Φωτογραφίες από το Ιβηρίτικο Κελλί της Αγίας Άννης, στις Καρυές του Αγίου Όρους, την ημέρα της πανήγυρης

Τὸ Ἱερὸν Ἰβηριτικὸν Κελλίον τῆς Ἁγίας Ἄννης κτίστηκε νοτιοδυτικῶς τῶν Καρυῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους τὸ 1640 περίπου ἀπὸ κάποιον Μοναχὸ Δανιήλ.

Τὸ 1790 ἐπεκτάθηκε, ἐνῶ κτίσθηκε καὶ μεγαλύτερος ναός, ἀλλὰ ἀργότερα φαίνεται ὅτι ἐρημώθηκε γιὰ μικρὸ διάστημα.

Τὸ 1870 ἐγκαταστάθηκε σὲ αὐτὸ ὁ Μοναχὸς Πολύκαρπος, ὁ ὁποῖος μὲ τοὺς δύο κατὰ σάρκα ἀδελφούς του Ἱερομόναχο Λάζαρο καὶ Ἀνδρέα, τὸ ἐμπλούτισαν μὲ βιβλία, ἄμφια καὶ εἰκόνες.

ΑΝ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕΙΣ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΘΑ ΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ (ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ)

Χειμώνας βαρύς. Σαρακοστή στον Άθω. Ο Θανασός είχε ξεμείνει στο κελλί του γέρο Κοσμά αφού το χιόνι είχε αποκλείσει τα μονοπάτια.

Κλειστός ο δρόμος για τα μοναστήρια και η θάλασσα κάτω δεν ησύχαζε. Τα μοναστήρια άλλωστε ήτανε και μακριά και δεν είχε τρόπο να φύγει.

-Μη χολοσκάς. Θα μείνεις στο κελλί, του είπε ο γέροντας Κοσμάς όλο αρχοντιά. Κουκιά έχουμε, ξύλα για το τζάκι έχουμε, νάναι καλά ο γέρο Τιμόθεος που μας οικονόμησε νωρίς κούτσουρα. Και είναι ελιά που καίει όμορφα.

Η Αγιορειτική Πινακοθήκη και το εργαστήριο εκτυπώσεων χαλκογραφιών στις Καρυές (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

 

Η Αγιορειτική Πινακοθήκη, λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας και δημιουργήθηκε από τον Ιερομόναχο Ιουστίνο. 

Ο Μάρκος Καμπάνης παρακολούθησε από την αρχή την πορεία και είναι επιμελητής της. 

Σκοπός της Αγιορειτικής Πινακοθήκης είναι η μελέτη, προβολή και συλλογή έργων σύγχρονων καλλιτεχνών που σχετίζονται με το Άγιον Όρος, ή έχουν εμπνευστεί από αυτό, καθώς και η αντίστοιχη φροντίδα του πλούτου της Αγιορειτικής χαρακτικής, των λεγομένων χάρτινων εικόνων.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΘΩ

 Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης

«...... Οι Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές μετουσιώνονται σε μεγάλες πνευματικές χαρές για όσα ο Θεός εδωροφόρησε αγαθά στους ανθρώπους από τότε που « εφανερώθη εν σαρκί».

Συγκεκριμένα οι Μοναχοί και ειδικά στο Άγιο Όρος του Άθω, εορτάζουν την Γέννηση του Θεού Λόγου σχεδόν κάθε μέρα χάρις στις νυχθήμερες ιερές Ακολουθίες.

Πράγματι στις αδιάλειπτες λατρείες που επιτελούνται στις Βυζαντινές Μονές, στις Σκήτες, στις Καλύβες και τα Ησυχαστήρια, κατά τις Θ. Λειτουργίες και τις άλλες μυσταγωγικές ακολουθίες ψέλνονται ύμνοι που έχουν ως κέντρον την Σάρκωση του Θεού και τη σωτηρία του κόσμου.

Ντόπιοι και ξένοι φωτογράφοι στο Άγιον Όρος (Εξαιρετικό αφιέρωμα - Φωτογραφίες)

Tις πρώτες φωτογραφίες με τη μέθοδο της «δαγγεροτυπίας» έκανε στο Άγιον Όρος το 1848 ο Ρώσος στρατηγός Πέτρος Σεμπαστιάνοφ βγάζοντας αντίγραφα από βιβλία και χειρόγραφα. 

Ο ίδιος επανήλθε στο Άγιον Ορος το 1858 με ολόκληρο συνεργείο και συνέχισε την προσπάθεια του τραβώντας πλάκες, που άλλοι περιορίζουν σε 2.000 και μερικοί τις ανεβάζουν σε 16.000! 

Με μέρος από την εργασία του αυτή συμμετέσχε στην Έκθεση της Γαλλικής Εταιρίας της Φωτογραφίας που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι τον επόμενο χρόνο (Άλκη Ξανθάκη: «Η φωτογραφία στο Άγιον Όρος», Αγιορείτικη Φωτογραφία 1, Θεσσαλονίκη 1993, σ.σ.21-23).

Ἄγιον Ὅρος. Τό ζωντανό κομμάτι τοῦ Βυζαντίου (Μέρος 1ο)

Η συγγραφέας Μαρία Λαμπαδαρίδου – Πόθου μιλάει στο πρώτο μέρος της αποκλειστικής συνέντευξή της στην Πεμπτουσία για την πατρίδα της τη Λήμνο και στη σχέση της  με το Άγιον Όρος μέσα από περιστατικά της ζωής της και το συγγραφικό έργο της. 

Μία συνέντευξη ποταμός της μεγάλης Ελληνίδας συγγραφέα στη Πεμπτουσία, η οποία θα ολοκληρωθεί σε έξι μέρη.

Το βιβλιοδετείο του π. Καλλίστου στις Καρυές του Αγίου Όρους (Φωτογραφίες του Μιχαήλ Ρίζου)

Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο της βιβλιογραφικής και τυπογραφικής ιστορίας του Αγίου Όρους αποτελεί η τέχνη της βιβλιοδεσίας. Εξαίρετα δείγματα βιβλιοδεσίας από αγιορείτικα εργαστήρια συναντούμε σε όλες τις βιβλιοθήκες στον Άθω, κι όχι μόνο των μονών.

Οι αγιορείτικες βιβλιοδεσίες χρονολογούνται σε διάφορες εποχές, καθώς οι μοναχοί συνήθιζαν να ανανεώνουν τις σταχώσεις των βιβλίων τους, ιδιαιτέρως σε όσα προορίζονταν για καθημερινή χρήση και γι’ αυτό παρουσίαζαν τις μεγαλύτερες φθορές.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ: O μάγειρας είπε τον άλλο χρόνο δεν έρχομαι

Στην ίδια ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα Κατουνάκια λίγα χρόνια πρίν να φύγουν απ' αυτήν, ο Παπα - Ιγνάτιος με την συνοδεία του, στην εορτή της Παναγίας που έκαναν πανηγυρική αγρυπνία, είχαν για μάγειρα τον Μοναχό Παΐσιο, στον οποίο παρέδωσαν τα ψάρια για να τα παρασκευάσει.

Τα ψάρια, τα οποία μετά βίας έφταναν να φάνε 25 - 30 άτομα, ήταν πολύ λίγα για να φάνε όλοι οι πατέρες που είχαν συντρέξει από ευλάβεια στην πανηγυρική εκείνη αγρυπνία, διότι πριν από 50 χρόνια, που έγινε το θαύμα αυτό, το Άγιον Όρος είχε πολλούς Μοναχούς και έτσι βρέθηκαν από 30, που υπολόγισαν οι πανηγυρίζοντες περισσότεροι από εκατό Μοναχοί.

Σύμβολο μοναχισμού - το σήμαντρο (τάλαντο)

Η εικόνα ενός μοναχού που κρούει το σήμαντρο καλώντας άπαντες στο μοναστήρι να συμμετάσχουν στα ιερά τους καθήκοντα εκφράζει έναν από τους πιο απλούς αλλά συνάμα και αγνούς συμβολισμούς της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στον άνθρωπο και το Θεό.

Όπως και η καμπάνα σε μεταγενέστερους χρόνους, το σήμαντρο χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα τόσο για τη σύναξη των μοναχών όσο και για να προμηνύσει τη χαρά ή τη λύπη, πάντα μέσα σε ένα κατανυκτικό κλίμα πνευματικής ηρεμίας και αφοσίωσης.

Ουράνια ευωδία άγνωστων Αγίων της ερήμου του Αγίου Όρους

Σε όλη την περιφέρεια εκείνη, από τη Νέα Σκήτη μέχρι τη Μεγίστη Λαύρα, έχουν πολλοί Πατέρες και ευλαβείς προσκυνητές χριστιανοί, αισθανθεί να αναδίνει ουράνια ευωδία και άρωμα μοσχολίβανου.

Από τη Σκήτη της Αγίας Τριάδος, τα λεγόμενα «Καυσοκαλύβια» ανεβαίναμε με τον αδελφό μου Παντελεήμονα Μοναχό, στα Κελλιά της Κερασιάς.

Στο σημείο πού λέγεται «Χαΐρι», σε μια στροφή του δρόμου, αισθανθήκαμε έντονη ουράνια ευωδία.

Άγιο Όρος: Βίντεο-ντοκουμέντο μάς αποκαλύπτει πώς ζούσαν οι μοναχοί το 1963

Ένα βίντεο μοναδικής σπανιότητας αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και μας αποκαλύπτει το πώς ζούσαν οι μοναχοί στο Άγιο Όρος το 1963.