ή «ποιος θυμάται τους Αρμένιους;»

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Όταν ο επικεφαλής της Ναζιστικής Γερμανίας προετοίμαζε μαζί με τους υπόλοιπους δολοφόνους, τα μαζικά εγκλήματα που σημάδεψαν την ανθρωπότητα, αφού αναφέρθηκε με κολακευτικά λόγια στον Κεμάλ, στο φυσικό και ηθικό αυτουργό της Γενοκτονίας Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων, ρωτήθηκε από τους συνεργάτες τους πως θα παρακαμφθεί η πιθανότητα να λογοδοτήσουν για τις πράξεις αυτές. Η απάντηση του Χίτλερ συνοψίστηκε στη φράση  «ποιος θυμάται τους Αρμένιους;». Οι λέξεις αυτές ήταν και παραμένουν  την  επιβεβαίωση ότι το έγκλημα των Νεότουρκων και των Κεμαλικών εναντίον των Αρμενίων, των Ελλήνων και των άλλων λαών επειδή δεν τιμωρήθηκε, μπορεί να επαναληφθεί.

Το διακόνημα του Άτλαντα.

Στις σελίδες της ελληνικής μυθολογίας, ο μαυρο-Άτλαντας, ο τιμωρημένος τιτάνας, αιωνίως κρατούσε τους ουρανούς στα χέρια του. 

 

Το ίδιο το στερέωμα ως βάρος στους ώμους του.

 

Και λοιπόν;! Σιγά το κατόρθωμα!

Γέροι παπάδες, που δεν μπορούν ούτε το σώμα τους να σύρουν, ασθενικά καλογέρια, νέοι αφοσιωμένοι, απαθείς και εμπαθείς, άγιοι ενεργεία και εν δυνάμει, όταν λειτουργούν φέρουν στην παλάμη τους το σύμπαν ολάκερο. 

Θεοφάνης Μαλκίδης: Συζήτηση με την κατοχική Τουρκία ;

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Πριν από λίγες ώρες ο πρόεδρος της Τουρκίας και συγκυβερνήτης- συνέταιρος των Γκρίζων Λύκων,  από το βήμα του  οργανισμού του οποίου τα ψηφίσματα, αλλά και τους εκπροσώπους του, όταν δεν τους απειλεί με μπουλντόζες, τους γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, απαίτησε τα εξής:  να αναγνωρίσει ο ΟΗΕ την ανεξαρτησία των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και να συνάψει διπλωματικούς, πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς με το ψευδοκράτος. Επιπλέον   ο ηγέτης της κατοχικής Τουρκίας από το ίδιο βήμα σε πρωτοφανή κατάχρηση και παραβίαση της διπλωματικής- πολιτικής αβρότητας, στρεψοδίκησε λέγοντας ότι περιμένει από την  ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο «να τηρεί στάση ουδετερότητας», ενώ παράλληλα υπογράμμισε ότι το προφίλ αυτής της δύναμης «έχει πληγεί» και ότι κινδυνεύει να πληγεί ακόμη περισσότερο! (Τι εννοούσε άραγε , αφού όλος ο πλανήτης είδε τους εποίκους να τραμπουκίζουν  τη δύναμη του ΟΗΕ; )  

Θεοφάνης Μαλκίδης: Μήπως ήρθε (επιτέλους ) η στιγμή η Ελληνική Δημοκρατία να ζητήσει από την κατοχική Τουρκία την αναγνώριση της Γενοκτονίας;

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*

Τέτοιες ώρες του 1922, ημέρα του Σταυρού για την Ορθοδοξία, ημέρα Σταύρωσης για τον Ελληνισμό, γραφόταν ο τραγικός επίλογος μίας από τις πιο βάρβαρες πράξεις που γνώρισε η ιστορία της ανθρωπότητας. Της Γενοκτονίας εναντίον του Ελληνισμού.

Η Γενοκτονία εναντίον του Ελληνισμού που ζούσε στο Οθωμανικό κράτος, στο καθεστώς των Νεότουρκων μετά το 1908 και μετά το 1918 στο καθεστώς του Κεμάλ το προσχεδιασμένο, οργανωμένο και συστηματικό έγκλημα εναντίον του Ελληνικού έθνους, έχει πολλές όψεις και αφορά τη μνήμη των θυμάτων, τους διασωθέντες και τους απογόνους των θυμάτων, την Ελληνική Δημοκρατία, την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα. Το Ελληνικό έθνος για δύο και πλέον δεκαετίες υπέστη τη βαρβαρότητα των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας, της Επιτροπής «Ένωσης και Πρόοδος» των Νεότουρκων και εν τέλει του καθεστώτος του Μουσταφά Κεμάλ, μηχανισμοί οι οποίοι δολοφόνησαν, βίασαν, κατακρεούργησαν και αφαίρεσαν τη ζωή πάνω από ένα εκατομμύριο Ελλήνων, προσφυγοποιώντας πάνω από ενάμιση εκατομμύριο.

Θεοφάνης Μαλκίδης: 11 Σεπτεμβρίου 1921 : Το Ολοκαύτωμα της Σάντας του Πόντου

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

Ήταν εκατόν δύο χρόνια  πριν,  την 11η  Σεπτεμβρίου 1921, όταν πάνω από 500 Ελληνίδες και Έλληνες της Σάντας του Πόντου, κυνηγημένοι από τους Γενοκτόνους Τούρκους και για να μην προδοθούν, αποφάσισαν να θυσιάσουν επτά νήπια, των οποίων το κλάμα αποκάλυπτε τη θέση τους.

Τα βρέφη της Σάντας έσωσαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους και αποτελούν την κορυφαία ίσως στιγμή του Ελληνικού Ολοκαυτώματος,  τραγική και επώδυνη πράξη που σημάδεψε τις επτά μητέρες που αποχωρίστηκαν τα σπλάχνα των σπλάχνων τους.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Τα «Σεπτεμβριανά» του 1955 και η Τουρκία: όταν το κράτος έγινε παρακράτος και το παρακράτος έγινε κράτος….

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

H εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το Σεπτέμβριο του 1955 αποτελεί μία μελανή στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι η αντίστοιχη «Νύχτα των Κρυστάλλων» για τον Ελληνισμό. Της δίωξης του Ελληνισμού είχαν προηγηθεί και άλλες πράξεις που παραβίαζαν διεθνείς συνθήκες αλλά και την ανθρώπινη ηθική:  απελάσεις, απαγόρευση εξάσκησης επαγγελμάτων, κατασχέσεις περιουσιών, επεμβάσεις στις εκλογές των ομογενειακών ιδρυμάτων, παρεμβολή εμποδίων στη λειτουργία των εκπαιδευτηρίων, στρατολόγηση Ελλήνων και η αποστολή τους σε «τάγματα εργασίας», «φορολογία περιουσίας» με την οποία η Τουρκία όρισε κεφαλικό φόρο που έφθανε να είναι διπλάσιος ή και τριπλάσιος της συνολικής αξίας της περιουσίας, ενώ στην περίπτωση που οι Έλληνες δεν κατέβαλλαν τον φόρο εντός 15 ημερών, οι αρχές είχαν δικαίωμα να κατάσχουν την περιουσία του. Μάλιστα όλα τα παραπάνω έγιναν  όταν η πατρίδα μας πολεμούσε το Ναζισμό- Φασισμό και η Τουρκία διαπραγματευόταν πότε με το Χίτλερ και πότε με τον Τσόρτσιλ, το Αιγαίο και  την Κύπρο ….

Θεοφάνης Μαλκίδης: 1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1821: Το (άγνωστο) Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1821: Το (άγνωστο) Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Η συμπλήρωση διακοσίων δύο  ετών από το (άγνωστο) Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου του 1821, αποτελεί το αποκορύφωμα της επαναστατικής συμβολής του νησιού της Θράκης στην εθνεγερσία.

Θεοφάνης Μαλκίδης: «Θα σε στείλω στον Έβρο» : Αδιαφορία, Εισβολή και Εισαγόμενοι Εμπρησμοί!

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*

 

Η φράση «θα σε στείλω στον Έβρο» ως απειλή των προϊσταμένων προς τους υφιστάμενους, ως λόγος και πράξη εξορίας των ανεπιθύμητων δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών και άλλων που τα έβαλαν με το θηρίο της κομματοκρατίας, καταγράφει με περιεκτικό τρόπο την  αντίληψη για τη Θράκη  και ειδικότερα για τον Έβρο, αντίληψη η οποία διαμορφώθηκε μετά την απελευθέρωσή της και την ένωσή της με τον εθνικό κορμό.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Σολωμός Σολωμού και ο Αττίλας που συνεχίζεται…..

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Κατά τραγική ειρωνεία η πράξη αμφισβήτησης της τουρκικής εισβολής, η ουσιαστική πράξη απελευθέρωσης από την Τουρκική κατοχή, η απόπειρα εξαφάνισης του συμβόλου της Τουρκικής παρουσίας στην Κύπρο από τον  Σολωμό Σολωμού στις 14 Αυγούστου 1996, συνέπεσε με την 14η Αυγούστου 1974, όταν ο τουρκικός φασιστικός στρατός ολοκλήρωνε το βιασμό της Κύπρου με τον Αττίλα 2 .

Συμπίπτει όμως και με τη σημερινή εισβολή του νέου Αττίλα στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη.  Με την νέα άλωση που επιχειρείται ενάντια στον Ελληνισμό: από τη Λευκωσία και το Καστελόριζο μέχρι τον Έβρο.

Με τον Κυπριακό Ελληνισμό έχω μακροχρόνιους, ιστορικούς και προσωπικούς δεσμούς. Με εμπνέει ως άνθρωπο και ως Έλληνα ο  αγώνας αυτού του  σημαντικού μέρους του Ελληνικού λαού  για την απελευθέρωσή του από τους αποικιοκράτες. Με εμπνέει ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Κυριάκος Μάτσης και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές. Με εμπνέει η αντίσταση στους Τούρκους  κατακτητές το 1974, ο αγώνας των νέων, των  μαθητών, των  μοτοσικλετιστών, των οικογενειών των αγνοούμενων, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, ο Τάσος Ισαάκ, ο Σολωμός Σολωμού. Με εμπνέει η  πράξη αντίστασης του Κυπριακού Ελληνισμού, ο οποίος στις παλιές και νέες απόπειρες για αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, στις προσπάθειες για παραδοχή της αδικίας, της κλοπής, της βαρβαρότητας, λέει όχι .

Οι Τούρκοι κατακτητές  νόμισαν, πίστεψαν, είχαν τη ψευδαίσθηση,  ότι με τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού (όπως βεβαίως και με την αντίστοιχη και επίσης ατιμώρητη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ), τον Αύγουστο του  1996, θα επικρατούσε, θα κυριαρχούσε και ψυχολογικά ο  Αττίλας 2 , θα νομιμοποιούνταν η εισβολή, θα προετοιμαζόταν ο Ελληνισμός για νέα υποχώρηση, ταπείνωση, υποταγή, παράδοση, κατάκτηση.

Ο επίσης δολοφονημένος, αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της απελευθέρωσης Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έλεγε πως “η ελευθερία ποτέ δεν χαρίζεται από τον καταπιεστή, πρέπει να απαιτηθεί από τον καταπιεσμένο”, προσθέτοντας πως “όταν ένας άνθρωπος δολοφονείται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα για την απελευθέρωση ενός έθνους, τότε συμβάλλει στην ανάστασή του”.

Και είναι βέβαιο ότι ο  Σολωμός Σολωμού, ο Τάσος Ισαάκ, οι οποίοι  απαίτησαν την ελευθερία, το αυτεξούσιο,  έχουν συμβάλει στο ποθούμενο: στην Ανάσταση του Ελληνισμού της Κύπρου, στην αντίσταση του Ελληνισμού στην υποταγή και την ταπείνωση,  που επιχειρείται σήμερα από την Τουρκία στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Έσχατο αλλά όχι τελευταίο: με την καταγραφή  των ονομάτων των εγκληματιών που σκότωσαν τον Τάσο Ισαάκ και το Σολωμού Σολωμού, γίνεται το πρώτο βήμα της δικαιοσύνης που είναι η δημοσιοποίηση. Περιμένουμε λοιπόν τα επόμενα που είναι η σύλληψη, η δίκη και η καταδίκη, όπως αρμόζει σε εγκληματίες !

Οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ είναι οι εξής :

Νασίμ Γιλμάζ: Τούρκος έποικος και πρώην μέλος της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας (ΜΙΤ).

Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν: Τούρκος έποικος, 26 ετών τότε και μέλος της τουρκοκυπριακής «αστυνομίας», που έφτασε στις κατεχόμενες περιοχές όταν ήταν παιδί.

Πολάτ Φικρέτ Κορελί: Τουρκοκύπριος, 17 ετών τότε και κάτοικος της κατεχόμενης Αμμοχώστου.

Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν: Τούρκος έποικος 41 ετών και αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα. Κάτοικος τότε της κατεχόμενης Λευκωσίας.

Ερχάν Αρικλί: Πρώην υποψήφιος για την «προεδρία» των κατεχομένων, 40 ετών τότε με καταγωγή από την πρώην Σοβιετική Ένωση και  κάτοικος κατεχομένων από το 1986.

Οι δολοφόνοι Σολωμού Σολωμού είναι οι παρακάτω:

-Κενάν Ακίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού, «υπουργός» του ψευδοκράτους.

-Χασάν Κουντακτσί, αντιστράτηγος εν αποστρατεία του κατοχικού στρατού (έγινε γνωστό ότι απεβίωσε την 17η Ιανουαρίου 2023 στα κατεχόμενα, χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί)

-Ερτάλ Χατζιαλί Εμανέτ: Υπηρετούσε ως διοικητής Ειδικών Δυνάμεων των κατεχομένων.

-Αττίλα Σαβ: Τότε αρχηγός της  «αστυνομίας» των κατεχομένων.

Μεχμέτ Καρλί: Τότε στρατηγός του κατοχικού στρατού

Οι παραπάνω εγκληματίες βρίσκονται από το 1996 καταχωρημένοι στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων της Ιnterpol και ένας από τους  δέκα, ο Ερτάλ Χατζιαλί Εμανέτ,  φιγουράρει στη λίστα των πλέον καταζητούμενων προσώπων διεθνώς. Τη μοναδική φορά που επιχείρησε να εκτελεστεί κάποιο από  τα εντάλματα σύλληψης  ήταν το 2012, όταν οι αρχές του Κιργιστάν συνέλαβαν τον Ερχάν Αρικλί, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα, αφού με παρέμβαση των τουρκικών διπλωματικών αρχών αφέθηκε ελεύθερος, ενώ  το 2017 έκανε διακοπές στην Τυνησία χωρίς να τον ενοχλήσει κανένας!

Εικοσιεπτά χρόνια μετά τις απάνθρωπες, τις φρικιαστικές πράξεις εναντίον του Ελληνισμού,  οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού παρότι είναι γνωστοί και μάλιστα παρόντες ως σύμβουλοι του κατοχικού καθεστώτος στις «συνομιλίες» για τη «λύση»,   παρότι έχουν εκδοθεί διεθνή εντάλματα σύλληψής τους, κυκλοφορούν ελεύθεροι και  παραμένουν ατιμώρητοι. Η απονομή όμως  της δικαιοσύνης, η παραδειγματική και  χωρίς ελαφρυντικά και υπεκφυγές, τιμωρία τους, είναι το αυτονόητο αίτημα κάθε πολίτη, κάθε ανθρώπου, κάθε δημοκράτη, κάθε Έλληνα.

Πηγή:http://malkidis.blogspot.com/

«Πᾶνος»

(Πότε) θα συλληφθούν και θα δικαστούν οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού;

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Με την Τουρκική εισβολή, πριν  από 49 χρόνια στην Κύπρο και με τις πριν από 27 χρόνια δολοφονίες του  Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού),  ζήσαμε δύο από τις πιο  αποκρουστικές πράξεις που έχουν συμβεί  στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Τουρκία, το κατοχικό καθεστώς που έχει επιβάλλει στην Κύπρο , δολοφόνησε, συνεχίζει να δολοφονεί και κρατά όμηρο τον ελληνικό λαό (αγνοούμενοι και συγγενείς, «εγκλωβισμένοι», καταπάτηση και οικειοποίηση περιουσιών και άλλα πολυποίκιλα εγκλήματα) και έχει εισάγει φασιστικές και ρατσιστικές πρακτικές στα κατεχόμενα,  που ξεκινούν  από την εγκατάσταση των εποίκων και καταλήγουν στο βιασμό και την εξαφάνιση της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Έβρος- Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος: Το τουρκικό πρόβλημα

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

 

Πριν λίγες ημέρες με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό ετών από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, το κράτος και το παρακράτος της Τουρκίας, από τον Ερντογάν μέχρι τους Γκρίζους Λύκους,  υπενθύμισαν ότι ο σωβινισμός – φασισμός θα είναι και στον επόμενο αιώνα η μοναδική τους πολιτική.

Πλην των μισθοδοτούμενων από την Άγκυρα και των αφελών (….), όλοι συμφωνούν με την άποψη του σπουδαίου συναδέλφου στον αγώνα αναγνώρισης της Γενοκτονίας και διωκόμενου από το τουρκικό καθεστώς  καθηγητή Τανέρ Ακσάμ:  ότι η συγκρότηση του τουρκικού κράτους  έγινε «με την εκδίωξη του Ελληνικού, του Αρμενικού, του Ασσυριακού, του Κουρδικού λαού και συνδέεται με το ζήτημα των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας».

Θεοφάνης Μαλκίδης: Εκατό χρόνια από τη Συνθήκη της Λωζάννης, εκατό χρόνια παραβιάσεων από την Τουρκία

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Το 1922 αφού είχε συντελεστεί η καταστροφή του Θρακικού , Ιωνικού , Ποντιακού Ελληνισμού και η έλευση εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων στην Ελλάδα ήταν η σκληρή πραγματικότητα,  ο Κεμάλ μιλούσε  στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση λέγοντας η  «πλήρη εκκένωση του εχθρού  από κάθε τμήμα του έθνους μας είναι γεγονός».

Η ανακωχή των Μουδανιών όριζε ότι έπρεπε να συγκληθεί διεθνής συνδιάσκεψη για την υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Το πρώτο θέμα που απασχόλησε ήταν το ποιες χώρες θα προσκαλούνταν στις διαπραγματεύσεις, εκ των πραγμάτων η Αγγλία, η Γαλλίας και η Ιταλίας, ήταν  παρούσες, οι Η.Π.Α πήραν μέρος   ως παρατηρητές,  η παρουσία αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ένωσης αφορούσε μόνο το ζήτημα των Στενών, ενώ έλαβαν μέρος και η Ιαπωνία, Γιουγκοσλαβία και Ρουμανία . 

Θεοφάνης Μαλκίδης: Οι πεσόντες και αγνοούμενοι Καταδρομείς, Κύπρος 21-22 Ιουλίου 1974

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

Λίγες ώρες μετά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και μπροστά στο τετελεσμένο της πολεμικής σύγκρουσης, εν μέσω κατάρρευσης αλλά και ηρωισμού, οργανώθηκε  η  αποστολή καταδρομέων για την άμυνα του νησιού. Η  Επιχείρηση ονομάστηκε «Νίκη» και η υλοποίησή της ξεκίνησε  την  21η προς τη 22α Ιουλίου 1974,  με σκοπό την μεταφορά καταδρομέων στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας  για να αποκρούσουν την τουρκική εισβολή.

Τα αεροσκάφη, τα οποία θα συμμετείχαν στην επιχείρηση  από τη Σούδα της Κρήτης, ήταν είκοσι Nord 2501 Nor-atlas και δέκα  C-47 Dakota της Πολεμικής Αεροπορίας και θα μετέφεραν καταδρομείς με πλήρη οπλισμό.

Η μοναδική στα χρονικά, επιχείρηση ενίσχυσης με αερομεταφορά, αρχίζει στις 22:30 και σύμφωνα με το σχεδιασμό ένα αεροπλάνο θα απογειωνόταν κάθε πέντε λεπτά. Τριακόσιοι δεκαοχτώ (318) καταδρομείς επιβιβάζονται στα μεταγωγικά της 354 Μοίρας Μεταφορών «ΠΗΓΑΣΟΣ»,  ενώ το «Νίκη 15», που απογειώθηκε τελευταίο, αναχώρησε από το αεροδρόμιο παρά το ότι είχε οδηγίες να μην πετάξει αφού είχε παραβιαστεί το χρονικό όριο.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Είναι μακριά (τελικά) η Κύπρος;

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

 

Ο Κώστας Μόντης, ένας ακόμη μεγάλος ποιητής που γέννησε η Κύπρος, περιέγραψε την τουρκική εισβολή τον Ιούλιο το 1974  με το εξαιρετικό του χάρισμα : 

«…η Ελλάδα δεν ήρθε. Είχε λέει, άλλη δουλειά η Ελλάδα, κ ήμαστε και μακριά και δεν μπορούσε, λέει, λυπόταν, δεν το περίμενε,  ειλικρινά λυπόταν πάρα πολύ. Κ’ οι δάσκαλοί μας έσκυψαν ντροπιασμένοι, και τα «Εγχειρίδια» έσκυψαν ντροπιασμένα κ’ οι δάσκαλοί μας τρέμουν τώρα πια, και τα «Εγχειρίδια» τρέμουν τώρα πια όσο πλησιάζουν τα περί Θερμοπυλών και τα περί Σαλαμίνος…»

Θεοφάνης Μαλκίδης: Υπάρχει κάτι που μπορεί να συζητηθεί με την Τουρκία για το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Θράκη;

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης* 

Στο τέταρτο βιβλίο του, ο Ηρόδοτος αναφέρεται στους Πέρσες που ζητούσαν «γην καί ύδωρ» απ' τις πόλεις και τους λαούς που τους παραδίδονταν και ειδικότερα στην απάντηση του Βασιλιά Ιδαθύρσου των Σκυθών προς τον Βασιλιά Δαρείο. Στο πέμπτο βιβλίο, ο πατέρας της Ιστορίας, γράφει για τον Δαρείο ο οποίος στέλνει αγγελιαφόρους οι οποίοι ζητούν «γην και ύδωρ» από τον Βασιλιά Αμύντα των Μακεδόνων, ενώ στο έκτο βιβλίο, αναφέρεται στους αγγελιαφόρους που φτάνουν σε όλη την Ελλάδα που ζητούν την παράδοσή της με τις συμβολικές αυτές λέξεις.

 

Από τις αρχές του 20ου αιώνα με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την εκτέλεση της Γενοκτονίας από το Οθωμανικό κράτος και στη συνέχεια από το καθεστώς του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ ξεκίνησε το σχέδιο εξαφάνισης του Ελληνισμού της Ιωνίας, του Πόντου, της Θράκης, της Καππαδοκίας.