Γράφει ὁ Γεώργιος Δημητράκης
Οἱ σκέψεις, τό νόημα τῆς ζωῆς
(Προλογικὸ σημείωμα)
Ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ γεννιέται, ὅταν ἀντικρίζει μὲ τὰ μάτια του τὸν κόσμο, βάζει σὲ λειτουργία τὸν ἐγκέφαλο, δηλαδὴ τὸ μυαλό του, γιὰ νὰ προστατεύσει τὴν καρδιά του, δηλαδὴ αὐτὴ τὴν ζωή του. Ποὺ αὐτὸ σημαίνει ἕνα ἀέναο ἀγῶνα ὕπαρξης, γιὰ νὰ στέκεται πάντα ὄρθιος, δυνατὸς καὶ μὲ ψυχικὴ δύναμη. Ὅμως μία ζωὴ σκεπτόμενος διαρκῶς, γιὰ νὰ εἶναι σωστὸς καὶ νὰ συνυπάρχει μὲ ἀξιοπρέπεια, σὲ ἕνα κόσμο ποὺ κλήθηκε ὡς ἄνθρωπος νὰ μοιράζεται αὐτὸν μὲ τοὺς συνανθρώπους του τίμια, δίκαια καὶ εἰρηνικά.
Ὁ ἀριθμὸς τῶν 323 λέξεων τοῦ ἄρθρου «ἡ κατάληψη τῆς Ἑλλάδος καὶ Δημοκρατία» εἶναι ἕνας διπλὸς συμβολισμός: α. 323 π Χ. τὸ ἔτος τῆς τραγικῆς δολοφονίας* τοῦ 32-χρονου Μ. Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος εἶχε ὡς μοναδικὸ ὅραμα τὸν Οἰκουμενισμὸ τῆς ἀνθρωπότητας, τὴν ἕνωση, τὴν εἰρηνικὴ συνύπαρξη καὶ ἰσότητα ὅλων τῶν λαῶν, καὶ β. τὴν ἐπὶ δεκαετίες τραγικὴ καὶ διαλυτικὴ κατάσταση τῆς χώρας μας, τὴν ἀπουσία τῆς σύγχρονης Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ παγκόσμιο γίγνεσθαι γιὰ νὰ διαδραματίσει, ὡς μοναδικὴ κορυφαία ἱστορική, πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ δύναμη, ἕνα ἐνεργὸ καθοδηγητικὸ καὶ πρωτοποριακὸ ρόλο εἰς τὴν συνδιαμόρφωση καὶ ἐμπέδωση μιᾶς παγκόσμιας εἰρήνης, τῆς συνύπαρξης καὶ τῆς ἰσότητας ὅλων τῶν λαῶν.
-*«Ἡ ἀδυναμία, ὁ φθόνος καὶ τὸ μῖσος ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι δὲν ἀποδέχονταν οὔτε τὶς ἐπιτυχίες, τὶς νῖκες, τὸ ὅραμα, τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν δόξα τοῦ νεαροῦ Ἀλεξάνδρου».
- «Ἡ Ἱστορία εἶναι τὰ βιώματα, τὰ ἔργα καὶ οἱ δράσεις τῶν ἀνθρώπων, ἡ παρακαταθήκη καὶ ὁ ὁδηγὸς γιὰ τὶς ἑπόμενες γενεές».
- «Τὰ προνόμια ὑπὲρ τῶν ὀλίγων εἶναι σοβαρὴ προσβολὴ τῆς ἀξιοπρέπειας τῶν πολλῶν, αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Διότι βλάπτουν ἀνεπανόρθωτα τὴν βαθιὰ ἔννοια τῆς Δημοκρατίας, αὐτῆς τῆς Πατρίδος».
- «Δημοκρατία εἶναι ἡ ὑπεράσπιση τῶν πολλῶν ἀπὸ τὴν τυραννία τῆς μειοψηφίας καὶ τῆς ἐπερχόμενης παγκοσμιοποίησης».
- «Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι ἀναλώσιμο ἀγαθό, ἀλλὰ εἶναι τὸ ὅτι καλύτερο καὶ πολυτιμότερο ὑπάρχει καὶ ἔχει κανεὶς γιὰ νὰ τὴν φροντίζει μόνο μὲ δική του εὐθύνη καὶ ἀπόφαση».
- «Ἡ πολιτιστική, καλλιτεχνικὴ καὶ κοινωνικὴ εὐαισθησία ποὺ πρέπει νὰ εἶναι χαρακτηριστικὰ καὶ κτῆμα τῶν δραστηριοτήτων τοῦ κάθε ἀνθρώπου, δὲν καθιστοῦν ἀπαραίτητη τὴν ὕπαρξη ἑνὸς Ἐλεγκτικοῦ Ὀργάνου. Αὐτὰ τὰ ὁποῖα χάνονται εἶναι τὰ πολλὰ «θά», οἱ χιλιάδες ὑποσχέσεις, οἱ ἀτέρμονες συζητήσεις καὶ οἱ ἀνόητες παραφιλολογίες, καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὅμως μένουν εἶναι μόνο τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα κάνουν δυνατοὺς τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν κοινωνία, αὐτὴ τὴν Πατρίδα γιὰ νὰ ἵσταται ὄρθια».
- «Ἐλεύθερα καὶ καλὰ συλλογᾶται ὅμως μόνο ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι ἐλεύθερος ἀπὸ πολιτικο-κομματικὲς ἐξαρτήσεις».
Ὁ ἀριθμὸς τῶν 323 λέξεων τοῦ ἄρθρου «ἡ κατάληψη τῆς Ἑλλάδος καὶ Δημοκρατία» εἶναι ἕνας διπλὸς συμβολισμός: α. 323 π Χ. τὸ ἔτος τῆς τραγικῆς δολοφονίας* τοῦ 32-χρονου Μ. Ἀλεξάνδρου, ὁ ὁποῖος εἶχε ὡς μοναδικὸ ὅραμα τὸν Οἰκουμενισμὸ τῆς ἀνθρωπότητας, τὴν ἕνωση, τὴν εἰρηνικὴ συνύπαρξη καὶ ἰσότητα ὅλων τῶν λαῶν, καὶ β. τὴν ἐπὶ δεκαετίες τραγικὴ καὶ διαλυτικὴ κατάσταση τῆς χώρας μας, τὴν ἀπουσία τῆς σύγχρονης Ἑλλάδος ἀπὸ τὸ παγκόσμιο γίγνεσθαι γιὰ νὰ διαδραματίσει, ὡς μοναδικὴ κορυφαία ἱστορική, πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ δύναμη, ἕνα ἐνεργὸ καθοδηγητικὸ καὶ πρωτοποριακὸ ρόλο εἰς τὴν συνδιαμόρφωση καὶ ἐμπέδωση μιᾶς παγκόσμιας εἰρήνης, τῆς συνύπαρξης καὶ τῆς ἰσότητας ὅλων τῶν λαῶν.
-*«Ἡ ἀδυναμία, ὁ φθόνος καὶ τὸ μῖσος ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι δὲν ἀποδέχονταν οὔτε τὶς ἐπιτυχίες, τὶς νῖκες, τὸ ὅραμα, τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν δόξα τοῦ νεαροῦ Ἀλεξάνδρου».
- «Ἡ Ἱστορία εἶναι τὰ βιώματα, τὰ ἔργα καὶ οἱ δράσεις τῶν ἀνθρώπων, ἡ παρακαταθήκη καὶ ὁ ὁδηγὸς γιὰ τὶς ἑπόμενες γενεές».
- «Τὰ προνόμια ὑπὲρ τῶν ὀλίγων εἶναι σοβαρὴ προσβολὴ τῆς ἀξιοπρέπειας τῶν πολλῶν, αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Διότι βλάπτουν ἀνεπανόρθωτα τὴν βαθιὰ ἔννοια τῆς Δημοκρατίας, αὐτῆς τῆς Πατρίδος».
- «Δημοκρατία εἶναι ἡ ὑπεράσπιση τῶν πολλῶν ἀπὸ τὴν τυραννία τῆς μειοψηφίας καὶ τῆς ἐπερχόμενης παγκοσμιοποίησης».
- «Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι ἀναλώσιμο ἀγαθό, ἀλλὰ εἶναι τὸ ὅτι καλύτερο καὶ πολυτιμότερο ὑπάρχει καὶ ἔχει κανεὶς γιὰ νὰ τὴν φροντίζει μόνο μὲ δική του εὐθύνη καὶ ἀπόφαση».
- «Ἡ πολιτιστική, καλλιτεχνικὴ καὶ κοινωνικὴ εὐαισθησία ποὺ πρέπει νὰ εἶναι χαρακτηριστικὰ καὶ κτῆμα τῶν δραστηριοτήτων τοῦ κάθε ἀνθρώπου, δὲν καθιστοῦν ἀπαραίτητη τὴν ὕπαρξη ἑνὸς Ἐλεγκτικοῦ Ὀργάνου. Αὐτὰ τὰ ὁποῖα χάνονται εἶναι τὰ πολλὰ «θά», οἱ χιλιάδες ὑποσχέσεις, οἱ ἀτέρμονες συζητήσεις καὶ οἱ ἀνόητες παραφιλολογίες, καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὅμως μένουν εἶναι μόνο τὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα κάνουν δυνατοὺς τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν κοινωνία, αὐτὴ τὴν Πατρίδα γιὰ νὰ ἵσταται ὄρθια».
- «Ἐλεύθερα καὶ καλὰ συλλογᾶται ὅμως μόνο ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι ἐλεύθερος ἀπὸ πολιτικο-κομματικὲς ἐξαρτήσεις».
_____________________
Ἡ κατάληψη τῆς Ἑλλάδος καὶ Δημοκρατία
Εἰς τὴν σύγχρονη ἐποχή, δυστυχῶς, ἔχει παρερμηνευθεῖ ἡ ἔννοια τῆς ἀληθινῆς Δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς τῆς Ἰσότητας. Οἱ ὁποῖες ἔννοιες εἶναι ὅμως ἐσωτερικὰ βιώματα καὶ στάση ζωῆς, εὐθύνης, ἀρετῆς συνείδησης τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἀπέναντι τῶν συνανθρώπων, αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Ἀλλὰ παράλληλα καὶ τῆς παιδείας, γνώσης ἐμπειρίας τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ποὺ αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς τὴν πραγματικότητα δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχύει ἡ ἔννοια τῆς Ἰσότητας.
Ἡ κατάληψη τοῦ Πολυτεχνείου τὸ 1973 μὲ τὴν ἐξέγερση, τὴν ἐθνικὴ καταστροφὴ καὶ διχοτόμηση τῆς Κύπρου, ἔγινε ἔκτοτε καὶ τὸ Ἐφαλτήριο γιὰ τὶς ἐν συνεχείᾳ ἐπὶ πέντε δεκαετίες καταλήψεις τῶν Σχολείων, τῶν Πανεπιστημίων, τῶν δρόμων ἀπὸ ταραχοποιούς, καὶ τοὺς σὲ ὅλους μας γνωστούς-ἀγνώστους καταστροφεῖς τῆς κοινωνίας τρομοκράτες-μπαχαλάκηδες.
Τὸ Ἐφαλτήριο ἐν γένει γιὰ τὴν ὁλοκληρωτικὴ κατάληψη τῆς Ἑλλάδος, αὐτῶν τῶν Θεσμῶν καὶ Ὀργάνων τῆς Πολιτείας, ἀπὸ ἀνειδίκευτους, ἀνεπάγγελτους, ἄσχετους, ἀσυνάρτητους, ἀνιστόρητους καὶ ἐπικίνδυνους ἐθνομηδενιστές, αὐτάρεσκους, ἅρπαγες, ἀχαλίνωτους φαιδροὺς καιροσκόπους καὶ προσωπολάτρες, ποὺ λεηλατοῦν, χρεωκοποῦν καὶ καταστρέφουν ἀνελέητα τὴν Πατρίδα μας.
Συνέπεια τῆς τραγικῆς κατάληψης εἶναι ὅμως καὶ ἡ ὀλέθρια ὁλοκληρωτικὴ παραλυσία τῆς χώρας μας σὲ θέματα ἐθνικῆς πολιτικῆς, ἡ ἀπουσία αὐτῆς εἰς τὴν διεθνῆ πολιτικὴ καὶ τὶς παγκόσμιες οἰκονομικὲς ἐξελίξεις, ἡ παντελὴς ἔλλειψη ἐθνικῶν ὁραμάτων. Ἐν κατακλεῖδι ἡ χώρα μας ἀφέθηκε εἰς τὴν καταστροφικὴ ἐσωστρέφεια, εἰς τὶς ἀναρίθμητες ἀποτυχίες καὶ διπλωματικὲς ἧττες, τὴν ὑποχωρητικότητα, τὴν θανάσιμη ἀπομόνωση καὶ ἀδυναμία της, ἀνίκανη καὶ ἀνίσχυρη πλέον νὰ ἀντιμετωπίζει ἡ Πατρίδα μας ἀπὸ μόνη της καὶ μὲ ἴδιες δυνάμεις ἀποφασιστικὰ καὶ ἀποτελεσματικά, τὶς μακροχρόνιες καὶ συνεχεῖς προσβολές, προκλήσεις, διεκδικήσεις, ἀπειλὲς καὶ αὐτῶν τῶν γειτόνων της, οἱ ὁποῖοι ἐπιβουλεύονται τὴν τύχη, αὐτὸ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος.
Κρίμα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Πατρίδα μας. Ἡ Πατρίδα τοῦ Ἐθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὅποιος ἐλεύθερα συλλογᾶται, συλλογᾶται καλά». Ὅμως οἱ καιροὶ οὐ μενετοί, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς Πατρίδος μας πρέπει τώρα νὰ κρατᾶμε ἀνοιχτὰ τὰ αὐτιὰ καὶ τὴν ψυχή μας γιὰ νὰ ἀκοῦμε τὴ φωνὴ τῆς Πατρίδος, τῆς Ἐλευθερίας καὶ τῶν Ἀθάνατων Ἀγωνιστῶν καὶ Ἡρώων τοῦ 1821.
Συνέπεια τῆς τραγικῆς κατάληψης εἶναι ὅμως καὶ ἡ ὀλέθρια ὁλοκληρωτικὴ παραλυσία τῆς χώρας μας σὲ θέματα ἐθνικῆς πολιτικῆς, ἡ ἀπουσία αὐτῆς εἰς τὴν διεθνῆ πολιτικὴ καὶ τὶς παγκόσμιες οἰκονομικὲς ἐξελίξεις, ἡ παντελὴς ἔλλειψη ἐθνικῶν ὁραμάτων. Ἐν κατακλεῖδι ἡ χώρα μας ἀφέθηκε εἰς τὴν καταστροφικὴ ἐσωστρέφεια, εἰς τὶς ἀναρίθμητες ἀποτυχίες καὶ διπλωματικὲς ἧττες, τὴν ὑποχωρητικότητα, τὴν θανάσιμη ἀπομόνωση καὶ ἀδυναμία της, ἀνίκανη καὶ ἀνίσχυρη πλέον νὰ ἀντιμετωπίζει ἡ Πατρίδα μας ἀπὸ μόνη της καὶ μὲ ἴδιες δυνάμεις ἀποφασιστικὰ καὶ ἀποτελεσματικά, τὶς μακροχρόνιες καὶ συνεχεῖς προσβολές, προκλήσεις, διεκδικήσεις, ἀπειλὲς καὶ αὐτῶν τῶν γειτόνων της, οἱ ὁποῖοι ἐπιβουλεύονται τὴν τύχη, αὐτὸ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος.
Κρίμα γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Πατρίδα μας. Ἡ Πατρίδα τοῦ Ἐθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὅποιος ἐλεύθερα συλλογᾶται, συλλογᾶται καλά». Ὅμως οἱ καιροὶ οὐ μενετοί, γιὰ τὴν σωτηρία τῆς Πατρίδος μας πρέπει τώρα νὰ κρατᾶμε ἀνοιχτὰ τὰ αὐτιὰ καὶ τὴν ψυχή μας γιὰ νὰ ἀκοῦμε τὴ φωνὴ τῆς Πατρίδος, τῆς Ἐλευθερίας καὶ τῶν Ἀθάνατων Ἀγωνιστῶν καὶ Ἡρώων τοῦ 1821.
Γεώργιος Εμ.Δημητράκης
Ὑποσημείωση: Ὁ ἀρθρογράφος κρητικῆς (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης) καὶ θρακικὴς καταγωγῆς γεννήθηκε καὶ διαμένει εἰς τὴν Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οἰκονομικὲς Ἐπιστῆμες καὶ Κοινωνιολογία εἰς τὴν Βόννη καὶ Ἱστορία καὶ Πολιτιστικὴ κληρονομιὰ εἰς τὴν Ἀθήνα. Διετέλεσε ἐπὶ 30-ετίας Διπλωματοῦχος Ξεναγὸς γιὰ ὅλη τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπικράτεια.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου