Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Παρασκευῆς 26 Δεκεμβρίου 2021

 

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΒ´ 1 - 12

 

¹ Καὶ ἤρξατο αὐτοῖς ἐν παραβολαῖς λέγειν· Ἀμπελῶνα ἐφύτευσεν ἄνθρωπος, καὶ περιέθηκε φραγμὸν καὶ ὤρυξεν ὑπολήνιον καὶ ᾠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδετο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησε. ² καὶ ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς τῷ καιρῷ δοῦλον, ἵνα παρὰ τῶν γεωργῶν λάβῃ ἀπὸ τοῦ καρποῦ τοῦ ἀμπελῶνος. ³ καὶ λαβόντες αὐτὸν ἔδειραν καὶ ἀπέστειλαν κενόν. ⁴ καὶ πάλιν ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς ἄλλον δοῦλον· κἀκεῖνον λιθοβολήσαντες ἐκεφαλαίωσαν καὶ ἀπέστειλαν ἠτιμωμένον. ⁵ καὶ πάλιν ἄλλον ἀπέστειλε· κἀκεῖνον ἀπέκτειναν, καὶ πολλοὺς μὲν ἄλλους, οὓς μὲν δέροντες, οὓς δὲ ἀποκτέννοντες. ⁶ ἔτι οὖν ἕνα υἱὸν ἔχων, ἀγαπητόν αὐτοῦ, ἀπέστειλε καὶ αὐτὸν ἔσχατον πρὸς αὐτοὺς λέγων ὅτι ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. ⁷ ἐκεῖνοι δὲ οἱ γεωργοὶ, θεασάμενοι αὐτόν ἐρχόμενον, πρὸς ἑαυτοὺς εἶπον ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν, καὶ ἡμῶν ἔσται ἡ κληρονομία. ⁸ καὶ λαβόντες ἀπέκτειναν αὐτόν καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος. ⁹ τί οὖν ποιήσει ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος; ἐλεύσεται καὶ ἀπολέσει τοὺς γεωργοὺς τούτους, καὶ δώσει τὸν ἀμπελῶνα ἄλλοις. ¹⁰ οὐδὲ τὴν γραφὴν ταύτην ἀνέγνωτε, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· ¹¹ παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; ¹² Καὶ ἐζήτουν αὐτὸν κρατῆσαι, καὶ ἐφοβήθησαν τὸν ὄχλον· ἔγνωσαν γὰρ ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπε. καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον. 

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

 

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΒ´ 1 - 12

 

¹ Καὶ ἤρχισε νὰ ὁμιλῇ πρὸς αὐτοὺς μὲ παραβολάς· ἕνας ἄνθρωπος ἐφύτευσε ἄμπελον, καὶ ἔβαλε τριγύρω ἀπ’ αὐτὴν φράχτην καὶ ἔσκαψε κάτω ἀπὸ τὸν ληνὸν στέρναν διὰ νὰ μαζεύεται ἐκεῖ ὁ μοῦστος, καὶ ἔκτισε πύργον διὰ νὰ μένουν εἱς αὐτὸν οἱ φύλακες καὶ ἐργάται, καὶ τὴν ἐνεπιστεύθη εἰς γεωργοὺς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς ἄλλην χώραν. Ὁ Θεὸς δηλαδὴ παρεσκεύασε καὶ ἐπεμελήθη ὡς ἰδικόν του λαὸν τὸν Ἰουδαϊκὸν λαόν. Καὶ ἐνεπιστεύθη τοῦτον εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τοὺς ἄρχοντας, διὰ νὰ τὸν καλλιεργήσουν πρὸς παραγωγὴν ἔργων πίστεως καὶ ἀρετῆς. ² Καὶ εἰς τὴν κατάλληλον ἐποχὴν τῆς ἐσοδείας ἀπέστειλε πρὸς τοὺς γεωργοὺς δοῦλον, διὰ νὰ παραλάβῃ ἀπὸ τοὺς γεωργοὺς μέρος ἀπὸ τὸν καρπὸν τῆς ἀμπέλου. Ἔστειλε δηλαδὴ ὁ Θεὸς τὴν πρώτην σειρὰν τῶν προφητῶν, διὰ νὰ διαπιστώσουν τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, ποὺ ὤφειλεν ὡς ἄλλη καλλιεργημένη ἄμπελος νὰ καρποφορήσῃ ὁ τόσον εὐνοηθεὶς ἀπὸ τὸν Θεὸν λαός. ³ Αὐτοὶ ὅμως, ἀφοῦ ἔπιασαν τὸν δοῦλον αὐτόν, τὸν ἔδειραν καὶ τὸν ἔδιωξαν μὲ ἀδειανὰ χέρια. Ἡ πρώτη σειρὰ τῶν προφητῶν ἐστάλη εἰς τὸν Ἰσραὴλ ματαίως καὶ χωρὶς κανὲν ἀγαθὸν ἀποτέλεσμα. ⁴ Καὶ ἐπρόσθεσεν ὁ Θεὸς καὶ δευτέραν ἀποστολήν. Ἔστειλε πάλιν πρὸς τοὺς γεωργοὺς ἄλλον δοῦλον. Καὶ ἐκεῖνον ἀφοῦ τὸν ἐλιθοβόλησαν, τοῦ ἔσπασαν τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν ἐδίωξαν ἀτιμασμένον. Καὶ τὴν δευτέραν λοιπὸν ἀποστολὴν τῶν προφητῶν οἱ ἄρχοντες τῶν Ἰουδαίων ἐκακομεταχειρίσθησαν περισσότερον ἀπὸ τὴν πρώτην. ⁵ Καὶ ἐπρόσθεσε καὶ τρίτην καὶ ἄλλας ἀποστολάς. Πάλιν δηλαδὴ ἀπέστειλεν ἄλλον δοῦλον. Καὶ ἐκεῖνον τὸν ἐφόνευσαν καὶ πολλοὺς ἄλλους ἐκακομεταχειρίσθησαν, ἄλλους μὲν δέρνοντες, ἄλλους δὲ φονεύοντες. ⁶ Εἶχε λοιπὸν ἀκόμη ἕνα υἱόν, ἀγαπημένον του· καὶ ἀπέστειλεν είς τὸ τέλος καὶ αὐτὸν πρὸς αὐτοὺς λέγων, ὅτι οἰ ἄνθρωποι αὐτοὶ πρέπει τουλάχιστον νὰ ἐντραποῦν τὸν υἱόν μου. Ἔστειλε λοιπὸν καὶ τὸν υἱόν του, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ⁷ Οἱ γεωργοὶ ὅμως ἐκεῖνοι εἶπον μεταξύ τους, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ κληρονόμος. Ἐλᾶτε, ἂς τὸν φονεύσωμεν, καὶ θὰ εἶναι ἰδική μας ἡ κληρονομία. Ἀνενόχλητοι πλέον θὰ ἐξουσιάζωμεν τὴν συναγωγὴν καὶ θὰ ἐκμεταλλευώμεθα αὐτήν. ⁸ Καὶ ἀφοῦ τὸν ἔπιασαν, τὸν ἐφόνευσαν καὶ τὸ σῶμα του τὸ ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τὴν ἄμπελον. ⁹ Τί λοιπὸν θὰ κάμῃ εἰς αὐτοὺς ὁ κύριος τῆς ἀμπέλου; Θὰ ἔλθῃ καὶ θὰ ἐξολοθρεύσῃ τοὺς γεωργοὺς αὐτοὺς καὶ θὰ δώσῃ τὴν ἄμπελον εἰς ἄλλους. Πράγματι δέ, ἀφοῦ ἐξωλόθρευσε τοὺς Ἰουδαίους καὶ κατέστρεψε διὰ τῶν Ρωμαίων τὴν Ἱερουσαλήμ, παρέδωκε τὴν ἄμπελόν του εἰς τὸν νέον Ἰσραὴλ τῆς χάριτος, εἰς τοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς διαδόχους των, πρὸς καρποφόρον καλλιέργειαν. ¹⁰ Καὶ ἐξηκολούθησεν ὁ Κύριος: Δὲν ἀνεγνώσατε οὔτε κἂν τὸ χωρίον αὐτὸ τῆς Γραφῆς; Λίθον, τὸν ὁποῖον ἀπέρριψαν ὡς ἀκατάλληλον οἱ κτίσται, αὐτὸς ἔγινε τῆς ὅλης οἰκοδομῆς κεφαλὴ καὶ ἀκρογωνιαῖος λίθος; ¹¹ Ἀπὸ τὸν Κύριον ἔγινεν ἡ τοποθέτησις αὐτὴ τοῦ λίθου καὶ εἶναι θαυμαστὴ εἰς τὰ μάτια ἡμῶν τῶν πιστῶν. Δηλαδή, ἐγώ, τὸν ὁποῖον σὰν ἄλλον λίθον ἀπερρίψατε ὡς ἀκατάλληλον ἐν τῇ οἰκοδομῇ τοῦ Θεοῦ, ἔγινα τῆς ὅλης οἰκοδομῆς κεφαλὴ καὶ συνήνωσα τοὺς λαοὺς εἰς μίαν Ἐκκλησίαν. Τὸ θαυμαστὸν δὲ εἰς τὰ μάτια ὅλων τῶν πιστῶν γεγονὸς τοῦτο ἔγινεν ἀπὸ τὸν Κύριον. ¹² Καὶ ἐζήτουν οἱ ἀρχιερεῖς νὰ τὸν συλλάβουν, καὶ ἐφοβήθησαν τὸν λαόν. Ἐζήτουν δὲ νὰ τὸν συλλάβουν, διότι ἐκατάλαβαν, ὅτι δι’ αὐτοὺς εἶπε τὴν παραβολήν. Καὶ ἀφοῦ τὸν ἀφῆκαν, ἔφυγαν.  

 

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ Α´ 15 - 16

 

¹⁵ πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις. ¹⁶ Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ Β´ 1 - 10

 

¹ Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ. ² Πρεσβύτας νηφαλίους εἶναι, σεμνούς, σώφρονας, ὑγιαίνοντας τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ. ³ Πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν καταστήματι ἱεροπρεπεῖς, μὴ διαβόλους, μὴ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωμένας, καλοδιδασκάλους, ⁴ ἵνα σωφρονίζωσι τὰς νέας φιλάνδρους εἶναι, φιλοτέκνους, ⁵ σώφρονας, ἁγνάς, οἰκουρούς, ἀγαθάς, ὑποτασσομένας τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα μὴ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ βλασφημῆται. ⁶ Τοὺς νεωτέρους ὡσαύτως παρακάλει σωφρονεῖν, ⁷ περὶ πάντα σεαυτὸν παρεχόμενος τύπον καλῶν ἔργων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, ἀδιαφθορίαν, σεμνότητα, ἀφθαρσίαν, ⁸ λόγον ὑγιῆ, ἀκατάγνωστον, ἵνα ὁ ἐξ ἐναντίας ἐντραπῇ μηδὲν ἔχων περὶ ἡμῶν λέγειν φαῦλον. ⁹ Δούλους ἰδίοις δεσπόταις ὑποτάσσεσθαι, ἐν πᾶσιν εὐαρέστους εἶναι, μὴ ἀντιλέγοντας, ¹⁰ μὴ νοσφιζομένους, ἀλλὰ πίστιν πᾶσαν ἐνδεικνυμένους ἀγαθήν, ἵνα τὴν διδασκαλίαν τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ κοσμῶσιν ἐν πᾶσιν.  

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

 

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ Α´ 15 - 16

 

¹⁵ Τέτοιοι μῦθοι καὶ ἐντολαὶ ἀνθρώπων εἶναι καὶ αἱ διακρίσεις τῶν φαγητῶν εἰς καθαρὰ καὶ ἀκάθαρτα. Ἂς ἠξεύρουν δὲ αὐτοί, ποὺ κάνουν τὰς διακρίσεις αὐτάς, ὅτι ὅλα μὲν εἶναι καθαρὰ εἰς τοὺς καθαροὺς κατὰ τὴν καρδίαν καὶ τὴν συνείδησιν, εἰς τοὺς μολυσμένους ὅμως καὶ ἀπίστους δὲν εἶναι τίποτε καθαρόν, ἀλλ’ ἔχει μολυνθῇ καὶ ὁ νοῦς των καὶ ἡ συνείδησίς των. ¹⁶ Ὁμολογοῦν, ὅτι γνωρίζουν τὸν Θεόν, μὲ τὰ ἔργα των ὅμως τὸν ἀρνοῦνται. Εἶναι σιχαμένοι καὶ ἀπειθεῖς καὶ ἄχρηστοι διὰ κάθε ἔργον ἀγαθόν.

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ Β´ 1 - 10

 

¹ Σὺ ὅμως δίδασκε ἐκεῖνα, ποὺ πρέπουν καὶ ἀρμόζουν εἰς τὴν ὀρθὴν καὶ ὑγιᾶ διδασκαλίαν. ² Δίδασκε τοὺς γέροντας νὰ εἶναι προσεκτικοὶ καὶ ἄγρυπνοι, σεβαστοί, φρόνιμοι, νὰ μὴ εἶναι ἄρρωστοι καὶ ἀδύνατοι, ἀλλ’ ὑγιεῖς καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν πίστιν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν. ³ Τὸ ἴδιο καὶ αἱ ἠλικιωμέναι γυναῖκες δίδασκε νὰ εἶναι εἰς τὴν ἐξωτερικήν των ἐμφάνισιν καὶ ἐνδυμασίαν, ὅπως πρέπει εἰς ἱερὰ πρόσωπα, ποὺ ἐμφανίζονται ὡς εὐσεβῆ καὶ ἀφωσιωμένα εἰς τὸν Θεόν. Νὰ μὴ ἔχουν τὸ πάθος τῆς διαβολῆς καὶ τῆς κατακρίσεως, οὔτε νὰ εἶναι ὑποδουλωμέναι εἰς τὸ πολὺ κρασί, καὶ νὰ διδάσκουν τὰ καλά, ⁴ διὰ νὰ σωφρονίζουν καὶ βάζουν μυαλὸ εἰς τὰς νέας, ὥστε νὰ ἀγαποῦν αὗται τοὺς ἄνδρας των καὶ τὰ παιδιά των, ⁵ καὶ νὰ εἶναι ἐγκρατεῖς, ἁγναί, νὰ φροντίζουν διὰ τὰ σπίτια των, νὰ εἶναι ἀγαθαὶ καὶ νὰ ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς ἰδίους των ἄνδρας, διὰ νὰ μὴ βλασφημῆται ἀπὸ αὐτοὺς ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐξ αἰτίας τῆς δυστροπίας τῶν γυναικῶν των. ⁶ Τὸ ἴδιο καὶ τοὺς νεωτέρους πρότρεπέ τους νὰ εἶναι ἐγκρατεῖς καὶ συγκροτημένοι. ⁷ Ἀλλὰ συγχρόνως πρέπει καὶ σὺ νὰ παρέχῃς τὸν ἑαυτόν σου εἰς ὅλα ὑποδειγματικὸν παράδειγμα καλῶν ἔργων. Καὶ εἰς τὴν διδασκαλίαν ἀπόφευγε κάθε νόθευσιν, ὥστε αὐτὰ ποὺ διδάσκεις νὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια ἀδιάφθορος, νὰ ἐμπνέουν τὴν σεμνότητα, νὰ διακρίνωνται διὰ καθαρότητα διδασκαλίας, ⁸ νὰ εἶναι λόγος ὑγιής, ἐλεύθερος ἀπὸ τὴν ἀρρώστιαν τῆς αἱρέσεως, ἀκατηγόρητος, ὥστε καθένας, ποὺ ἀνήκει εἰς τὴν ἀντίθετον πρὸς τὸν Χριστὸν καὶ τὸ εὐαγγέλιον μερίδα, νὰ ἐντροπιασθῇ, ἐπειδὴ δὲν θὰ ἔχῃ νὰ λέγει κανὲν κακὸν δι’ ἠμᾶς. ⁹ Πρότρεπε τοὺς δούλους νὰ ὑποτάσσωνται εἰς τοὺς δεσπότας των, νὰ εἶναι εἰς αὐτοὺς εὐάρεστοι εἰς ὅλα, νὰ μὴ ἀντιλέγουν. ¹⁰ Νὰ μὴ κλέπτουν, ἀλλὰ νὰ δεικνύουν κάθε καλὴν καὶ σύμφωνον πρὸς τὸ θεῖον θέλημα ἀξιοπιστίαν καὶ τιμιότητα. Καὶ νὰ φέρωνται ἔτσι, διὰ νὰ γίνονται στολισμὸς καθ’ ὅλα τῆς διδασκαλίας τοῦ σωτῆρος μας Θεοῦ.

 

Πηγή:https://www.saint.gr/  

«Πᾶνος»