Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης, φωτισμένος παιδαγωγός - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο όσιος Γεώργιος κάποτε είπε σε μία γυναίκα από τη Δράμα, που τον επισκέφθηκε στο μοναστήρι: «Μάλωσες με τον σύζυγό σου και ήλθες. Δεν έκαμες καλά. Θα προσπαθείτε με τη γνώμη του συζύγου σας να έρχεσθε εδώ». 

Σε μία άλλη, νέα γυναίκα, είπε με βεβαιότητα: «Εσύ, για την αγάπη που έδειξες στην κατάκοιτη μητέρα σου, έκανες πολύ καλά. Ο Θεός σου τα συγχώρεσε όλα». 

Συχνά επανελάμβανε ο φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος όσιος: «Το χέρι σας να είναι πάντα ανοικτό… Να μη αδικείτε κανένα… Προσευχή κι ελεημοσύνη πηγαίνουν μαζί…»

Στον μακάριο όσιο ίσχυε ο λόγος της Αποκαλύψεως: «οίδα σου τα έργα και την θλίψιν και την πτωχείαν· αλλά πλούσιος ει» (Αποκ. 2:9). Αυτό τον πλούτο του αγωνίσθηκε φιλότιμα να προσφέρει παντού με λόγο και πράξη. 

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης παραμονές της κοιμήσεώς του - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Πριν κοιμηθεί ο όσιος Γεώργιος, την τελευταία επίγεια εβδομάδα του, κάλεσε μία οικογένεια αγαπητή του να μείνει πλησίον του. Στο κελλί του είχε ένα μεγάλο σεντούκι με ωραία υφαντά, τραπεζομάνδηλα, σεντόνια και κουβέρτες. 

Μία ημέρα κρατούσε ένα μαντήλι γεμάτο αρκετά χαρτονομίσματα των εκατό δραχμών. Είπε στη σύζυγο: «Όχι, αυτά δεν είναι για σένα. Εσείς θα πλουτίσετε με άλλα πλούτη και άλλες ευλογίες…» Τα μοίρασε όλα στους αναγκεμένους. 

Το πρώτο βράδυ, που ήταν εκεί, ο σύζυγος είδε γύρω στα μεσάνυχτα, ν’ ανοίγει με θόρυβο μόνο του το παράθυρο. Δεν είδε ποιοι εισήλθαν, μόνο είδε τον όσιο να λάμπει και τότε τον έστειλε στο εκκλησάκι ν’ ανάψει το καντήλι και να θυμιάσει.

Η προορατική χάρη του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο όσιος Γεώργιος είπε κάποτε: «Από εδώ και επάνω ο τόπος θα κατοικηθεί…» δείχνοντας προς τον Προφήτη Ηλία, που ήταν τόπος εντελώς έρημος, βορειότερα της μονής. Μετά από καιρό, πράγματι κατοικήθηκε από τους κατοίκους του εγκαταλειφθέντος χωριού Τιμόθεος. Σήμερα αποτελεί συνοικία του χωριού Ταξιάρχες, με το όνομα Τιμόθεος.

Συχνά επίσης έλεγε ο όσιος: «Μετά από εμένα θα έλθει άλλο ποίμνιο. Θα μεγαλώσει το μοναστήρι…» Όπως και έγινε. Τη ρήση αυτή του οσίου την είχαν ακούσει πολλοί. Σε άλλους είπε: «Μη το βλέπετε που είναι έτσι σήμερα το μοναστήρι. Άγγελοι θα κατέβουν εδώ μια ημέρα».

Όταν αναχωρούσαν οι Βούλγαροι και χαιρόταν ο κόσμος, είπε ο όσιος: «Μη χαίρεσθε, θα έλθει καιρός που θα πείτε Βουλγαρία, Βουλγαρία… Γιατί οι μανάδες γέννησαν λύκους και οι λύκοι θα πιουν αίμα ανθρώπινο. Θα σκοτώσει πατέρας τον γιό, αδελφός τον αδελφό…» Όπως κι έγινε στον εμφύλιο σπαραγμό.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Τις χόρτασε με μισή φέτα ψωμί!

Ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας, (1901-1959).

Κάποτε κάποιες κυρίες από την Νικήσιανη επισκέφθηκαν το μοναστήρι [Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες, (Σίψα) Δράμας]. Κουρασμένες και πεινασμένες πήγαν εκεί και ανέμεναν τη γνωστή πούσια φιλοξενία του οσίου [Γεωργίου Καρσλίδη].

Ο όσιος τις κατάλαβε, τις υποδέχθηκε με καλοσύνη και αγάπη και έστρωσε το τραπέζι για φαγητό.

Αγωνιούσαν να δουν ποια θα ήταν η φιλοξενία του, μια που είχαν ακούσει πως όλους τους φιλοξενούσε αβραμιαία.

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης διδάσκει την αγάπη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Σε μία μητέρα έγκυο, που αθέλητα έχασε το μωρό της, σηκώνοντας ένα βάρος, ο όσιος Γεώργιος έβαλε κανόνα να κάνει σαράντα μετάνοιες κάθε βράδυ όλη τη Σαρακοστή. Της είπε: «Αν μπορείς, θέλω να ντύσεις και ένα ορφανό». 

Ελεήμων ο ίδιος μάθαινε και τους άλλους να είναι πάντοτε ελεήμονες. Η αγάπη θα καλύψει πλήθος αμαρτιών. Πράγματι η μητέρα αγόρασε ύφασμα κι έραψε ένα φουστανάκι για ένα πολύ φτωχό κοριτσάκι. Όταν το πήγε χάρηκαν και οι δύο αφάνταστα. Έτσι απλά και χαριτωμένα δίδασκε την αγάπη ο όσιος.

Μία γυναίκα, που τότε ήταν μικρή, διηγείται: «Θυμάμαι, ήμασταν πολύ φτωχοί, αλλά μας αγαπούσε και όλο μας είχε κοντά του. κι εγώ δεν ξέρω το γιατί, αλλά πολλές φορές έπεφτα στην αγκαλιά του κι έκλαιγα. 

Ο ιαματικός άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ένα Πάσχα πήγαν στον όσιο Γέροντα Γεώργιο μία γυναίκα με την ανηψιά της. Μόλις τις είδε ο όσιος τις ρώτησε: «Ποιες είστε εσείς;». Πριν προλάβουν ν’ απαντήσουν είπε στη μία: «Πες, είμαι της Μαρίας και της Αντιγόνης αδελφή… 

Δούλεψες, δούλεψες και τι κατάλαβες; Και τώρα γιατί ήρθες; Εγώ σου λέω δεν έχεις τίποτε. Όχι, τις γιορτές δεν θα δουλεύεις. Δεν έχεις τίποτε, μη άδικα τρέχεις στους γιατρούς, βασκανία είναι αυτό που σε ταλαιπωρεί. 

Μπορούσα και εγώ να σε κάνω καλά, αλλά δεν γίνεται, γιατί τώρα είναι Πάσχα. Μετά την Πεντηκοστή όμως θα πας στον Άγιο Αντώνιο στη Βέροια και θα μείνεις εκεί εφτά μέρες. 

Ο νεοφανής Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: η μαρτυρική ζωή του και οι νουθεσίες του

Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Ο ΕΝ ΔΡΑΜΑ (1901-1959, 4 Νοεμβρίου)

(σχόλιο : Δημοσιεύουμε το πολύ ενδιαφέρον κείμενο του Οσιολογιώτατου Μοναχού Μωϋσή Αγιορείτη για τον Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη. Στο κείμενο του π. Μωυσή ο άγιος Γεώργιος αναφέρεται ως Γέροντας, γιατί δεν είχε γίνει ακόμη η κατάταξή του στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.) Η αγιοκατάταξη του Αγίου έγινε το 2008.

.

Ο μακάριος Γέροντας Γεώργιος καταγόμενος από τον Πόντο γνώρισε από πολύ νωρίς την ορφάνια και την μοναξιά. Μετά από διώξεις και φυλακίσεις από το άθεο καθεστώς της Γεωργίας, φθάνει στην Ελλάδα, όπου ζώντας ασκητικά και με θερμή πίστη, χαριτώνεται ο ταπεινός και άξιος λειτουργός του Υψίστου με χαρίσματα διακρίσεως, διοράσεως, προοράσεως και προφητείας.

Τι πρέπει να κάνουμε τα ψίχουλα από το Αντίδωρο

ΟΣΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΣΛΙΔΗ

Το Αντίδωρο είναι ευλογημένος άρτος που βγαίνει από τα πρόσφορα που προσκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, γι’ αυτό και ονομασία πρόσφορο, από το ρήμα προσφέρω. 

Μόλις φάμε το αντίδωρο εύλογα αναρωτιόμαστε, πού θα πετάξουμε τα ελάχιστα ψίχουλα που έχουν μείνει στο χέρι μας. 

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης στις διδαχές του μας δίνει την απάντηση, καθώς επίσης, και πώς καλούμαστε να στεκόμαστε στο ναό. 

Όταν πηγαίνετε στην εκκλησία να φροντίσετε να πηγαίνετε όσον μπορείτε πρωί και μόλις μπείτε στην εκκλησία να κλείνετε το στόμα σας και σιγά-σιγά να ανάβετε το κερί σας και να στέκεσθε πάντα στην ίδια θέση. 

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης προγνωρίζει το τέλος του - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Από αρκετά νωρίς ο όσιος Γεώργιος προγνώριζε την ακριβή ημερομηνία της εκδημίας του από την παρούσα μάταιη ζωή και το ανέφερε με διάφορους τρόπους στα πνευματικά του τέκνα. 

Ο θάνατος δεν τον φόβιζε διόλου. Ήταν έτοιμος από καιρό για την υποδοχή του. Είχε αγαπήσει με όλη τη δύναμη της ψυχής του τον Κύριο και λαχταρούσε τη σύντομη συνάντηση μαζί Του.

Λυπόταν τ’ αγαπητά του πνευματικά τέκνα και είχε αρχίσει από καιρό με καλό τρόπο να τα προετοιμάζει με ωραίες νουθεσίες, ευλογίες και λόγους παραμυθίας και παρακλήσεως.

O όσιος Γεώργιος Καρσλίδης για τον πόλεμο και τη μετανάστευση - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο όσιος Γεώργιος έλεγε στα πνευματικά του τέκνα: «Θα γίνει πόλεμος. Να κάνετε καταφύγια, γιατί ο πόλεμος θα είναι με πυρηνικά. Τότε θα περπατάτε τριάντα χιλιόμετρα για να δείτε άνθρωπο. Και όταν τον συναντήσετε, θα λέτε, δόξα τω Θεώ, βρήκα επιτέλους ένα άνθρωπο».

Ένας κύριος από το χωριό Δενδράκια Δράμας διηγήθηκε πως, όταν οι Βούλγαροι καταδίκασαν κάποιους συγχωριανούς του σε θάνατο κι εξορία, όλοι έκλαιγαν. Τότε ο όσιος Γέροντας τους είπε: «Μη φοβάστε, κανένας δεν θα πάθει τίποτε. Όλοι θα γυρίσουν πίσω γεροί», όπως κι έγινε.

Άλλοτε, βγαίνοντας από την εκκλησία της μονής και βλέποντας συναγμένο κόσμο, τους είπε: «Εσείς καλά θα πεθάνετε, αλλά αυτά τα μικρά παιδιά τι έχουν να δουν! Οι Τούρκοι θα φθάσουν ως εδώ, αλλά ύστερα θα γυρίσουν πίσω και τότε μέσα στην Κωνσταντινούπολη εφτά μηνών μοσχάρι θα κολυμπάει μέσα στο αίμα…»

Η ιαματική δύναμη του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Λίγους μήνες μετά την τιμία ανακομιδή του οσίου Γεωργίου πήγε στη μονή ένα εκδρομικό λεωφορείο από την Αθήνα. Ανάμεσα στους προσκυνητές ήταν και μία νέα γυναίκα, μητέρα δύο μικρών παιδιών, η οποία από μάγια είχε δαιμονισθεί. 

Πριν ακόμη φθάσουν στη μονή, το δαιμόνιο άρχισε να ενοχλείται και να φωνάζει, μη επιθυμώντας αυτή την επίσκεψη.

Μόλις μπήκαν στη μονή, η ταλαίπωρη δαιμονισμένη γυναίκα, βασταζόμενη από άλλες γυναίκες, οδηγήθηκε στον τάφο του οσίου. 

Αφού την έβαλαν να γονατίσει στον τάφο, άρχισε το δαιμόνιο έντονα να σπαράζει και στην αρχή να μιλάει διάφορες ακατανόητες γλώσσες γρήγορα και δυνατά. 

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης σώζει στη φρίκη του πολέμου

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Πριν τον πόλεμο του 1940, όταν οι χωρικοί είχαν χορούς και τραγούδια στα σπίτια τους, ο όσιος Γεώργιος έσκυβε το κεφάλι του και με λύπη έλεγε στο νεωκόρο του: «Αχ, γιαβρούμ (παιδί μου), δεν ξέρετε πίσω τι μας έρχεται…» Εννοούσε τον πόλεμο που πλησίαζε.

Μία εβδομάδα πριν από τον πόλεμο ο όσιος έκλαιγε με λυγμούς όλη τη νύχτα στο κελλί του. Όταν τον ρώτησαν γιατί κλαίει και στενοχωρείται τόσο πολύ για τα προβλήματα του κόσμου, με βαθειά λύπη απάντησε: «Εσύ δεν ξέρεις, δεν ξέρεις, παιδί μου…». 

Ο όσιος έβλεπε νοερώς τη φρίκη του πολέμου και τις επερχόμενες καταστροφές.

Επί μία ολόκληρη εβδομάδα έκλαιγε γοερώς και συνεχώς. Στο τέλος της εβδομάδος κηρύχθηκε ο πόλεμος. Είναι γεγονός ότι προείδε και προείπε τον πόλεμο, γιατί το ανάφεραν μετά τον πόλεμο και πολλοί άλλοι.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Ο απλανής πνευματικός

Ο όσιος Γεώργιος δεν προσπαθούσε να προσελκύσει κόσμο και ν’ αποκτήσει πολλά πνευματικά τέκνα. Δεν επιθυμούσε καθόλου δόξες, τιμές και μεγαλεία. Δεν ήθελε πλήθη να τον κολακεύουν, επαινούν και ακολουθούν. 

Μάλιστα, όταν έβλεπε ότι δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να τηρήσουν τους λόγους του, τους έστελνε σε διάφορους άλλους πνευματικούς.

Το λειτούργημα του πνευματικού το θεωρούσε υπεύθυνο, ότι είχε λόγο να δώσει στον Θεό για όλα, και δεν επέτρεπε στον εαυτό του εύκολες «οικονομίες». 

Προτιμούσε να τον πουν σκληρό, παράξενο, αυστηρό, ιδιότροπο, αφιλάνθρωπο και υπερβολικό, παρά να παραβεί τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης, ο στοργικός γιατρός

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†) 

Μία γυναίκα με μεγάλη συγκίνηση διηγείται για τον στοργικό όσιο Γεώργιο: «Αρρώστησα όταν ήμουν δέκα χρονών το 1946. Μαζί και τα άλλα τρία αδελφάκια μου, που ήταν μικρότερα από μένα. 

Αρρωστήσαμε από τυφοειδή πυρετό και ήμασταν πολύ σοβαρά. Η μητέρα μου έστειλε τον πατέρα μου να φέρει τον Γέροντα για να μας μεταλάβει. Ο γιατρός στο νοσοκομείο την είχε πει να μας φέρει στο σπίτι, για να πεθάνουμε εδώ. 

Ήρθε λοιπόν ο Γέροντας και εγώ, όταν τον είδα, θυμωμένα τον ρώτησα: «Ήρθες να μας μεταλάβεις, για να πεθάνουμε;» «Όχι, πουλάκι μου, είπε τρυφερά. Ήρθα για να γίνεις καλά, να πάρεις τον Χριστό και να γιατρευτείς».

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης μιλώντας για την κηδεία του

Προς το τέλος της ζωής του ο όσιος Γεώργιος, για δύο ημέρες, ήταν σε σιωπή. Μόλις κάποια στιγμή συνήλθε, ανακοίνωσε με καυτά δάκρυα: «Αχ, παιδιά μου, θα σας βρει συμφορά. Εγώ θα φύγω και από πίσω μου θα ακολουθήσει και ένα ορφανό…» 

Ήταν εφτά αδέλφια ορφανά από μητέρα. Δύο μήνες μετά την κοίμηση του οσίου σκοτώθηκε η μικρή τους αδελφή. Τότε συνέβη το εξής θαυμαστό. Ο όσιος είχε δώσει εντολή να τον ενταφιάσουν δίχως φέρετρο, ως απλό μοναχό. Ο τότε όμως Μητροπολίτης δεν συμφώνησε. 

Όταν είδε τόσο πολύ κόσμο στην εξόδιο ακολουθία του, είπε: «Καλά, κάνετε όπως νομίζετε». Τον έβγαλαν τότε από το φέρετρο και τον κατέβασαν ασκεπή στον τάφο. Στο φέρετρο εκείνο μετά από λίγο καιρό, έβαλαν τη μικρή εκείνη αδελφή, για να τη μεταφέρουν στο νεκροτομείο.

Το προγνωστικό χάρισμα του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Στο μοναστήρι του οσίου Γεωργίου έρχονταν πολλοί προσκυνητές από το χωριό Δασωτό του Κάτω Νευροκοπίου. 

Ο ψάλτης του χωριού, βλέποντας τον ενθουσιασμό και την πίστη που έτρεφε ο κόσμος στον «άγιο καλόγερο», δυσπιστούσε και θέλησε κάποια ημέρα, που μία ομάδα ξεκίνησε για το μοναστήρι, να πάει και αυτός για να παρακολουθήσει τι άνθρωπος ήταν ο φημιζόμενος και αν είχε πράγματι προγνωστικό χάρισμα. 

Η ομάδα αυτή πήγε στο μοναστήρι, εκκλησιάσθηκε και βγήκε έξω, μπροστά από το καμπαναριό για να καθήσει. Ο όσιος πήγε κοντά τους και τους μιλούσε με αγάπη, ως συνήθως, για πνευματικά θέματα. 

Οι σωτήριες επεμβάσεις του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ένας νέος, το 1950 ήταν τριάντα ετών, έπαθε ένα πολύ δυνατό νευρικό κλονισμό και είχε απογοητευθεί. Επισκέφθηκε πολλούς και διάφορους ιατρούς, δίχως να γνωρίσει θεραπεία. Είχε και την κακή συνήθεια να βλασφημεί. 

Η αδελφή του τον παρακαλούσε να επισκεφθούν τον όσιο Γεώργιο, αλλά εκείνος δεν δεχόταν επ’ ουδενί. Ήταν πολύ αρνητικός. Παρά τα πολλά φάρμακα που είχε πάρει, δεν είδε καμία βελτίωση. Είχε χάσει πολύ βάρος και ήταν σε άθλια κατάσταση. 

Οι συγγενείς του τον έκλαιγαν ως άταφο νεκρό. Τότε σκέφθηκε ότι φεύγει από τη ζωή και, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, οδήγησε τα βήματά του στον όσιο Γέροντα συνοδευόμενος από τη μητέρα του.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης . Μαρτυρικός βίος - υπερφυσικά χαρίσματα - θαύματα μετά τήν Αγία κοίμησή του.

Όσιε Τού Θεού Γεώργιε πρέσβευε υπέρ ημών τών αμαρτωλών

Σε μία εποχή πού επικρατεί τόσο βαθύ σκοτάδι με έντονη διαφθο­ρά και υποκρισία, ή άγια μας Ορ­θόδοξη Εκκλησία δεν παύει τα­πεινά και αθόρυβα να καλλιεργεί πνευ­ματικά τα μέλη της, νά τα οδηγεί και νά τα μορφώνει εν Χριστώ και νά δημι­ουργεί τελικά τούς άγιους της. 

Αυτούς πού στηρίζουν και αρωματίζουν με τη ζωή τους τη μολυσμένη ατμόσφαιρα της κοινωνίας μας. Όχι μόνο κατά τούς παλαιούς χρόνους άλλά και σήμερα ή Εκκλησία μας συνεχίζει το έργο αυτό. 

Θαυμαστό γεγονός κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας

Ο πατήρ Γεωρ.Καρσλίδης,έλεγε κάποτε:

"Κανένας σας νά μήν μπαίνει στήν εκκλησία μέ βιοτικές μέριμνες, φροντίδες καί ταραγμένη συνείδηση.

Προπαντός δέ νά μήν μπαίνετε  μέ ταραγμένη συνείδηση.

Κατά τον Χερουβικό Ύμνο ο π,Γεώργιος χανοταν μεσ' τήν ασύλληπτη ωραιότητα του ουρανίου θυσιαστηρίου.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: έβλεπε τις ψυχές από μακριά, σαν σε ανοιχτό βιβλίο

Μία γυναίκα από το Περιθώρι της Δράμας γνώρισε τον όσιο Γεώργιο το έτος 1947. Επιθυμούσε να τον γνωρίσει από καιρό, γιατί πολλά θαυμαστά είχε ακούσει περί αυτού. 

Μετά από μία Θεία Λειτουργία τον επισκέφθηκε στο κελλάκι του. Της είπε ο όσιος απλά: «Αδελφή Κυριακή, απόλαυσες αυτό που ποθούσες. Των αγίων Θεοδώρων θα έλθει και ο σύζυγός σου». 

Πράγματι την ημέρα εκείνη πήγε και ο σύζυγός της, κατά την ακριβή πρόγνωση του οσίου.