Φωτ. ἀρχείο Θωμᾶ Στ.Γκίνη.
Ὁ Παπᾶ -Γιάννης ἀπὸ τὰς Σέρρας, ὁ ἁπλὸς καὶ ταπεινὸς ὁ ὀλιγογράμματος καὶ πρᾶος, ὁ ἡσύχιος καὶ σοφὸς κατὰ Θεὸν ...Πενῆντα τρία ὁλόκληρα χρόνια διακόνησε, συμπόνεσε, παρηγόρησε, ἔκλαψε μετὰ κλαιόντων καὶ χάρηκε μὲ τὶς χαρὲς κάθε ἀδελφοῦ του -συγχωριανοῦ του, στὸν τόπο τῶν γονιῶν καὶ τῶν παππούδων του, τὸν βουνήσιο τὸν ἐλατοστολισμένο ποὺ δὲν τὸν ἀποχωρίστηκε σχεδὸν ποτὲ του ...
Ἀκόμα καὶ στὰ βαθιὰ γεράματα ὅταν τοῦ ᾿λεγαν τὰ παιδιά του νὰ τὸν πάρουν ἔστω γιὰ λίγο καιρὸ νὰ ξεχειμωνιάσει στὴν μεγάλη τὴν πρωτεύουσα ἐκεῖνος τοὺς ἀπαντοῦσε: -Καὶ νὰ λείψω τὴν Κυριακὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μου; Καὶ μόνο κτητικότητα δὲν φανέρωνε ἐκεῖνο του μου, μὰ ὅλη του τὴν στοργὴ καὶ τὴν ἔννοια γιὰ τὸν λατρευτό του οἶκο, ποὺ τὸν φρόντισε καὶ τὸν παρέδωσε στολίδι οὐράνιο στὸν νέο ἐφημέριο ποὺ ἦρθε καὶ ἐγκαταστάθηκε μὲ τὴν οἰκογένειά του στὸ χωρίο τους.