Χρῆστος Κελαϊδώνης: Ἡ ἱερότητα τῶν ἐνδυμάτων

 

Γράφει ὁ Χρῆστος Κελαϊδώνης

 

 

Μέσα στὸν Παράδεισο οἱ Πρωτόπλαστοι ἦταν στολισμένοι μὲ τὴν δόξα τῆς Θείας Χάριτος, ποὺ περιέβαλλε τὰ γυμνὰ σώματά τους ὡς φωτοφόρα ἱμάτια.

Τὸ ἀρχαῖο κάλλος τους συνοδευόταν ἀπὸ τὴν λαμπρότητα ἀλλὰ παράλληλα καὶ ἀπὸ τὴν σεμνότητα, ποὺ τοὺς προσέδιδαν τὰ θεοειδῆ ἐνδύματά τους.

Αὐτὰ τὰ φωτεινὰ ἐνδύματα λειτουργοῦσαν καὶ ὡς πανοπλίες, ποὺ τοὺς θωράκιζαν ἀπὸ τὴν κακοποιὸ δράση τοῦ διαβόλου.

Χρῆστος Κελαϊδώνης: Τό πείραμα τοῦ Μίλγκραμ, ἡ ἠθική τῆς ἐποχῆς τοῦ κορωνοϊοῦ καί ἡ ἠθική τοῦ ἀντιχρίστου

 

Γράφει ὁ Χρῆστος Κελαϊδώνης

 

Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ διάσημα πειράματα Κοινωνικῆς Ψυχολογίας ποὺ ἔχουν γίνει ποτὲ ἦταν τὸ πείραμα τοῦ Μίλγκραμ ποὺ διεξήχθῃ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ '60 στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Yale ἀπὸ τὸν Stanley Milgram!
 

Ἀφορμὴ γιὰ τὸ πείραμα στάθηκε ἡ ἀπολογία τοῦ Adolf Eichman ποὺ ἦταν βασικὸς ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ἐκτόπιση σὲ στρατόπεδα συγκέντρωσης χιλιάδων Ἑβραίων κατὰ τὴν περίοδο τοῦ ναζιστικοῦ καθεστῶτος!
 

Ἡ κύρια θέση στὴν ἀπολογία τοῦ Eichman ἦταν ὅ,τι ἔκανε τὸ ἔκανε ἐπειδὴ ἁπλᾶ ἐκτελοῦσε ἐντολές!
 

Μὲ τὸ πείραμα αὐτὸ φάνηκε ὅτι "ἁπλοί", "καθημερινοὶ" καὶ "φυσιολογικοὶ" ἄνθρωποι μποροῦν νὰ διαπράξουν ἀκόμα καὶ τὰ πιὸ εἰδεχθῆ ἐγκλήματα μὲ μεγάλη σκληρότητα ἀρκεῖ νὰ δικαιολογήσουν ἐσωτερικὰ τὴν πράξη τους ὡς ἠθικά, ἐπιστημονικά,  ἰδεολογικὰ καὶ νομικὰ σωστὴ ὑπακούοντας τυφλὰ σὲ διαταγὲς μιᾶς ἀνώτερης ἀρχῆς καὶ αὐθεντίας!