Χρήστος Γεωργιάδης: Δεν υπάρχουν ιοί - μια φιλοσοφική απόδειξη

 

Γράφει ο Χρήστος  Γεωργιάδης

… η Φύση μέσα από μια εξελικτική διαδικασία εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών έχει δημιουργήσει μια τεράστια βιοποικιλότητα ζωής με πολλές δεκάδες εκατομμύρια είδη. Από όλο αυτό τον ασύλληπτο αριθμό (ζώων, φυτών και μικροοργανισμών) η επιστημονική κοινότητα στην καλύτερη περίπτωση γνωρίζει μόλις το 15% - αγνοούμε δηλαδή πάνω από το 85% των χερσαίων ειδών και ακόμη περισσότερο των θαλάσσιων.

Η βασική διαπίστωση λοιπόν είναι ότι Φύση αρέσκεται στο να δημιουργεί, εξελίσσει και να διατηρεί τη ζωή που δημιούργησε. Όλο αυτό γίνεται με σχέδιο και στηρίζεται σε μία βασική αρχή: η Γη από κατασκευής της έχει φτιαχτεί ως ένας πλανήτης των φυτών και των φυτοφάγων πλασμάτων.

Τα φυτά ως οι μοναδικοί παραγωγοί τροφής στον πλανήτη (μέσω της φωτοσύνθεσης του ήλιου) παράγουν τεράστια ποσότητα φυτικής βιομάζας κάθε χρόνο και εξ αυτού τα ζώα που ευνοούνται να υπάρχουν σε τεράστιους πληθυσμούς είναι τα φυτοφάγα. Αυτά ουσιαστικά απαρτίζουν το 90% και πλέον των ελεύθερων ζώντων ζώων ενώ το υπόλοιπο ελάχιστο ποσοστό είναι οι πληθυσμοί των σαρκοφάγων που λειτουργούν ως ρυθμιστές της ισορροπίας.

Ολόκληρο το οικοσύστημα αποτυπώνεται στη γνωστή πυραμίδα των αριθμών που στη βάση της βρίσκονται τα φυτά, κατόπιν οι πρωτοταγείς καταναλωτές (τα φυτοφάγα) και στη μύτη της πυραμίδας οι δευτεροταγείς καταναλωτές (τα σαρκοφάγα).

Πουθενά στη Φύση δεν υπάρχει η φιλοσοφία της μαζικής καταστροφής και εξόντωσης των ειδών.

• για παράδειγμα τα λιοντάρια (και οι άλλοι θηρευτές) ποτέ δεν θα εξαλείψουν μαζικά τα εκατομμύρια ζέβρες, αντιλόπες, βουβάλια και τα άλλα φυτοφάγα ζώα που υπάρχουν στις σαβάνες της Αφρικής. Θα κυνηγήσουν μόνο τα γέρικα και τα τραυματισμένα ζώα (πότε τα υγιή) που έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να πιάσουν αφού το κυνήγι απαιτεί σπατάλη ενέργειας που αν χαθεί μετά κάνει πολύ πιο δύσκολη την επόμενη προσπάθεια θήρευσης. Έτσι η συντριπτική πλειοψηφία των φυτοφάγων ζώων στη σαβάνα θα έχει μία φυσική ζωή και ένα φυσικό τέλος από γήρας.

• ένα ακόμη παράδειγμα είναι τα ζώα που φέρουν δηλητήριο όπως φίδια, σκορπιοί κλπ. Αυτά ποτέ δεν θα σπεύσουν να δηλητηριάσουν κάθε άλλο πλάσμα στο πέρασμά τους. Με άλλα λόγια, ο φυσικός προγραμματισμός τους δεν είναι να δημιουργήσουν μία «πανδημία» δηλητηρίασης αλλά να χρησιμοποιήσουν το δηλητήριό τους με φειδώ και μόνο σε περιπτώσεις κινδύνου ή εύρεσης τροφής.

Η «πανδημία» λοιπόν είναι έξω από τη λογική και τη φιλοσοφία της Φύσης όπως επίσης και η ασθένεια αφού στα ζώα που ζουν ελεύθερα δεν υπάρχουν παραπάνω από τέσσερις πέντε ασθένειες που ξεπερνιούνται από το ανοσοποιητικό τους σύστημα.

Για αυτό και στα ελεύθερα ζώα δεν έχουμε δει ποτέ μαζικό θάνατο και αφανισμό. Το βλέπουμε όμως κατά κόρον στα έγκλειστα ζώα της βιομηχανικής κτηνοτροφίας όπου οι δήθεν επιδημίες μαζικών τους θανάτων αποδίδονται σε ανύπαρκτους «ιούς» αλλά όχι στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, υγιεινής και εντελώς ακατάλληλης και τοξικής διατροφής τους.

Από όλα τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η Φύση ποτέ δεν δημιούργησε όντα που σκοπό τους έχουν να καταστρέψουν και να εξοντώσουν μαζικά τη ζωή και να δημιουργήσουν ένα χάος κατάρρευσης στο οικοσύστημα. Συμπερασματικά, η Φύση ποτέ δεν δημιούργησε ιούς αλλά ούτε και θα σκόπευε να δημιουργήσει γιατί η ύπαρξή τους είναι πολύ απλά έξω από την αρχή λειτουργίας της. Και φυσικά κάτι που δεν υπάρχει στη φύση δεν μπορεί ποτέ να κατασκευαστεί σε ένα εργαστήριο.

Οπότε αντί για τους ανύπαρκτους και επιστημονικά ιούς (αφού ποτέ δεν έχει απομονωθεί και καθαριστεί κανένας ιός - δηλαδή δεν έχει ποτέ εντοπιστεί σαν υπαρκτή βιολογική οντότητα) και το photoshop με τις δήθεν εικόνες τους (που δείχνουν ουσιαστικά τα ευεργετικά για το κύτταρο εξωσώματα), ας αναζητήσουμε την αιτία της ασθένειας στην πραγματική της αιτία: στο τοξινωμένο βιολογικό πεδίο (σώμα/οργανισμός) και στο αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό. Και ας επανέλθουμε σε υγεία με την ενδυνάμωσή του μέσω της αποτοξίνωσης, της σωστής διατροφής, της κάλυψης των διατροφικών ανεπαρκειών και της άσκησης.

 

Χρήστος Γεωργιάδης

«Πᾶνος»