Νώντας Σκοπετἐας: Μιὰ ἀγγελία καὶ μιὰ εὐχή... (Ζητείται Ἱερέας...)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΙΕΡΕΑΣ ΣΕ ΧΩΡΙΟ :

Ὅταν ὁ κόσμος θέλει πατέρα, ποιμένα καὶ ἀδελφό, τέτοιο μήνυμα, σὰν τὸ κάτωθι, συντάσσει...

Σημείωση:

Παρακαλεῖσθε αὐτὸ τὸ μήνυμα νὰ ταξιδέψει πρὸς ὅποιον γνωρίζει ἱερεῖς καὶ μοναχούς.

Ψάχνουμε ἱερέα γιὰ τὸ χωριὸ Δάφνη Εὐρυτανίας.

Ἐδῶ καὶ χρόνια τὸ χωριὸ καὶ τὰ γειτονικὰ χωριὰ δὲν ἔχουν ἱερέα καὶ οἱ κάτοικοι ἀναγκάζονται νὰ ταξιδέψουν 30-40 λεπτὰ μὲ ΙΧ γιὰ νὰ ἐκκλησιαστοῦν.

Νώντας Σκοπετέας: Ἀγαπιστῶν... κερκόπορτες...

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Γιατί δὲν ρωτᾶμε νὰ μᾶς ποῦν πῶς ἄραγε βλέπουν αὐτὰ τά... πάσης φύσεως ἀναθεωρητικά, ὅλοι ἐμεῖς οἱ... συναισθηματικοὶ Ὀρθόδοξοι, μὲ πρόσχημα μιὰ δῆθεν ἀγάπη ποὺ ξεχειλίζει καὶ ὑπερτερεῖ (ἀλίμονο) ἐκείνης τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ Προμάχων τῆς μόνης ἀληθινῆς πίστης, ἕνα ἀπὸ τὰ ἀγράμματα ταπεινὰ γεροντάκια τῶν Σαρακοστῶν τοῦ κυρ Φώτη τοῦ Κόντογλου, ποὺ δὲν ἤξεραν νὰ διαβάζουν κἂν καὶ δὲν διέθεταν οὔτε μιὰ ἀπὸ τίς δίψυχες δικές μας πνευματικὲς διακρίσεις καὶ περγαμηνές, μὰ εἶχαν τὸν νόμο τοῦ Χριστοῦ ἀναμμένο καὶ γραμμένο μέσα στὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς τους... φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ... (Ρωμ. 2,14); Μιὰ καὶ μόνο ἔκφραση τοῦ χαμηλωμένου προσώπου τους καὶ ἕνα: "Νὰ μὴ μᾶς ξεσυνεριστεῖ ὁ Θεὸς παιδάκι μου", θὰ ᾿ταν ἀρκετὰ νὰ μᾶς πληροφορήσουν...

Νώντας Σκοπετέας: Μὴ φύγει ἡ Θεία Χάρη...(+π.Εφραὶμ Σεραγιώτης)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

Ἡ ἀκαταγώνιστη χάρη ποὺ ζωοποιεῖ καὶ καινοποιεῖ καὶ σώζει καὶ μεταμορφώνει. Τὸ ἄγριο σὲ ἅγιο, τὸ καλὸ σὲ κακό. Τὸ μακάβριο σὲ μακάριο, τὸ φιλόδοξο σὲ φιλόθεο, τὸ μιαρὸ σὲ ἁγνό! Τοὺς ἀγραμμάτους καὶ φοβισμένους ψαρᾶδες σὲ Θεοφόρους καὶ ἀτρόμητους πάνσοφους κήρυκες τῆς μόνης Ἀλήθειας τῆς Ἀναστάσεως Τῆς Ζωῆς!

 

Ρίχνει τὰ λέπια ἀπὸ τὰ μάτια! Ἐξαφανίζει τὸν δισταγμὸ ἀπ᾿ τὴν καρδιά! Ἡ ἀφειδώλευτη χάρη καὶ ἡ ἀδίσταχτη πίστη! Ἡ δύναμη τῆς Θείας Χάριτος! Ἀπερίγραπτη καὶ ἀπερινόητη! Πανσθενουργὸς καὶ ἀήττητη! Σὰν αὔρα λεπτὴ ποὺ ἂν ἀσίγαστα δὲν προσπαθεῖς νὰ ἀνασαίνεις θὰ φύγη ἀπὸ δίπλα σου! Καὶ τότε...ὤ τότε! 

Νώντας Σκοπετέας: Ὅποιος δέν συντάσσεται μέ τόν Χριστό...

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ὀκτώβριος τοῦ 2017. Στὸ καραβάκι ἀπὸ Οὐρανούπολή γιὰ Ἅγιο Ὄρος! Ἀπὸ μακριὰ φαίνονται νὰ ἀνεμίζουν τὰ νέα λάβαρα ποὺ ἔστησαν τὰ τεκνία τῆς Γοργοεπηκόου. Μαῦρες σημαῖες ποὺ γράφουν κάτω ἀπὸ πορφυρὸ σὰν αἷμα ἁγίων καὶ ἡρώων Σταυρό: Ἔξω οἱ Ἀντίχριστοι ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὄρος. 

 

Ἄς μὴν φοβόμαστε ἀδελφοὶ τίς λέξεις, ὅταν περιγράφουν κάτι τόσο καταφανές, ἂς μὴν ψάχνουμε βολικὰ καὶ στρογγυλεμένα ὑποκατάστατα γιὰ νὰ χαρακτηρίσουμε τὴν διαχρονικὰ ἀρνησίθεη ἐξουσία... 

 

Ἄχ μπάρμπα Γιάννη Καποδίστρια, στάσου στὰ λόγια τοῦ ἑξαψάλμου, ποὺ τόσο ἀγάπαγες νὰ διαβάζεις ἀξημέρωτα καὶ φώναξε ἀπὸ ἐκεῖ ψηλὰ νὰ πάει παντοῦ τό: ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα! Ὅποιος δὲν συντάσσεται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὰ δικαιώματά του, εἶναι στὴν ἀντίπερα ὄχθη. Καὶ εἶναι ἀντίχριστος! Οὔτε προοδευτικός, οὔτε ἰδεολόγος, οὔτε φιλελεύθερος, οὔτε δημοκράτης! Εἶναι ἀντίχριστος! Καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ὕβρη! Αὐτὴ εἶναι μιὰ ἀρίδηλη θλιβερὴ διαπίστωση, ποὺ τὸν Θεό μας πληγώνει καὶ ξανασταυρώνει! Δὲν μπορεῖς νὰ πιστεύεις λίγο, μὲ μέτρο καὶ περιστασιακά! Δὲν ὑπάρχει μέση. Ἐδῶ ὑπάρχουν ἄκρα! Στὸ ἕνα ἄκρο τὸ Φῶς, στὸ ἀπέναντι σκοτάδι πυκνό!

Νώντας Σκοπετέας: Ἐλεγκτὴς ὁ Χριστός στήν Ὡραία πύλη...(+π.Εφραὶμ Σεραγιώτης)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

«...Δὲν λέμε μετὰ τῶν Ἁγίων ἀνάπαυσον Χριστὲ τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου; Μετὰ τῶν Ἁγίων! Ποιῶν δούλων Σου; Μὰ ἂν κάποιος ἔχει πάει στὸν Παράδεισο δὲν εἶναι Ἅγιος;  Εἶναι Ἅγιος ναί! Μὰ ἐμεῖς εὐχόμαστε γι᾿ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔχουν σωθεῖ, δὲν εἶναι Ἅγιοι... Ἐπειδὴ ἀκόμα  δὲν ἔγινε ἡ Δευτέρα Παρουσία, ἕνας μεγάλος ἀριθμὸς Ὀρθοδόξων ἴσως καὶ μὴ Ὀρθοδόξων, ὁ Θεὸς γνωρίζει, θὰ μεταβοῦν ἐκ τοῦ  Ἄδου στὸν Παράδεισο. Τίνι τρόπῳ; Μὲ τίς Θεῖες Λειτουργίες, τὰ μνημόσυνα, τὸ κομποσκοίνι καὶ τίς ἐλεημοσύνες. 

 

Δηλαδὴ τὸ βιβλιάριο τῆς ψυχῆς τοῦ Κολασμένου ἐν τῷ Ἅδῃ, τὸ ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἐμεῖς κάνουμε Θεία Λειτουργία, μνημόσυνα, κομποσκοίνια καὶ ἐλεημοσύνες καὶ κολλᾶμε τὸ ἔνσημο ἐμεῖς στὸ δικό του βιβλιάριο, κάτι ποὺ αὐτὸς δὲν μπορεῖ νὰ κάνει ἀφοῦ στερεῖται σώματος. Αὐτὸς μετὰ θὰ μᾶς ἀνταποδώσει τὸ δώρο... μερικές ψυχὲς λοιπὸν μεταβαίνουν ἀπὸ τὸν Ἅδη στὸν Παράδεισο μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι μόνοι τους καὶ ὄχι βεβαίως ὅλοι... τώρα ποιοὶ καὶ μέχρι ποιό βαθμό; Ἄς παρομοιάσουμε τὸν Ἅδη μὲ ἕναν ὠκεανό. 

Νώντας Σκοπετέας: Κάθε πρωί μιά μετάνοια μπροστά στόν Χριστό...(Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

".... Κάτω ἀπὸ μιὰ ἐκπομπή μας  στὸ διαδίκτυο ὑπῆρχε τὸ παρακάτω μήνυμα:
 

«Σὲ ἔχω δεῖ ἐσένα! Ἐσὺ εἶσαι τῆς θρησκείας;
 

Σὲ αὐτὴν τὴν χώρα ὅ,τι δηλώσει ὁ καθένας! ....Πάντως διατηρῶ τὸ δικαίωμα νὰ προσπαθῶ νὰ βλέπω καθαρὰ καὶ πέρα ἀπὸ δόγματα τοὺς ἀνθρώπους! Κάτι δίκαιο καὶ συνακόλουθο μὲ τὴν πραγματικὴ ἀλήθεια...»

Νώντας Σκοπετέας: Στήν ἐξορία τό δαιμόνιο...(+ π. Ἐφραίμ Σεραγιώτης)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Εἶναι πολλὰ καὶ λίαν συγκινητικὰ τὰ μηνύματα ποὺ ἔχουν στείλει ἀδελφοί μας στὴν ἐκπομπὴ μὲ ἀφορμὴ τὸ πολυμερὲς αὐτὸ ἀφιέρωμα στὸν μακαριστὸ Ἅγιο Γέροντα. 

 

Θυμήθηκε ἡ ἀδελφή μας ἡ Ἀγγελική, ὅταν ἀξιώθηκε νὰ γίνει ἀνάδοχος στὸ Ἱερὸ μυστήριο τῆς Βαπτίσεως ποὺ τέλεσε ὁ ἴδιος ὁ παπᾶ-Ἐφραίμ. Τὴν συγκλονιστικὴ ἱεροπρέπεια, μὲ τὴν ὁποία ἐτελεῖτο καὶ ἡ παραμικρὴ φαινομενικὰ λεπτομέρεια. 

Νώντας Σκοπετέας: Ἀναπολόγητος θά σταθεῖς... ( +Γ. Ἐφραὶμ Σεραγιώτης)

 

....καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.(Ιω. 4,24)

 Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ξημέρωσε Κυριακὴ κι Ἀνάσταση! Γυρίζεις τὸ βλέμμα πίσω σὲ ὅλα τὰ ἀνούσια καὶ ἄνυδρα χρόνια τῆς ζωῆς σου, ποὺ δὲν μερίμνησες νὰ προσκυνήσεις ἔστω μιὰ φορὰ τὸ  ἑωθινὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ἀκούσεις τὴν ὀρθρινὴ Ἀναστάσιμη ἐξιστόρηση τῶν μυροφόρων γυναικῶν καὶ τῶν ἀγγελιοφόρων τῆς Νίκης τῆς Ζωῆς! Καὶ ἔπειτα ἐκ τοῦ ὕπνου ἐξεγερεθείς, ἀκοῦς τὸν χτύπο τῆς καρδιᾶς σου καὶ δοξολογεῖς ξανά, γιὰ τὴν  πρώτη ἡμέρα τοῦ  Κυρίου, ποὺ σὲ ἀξίωσε νὰ σταθῇς στὴν μελαγχολικά... ἄδεια Ἐκκλησία τὴν ὥρα τοῦ ἑξαψάλμου... Πρώτη σου φορά,  ἀπ᾿ τίς πολλὲς ποὺ παρακάλεσες τότε   ἐξιλεωτικὰ νὰ ὑπάρξουν... Καὶ ὄντως ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ ἔζησες ὡς σήμερα πολλὲς Κυριακὲς καὶ γιορτᾶδες τῆς Ἁγίας Πίστης.

Νώντας Σκοπετέας: Παπᾶ Χριστόδουλε... ἔτσι εἶναι ἡ Παναγία μας!

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

"...Λίγο πρὶν τὴν πύλη τῆς Κουτλουμουσίου ἔρχονται στ᾿ αὐτιά μας ψαλμωδίες καὶ κωδωνοκρουσίες μέσα ἀπ᾿ τὸ Μοναστήρι. Δέκα τὸ πρωί... Τὴν ἔκπληξή μας διαδέχεται μιὰ ὄμορφη εἰκόνα ποὺ ἀντικρύζουμε ἅμα τῇ εἰσόδῳ μας. Ὁ Γέροντας Χριστόδουλος σήμερα ἑορτάζει! Μόλις εἶχε τελειώσει ἡ ἀγρυπνία! Κυριακὴ μαζὶ μὲ τὰ ὀνομαστήρια τοῦ Γέροντος! Πολλαπλὴ χαρά! 

 

Ἐκεῖνος φορῶντας τὸν ἡγουμενικό του μανδύα καὶ κρατῶντας τὴν ράβδο του, ἐν πομπῇ κατευθύνεται πρὸς τὴν πανηγυρικὴ τράπεζα! Ὅλες οἱ Καρυὲς  βρίσκονται ἐδῶ! Ὅλες οἱ καλύβες καὶ τὰ κελλιὰ ἐκπροσωποῦνται! Γνωστὲς μορφὲς γερόντων ποὺ ἦρθαν γιὰ νὰ τιμήσουν τὸν γλυκύτατο καὶ πραότατο Κουτλουμουσιανὸ Ἡγούμενο. Συναντᾶμε καὶ τὸν πατέρα Ἀρσένιο ἀπὸ τὴν Παναγούδα! Πάντοτε ἡ Παναγούδα ἐκπροσωπεῖται... Κάποτε σὲ τούτην τὴν ἀγρυπνία βρισκόταν, στὸ παρεκκλήσι καθισμένος ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Φοβερὰ Προστασία καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος! Πόση ἀγάπη εἶχαν αὐτοὶ οἱ δύο μεταξύ τους! 

Νώντας Σκοπετέας: Τί ἔγινε ἀδελφέ μου; Τήν ἀνακτήσαμε τήν χάρη; (+Π.Εφραὶμ Σεραγιώτης)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ἕνας ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου! Κράτησε ἀκίβδηλη τὴν ἱεροσύνη του! Φύλαξε τίς παρακαταθῆκες τῶν ἁγίων πνευματικῶν προγόνων του! Τήρησε στὸ ἔπακρο κάθε μοναχική του ὑπόσχεση! Γιὰ σαράντα καὶ πλέον χρόνια ἀγωνίστηκε στὸν ἀσύνορο Εὐαγγελικὸ ἀμπελῶνα τοῦ Μεγάλου Γεωργοῦ καὶ καμάτεψε, ὅσο λίγοι, τὰ εὐλογημένα χώματα τοῦ περιβολιοῦ τῆς μάνας μας, Κυρίας Θεοτόκου! Δὲν σπατάλησε οὔτε μιὰ ἐλάχιστη κλήση τοῦ Κυρίου, νὰ κηρύξει τὰ αἰώνια λόγια Του καὶ νὰ κατηχήσει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ! Ὅπου κι ἂν τὸν κάλεσαν νὰ διαφωτίσει, ταπεινὰ ἀποδεχόταν, μὰ δὲν δεχόταν κανένα εὐχαριστῶ! Ὅλα τὰ εὐχαριστῶ στὸν Χριστό μας! ἔλεγε. 

Νώντας Σκοπετέας: Τό χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο...

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Δὲν ὑπάρχει Κυριακὴ ποὺ νὰ μὴν εἶναι πανηγύρι... Οἱ ψυχὲς τὴν λαχταρᾶνε τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου. Καμιὰ κοινή, καμιὰ συνηθισμένη. Ὅλες βαλμένες ἐλέῳ Θεοῦ σὰν ὁλάνθιστα περιβόλια στῆς ζωῆς τοῦ καθενός μας τὴν ζωγραφιά. Ὦ τί χρώματα Θεέ μου! Ὦ τί μυρωδιές! Ὦ τί γλυκειὰ χαρὰ ποὺ σοῦ ἁπλώνει τὰ ματωμένα ἀπ᾿ τὰ καρφιὰ χέρια Της νὰ τὴν πιάσεις σφιχτὰ καὶ κείνη νὰ σὲ πετάξει ὡς τὰ ἄνω ὑπέροχα. Ὦ τί εὐφροσύνη ἀνείπωτη, ἀπερίγραπτη καὶ μὲ μυριάδες  λέξεις  ἀκόμα, ποὺ καρτερᾷ στὴν ἀγκαλιά της νὰ κουρνιάσεις καὶ νὰ ἀναπαυτεῖς γαληνεμένος... 

Νώντας Σκοπετέας: Μὴ φοβᾶστε τὸν Θάνατο! (Οἱ 3 ἐπιστολὲς τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ..)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Τρεὶς ἐπιστολὲς ἔγραψε ὁ μακαριστὸς Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Σεραγιώτης, στὶς τελευταῖες μέρες τῆς ἐπιγείου βιωτῆς του! Τὴν πρώτη, τὴν Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2023μ.Χ πρὸς ὅλους ἐμᾶς τοὺς ἐν Χριστῷ πνευματικούς του ἀδελφούς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς! Καλά μᾶς τὰ ἔλεγε γιὰ τόσους καιροὺς ὁ παππούλης! Ξεδίψαγαν οἱ ψυχές μας μὲ τὰ σοφὰ καὶ φωτισμένα ἄνωθεν λογάκια του! Ἦρθε ὅμως ἡ ὥρα νὰ περάσει στὸ ἑπόμενο στάδιο! Ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ ἀποδείξει στὴν πράξη! Ἡ ὥρα τοῦ τελικοῦ διαγωνίσματος! Ὁ καιρὸς τῶν ποιητῶν! 

Νώντας Σκοπετέας: Τῆς... θεούσας-Μυροφόρας τό Χριστός Ἀνέστῃ!

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ὅσο ὁ καιρὸς τῆς Ἀναστάσιμης χαρᾶς, τοῦ κενοῦ μνημείου καὶ τῆς τρανῆς Ἀγγελικῆς ἀναγγελίας κυλᾷ, τόσο τὰ σημεῖα στίξης ποὺ τὴν συνοδεύουν ἀρχίζουν νὰ ἀτονοῦν καὶ νὰ παραμορφώνονται... Ἐκεῖνο τὸ ὑπέροχο θαυμαστικὸ ποὺ τόνιζε τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς Νίκης τῆς ζωῆς ἀρχίζει καὶ ἀπὸ ἐμφατικὸ τῆς συντριβῆς τοῦ θανάτου, λίγο-λίγο ξεθωριάζει καὶ τὴν θέση του παίρνει ἕνα ἐρωτηματικὸ... 

 

Ἄλλοτε βιαστικό, ἄλλοτε σβησμένο χωρὶς ψυχὴ καὶ τόλμη ...μυρωμένη ...Χριστὸς Ἀνέστῃ!! λὲς ὡς τῆς Ἀναλήψεως καὶ γιὰ πάντα ...καὶ ἀκοῦς ἕνα Καλημέρα δυνατὸ καὶ ἕνα ἄτονο καὶ ἄπονο Ἀληθῶς ἁπλὰ γιὰ νὰ μὴν σοῦ χαλάσουν τὸ ὄνειρο καὶ τὸ ...χούι, ποὺ τοὺς κάνει νὰ ἀποροῦν καὶ νὰ ἀναρωτιοῦνται μεγαλόφωνα: Καλὰ τόσο καιρὸ ἔχουμε νὰ εἰδωθοῦμε; Δὲν τὰ ᾿χουμε πεῖ;... Τὰ εἴπαμε μὰ τὰ λέμε καὶ θὰ τὰ ξαναποῦμε... μπᾶς καὶ κατανοήσουμε τὸ τί λέμε καὶ τί προσμένουμε σὲ τούτη ἐδῶ τὴ ζήση...
 

Καὶ θὰ ἀναρωτιοῦνται κάποιοι ποὺ διαβάζουν τοῦτες τίς γραμμὲς καὶ θὰ κουνᾶνε τὸ κεφάλι τους ἀπογοητευμένοι, συμπνεόμενοι καὶ νιώθοντας τὸν ...πόνο τοῦ γράφοντος ποὺ ὑπερασπίζεται ζεόντως τὰ Ὅσια καὶ τὰ Ἰερά... μὰ καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος κάποτε τὸ ἴδιο ξέψυχος καὶ ἄτονος ἦταν ...σὰν παιδὶ στὶς παρυφὲς ἑνὸς καλοκαιριοῦ τότε, στὴν αἴθουσα ἑνὸς φροντιστηρίου ξένων γλωσσῶν... μαζί καὶ μὲ ἄλλους περιμέναμε τρία ἀπογεύματα τὴν ἑβδομάδα νὰ φανεῖ ἕνα κορίτσι τόσο ἀλλιώτικο ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα...
 

Θεοῦσα τὴν λέγαμε στὰ κρυφά!!! Μήπως καὶ σήμερα ἔτσι δὲν θὰ τὴν παρασημοφοροῦν; Τέλη τοῦ Μάη τότε ἦταν καὶ ἐκείνη ἡ εὐλογημένη ψυχούλα-πάντα καθυστεροῦσε λίγο,τότε πίστευα ἐπειδὴ ἔμενε μακριά- ἔμπαινε μέσα στὴν τάξη καὶ κοιτάζοντάς μας ὅλους ἔλεγε: Χριστὸς Ἀνέστῃ! Καὶ ἐμεῖς σπεύδαμε νὰ κοιταχτοῦμε μὲ νόημα μεταξύ μας καὶ νὰ ὀνειδίσουμε τὴν μακαριότητά της... Καὶ εἶχε τόσα θαυμαστικὰ ἡ φωνὴ της... εὔηχα, καθάρια, ἀνόθευτα, ἁγνά... τῆς τὸ χρώσταγα γιὰ πολλοὺς καιροὺς ἐκεῖνο τὸ Ἀληθῶς Ἀνέστῃ ὁ Κύριός μας καὶ ὁ Θεός μας! Ἐκεῖνο τὸ Ἀληθῶς ποὺ δὲν ἄκουσε ποτὲ της ἀπὸ τὰ δικά μας περιφρονητικὰ χείλη...ὅλων ἡμῶν τῶν φυσιολογικῶν καὶ ἐντὸς ἐποχῆς παιδιῶν, τῶν χωρὶς συμπλέγματα καὶ πεπαλαιωμένες ἀντιλήψεις ποὺ θὰ μᾶς ἔκαναν ἀκοινώνητους περιθωριοποιημένους καὶ ἀποσυναγώγους... Τὴν ἔλεγαν Ἀθανασία... Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει πιὸ ταιριαστὸ ὄνομα ἐκεῖνο τὸ εὐλογημένο πλάσμα...Τὴν ἔχω ἀκόμα στ᾿ αὐτιά μου τὴν φωνή της καὶ ὅλα τὰ θαυμαστικὰ ποὺ τὴν χρωμάτιζαν... Ἀθανασία, Μυροφόρα ἐσὺ ἀδελφή μου !! Ἀληθῶς Ἀνέστῃ! Συγχώρα τὴν ἀτολμία καὶ τὴν ὀλέθρια ἄγνοια... Ἄξια πληγῶν καὶ τὰ δύο...
 

Ἀμέτρητοι εἶναι τοῦ συναξαριοῦ οἱ ἥρωες, ποὺ πρὶν ἡ φωτεινὴ δεσμίδα τοῦ Οὐρανοῦ ἀγκαλιάσει τὰ καταπονημένα ξέψυχα σώματα, τὰ γδαρμένα, ματωμένα τὰ τόσο πληγωμένα, ψέλλισαν τὸ δικό τους ἀλλιώτικο νῦν ἀπολύεις. Χριστὸς Ἀνέστῃ φώναξαν καὶ παρέδωσαν τὸ πνεῦμα. Γονατίζει ἡ ψυχή μου μπροστὰ στὸ συναξάρι... Ὁ Ἅγιος Παναγιώτης ὁ Ἰεροσολημίτης καὶ ὁ Ἅγιος Ἀχμὲτ ξεψυχοῦν ψέλνοντας τὸν ἀναστάσιμο παιάνα... Και πόσοι ἀκόμα... Και ὁ Ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σαρώφ, ποὺ ἔλεγε συνέχεια Χριστὸς Ἀνέστῃ χαρὰ μου... 

 

Δὲν γνωρίζει χρόνο τοῦτος ὁ χαιρετισμός... Δὲν γνωρίζει ἐποχή... Δὲν τὸν σκεπάζει τίποτα. Οὔτε ἡ πωρωμένη ἀφροσύνη, οὔτε ἡ σκληρόκαρδη ἄγνοια, οὔτε τοῦ διαβόλου τὰ σκεπάσματα καὶ ἡ σκόνη, ἀπ᾿ τῆς ἁμαρτίας τὸ στροβίλισμα... Στέλνει χαρὰ καὶ ἐλπίδα παντοῦ, ὅταν τοῦτον τὸν χαιρετισμὸ τὸν προφέρουν ἄδολα χείλη καὶ ἀνυπόκριτες καρδιές... Ὠλιγώθησαν εἶναι ἡ ἀλήθεια αὐτὰ... Ἐκλέλοιπεν ὅσιος... σὰν τοὺς φοίνικες ποὺ ἕνας -ἕνας ξεραίνονται καὶ ἀποτέμνονται, ἀφοῦ ἀρχίζουν νὰ ἐκλείπουν σχεδὸν ὁλότελα καὶ οἱ δίκαιοι... Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει ...
 

Μέχρι ὅμως νὰ ξεραθεῖ κι ὁ τελευταῖος φοίνικας θὰ ὑπάρχουν οἱ διὰ Κύριον χαρούμενοι τρελοί, Θεοῦσοι καὶ Θεοῦσες.... ποὺ ὅλο ἔτσι θὰ μᾶς χαιρετοῦν... Χριστός Ἀνέστῃ!

 

Νώντας Σκοπετέας

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμὴν (Ἔκδ τῆς Ὀρθόδοξης Ἱεραποστολικῆς Συναλληλίας "Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας" / 2019)

Πηγή:https://sotiriapsixis.blogspot.com/2020/04/blog-post_23.html

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»

Νώντας Σκοπετέας: Ὁ ἴδιος παρών...( + Γ. Ἐφραίμ Σεραγιώτης) - (Βίντεο)

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Ὅταν μιλοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας, εἶχες μονίμως τὴν αἴσθηση ὅτι σὲ αὐτὸ ποὺ περιέγραφε ἦταν ὁ ἴδιος παρών! Ὄχι γιατί διέθετε τὸ τάλαντο τῆς ἀφήγησης ἢ τῆς παραστατικότητας! Δὲν φτιασίδωνε τίποτα! Ἦταν ἡ βαθιὰ ἀνέκπτωτη καὶ ἀταλάντευτη πίστη του, ἡ ἀδίσταχτη στὴν θεοπνευστία τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου καὶ στὴν ἑρμηνεία του ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες! Ὅ,τι λέει εἶναι ἀποκεκαλυμμένο στοὺς καθαροὺς τὴ καρδία! Δὲν μπορεῖ κάποιος μὲ καλὴ προαίρεση λοιπόν, ἀκούγοντάς τον νὰ ἀμφιβάλλει! 

 

Ἔχει μιά... ταπεινὴ ἀπολυτότητα ὁ πατὴρ Ἐφραίμ! Μεταφέρεται στὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ἀλλὰ ὡς τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνες! Εἶναι Μεγάλη Παρασκευὴ 17 Ἀπριλίου 2009 μ.Χ! Στὴν τράπεζα κάτω ἀπὸ τὸ καθολικό, τὴν τόσο ἁρμονικὰ καὶ μὲ εὐλάβεια ἑνωμένη μὲ τὸ πανέμορφο καὶ καλοδιατηρημένο παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου τοῦ Νιέφσκυ, μιὰ κούπα τσάϊ καὶ ἕνα παξιμάδι, γιὰ ὅσους δὲν κάνουν τὸ εὐλογημένο τριμέρι! 

Νώντας Σκοπετέας: Ἐδῶ εἶμαι πάλι! Ψηλαφίστε με!

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας 

 

....ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω.... εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον..... ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,(Ἰω. 1,10-12)

 

Αὐτοὶ ποὺ πίστεψαν τὸν Ἰησοῦ ὡς ἐνανθρωπήσαντα Υἱὸ τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρα (ἑρμ. Π. Τρεμπέλα), ἔγιναν καὶ συνεχῶς γίνονται παιδιὰ τοῦ Θεοῦ! Υἱοὶ Θεοῦ, υἱοὶ Φωτός! Δικαιωματικά, σὰν σὲ κληρονομικὴ διαδοχή! Ἄν πιστέψεις! Χωρὶς ἀτέρμονες προϋποθέσεις καὶ διαδικασίες, γίνεσαι Ἕνα μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό! Ἄν Τὸν πιστέψεις, Τὸν δεχθεῖς καὶ Τὸν λάβεις! Σύσσωμος καὶ σύναιμος! Μιὰ καὶ μοναδικὴ προϋπόθεση: Ἡ πλουσιόδωρη πίστη! Μᾶς κάνει ...Θεοὺς καὶ Υἱοὺς Ὑψίστου! Ὅσοι ἔλαβον Αὐτόν!

Νώντας Σκοπετέας: Ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις ...Χριστός Ἀνέστῃ! (Διαβόλου... ἐπιχάρματα...)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Τὸ μέγα καὶ ἀτελεύτητο Πάσχα! Τὸ Αἰώνιο, τὸ Ἱερώτατο! Πλημμυρίζει ἡ καρδιὰ ἀπὸ εὐφροσύνη! Ἀναρωτιοῦνται κάποιοι ἔστω αὐτοὶ οἱ λίγοι, πὼς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀντέξουν οἱ καρδιές τους τέτοια ἀπύθμενη χαρά! Ὅλα μιλοῦν γιὰ τὴν Ἀνάσταση! Τὰ ἔμψυχα καὶ τὰ ἄψυχα, τὰ ἔλλογα καὶ τὰ ἄλογα! Ἡ εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ κορυφώθηκε μὲ τὴν συντριβὴ τοῦ θανάτου! Νικήθηκε ὁ μέχρι χθὲς ἀνίκητος! Τρόμαξε ὁ πρώην ἀτρόμητος τύραννος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους! Θανατώθηκε ὁ τέως ἀθάνατος! Θριάμβευσε ἡ Ζωή! Ἐπαληθεύθηκε ἡ Ἐλπίδα ποὺ δόθηκε σὲ ἐκεῖνες τίς πρῶτες θλιβερὲς στιγμὲς τῆς ἔξωσης ἐκ τοῦ Παραδείσου! Ἡ νέα Εὔα πανηγυρίζει! Ἡ πρώτη λυτρώθηκε! Τὰ δάκρυά της πλέον δὲν εἶναι θρηνητικά, μὰ δοξολογικά! Ἔλαμψε ἡ Χαρά! Ἐξαφανίστηκε ἡ κατάρα! Σκίστηκε τὸ καταδικαστικὸ χειρόγραφο! Ὑψώθηκε στὸν Οὐρανὸ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ λάβαρο ποὺ σκέπασε τὰ σύμπαντα! Δυὸ λέξεις κεντημένες ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους πάνω του! Χριστὸς Ἀνέστῃ!

Νώντας Σκοπετέας: Δέν φυλακίζεται Ἡ Ζωή...

 «...Ἐπὶ τῆς φυλακῆς μου στήσομαι καὶ ἐπιβήσομαι

ἐπὶ πέτραν καὶ ἀποσκοπεύσω τοῦ ἰδεῖν

τί λαλήσει ἐν ἐμοὶ καὶ τί ἀποκριθῶ ἐπὶ τὸν ἔλεγχόν μου...»( Ἀμβ. 2,1)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

«...Πηγὴ Ζωῆς ἕνα κενὸ μνημούρι! Βαβαὶ τῆς ὀξυμωρείας! Ὄλβιος τάφος! Δέχθηκε ὡς ὑπνοῦντα, Τὸν Δημιουργὸ τῶν ἁπάντων καὶ ἀναδείχθηκε ὁ ἀτίμητος καὶ ἀδαπάνητος θησαυρὸς τῆς ζωῆς μας! Μακάριος καὶ πλούσιος ἕνας τάφος! Πόσο παράδοξο τοῦτο ἠχεῖ! Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν, οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργούμενον· ἀλλ᾿ ἀφθαρσίας πηγήν, ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ...! 

 

Δὲν εἶναι ἄγονος ὁ βράχος! Σταλάζει νάματα Ἀθανασίας! Ποτὲ κάτι ἄδειο δὲν ἦταν τόσο πλῆρες! Ἕνας τάφος νὰ γίνεται ἀφετηρία καὶ ἀπαρχή! Ξεκίνημα Ζωῆς! Ἡ Ζωὴ ἐν τάφῳ! Δὲν εἶναι θρηνητικὸ τραγούδι αὐτό! Εἶναι παιᾶνας ἀναστάσιμος καὶ μητρικὴ κοιλία! Καὶ πόσοι ἀκόμα γεννήθηκαν ...τέτοιοι παράξενοι παιᾶνες ἀπ᾿ τὸ κενὸ τρισόλβιο μνῆμα! Διὰ τοῦ Σταυροῦ  ἡ χαρά! Θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν! Νεκρὸς Ζωαρχικότατος!  

Νώντας Σκοπετέας: Κάθε Μεγάλη Πέμπτη

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Εἶμαι ὅλοι ἐκεῖνοι γιὰ τοὺς ὁποίους εἶπες το οὐ,οὗ γὰρ οἴδασι Κύριε!
 

Παράνομος προδότης ἔγινα μέσα σὲ λίγες μέρες ἀπὸ τοῦ Ὡσαννὰ κραυγαστὴς καὶ μαθητής σου...
 

Ἐγὼ ὁ αἰχμάλωτος, ἀπόλυσα τὸν Βαρραβὰ καὶ καταδίκασα ἐσένα τὸν Ἐλευθερωτή μου!

Νώντας Σκοπετέας: Μεγάλη Ἑβδομάδα. Μὴ μείνει κανεὶς χωρὶς Χριστό... (Βίντεο)

 Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

«Ἐκεῖνοι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι, ἐκεῖνα τὰ ἀγράμματα γεροντάκια καὶ οἱ γριοῦλες, ποὺ τὴν Σαρακοστὴ καὶ τὴν Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται ὅλη μέρα στὴν ἐκκλησία, ζήσανε ἀπὸ τὰ μικρά τους χρόνια ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου καὶ καταλάβανε αὐτὸ τὸ χαροποιὸν πένθος, ποὺ δὲν τὸ καταλάβανε, ἀλοίμονο, οἱ σπουδασμένοι μας, ποὺ θέλουνε νὰ τοὺς διδάξουνε, ἀντὶ νὰ διδαχθοῦνε ἀπ᾿ αὐτούς. 

 

Τώρα τὶς μέρες τῆς Σαρακοστῆς, τῆς Μεγάλης Βδομάδας καὶ τοῦ Πάσχα πορεύονται μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, ἀκολουθᾶνε ὁλοένα ἀπὸ πίσω του, ἀληθινά, ὄχι φανταστικά, ἀκούγοντάς Τον νὰ λέγῃ: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθὼς γέγραπται περὶ αὐτοῦ». Μαζί του βρίσκονται στὸν Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ δακρύζουνε ἀπὸ τὰ λόγιά Του, μαζὶ Του πᾶνε στὸ πραιτώριο καὶ στὸν Πιλᾶτο, μαζὶ Του ῥαπίζονται, μαζὶ Του μαστιγώνονται, μαζὶ Του ἐμπαίζονται, μαζὶ Του σταυρώνονται, μαζὶ Του θάβονται, μαζὶ Του ἀνασταίνονται....» (Φώτη Κόντογλου: «ἡ πίστη τοῦ λαοῦ μας κατὰ τὴν Μεγάλη ἑβδομάδα» Ἀπόσπασμα) 

Νώντας Σκοπετέας: Κι ὅμως κάποιος πῆγε κι ἦρθε..

Ὁ Ἅδης ἀναστέναξεν, ἔτρεμεν, ἐφοβεῖτον,
ὡς ἤκουσεν τοῦ Ἰησοῦ τὴν θεϊκὴν φωνήν του
τὸν Λάζαρον ἀπέλυσεν εὐθὺς καὶ τὸν ἀφήνει
καὶ τὸν βιάζει μάλιστα μήπως ἐκεῖ ἀπομείνῃ.....
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ παραδοσιακὸ Κυπριακὸ ποίημα :Τὸ τραγούδι τοῦ Λαζάρου)

 

Ναί, εἶναι ἀνείπωτος ὁ πόνος τοῦ ἀποχωρισμοῦ. Τοῦ στερνοῦ ἀσπασμοῦ, τῆς τελευταίας εἰκόνας τοῦ πεφιλημένου προσώπου ποὺ τόσο ἀγάπησες, τόσα μοιράστηκες! Σιωπὴ παντοῦ ἁπλωμένη σὰν πέπλο σκεπάζει τὴν θλίψη. Ἐκείνη τὴν ὥρα φεύγει μακρυὰ τὸ πρέπει! Ξεγυμνώνεται τῆς ψυχῆς ἡ ἀλήθεια! «Ἀδελφοί, οὐ θέλομεν ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα». [Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α´ (Δ´ 13)].
 

Μιλᾷ ὁ Παῦλος, μιλᾷ ὁ Χριστὸς δηλαδὴ μὰ καὶ ὁ κεκοιμημένος ἀδελφός μας ποὺ πλέον ἱκετεύει μόνο τὸ ἔλεος γιὰ τὴν ψυχὴ ποὺ ξεκίνησε τὸ μεγάλο της ταξίδι. Κυλᾷ ἔπειτα ὁ χρόνος καὶ γίνεται ἡ μνήμη της καθῆκον ἱερό! Ἀπὸ ἐμᾶς περιμένει...τὸ ἀνάπαυσον Κύριε μετὰ τῶν Ἁγίων ...