Αββάς Μάρκος
Το
πάθος του θυμού στηρίζεται κυρίως στην υπερηφάνεια, και από αυτήν
δυναμώνει και γίνεται ανίκητο.
Όποιος λοιπόν θέλει να γκρεμίσει και να
ισοπεδώσει μέσα του αυτό το οικοδόμημα της ανομίας – που χτίζει κάθε φορά
στην ψυχή του ο πονηρός μαζεύοντας, αντί για πέτρες, διάφορες προφάσεις
στους λογισμούς, εύλογες ή παράλογες, μέσα από τα υλικά πράγματα ή
λόγια, και κατασκευάζοντας με αυτές οικοδομή κακίας μέσα στην ψυχή–
αυτός ας κρατά αλησμόνητη μέσα στην καρδιά του την ταπείνωση του Κυρίου.
Ας
συλλογίζεται δηλαδή τι ήταν ο Κύριος και τι έγινε για εμάς, και από
ποιο ύψος φωτός της θεότητας – που ήταν αποκαλυμμένη στις ουράνιες
υπάρξεις ανάλογα με τη δύναμή τους και δοξαζόταν στους ουρανούς από
όλους τους αγγέλους– σε ποιο βάθος ανθρώπινης ταπείνωσης κατέβηκε από
ανέκφραστη αγαθότητα.