Ὁ π. Ἐλευθέριος Πασχαλίδης γεννήθηκε στὸ χωριὸ Κεστενέ-Μπουνὰρ (Καστανόβρυση) τῆς Νικομηδείας τὸ 1900. Ὅταν ἦλθε στὴν Ἑλλάδα, ἔμεινε ἀρχικὰ στὴν Καλαμάτα καὶ κατόπιν στὸν Ἅγιο Δημήτριο Κοζάνης. Τὸ 1928, μὲ ἄλλους συμπατριῶτες του, ἐγκατεστάθηκε στὸ χωριὸ Καστανᾶ Κιλκισίου, ὅπου χειροτονήθηκε Ἱερέας καὶ ἔγινε ἐφημέριος τοῦ χωριοῦ τὸ 1930.
Ὡς ἄνθρωπος διακρινόταν γιὰ τὴν εὐλάβεια καὶ τὸν πατριωτισμό του, ὅπως καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐνορῖτες του.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς, κατόρθωσε νὰ κρατήσει τοὺς ἐνορῖτες του μακριὰ ἀπὸ τὸν κομμουνισμό[1], κάτι ποὺ ἐξαγρίωσε τοὺς Κομμουνιστές[2].
Ὅταν τὰ ἐθνικὰ ἀνταρτικὰ σώματα συμπτύχθηκαν στὸ Κιλκίς, ὁ π. Ἐλευθέριος τὰ ἀκολούθησε[3]. Στὶς 4 Νοεμβρίου 1944, στὴν μάχη τοῦ Κιλκίς, ὅμως, ὁ π. Ἐλευθέριος αἰχμαλωτίσθηκε ἀπὸ τοὺς ἀντάρτες τοῦ Ε.Λ.Α.Σ. καὶ φυλακίσθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους δύο κληρικοὺς καὶ διακόσιους περίπου πολῖτες στὴν ἀποθήκη τῆς Ἀγροτικῆς[4], ὅπου ὅλη τὴν μέρα τοὺς βασάνιζαν[5]. Τὴν ἄλλη μέρα, τὸ ἀπόγευμα τοὺς μετέφεραν σὲ ἕνα μέρος, πιὸ πέρα ἀπὸ τὸ σταθμό, πρὸς τὸ Λεβεντοχώρι, ὅπου τοὺς σκότωσαν μὲ πυροβόλο[6], ἐνῷ κατακρεούργησαν τὸν π. Ἐλευθέριο[7]. Μάλιστα, μπροστὰ στὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα εἶχε πῇ στὸν συνάδελφό του, ποὺ σώθηκε ἀπὸ θαῦμα: «Ἐμεῖς θὰ σκοτωθοῦμε. Ὁ Θεὸς νὰ σώσῃ τὴν Ἑλλάδα μας»[8].
Ὁ π. Ἐλευθέριος θάφθηκε στὸν περίβολο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ χωριοῦ Καστανᾶ.
Ὡς ἄνθρωπος διακρινόταν γιὰ τὴν εὐλάβεια καὶ τὸν πατριωτισμό του, ὅπως καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐνορῖτες του.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Κατοχῆς, κατόρθωσε νὰ κρατήσει τοὺς ἐνορῖτες του μακριὰ ἀπὸ τὸν κομμουνισμό[1], κάτι ποὺ ἐξαγρίωσε τοὺς Κομμουνιστές[2].
Ὅταν τὰ ἐθνικὰ ἀνταρτικὰ σώματα συμπτύχθηκαν στὸ Κιλκίς, ὁ π. Ἐλευθέριος τὰ ἀκολούθησε[3]. Στὶς 4 Νοεμβρίου 1944, στὴν μάχη τοῦ Κιλκίς, ὅμως, ὁ π. Ἐλευθέριος αἰχμαλωτίσθηκε ἀπὸ τοὺς ἀντάρτες τοῦ Ε.Λ.Α.Σ. καὶ φυλακίσθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους δύο κληρικοὺς καὶ διακόσιους περίπου πολῖτες στὴν ἀποθήκη τῆς Ἀγροτικῆς[4], ὅπου ὅλη τὴν μέρα τοὺς βασάνιζαν[5]. Τὴν ἄλλη μέρα, τὸ ἀπόγευμα τοὺς μετέφεραν σὲ ἕνα μέρος, πιὸ πέρα ἀπὸ τὸ σταθμό, πρὸς τὸ Λεβεντοχώρι, ὅπου τοὺς σκότωσαν μὲ πυροβόλο[6], ἐνῷ κατακρεούργησαν τὸν π. Ἐλευθέριο[7]. Μάλιστα, μπροστὰ στὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα εἶχε πῇ στὸν συνάδελφό του, ποὺ σώθηκε ἀπὸ θαῦμα: «Ἐμεῖς θὰ σκοτωθοῦμε. Ὁ Θεὸς νὰ σώσῃ τὴν Ἑλλάδα μας»[8].
Ὁ π. Ἐλευθέριος θάφθηκε στὸν περίβολο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ χωριοῦ Καστανᾶ.
Βιβλιογραφία
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 368.
- (Β002) Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α., Ἡ Ἐκκλησία εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἐλευθερίας (1453 – 1953), Ἐκδότης Παναγιώτης Ἀθ. Κλεισιούνης, Ἀθῆναι 1952, σελ. 524.
- (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ.368 – 369.
1. (Β005) Μητροπολίτου Λήμνου Διονυσίου, Ἐκτελεσθέντες καὶ μαρτυρήσαντες κληρικοὶ 1940 – 1949, Ἐλεύθερη Σκέψις, Ἀθήνα, Μάρτιος 2009, Β΄ Ἔκδοση (Α΄ Ἔκδοση: 1959), σελ. 368.
2. ὅ. π.
3. ὅ. π.
4. ὅ. π.
5. ὅ. π., σελ. 368 – 369.
6. ὅ. π., σελ. 369.
7. ὅ. π.
8. ὅ. π.
3. ὅ. π.
4. ὅ. π.
5. ὅ. π., σελ. 368 – 369.
6. ὅ. π., σελ. 369.
7. ὅ. π.
8. ὅ. π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου