Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

-Ἡ Ἐπιβίωση τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες παρὰ τὰ τεράστια προβλήματα ἀφανισμοῦ ποὺ ἀντιμετώπισε, ὀφείλεται στὰ φυλετικὰ χαρίσματα καὶ γνωρίσματα θετικὰ καὶ ἀρνητικὰ τὰ ὁποῖα διατηρήθηκαν ἐπὶ χιλιετίες καὶ μέχρι σήμερα.
 

-Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία, ἀνάγλυφα μᾶς παρουσιάζει, τὴν θετικὴ ἢ τὴν ἀρνητικὴ ἐπίδραση στὴν ἐξέλιξη τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ γενικότερα τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς.
 

Τὰ φυλετικά μας γνωρίσματα, εἶναι:

 

ΠΡΩΤΟΝ: Ἡ Ἐθνικὴ μας Γλῶσσα, τὴν ὁποία διατήρησαν οἱ Ἕλληνες μέχρι σήμερα μὲ τὴν φυσική της ἐξέλιξη, παρὰ τὶς ἀναρίθμητες ἐπιδρομὲς βαρβάρων καὶ αἰώνων σκλαβιᾶς.
 

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ἡ λατρεία τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὴν ἰδέα τῆς Ἐλευθερίας τὴν ὁποία βέβαια, πότισαν μὲ ποταμοὺς αἵματος. Στὴν Συνελθοῦσα στὸ Ἄστρος τῆς Κυνουρίας Β' Ἐθνοσυνέλευση τοῦ Μαρτίου τοῦ 1923 ψηφίστηκε μία διάταξη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ αἰώνιο τίτλο τιμῆς, γιὰ τὴν μόλις ἀναγεννώμενη Ἑλλάδα. Τὸ ψήφισμα ἔλεγε: «Εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Ἐπικράτειαν, οὔτε πωλεῖται, οὔτε ἀγοράζεται ἄνθρωπος ἀργυρώνητος (ἀγορασμένος ἄνθρωπος, δηλ. δοῦλος) παντὸς γένους καὶ πάσης θρησκείας, ἅμα πατήσει τὸ Ἑλληνικὸν ἔδαφος εἶναι ἐλεύθερος καὶ ἀπὸ τὸν δεσπότη αὐτοῦ ἀνεξάρτητος.
 

ΤΡΙΤΟΝ: Ἡ Ἀδάμαστος ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων: Ἡ ὁποία δείχνει μιὰ ἀκατάβλητο καὶ ἄνευ προηγουμένου στὴν Ἱστορία ἀνάταση, στὶς ὧρες τῶν μεγάλων κινδύνων τῆς πατρίδος.
 

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Τὸ κληρονομικὸ δυστυχῶς ἐλάττωμα τῶν Ἑλλήνων τὴν «ΔΙΧΟΝΟΙΑ». Πρέπει κάποτε νὰ προβληματισθοῦμε σοβαρά, ν᾿ ἀνατρέξουμε στὴν παλιὰ καὶ πρόσφατη ἱστορία μας γιὰ νὰ δοῦμε μὲ καθαρὸ μυαλὸ τὰ δεινὰ ποὺ ἔφερε στὴν πατρίδα μας, τὸ ἐλάττωμα αὐτὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ σύσσωμοι νὰ προσπαθήσουμε νὰ τὸ ἀποβάλλουμε.
 

Τὸ μεγάλο αὐτὸ Ἐλάττωμα τῶν Ἑλλήνων, θὰ τὸ περιγράψει μὲ μελανὰ χρώματα τὸ 400 π.χ. Ὁ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ λέγοντας: «τὸ τῶν Ἑλλήνων γένος Ἐλεύθερον τε διατελεῖ καὶ Βέλτιστα Πολιτευόμενον, δύναται ἄρχειν πάντων μιᾶς τυγχάνων πολιτείας».
 

-Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1825 θὰ πεῖ ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανὸς στὸν Παπαφλέσσα στὸ Ναύπλιο: «Δὲν θέλουμε νὰ ἐννοήσουμε ὅτι τίποτε δὲν ἐκάμαμεν, νικήσαντες τοὺς Τούρκους, ἂν δὲν νικήσουμε καὶ σύντομα τὰ πάθη μας. Ἡ Διχόνοια νὰ ὁ μεγάλος ἐχθρός μας, αὐτὸς θὰ μᾶς φάει».
 

«Δολερή» τὴν χαρακτηρίζει, ὁ ἐθνικός μας ποιητὴς στὸν ἐθνικό μας ὕμνο. Τὴν παρουσιάζει νὰ κρατάει ἕνα σκῆπτρο στὸ χέρι, τὸ σύμβολο τὴ ἐξουσίας καὶ χαμογελαστὰ νὰ τὸ ὑπόσχεται σ᾿ ὅλους.
 

-Εἶναι οἱ ἴδιοι λόγοι τοῦ ΟΘΩΝΟΣ ΒΙΣΜΑΡΚ (1815-1898) τοῦ μεγαλυτέρου πολιτικοῦ τῆς Πρωσίας  ἱδρυτοῦ τῆς Γερμανικῆς Αὐτοκρατορίας, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ἐὰν ὁ Ἑλληνικὸς λαός, ὁ φοβερὸς αὐτὸς λαός, μέσα στὶς τόσες ἀρετές του εἶχε καὶ τὴν Ὁμόνοια, θὰ εἴμεθα ὅλοι ὑποτελεῖς του».

-Νὰ γιατί ἂν θέλουμε στὸν τόπο μας προκοπή, πρέπει πάντοτε νὰ θυμόμαστε τὰ λόγια τὸν λαοφιλόσοφου Μακρυγιάννη: «τὰ πολλὰ ΕΓΩ δὲν κατορθώσαμε νὰ τὰ κάνουμε ΕΜΕΙΣ».
 

-Συμπερασματικὰ θὰ πεῖ κάποιος, αὐτὰ τὰ παραβατικὰ ποὺ συχνὰ συμβαίνουν  στὴν Ἀθήνα καὶ στὶς διάφορες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καὶ ὄχι μόνο καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν καταστροφικὴ μανία ἰδίως τῶν νέων, εἶναι χαρακτηριστικὸ φυλετικὸ γνώρισμα τῶν Ἑλλήνων; Ὄχι! Κατηγορηματικὰ θὰ πῶ ΟΧΙ! διότι δὲν εἶναι δυνατὸν οἱ Ἕλληνες ἀπὸ τὴν μιά, ἱστορικὰ ἐξακριβωμένο, ν᾿ ἀγαποῦν τὴν πατρίδα, τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Δημοκρατία καὶ νὰ θυσιάζονται γι᾿ αὐτὴν καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, νὰ τὴν καταστρέφουν καὶ νὰ καταλύουν κάθε ἔννοια τῆς Δημοκρατίας.
 

-Γι᾿ αὐτὴν τὴν εἰκόνα ἔχουμε ἀκεραία τὴν εὐθύνη ἐμεῖς οἱ μεγάλοι σ᾿ ὅποιο μετερίζι ἐξουσίας ἢ κοινωνικῆς εὐθύνης βρισκόμαστε. Διότι ὁ σκεπτόμενος Ἕλληνας γιὰ ἀκόμη μιὰ φορὰ συνειδητοποίησε ὅτι, στοὺς δρόμους δὲν κατεβαίνει τὸ προλεταριᾶτο (οἱ πτωχοί), ἀλλὰ μιὰ θυσιασμένη γενεά, οἱ σημερινοὶ ἔφηβοι Ἕλληνες. Μία γενιὰ στὴν ὁποία ἡ Ἑλληνικὴ κοινωνία προσέφερε μέν, ἀφειδῶς ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ στέρησε καὶ ἀπαξίωσε, στὴν θεωρία καὶ στὴν πράξη, τὰ στοιχειώδη ἠθικά, πατριωτικά, συναισθηματικά, θρησκευτικὰ καὶ γενικὰ ἠθικῶν ἀρχῶν καὶ ἀξιῶν, διανοητικὰ μέσα ὥστε Ὁ θυμὸς νὰ μὴν ἐκδηλώνεται μὲ τυφλὴ καταστροφικὴ μανία, ἀλλά, μὲ ἀγῶνες εὐγενοῦς ἅμιλλας, μὲ τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ μὲ γόνιμες κριτικὲς γιὰ τὸ καλύτερο.
 

-Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς σήμερα περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη ἐποχὴ πρέπει νὰ παραμείνει σταθερὰ προσηλωμένος στὶς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τῆς φυλῆς μας γιὰ νὰ ἔχει μέλλον. Ὑπερήφανος γιὰ τοὺς προγόνους του καὶ ὑπερήφανος γιὰ τὸν ἑαυτό του.
 

-Πρέπει! ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, σήμερα ποὺ ἡ χώρα μας ὑπέστῃ τὰ τελευταῖα χρόνια μιὰ ταπείνωση διεθνῶς καὶ κινδυνεύει ἀπὸ τοὺς δανειστές της, νὰ ἀπολέσει ἀκόμη καὶ τὴν Ἐθνικὴ Κυριαρχία της, νὰ θέσουμε ἐπιτέλους ὡς φάρο, τὸ μεγάλο ἀξίωμα τῶν προγόνων μας «Ὅταν ἡ Ἑλλὰς εἶναι πολιτικὰ ἑνωμένη καὶ τὸν βραχίονα τοῦ Ἕλληνος τοῦ ὁπλίζει ἡ ψυχικὴ θέληση, αὐτὸς γίνεται ἀκατάβλητος».
 

«Μπορεῖ ἡ Οὐσιαστικὴ Ἐλευθερία νὰ καταλυθεῖ, ἀλλὰ νὰ ζεῖ τὸ ἰδεῶδες της, ὅταν ὅμως καταλύεται τὸ ἰδεῶδες αὐτῆς, τότε ἡ Ἐλευθερία εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν δουλεία». (ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ)

Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ.
Ἐπίτιμος Διοικητὴς τῆς Σ.Σ.Ε.

«Πᾶνος»