Μοναχός Γερόντιος Προδρομίτης (1901 - 5 Ιουνίου 1984)

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Μπάτσιου γεννήθηκε το έτος 1901 στο χωριό Μπάικα του νομού Φολτιτσέν της ορθόδοξης χώρας της Ρουμανίας. 

Νέος ήλθε στο Περιβόλι της Παναγίας, όπου μόναζαν πολ­λοί συμπατριώτες του. Εγκαταβίωσε στο Παντοκρατορινό Κελλί του Ευαγγελισμου της Θεοτόκου της Κάτω Καψάλας. Εκεί εκάρη μοναχός το 1927 και ονομάσθηκε Γεδεών. 

Το επόμενο έτος προσήλθε στη ρου­μανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου, όπου έκάρη μεγαλόσχημος μο­ναχός και ονομάσθηκε Γερόντιος. 

Μοναχός Τιμόθεος Ξενοφωντινός (1887 - 31 Μαΐου 1973)

Κατά κόσμον ονομαζόταν Γεώργιος Ονούφριος του Ονουφρίου και της Κυριακής. Γεννήθηκε στο Πάνορμο της Τήνου το 1887. 

 

Στη μονή Ξενοφώντος προσήλθε το 1911. Μοναχός εκάρη το 1913.

 

Αναφέρουν γι’ αυτόν πως ήταν μεγάλος αγωνιστής του πνεύματος. Τα καλοκαίρια κοιμόταν έξω στα πεζούλια και στις πλάκες της αυλής. Ήταν άνθρωπος προσευχής. Αγαπούσε τις αναγνώσεις της τραπέζης του κοινοβίου. Ήταν φιλόπονος κι εργατικός.

Μέχρι τα γεράματά του έκτιζε πεζούλια. Ένα τελευταίο πεζούλι του ήταν στους κήπους, κοντά στην περιοχή Ξυνά Νερά. Κατά το σώμα ήταν κοντός και κυρτός.

Ο Γέροντας Γελάσιος στη Σιμωνόπετρα

Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 

Ο μακαριστός Γέροντας Γελάσιος Σιμωνοπετρίτης (1902-1987) ήταν πρώτα στη Μονή Οσίου Γρηγορίου, στην οποία είχε πάει στις 8 Μαΐου 1930. 

Κάποτε που τον επισκέφθηκα, κατά τη συζήτηση τον ρώτησα και γιατί έφυγε από τη Μονή του, όπου είχε γίνει και Καλόγερος. Ο Γέροντας πήρε αφορμή και μου είπε τα ακόλουθα.

✶✶✶

Στη Μονή του Οσίου Γρηγορίου έμεινα επτά χρόνια, και μετά επεθύμησα να πάω στους Αγίους Τόπους. Ο Γέροντας μου παπα-Θανάσης δεν μου έδινε ευλογία να πάω. 

Εγώ ζήτησα ευλογία να πάω σαν επισκέπτης στη Σιμωνόπετρα, να παρακαλέσω τον ηγούμενό της αρχιμανδρίτη π. Καισάριο να με βοηθήσει να εκπληρώσω τον σκοπό μου. Εκείνος μου υποσχέθηκε ότι θα με στείλει. 

Ανδρέας Αγιοπαυλίτης – Συνομιλία με την Υπεραγία Θεοτόκο

Ο Αρχιμανδρίτης Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904 – 1987) –Άγγελος το κοσμικό του όνομα– από την εφηβική του ηλικία φλεγόταν για αφιέρωση στον Θεό. 

Έτσι εγκατέλειψε γονείς, συγγενείς, απολαύσεις, υποσχέσεις και πρόσφερε ολόκληρη τη ζωή του σαν θυσία ζώσα στον Αρχιποίμενα Δεσπότη Χριστό. Στην ώριμη λοιπόν ηλικία των 30 ετών εισήλθε στη Μονή του Aγίου Παύλου, τον Αύγουστο του 1934.

Πριν ακόμη αναλάβει διοικητικά και ηγουμενικά καθήκοντα ασκήθηκε σαν ησυχαστής και υποτακτικός του φημισμένου μοναχού Γερασίμου Μενάγια, ο οποίος ασκήτευε στην έρημο του Αγίου Βασιλείου.

Το θαύμα του Αγίου Νικολάου με το χαλί

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

~ Στήν Κωνσταντινούπολι ζοῦσε ἕνας γέροντας μέ τό ὄνομα Νικόλαος. Ἦταν μόνος μέ τήν γυναῖκα του, διότι δέν εἶχαν ἀποκτήσει παιδιά.

Αὐτοί σέ ὅλη τήν ζωή τους, τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἐπήγαιναν ἀπό τό πρωΐ στήν ἐκκλησία, ἔκαναν ἐλεημοσύνες, συμμετεῖχαν στίς ἀκολουθίες, ἔφτιαχναν κεριά, θυμίαμα, πρόσφορα. Ἔκαναν ὅ,τι ἠμποροῦσαν.

Καί τώρα πού ἦταν γεροντάκια καί πτωχοί συνέχιζαν τό ἴδιο τυπικό τους. Ἐρχόταν κάθε χρόνο ἡ γιορτή τοῦ ἁγίου Νικολάου κι αὐτοί δέν εἶχαν μέ τί νά κάνουν τήν γιορτή τους, ὅταν ἐγύριζαν ἀπό τήν ἐκκλησία στό σπίτι, δηλαδή δέν εἶχαν νά στρώσουν τραπέζι γιά τούς πτωχούς νά εὐχαριστήσουν καί ἐκεῖνοι τόν Θεό.

Διάλογος με τον Γέροντα Γελάσιο Σιμωνοπετρίτη (1902-1987)

– Ποιο είναι το καταστάλαγμα από τη μοναχική σας ζωή, π. Γελάσιε;

– Αχ, παιδάκι μου, ν’ αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά. Ο Θεός θέλει καρδιά και εκεί πάει και κατοικεί. Δεν θέλει ούτε γράμματα πολλά, ούτε φαντασίες, ούτε τίποτε. Την καρδιά και το διακόνημα που σου δίνει το Μοναστήρι, αυτά τα δυο να προσέξεις.

Είπα κάποτε στον Γέροντά μου παπα-Αθανάσιο:

– Γέροντα, λόγω του διακονήματος δεν προλαβαίνω να είμαι σε όλες τις Ακολουθίες.

Μοναχός Σάββας Λαυριώτης (1837 - 20 Σεπτεμβρίου 1902)

Από την Αλεξάνδρεια της Ρουμανίας, την πατρίδα του, όπου γεννή­θηκε στις 29.8.1837, από Βούλγαρους γονείς, τον Χρήστο και τη Νόννα, ήλθε στη δεύτερη πατρίδα του, το Άγιον Όρος, το 1859. 

 

Πρωτοεγκαταστάθηκε στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Ως δόκι­μος διεκρίθη για την άκρα υπακοή του και την καθαρή του ταπείνωση. Το 1863 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός.