Άγιος Πορφύριος: Ο Χριστός είναι το παν στην ζωή μας

Σε κλειδωμένες ψυχές ο Θεός δεν εισέρχεται, δεν εκβιάζει, δεν παραβιάζει. Αντίθετα, σε αυτούς που έχουν πίστη απλή, ο Θεός εμφανίζεται και χαρίζει το άκτιστον φως Του.

Η καρδιά σας να είναι απλή κι αγαθή.

Δεν υπάρχει ανώτερο πράγμα απ’ αυτό που λέγεται μετάνοια και εξομολόγηση. Αυτό το μυστήριο είναι η προσφορά της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο.

Όταν είναι κανείς άδειος από τον Χριστό, τότε έρχονται και τον γεμίζουν ζήλειες, μελαγχολία, αντίδραση, κοσμικό φρόνημα, κοσμικές χαρές. 

Προσπαθήστε να γεμίσετε την ψυχή σας με τον Χριστό!

Όταν ο άνθρωπος ζη χωρίς Θεό, χωρίς γαλήνη, χωρίς εμπιστοσύνη, αλλά με άγχος, αγωνία, κατάθλιψη, απελπισία, αποκτάει ασθένειες σωματικές και ψυχικές.

Άμα βλέπετε νωθρότητα, ο άνθρωπος δεν είναι καλά στην ψυχή. Ο σωματικός κόπος είναι αγώνας πνευματικός.

Ζώντας μέσα στην αγάπη του Θεού, ζείτε μέσα στην ελευθερία.

Το σπουδαιότερο όπλο κατά του διαβόλου είναι ο Τίμιος Σταυρός που τον τρέμει. Ο σταυρός όμως να γίνεται σωστά.

Να μαθαίνουμε ν’ αγαπάμε κι όχι να ζητούμε να μας αγαπάνε.

Αν αγαπήσης τον Θεό, αγαπάς τα πάντα και τους πάντες, διότι μέσα στον Θεό υπάρχουν τα πάντα! 

Αυτός ο ίδιος λέγει: «Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της διανοίας σου και εξ όλης της ισχύος σου».

Όποιος ζει τον Χριστό, γίνεται ένα μαζί Του, με την Εκκλησία Του. Ζει μία τρέλλα!

Να έχετε συνέχεια την μνήμη του Θεού και την εγρήγορση.

Ο θείος Έρως μας ανεβάζει στην σφαίρα του Θεού, μας χαρίζει γαλήνη, χαρά, πληρότητα. Κάθε άλλος έρωτας όμως μπορεί να φέρη τον άνθρωπο σ’ απελπισία.

Το παν είναι ο έρωτας στον Χριστό. Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει με λατρεία, με πόθο τις πέντε λέξεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», δεν χορταίνει. 

Είναι λέξεις αχόρταστες! Σ’ όλη σας την ζωή να τις λέτε, κρύβουν τόσους χυμούς!

Κι όταν λέτε την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», να την λέτε αργά, ταπεινά, απαλά, με θείο Έρωτα. 

Με γλυκύτητα να λέτε το όνομα του Χριστού. Να λέτε μία-μία τις λέξεις. «Κύριε … Ιησού … Χριστέ … ελέησόν με», απαλά, τρυφερά, αγαπητικά.

Ο τελειότερος τρόπος προσευχής είναι ο σιωπηλός. Εκεί γίνεται η πιο αληθινή λατρεία.

Να αγαπάτε τον Χριστό. Ο Χριστός είναι το παν στην ζωή μας. Όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό είμαστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Ο Χριστός είναι ο στοργικός μας Πατέρας και Νυμφίος της ψυχής μας.

Θέλω να κάνης υπακοή στην Γερόντισσά σου, γιατί η υπακοή είναι ζωή, ενώ η παρακοή θάνατος.

Στο Μοναστήρι πρέπει να έχετε αγάπη και σύμπνοια μεταξύ σας, υπακοή, ταπείνωση και προσευχή. Να υποχωρή η μία στην άλλη, για να επέρχεται η ειρήνη, και τότε θα ζήτε τον παράδεισο απ’ αυτήν την ζωή. 

Επίσης ν’ αγαπήσης την προσευχή, γιατί η προσευχή είναι η αναπνοή μας.

Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)».  Γ’. Νουθεσίες.  Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» (αποσπάσματα)

 

Πηγή:https://www.koinoniaorthodoxias.org/

«Πᾶνος»