Ὁ Σεβ. Ναυπάκτου
ἐδημοσίευσε προσφάτως κείμενόν του μὲ ἀφορμὴν τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου
τῆς Anne Applebaum μὲ τίτλον «Ὁ κόκκινος λιμὸς» καὶ ὑπότιτλον «ὁ
πόλεμος τοῦ Στάλιν ἐναντίον τῆς Οὐκρανίας».
Εἰς τὸ κείμενόν του ὁ Σεβ.
Ναυπάκτου λαμβάνων καὶ παραθέτων πληροφορίας ἀπὸ τὸ βιβλίον ἐπιχειρεῖ νὰ
καταδείξη πόσα ἐγκλήματα κατὰ τῆς Οὐκρανίας διέπραξαν οἱ Ρῶσοι, κυρίως
κατὰ τὴν περίοδον τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, ἰδιαιτέρως μὲ τὴν προσπάθειαν
νὰ καταπιέσουν τὴν ἐθνικὴν ταυτότητα τῶν Οὐκρανῶν. Ὁ Σεβασμιώτατος
καταλήγει μεταξὺ ἄλλων εἰς τὰ ἑξῆς:
«Διαβάζοντας κανεὶς αὐτὸ τὸ συγκλονιστικὸ βιβλίο καταλαβαίνει πολὺ
καλὰ καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ πολιτικὴ τοῦ θέματος. Καταλαβαίνει γιατί οἱ
Οὐκρανοὶ μαζὶ μὲ τὴν ἀνακήρυξη τῆς ἀνεξαρτησίας τους ἀπὸ τὴν Ρωσία τὸ
1917, ἀνεκήρυξαν συγχρόνως καὶ τὴν αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας, τὴν
ἀποδέσμευσή της ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Μόσχας, καὶ αὐτὸ ἐπαναλήφθηκε καὶ
ἀργότερα τὸ 1923-1925 καὶ τὸ 1942, καὶ τὸ ζητοῦσαν ἀπὸ τὸ 1991. Ἔτσι,
ἀντιλαμβάνεται κανεὶς γιατί σὲ κάθε ἀνακήρυξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς
αὐτοκεφαλίας στὴν Οὐκρανία ἀκολουθοῦσαν ἀντιδράσεις ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς
Μόσχας.