ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Β΄ Κορ. 6,76-7,1] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΜΟΛΥΣΜΟΣ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ» [5-2-1995] [Β311]

   ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Β΄ Κορ. 6,76-7,1]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                    «Ο ΜΟΛΥΣΜΟΣ ΣΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ»

                       [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 5-2-1995]

[Β311]

     Ο Παύλος, αγαπητοί μου, στην σημερινή αποστολική του περικοπή, κάνει ένα προσκλητήριον αποδοχής των πολυτίμων επαγγελιών του Θεού και προβάλλει τις προϋποθέσεις. Αυτές οι πολύτιμες υποσχέσεις του Θεού είναι ότι ο κάθε πιστός αποτελεί ναόν του Θεού και ναός του Θεού είναι ολόκληρη η ύπαρξις του ανθρώπου· και το σώμα του και η ψυχή του. Και εις αυτόν τον ναόν του Θεού, τον άνθρωπον, έρχεται να κατοικήσει ο Ζων Θεός. Εξάλλου, «ναός», αυτό σημαίνει. Κατοικία. Και όχι μόνο θα κατοικήσει ο Θεός στον κάθε άνθρωπο, τον πιστόν, με στατικό χαρακτήρα, αλλά με δυναμικόν. Γιατί, λέγει: «Κατοικήσω και ἐμπεριπατήσω»· που σημαίνει κίνησις, κινητικότητα, δυναμικότητα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 25, 14 -30] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΟΥ;» [5-2-1989] [Β 209]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΣΤ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ. 25, 14 -30]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

              «ΠΩΣ  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ  ΤΙΣ  ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΣΟΥ;»

                                 [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 5-2-1989]

[Β 209]

     Όταν, αγαπητοί μου, ο Κύριος χρησιμοποίησε την παραβολήν των ταλάντων, που ακούσαμε σήμερα, μας την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος και ήθελε να διδάξει με αυτό μια συνέπεια στην αποδοχή του Ευαγγελίου.

     Θα ήθελα να σας έλεγα βέβαια ότι δεν έχει σχέση η παραβολή αυτή των ταλάντων που αναφέρει ο Ματθαίος, με την παραβολή των ταλάντων που αναφέρει ο Λουκάς στο 19^ον κεφάλαιον. Άλλο εκεί είναι το συμπέρασμα, άλλο είναι εδώ.

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. Β΄, εδάφια 22-26

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

     Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

     από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Β΄,εδάφια 22-26

   «Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ». «Όταν επληρώθησαν –δεύτερη πράξις τώρα- το πρώτο ἐπλήσθησαν  αναφέρεται εις τις οκτώ ημέρες. Τώρα έχομε ένα δεύτερο ἐπλήσθησαν - δηλαδή συνεπληρώθησαν- τι; Οι σαράντα ημέρες του καθαρισμού. Τώρα, αυτός ο καθαρισμός αναφέρεται εις την μητέρα. Όχι εις το παιδί πλέον. Η μητέρα θεωρείται ακάθαρτος έως την τεσσαρακοστήν ημέραν, εφόσον το παιδί που θα γεννούσε θα ήτο αγόρι. Εάν ήτο κορίτσι, ο καθαρισμός της επληρούτο την ογδοηκοστήν ημέραν. Δηλαδή σε ογδόντα ημέρες. Διπλάσια απ’ ό,τι εις το αγόρι. Στις ογδόντα μέρες έπαιρνε η γυναίκα τον καθαρισμό της.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [: Α΄ Τιμ. 4,9-15] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» [28-1-1990] (Β231)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [:Α΄ Τιμ. 4,9-15]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-1-1990]

(Β231)

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, στέλνοντας τὴν πρώτη του ἐπιστολὴ στὸν πολὺ ἀγαπημένο του μαθητή, τὸν Τιμόθεο, τοῦ σημειώνει καὶ τοῦ γράφει: «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος». «Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ», λέγει, «εἶναι πιστός, ἀξιόπιστος. Καὶ συνεπῶς, ἀφοῦ εἶναι ἀξιόπιστος, εἶναι ἄξιος κάθε ἀποδοχῆς».  «Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν». «Γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο κουραζόμαστε καὶ κοπιάζουμε καὶ ὑφιστάμεθα ὀνειδισμούς, γιατί ἔχουμε ἐλπίσει σὲ Θεὸ ζωντανό, ὁ Ὁποῖος εἶναι σωτῆρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαίτερα δέ, σωτῆρας τῶν πιστῶν». «Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». «Αὐτὰ ποὺ σοῦ γράφω νὰ τὰ παραγγέλλεις καὶ στοὺς ἄλλους καὶ νὰ τὰ διδάσκεις». «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω». «Κανεὶς νὰ μὴν πεῖ ὅτι εἶσαι νέος στὴν ἡλικία καὶ συνεπῶς νὰ μὴν σὲ προσέξει. Ἀντιθέτως θὰ σὲ προσέξουν ὅταν θὰ γίνεις τύπος τῶν πιστῶν».

π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος - ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: α) Ἡ ἀπόδοση τιμῆς πρὸς τὸν Χρυσορρήμονα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας β)Ἑρμηνεία τῆς προτάσεως τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου «Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε» [13-11-2000]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ:

α) Ἡ ἀπόδοση τιμῆς πρὸς τὸν Χρυσορρήμονα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας

                β) Ἑρμηνεία τῆς προτάσεως τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου: 

«Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προσέλθετε»

[ἐκφωνήθηκε στὶς 13-11-2000]

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ καὶ γιορτάζει τὴ μνήμη τοῦ μεγάλου διδασκάλου της, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ὅ,τι νὰ πεῖ κανεὶς ἢ νὰ ἐγκωμιάσει, πάντα θὰ ἔμενε φτωχὸ μπροστὰ σὲ μία τόσο μεγάλη μορφὴ τοῦ λόγου τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας καὶ τῆς ἁγιότητος ποὺ ἦτο ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Ἀλλ᾿ ἔστω καὶ ἐλλιπῶς, κάτι θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε.

Ἡ Ἐκκλησία μας τὸν χαρακτηρίζει μὲ πολλὰ ἐπίθετα, τὰ ὁποῖα καὶ σᾶς ἀπαριθμῶ:  «χρυσήλατον σάλπιγγα» -δηλαδὴ μία σάλπιγγα χρυσή-, «θεόπνευστον ὄργανον»,  «δογμάτων πέλαγος ἀνεξάντλητον», «Ἐκκλησίας  στήριγμα», «νοῦν οὐράνιον», «σοφίας βυθόν», «κρατῆρα πάγχρυσον», «ἀστέρα ἄδυτον», «μετανοίας κήρυκα», «πιστῶν ὑπογραμμόν», «μαρτύρων ἐφάμιλλον», «ἀγγέλων ἰσοστάσιον», «ἐνδιαίτημα Γραφῶν», καί, τέλος, «Χρυσόστομον». Ἔτσι βλέπομε ὅτι ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀγαπητοί μου, στάθηκε μιὰ πάρα πολὺ μεγάλη μορφή.

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου μὲ θέμα: ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ: «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς» 25-1-1998]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

ΜΝΗΜΗ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ:

«Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς»

[ἐκφωνήθηκε στὶς 25-1-1998]

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴν μνήμην τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Πρόκειται γιὰ μιὰ μεγάλη μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐγεννήθῃ περὶ τὸ 328 ἔτος, εἴτε εἰς τὴν Ναζιανζὸ εἴτε εἰς τὴν Ἀριανζὸ τῆς Καππαδοκίας. Παρηκολούθησε σπουδὲς στὶς σχολὲς τῆς Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, τῆς Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης καὶ τῆς Ἀλεξανδρείας.

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ [18-1-1998]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                 ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

                       ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

                                                                                  [εκφωνήθηκε στις 18-1-1998]                                        

     Ο λόγος, αγαπητοί μου, σήμερα περί του μεγάλου πατρός αγίου Αθανασίου, που άγομεν την σεπτή του μνήμη. Ό,τι και να πει κανείς, τους ωραιοτέρους χαρακτηρισμούς αν αποδώσει, της αγίας προσωπικότητός του, πάντοτε θα υπολείπεται. Δεν είναι χωρίς κίνδυνο μειώσεως η περιγραφή του προσώπου γενικά ενός αγίου, πολύ δε περισσότερον εάν πρόκειται περί του όντως Μεγάλου, Αθανασίου. Η ανάγκη όμως να σκιαγραφηθεί η μεγάλη του προσωπικότης προς μίμησιν από τους πιστούς μέσα εις την Εκκλησία, μας κάνει τολμηρούς κάτι όντως να ψελλίσομεν.

ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΣ» [7-1-2001] (Β΄ ἔκδοσις)

ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 7-1-2001]

(Β΄ ἔκδοσις)

Μᾶς ἐκπλήσσει, ἀγαπητοί μου, πῶς ὁ Κύριος ὁμιλεῖ γιὰ τὸν Πρόδρομόν Του, τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. Ὅταν κάποτε ἔφτασαν ἀπὸ τὸν φυλακισμένο Ἰωάννη, ποὺ τὸν εἶχε φυλακίσει ὁ Ἡρώδης -ἐγγονὸς ἐκείνου τοῦ Μεγάλου Ἡρώδου ὁ ὁποῖος ἐπεχείρησε νὰ φονεύσει τὸν Κύριον· καὶ λέγεται «μεγάλος»- ἐγκληματίας ἦταν, κακοῦργος ἦταν, ὅλοι οἱ Ἠρῶδαι κακοῦργοι ἦσαν, ὅλη ἡ γενεά τους καὶ ἡ οἰκογένειά τους, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶχε ἀνοικοδομήσει τὸν ναὸν τοῦ Σολομῶντος ἐκ τῶν ἐρειπίων, περίπου ἐκ τῶν ἐρειπίων, γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸν ὀνομάζει ἡ Ἱστορία «μεγάλον» - ὡστόσο ἔφτασαν κάποιοι ἄνθρωποι, ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἰωάννου, ποὺ ἦταν ἤδη στὴ φυλακή, νὰ ρωτήσουν τὸν Κύριον: «Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;». «Σὺ εἶσαι ὁ Μεσσίας ποὺ περιμένομε, ὁ ἐρχόμενος, ἢ ἄλλον περιμένομε;». Καὶ ὄχι βέβαια ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀμφέβαλλε, διότι θὰ ἦταν πολὺ περίεργο -καὶ τραγικό!- ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶδε τὰ τῆς Βαπτίσεως καὶ ἔδειξε τὸν Μεσσίαν, πρῶτα πρῶτα ἔδειξε ὡς δάκτυλος Πατρὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἰωάννης ἔδειξε τὸν Μεσσίαν καὶ εἶπε: «Αὐτὸς εἶναι», τώρα νὰ στέλνει ἀνθρώπους νὰ ρωτήσουν τὸν ἴδιον τὸν Ἰησοῦν «ἐὰν Αὐτὸς εἶναι ἢ ἄλλον περιμένομε».

ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ;» [6-1-1991] (Γ 126)

ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-1-1991]

(Γ 126)

«Ποιός εἶναι ὁ Θεός;», ἔλεγε ὁ ἀρχαῖος κόσμος. «Τί εἶναι ὁ Θεός;», ξαναρωτοῦσε ὁ ἀρχαῖος κόσμος. Καὶ οἱ ἀπαντήσεις πολλές. Γιατί δὲν ὑπῆρχε ἀπάντησις. Ὅμως ἡ ἀγάπη καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ ὄντως ἀληθινοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔμενε κρυμμένος ἀπὸ τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο ἢ καλύτερα, ἡ ἁμαρτία ἐτύφλωσε τὸν ἄνθρωπο καὶ δὲν μποροῦσε νὰ δεῖ, ἦλθε καὶ ἔγινε φανερός. Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολική του περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε, πρὸς Τίτον: «Ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ». «Ἐπεφάνη». Ἔγινε φανερή. Αὐτὸ θὰ πεῖ «ἐπιφάνεια». Θὰ πεῖ «φανέρωσις». Ἡ Θεοφάνεια. Θὰ πεῖ: «Φάνηκε ὁ Θεός».

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῡ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου « Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ» [1-1-2002]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-1-2002]

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, ἄγει τρεῖς γιορτές. Τὴν ὀκταήμερο περιτομὴ τοῦ Χριστοῦ, τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Βασιλείου καὶ τὴν πρωτοχρονιά. Ἀφοῦ ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ἀπασχολεῖ τὸν Χριστιανὸ καὶ εἶναι πολύτιμη γιὰ τὴ σωτηρία του. Θὰ μείνουμε ὅμως νὰ δοῦμε τὴ θαυμαστὴ προσωπικότητα τοῦ ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.

Ἐπὶ τῷ νέῳ ἔτει: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» [1-1-2001]

Ἐπὶ τῷ νέῳ ἔτει

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-1-2001]

Καὶ πάλι πρώτη τοῦ ἔτους, ἀγαπητοί μου. Ἤδη εὑρισκόμεθα στὸ πρῶτο σκαλοπάτι τοῦ ἐτησίου ἡμερολογιακοῦ οἰκοδομήματος. Τὴν ἴδια ἡμέρα γιορτάζομε καὶ τὴν ὀκταήμερο Περιτομὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιορτάζουμε ἀκόμη καὶ τὴ σεπτὴ μνήμη τοῦ μεγάλου πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, Βασιλείου τοῦ Οὐρανοφάντορος· ποὺ σημαίνει «οὗ (:τοῦ ὁποίου) ἡ λαμπρότης εἰς ὕψος φαίνεται», ὅπως λέγει ὁ Σουήδας· ἤ: «αὐτὸς ποὺ λάμπει μέχρι τὸν οὐρανό· αὐτὸς ποὺ ἀποκαλύπτει τὰ οὐράνια μυστήρια».

Σήμερα ὅμως θὰ μᾶς ἀπασχολήσει ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ποὺ πρέπει πάντοτε νὰ ἀποτελεῖ στίγμα πλεύσεως γιὰ τὸν κάθε πιστό. Ὁ χρόνος εἶναι βασικὸ στοιχεῖο, ὄχι μόνο γιατί συνδέεται μὲ τὸν χῶρο καὶ ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος του -δὲν νοεῖται τὸ ἕνα χωρὶς τὸ ἄλλο, οὔτε ὁ χῶρος χωρὶς τὸν χρόνο, οὔτε ὁ χρόνος χωρὶς τὸν χῶρο- ἀλλὰ καὶ γιατί ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς ἀνθρωπίνης παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ καὶ συνεπῶς καὶ τῆς δικῆς μας σωτηρίας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ [:Β΄ Τιμ. 4,5-8] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Ἒργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ» [31-12-2000] [Β 429, έκδοσις β΄]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

                                με θέμα:

                        «Ἒργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ»        

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 31-12-2000] [Β 429, έκδοσις β΄] 

      Τελευταία ημέρα του έτους, αγαπητοί μου. 31 Δεκεμβρίου του 2000. Βέβαια, συμβατική. Κατά συμφωνίαν· γιατί ο χρόνος ρέει και αγνοεί την υποδιαίρεσή του. Η υποδιαίρεσις του χρόνου γίνεται, όπως λέγει ο Μωυσής, στην Γένεση, για την μέτρηση του χρόνου, που θα βοηθήσει τόσο σε καθημερινά πράγματα, όσο και εις την σωτηρία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ [:Β΄ Τιμ. 4,5-8] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον». [4-1-1981] (Β 41)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου 

                                με θέμα:

       «Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, 

            τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον».          

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-1-1981]

                                                                                                                            (Β 41) 

     Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, ευρίσκεται εις την φυλακήν της Ρώμης. Με το προφητικό του μάτι βλέπει το παρόν και το μέλλον. Το παρόν το βλέπει ως ζοφερόν. Ότι ήδη ο ίδιος απέρχεται του κόσμου τούτου. Δεν πρόκειται να αποφυλακιστεί, όπως την πρώτη φορά. Αλλά πρόκειται να θανατωθεί. Αυτό βέβαια, για τον εαυτόν του δίδει χαράν πολλήν. Αλλ΄ όμως βλέπει ότι μέσα εις την Εκκλησία, όπως ήδη είχε προειδοποιήσει τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, θα επιπέσουν λύκοι βαρείς. Ακόμη, βλέπει και προς τα έσχατα, εις το απώτατον μέλλον. Το προφητικό του μάτι φθάνει μέχρι το τέλος της Ιστορίας. 

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ» [27-12-2000]

Εις την τρίτην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                                       «ΟΙ ΔΥΟ ΘΡΟΝΟΙ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-12-2000]

     Σε ένα τροπάριον του εσπερινού της δευτέρας ημέρας των Χριστουγέννων, αγαπητοί μου, σημειώνει ο ιερός Υμνογράφος: «Σήμερον δέχεται ἡ Βηθλεέμ, τὸν καθήμενον διὰ παντός, σὺν Πατρί. Σήμερον Ἄγγελοι τὸ βρέφος τὸ τεχθέν, θεοπρεπῶς δοξολογοῦσι· Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ,καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Μάλιστα τονίζεται αυτό: «Σήμερον, δέχεται» λέει «η Βηθλεέμ, Εκείνον που κάθεται μαζί με τον Πατέρα». Εις το τροπάριον αυτό παρατηρούμε ότι το Βρέφος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ και οι άγγελοι τώρα δοξολογούν είναι Εκείνος που παντοτινά και αδιαίρετα και αχώριστα κάθεται στον θρόνο με τον Πατέρα. Διότι ποιος είναι Εκείνος που εγεννήθη εις την Βηθλεέμ; Ποιος είναι; Το τροπάριον εμφανίζει τον Υιόν του Θεού, καθήμενον επί δύο θρόνων. Τον θρόνον του Πατρός, ως Θεός, και τον θρόνον της φάτνης, ως άνθρωπος.

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων: Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ» [26-12-2000] (Β΄ έκδοσις)

Εις την δεύτερην ημέραν των Χριστουγέννων

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

  «ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΘΕΑΤΑΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ»

                               [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-12-2000]

                                                                                                                   (Β΄ έκδοσις)

    Η αγάπη του Θεού μάς έφερε τον εαυτό Του ανάμεσά μας, αγαπητοί μου. Μας το είχε υποσχεθεί εις τον Παράδεισον εκείνο το μοιραίο δειλινό, όταν οι Πρωτόπλαστοι αναχωρούσαν από αυτόν. Και εκείνη η υπόσχεσις ήταν η κρυφή ελπίδα ότι μια μέρα τα πράγματα θα άλλαζαν. Είχε πει τότε ο Θεός εις τους Πρωτοπλάστους: «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν». Δηλαδή, με απλά λόγια, αποτεινόμενος προς την Εύα λέγει ότι «θα βάλω έχθρα ανάμεσα εις το σπέρμα το δικό σου και εις το σπέρμα του διαβόλου». Βέβαια, ο διάβολος δεν έχει σπέρμα, αλλά, εννοείται, το πράγμα τίθεται, το πώς θα ενεργήσει ο διάβολος- ο διάβολος είναι ένας, ε; Και οι δαίμονες. Και δεύτερον, όταν αναφέρεται εις το σπέρμα της γυναικός κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρεται εις τον άντρα ο Θεός, αλλά αναφέρεται εις τη γυναίκα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα, αλλά εδώ υπάρχει ένας σαφής υπαινιγμός ότι εκείνος ο οποίος θα ήρχετο από τη γυναίκα, θα ήτο εκ Παρθένου. Όπως εκ παρθένου ήταν ο Αδάμ, από πού; Ποιαν παρθένον; Από την παρθένον γη.

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                       Απαντήσεις επί αποριών ανδρών- γυναικών

Απορία 251^η:

«Πώς κατέληξαν και με ποιον τρόπο οι Πατέρες υπελόγισαν ότι η Γέννησις του Χριστού έγινε την 25^η Δεκεμβρίου και η Βάπτισή Του την 6^η Ιανουαρίου;»

      Μάλιστα. Προσέξτε. Καταρχάς να μιλήσω από το τελευταίο σημείον, με την 25^η που γιορτάζουμε την Γέννησιν, του Δεκεμβρίου και την 6^η Ιανουαρίου που γιορτάζομε την Βάπτισιν του Χριστού. Φυσικά, πότε ο Χριστός εβαπτίσθη δεν το γνωρίζομε. Αναμφισβήτητα. Είναι όμως στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας να κάνει τις γιορτές της. Αν μεν έχει κάποιους λόγους που να στηρίζεται στον χρόνο, στον χρόνο που ορίζεται· αν όχι, τότε εκείνη κρίνει πώς θα τοποθετήσει τις γιορτές. Έτσι έχει ένα κύκλο εορτών. Προσέξτε τι είπα. Κύκλο εορτών· που αρχίζομε με την Γέννηση και καταλήγομε στα Θεοφάνεια.

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» [25-12-2000] (Β΄ ἔκδοσις)

 

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Ματθ. 2,1-12]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 25-12-2000]

(Β΄ ἔκδοσις)

Ὅταν ὁ Θεὸς Λόγος, ἀγαπητοί μου, ἐδημιούργει τὸ σύμπαν, ὅρισε μιὰ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ θὰ τὸ ἐπεσκέπτετο ὁ Ἴδιος ἐμφανῶς. Καὶ αὐτὴ ἡ μεγάλη ἐπίσκεψις εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Θεοῦ Λόγου. Καὶ ἡ παρουσία Του στὴ γῆ τὴν κατέστησε τὴ γῆ μας τὸ κέντρον τοῦ κτιστοῦ ὁρατοῦ κόσμου. Εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο γεγονὸς στὸν ὁρατὸν καὶ εἰς τὸν ἀόρατον κτιστὸν κόσμον, μπροστὰ στὸν ὁποῖο ἔμεινε ἔκπληκτος καὶ αὐτὸς ἀκόμη ὁ ἀγγελικὸς κόσμος. Καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκπληκτικὰ ἔγιναν μέσα στὴν ἡσυχία μιᾶς νύκτας. Ἄν ὁ Θεὸς εἶπε στὴν ἔναρξη τῆς Δημιουργίας Του: «Γενηθήτω φῶς» -καὶ «ἐγένετο φῶς»-, ὅμως εἰς τὸ σκότος τῶν βουλῶν Του ὑπῆρχε ἡ μεγάλη πρόθεσις τῆς Ἐνανθρωπήσεως.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;» [20-12-1987] (Β187)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 20-12-1987]

(Β187)

Τὸ μήνυμα, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν ἀποροῦντα Ἰωσὴφ περὶ τῆς Μαρίας τῆς μνηστῆς του ἦτο: «Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

Τὸ μήνυμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν Ἰωσὴφ ἦταν θεμελιακό. «Αὐτὸς», λέγει, «σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». «Σώσει». Θὰ εἶναι Σωτῆρας. «Σώσει». Ἤ, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἄγγελος εἶπε στοὺς ποιμένας, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Σωτήρ! Καὶ ἐτέχθῃ αὐτὸς ὁ Σωτὴρ σήμερον.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ» [22-12-1984] (Β128) [ Ἔκδοσις Β΄]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1984]

(Β128)                                                                                                                                     [Ἔκδοσις Β΄]

Σὲ λίγες μέρες, ἀγαπητοί μου, θὰ γιορτάσομε τὸ πιὸ μεγάλο ἱστορικὸ γεγονός. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ στάθηκε τὸ κέντρον τῆς Ἱστορίας. Καὶ ποὺ μέχρι τώρα αὐλακώνει τὴν Ἱστορία καὶ ἐπηρεάζει τὴν Ἱστορία. Εἶναι ἡ  εἴσοδος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα εἰς αὐτὴν τὴν Ἱστορίαν. Καὶ ποὺ δὲν εἶναι τί ἄλλο παρὰ αὐτὸ ποὺ λέμε: ἡ Γέννησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μὲ πολλὴ σαφήνεια ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς παρουσιάζει ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ὁ Λόγος σαρκώθηκε καὶ ἦλθε καὶ σκηνώθηκε, σκήνωσε ἀνάμεσά μας». Ἀπὸ τότε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμφανίζεται μέσα στὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία, ἀναταράσσει τίς ἀνθρώπινες καρδιὲς καὶ θέτει ἕνα βαθύ, ὅσο κανένα ἄλλο, ἐρώτημα, στὴν κάθε ψυχή της κάθε ἐποχῆς: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οἱ ἄνθρωποι τί λένε γιὰ μένα; Ποιός εἶμαι;».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καί 32-40] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» [22-12-1991] (Β 256, ἔκδοσις Β΄)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καὶ 32-40]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1991]

(Β 256, ἔκδοσις Β΄)

Ὅταν ὁ Θεὸς παρήγγειλε, σεβασμιώτατε καὶ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἰς τοὺς πρωτοπλάστους νὰ μὴ δοκιμάσουν ἀπὸ τὸν καρπὸν ὁρισμένου δένδρου, ἤθελε νὰ εἰσαγάγει εἰς τὴν ζωήν των τὴν πίστιν εἰς τὸν Θεόν. «Πίστις» ἐδῶ σημαίνει ἐξάρτησις. Καὶ ἡ πίστις θὰ ἦτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί ἀλλιώτικα ἡ ἐξάρτησις χωρὶς ἐλευθερίαν, παύει νὰ εἶναι ἐλευθερία καὶ ἔτσι εἰσάγεται ὁ καταναγκασμός. Ἔτσι ἡ πίστις εἰσάγεται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους, δυστυχῶς ὅμως ἠθετήθῃ. Ἠθετήθῃ γιατί ἀκριβῶς ὑπῆρχε ἡ ἐλευθερία. Εἶπα ὅμως «δυστυχῶς», διότι δὲν εἶναι -καὶ προσέξατέ το αὐτό- ἡ ἐπιλογὴ μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ ἡ ἐλευθερία ἀλλὰ ἡ δυνατότητα τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, μένοντας ὅμως εἰς τὸ ἀγαθόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ἐλευθερίας. Παντοῦ. Ὄχι μόνο στὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ στὶς σχέσεις μας μεταξύ μας καὶ στοὺς πολῖτες ἀνάμεσα μιᾶς πολιτείας, μεταξὺ πολιτῶν καὶ πολιτείας κ.ὅ.κ. Ἐπειδὴ δὲ εἶναι ἀκριβῶς μεταξὺ ἐπιλογῆς καλοῦ ἢ κακοῦ, γι᾿ αὐτὸ ἔχομε πᾶσαν κακοδαιμονίαν, ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ μία κακῶς νοουμένη ἐλευθερίαν.