Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Λουκ. 24,36-53]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
«Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν (:Καὶ ἐνῶ μιλοῦσαν γι᾿ αὐτά, ξαφνικὰ ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς στάθηκε ἀνάμεσά τους καὶ τοὺς λέει: ''Νὰ εἶναι μαζί σας εἰρήνη'')»[ 24,36].
Συνεχίζοντας ἐδῶ λέμε ὅτι ἐπειδὴ ὁ λόγος γιὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἔφθανε ἀπὸ πολλὰ μέρη στοὺς ἀποστόλους καὶ διεγειρόταν ὁ πόθος τους νὰ δοῦν τὸν Ἀναστημένο Κύριο, ἐπειδὴ Τὸν ποθοῦσαν, ἐρχόταν, καὶ ἐπειδὴ ζητοῦσαν νὰ Τὸν δοῦν καὶ Τὸν περίμεναν, ἐμφανιζόταν καὶ ἀποκαλυπτόταν σὲ αὐτούς. Ἀλλὰ ὅμως δὲν ἐμφανιζόταν πλέον σὲ αὐτοὺς ἔχοντας τὰ μάτια τους κρατημένα, οὔτε καὶ μιλοῦσε σὰν γιὰ κάποιον ἄλλο, ἀλλὰ παρουσίαζε τὸν ἑαυτό Του φανερά, καὶ τοὺς παρακινοῦσε νὰ ἔχουν θάρρος. Ἐκεῖνοι ὅμως καὶ ἔτσι εἶχαν ἀμφιβολία καὶ φοβοῦνταν. Γιατί νόμιζαν ὅτι δὲν ἔβλεπαν αὐτόν, ἀλλὰ κάποιο φάντασμα καὶ σκιά. Ἔπειτα καθησυχάζει καὶ τὴν ἀνησυχία τους ἀπὸ τίς σκέψεις αὐτές, λέγοντας τὴ γνωστὴ καὶ ὄχι ἀσυνήθιστη σὲ αὐτοὺς φράση. Γιατί τοὺς εἶπε: «Εἰρήνη σὲ σᾶς».
«Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατὶ διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; (:Ἡ αἰφνιδιαστικὴ ὅμως ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου τοὺς κατατρόμαξε. Καὶ ἐπειδὴ κυριεύθηκαν ἀπὸ φόβο, νόμιζαν ὅτι ἔβλεπαν φάντασμα, δηλαδὴ ψυχὴ πεθαμένου ποὺ ἦλθε ἀπὸ τὸν Ἅδη χωρὶς νὰ ἔχει σῶμα. Ὁ Κύριος ὅμως τοὺς εἶπε: ''Γιατί εἶστε ταραγμένοι; Καὶ γιατί γεννιοῦνται στὶς σκέψεις σας λογισμοὶ ἀμφιβολίας γιὰ τὸ ἂν πράγματι εἶμαι ὁ ἀναστημένος Διδάσκαλός σας;'')»[Λουκᾶ 24,37-38].
Γιὰ νὰ πιστέψουν σταθερὰ καὶ χωρὶς ἀμφιβολία ὅτι αὐτὸς ὁ Ἴδιος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ εἶχε ὑποστεῖ τὰ Πάθῃ, δείχνει καθαρὰ ἀμέσως ὅτι ἐπειδὴ εἶναι Θεὸς κατὰ φύση, γνωρίζει αὐτὸ ποὺ εἶναι κρυμμένο μέσα τους καὶ δὲν ἀγνόησε τὸν θόρυβο ποὺ τοὺς προκαλοῦν αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ λογισμοί τους. Γιατί εἶπε: «Τί τεταραγμένοι ἐστέ; (:Γιατί εἶστε ταραγμένοι;)». Ἀπόδειξη καὶ αὐτή, καὶ πολὺ σαφὴς μάλιστα, ὅτι Αὐτὸς ποὺ βλεπόταν δὲν ἦταν κάποιος ἄλλος, ἀλλὰ Ἐκεῖνος ὁ Ἴδιος, τὸν ὁποῖο εἶχαν δεῖ νὰ ὑπομένει τὸν θάνατο ἐπάνω στὸν Σταυρὸ καὶ νὰ τοποθετεῖται σὲ μνῆμα, Αὐτὸς ποὺ βλέπει καὶ τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν καρδιά, καὶ δὲν μπορεῖ νὰ τοῦ διαφύγει τίποτε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔχουμε μέσα μας. Ἄρα λοιπὸν ἐπιστρατεύει ὡς ἀπόδειξη τὸ πρᾶγμα, ὅτι δηλαδὴ γνωρίζει τὴ σύγχυση τῶν σκέψεών τους.
Βεβαιώνοντας μάλιστα καὶ μὲ ἄλλο τρόπο ὅτι νικήθηκε ὁ θάνατος καὶ ἡ ἀνθρώπινη φύση ἀπέβαλε τὴ φθορά, καὶ ὡς πρῶτο σὲ Αὐτόν, δείχνει τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια Του καὶ τίς τρῦπες τῶν καρφιῶν [πρβ. Ἰω.20,27: «Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός (:Ἔπειτα λέει στὸν Θωμᾶ: ''Φέρε τὸ δάχτυλό σου ἐδῶ. Ψηλάφισε καὶ ἐξέτασε τὰ σημάδια τῶν πληγῶν μου, καὶ δὲς συγχρόνως μὲ τὰ μάτια σου τὰ χέρια μου. Φέρε τὸ χέρι σου κάτω ἀπὸ τὰ ἐνδύματά μου καὶ βάλ᾿ το στὴν πλευρά μου ποὺ χτυπήθηκε ἀπὸ τὴ λόγχη. Καὶ μὴν ἀφήνεις τὸν ἑαυτό σου νὰ κυριευτεῖ ἀπὸ τὴν ἀπιστία, ὥστε νὰ γίνεις μόνιμα καὶ ἀνεπανόρθωτα ἄπιστος, ἀλλὰ γιὰ νὰ προοδεύεις καὶ νὰ στηρίζεσαι στὴν πίστη, ὥστε νὰ γίνεις ἀμετακίνητος καὶ ἀδιάσειστος σὲ αὐτή'')»], καὶ τοὺς ἐπιτρέπει νὰ Τὸν ψηλαφήσουν καὶ νὰ βεβαιωθοῦν μὲ κάθε τρόπο, ὅτι τὸ σῶμα ποὺ εἶχε πεθάνει, ὅπως εἶπα, ἀναστήθηκε.
Ἄς μὴ συκοφαντεῖ λοιπὸν κανένας τὴν ἀνάσταση. Καὶ ὅταν ἀκούσεις τὴν ἁγία Γραφὴ νὰ λέγει γιὰ τὸ ἀνθρώπινο σῶμα: «Σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. ἔστι σῶμα ψυχικόν, καὶ ἔστι σῶμα πνευματικόν (:Σπέρνεται καὶ ἐνταφιάζεται σῶμα ποὺ ζωοποιοῦνταν καὶ διευθυνόταν ἀπὸ τίς κατώτερες φυσικὲς δυνάμεις τῆς ψυχῆς˙ ἐγείρεται σῶμα ποὺ θὰ ζωοποιεῖται καὶ θὰ διευθύνεται ἀπὸ τίς πνευματικὲς δυνάμεις τῆς ψυχῆς ποὺ θὰ ἐνισχύονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ὑπάρχει σῶμα φυσικὸ καὶ ὑπάρχει σῶμα πνευματικό)» [Α΄ Κορ. 15,44], νὰ μὴν ἀρνεῖσαι τὴν ἐπιστροφὴ τῶν ἀνθρώπινων σωμάτων στὴν ἀθανασία. Γιατί ὅπως εἶναι ψυχικὸ τὸ σῶμα ποὺ ἀκολουθεῖ καὶ εἶναι ζευγμένο στὶς ψυχικές, δηλαδὴ σαρκικὲς ἐπιθυμίες, ἔτσι καὶ πνευματικὸ εἶναι αὐτὸ ποὺ ὑπακούει στὰ θελήματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γιατί μετὰ τὴν ἀνάσταση ἀπὸ τοὺς νεκροὺς δὲν ὑπάρχει καιρὸς γιὰ ἀγάπη τῆς σάρκας, ἀλλὰ μένει ἐντελῶς ἄπρακτο τὸ κεντρὶ τῆς ἁμαρτίας καὶ αὐτὸ τὸ φθαρτὸ ποὺ κατέπεσε στὴ γῆ, θὰ φορέσει τὴν ἀφθαρσία.
Γιὰ νὰ διαπιστώσουν λοιπὸν οἱ μαθητὲς καθαρὰ ὅτι Αὐτὸς ὁ Ἴδιος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ πέθανε καὶ θάφτηκε καὶ ἀναστήθηκε, δείχνει, ὅπως εἶπα, τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια Του. Καὶ γιὰ νὰ μὴ νομίσουν ὅτι εἶναι μᾶλλον πνεῦμα (φάντασμα) ὅπως πίστευαν, ἀλλὰ σῶμα ἀληθινό, τοὺς προστάζει νὰ τὸ βεβαιωθοῦν λέγοντας: «Ἲδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδάς μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ μὲ καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας (:Δεῖτε τὰ χέρια μου καὶ τὰ πόδια μου ὅτι ἔχουν τὰ σημάδια τῶν καρφιῶν, καὶ βεβαιωθεῖτε ὅτι εἶμαι ἐγὼ ὁ ἴδιος ὁ Διδάσκαλός σας ποὺ σταυρώθηκε. Ψηλαφῆστε με μὲ τὰ χέρια σας καὶ βεβαιωθεῖτε ὅτι δὲν εἶμαι ἄσαρκο πνεῦμα· διότι ἡ ψυχὴ καὶ τὸ φάντασμα ἑνὸς νεκροῦ δὲν ἔχει σῶμα καὶ ὀστᾶ, ὅπως βλέπετε καὶ πείθεστε ὅτι ἔχω Ἐγώ''. Καὶ ἀφοῦ εἶπε αὐτό, τοὺς ἔδειξε τὰ χέρια Του καὶ τὰ πόδια Του)» [Λουκᾶ 24,39-40]. Γιατί ἡ σκιὰ καὶ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ φάντασμα δὲν μπορεῖ νὰ δεχθεῖ τὴν ἁφὴ χεριοῦ. Ἀλλὰ ὅπως λέγαμε, δείχνοντας τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια Του ὁ Κύριος στοὺς μαθητές, τοὺς διαβεβαίωσε ὅτι τὸ σῶμα ποὺ πέθανε, ἀναστήθηκε.
«Ἒτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς· ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε; οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου, καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν (:Ἐπειδὴ ὅμως αὐτοὶ ἀπὸ τὴ χαρά τους δὲν πίστευαν στὰ μάτια τους καὶ νόμιζαν ἀκόμη ὅτι ἔβλεπαν ὄνειρο, καὶ θαύμαζαν γιὰ τὰ πρωτοφανῆ αὐτὰ καὶ ἀνέλπιστα γεγονότα, τοὺς εἶπε ὁ Κύριος: '' Ἔχετε ἐδῶ τίποτε φαγώσιμο γιὰ νὰ φάω καὶ ἔτσι νὰ πειστεῖτε ἀκόμη περισσότερο ὅτι δὲν εἶμαι φάντασμα;''. Καὶ αὐτοὶ τοῦ ἔδωσαν ἕνα κομμάτι ψάρι ψημένο καὶ λίγη κηρήθρα. Τότε τὰ πῆρε καὶ ἔφαγε μπροστά τους. Καὶ τὸ ἔκανε αὐτὸ ὄχι γιατί τὸ σῶμα Του εἶχε ἀνάγκη τροφῆς, ἀλλὰ γιὰ νὰ τοὺς βεβαιώσει ὅτι πραγματικὰ ἀναστήθηκε)»[Λουκᾶ 24,41-44].
Καὶ γιὰ νὰ κάνει λοιπὸν μαζὶ μὲ αὐτὰ πιὸ στερεωμένη σὲ αὐτοὺς τὴν πίστη τους σὲ αὐτό, ζήτησε κάτι ἀπὸ τὰ φαγώσιμα, ποὺ ἦταν ἕνα κομμάτι ψητοῦ ψαριοῦ, καὶ ὅταν τὸ πῆρε, τὸ ἔφαγε, ἐνῶ τὸν ἔβλεπαν ἐκεῖνοι. Αὐτὸ βέβαια δὲν τὸ ἔκανε γιὰ τίποτε ἄλλο, παρὰ μόνο γιὰ νὰ δείξει καθαρὰ ὅτι αὐτὸς εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς, αὐτὸς ὁ ὁποῖος καὶ πρὶν ἀπὸ αὐτὸ καὶ ὅλον τὸν καιρὸ τῆς ἐνανθρώπησής Του ἔτρωγε καὶ ἔπινε μὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς συναναστρεφόταν μὲ τρόπο ἀνθρώπινο, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ προφήτη [Βαροὺχ 3,38: «Μετὰ τοῦτο ἐπὶ γῆς ὤφθη καὶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφῃ (:Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ αὐτὸ φανερώθηκε στὴ γῆ καὶ συναναστράφηκε μὲ τοὺς ἀνθρώπους)»]. Τὸ ἔκανε λοιπὸν αὐτὸ γιὰ νὰ γνωρίσουν ὅτι τὸ ἀνθρώπινο σῶμα ἔχει ἀνάγκη τῆς τροφῆς αὐτῆς, ἐνῶ τὸ πνεῦμα ὄχι.
Ποιός λοιπὸν ποὺ ἀξιώνει ὅτι εἶναι πιστὸς καὶ δέχεται τὴ μαρτυρία τῶν ἁγίων εὐαγγελιστῶν χωρὶς ἀμφιβολία, θὰ μποροῦσε νὰ ἀκούσει ἀκόμα τίς αἱρετικὲς φαντασίες, θὰ μποροῦσε νὰ ἀνεχθεῖ ἀκόμα αὐτοὺς ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι σοφοί; Γιατί ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ νικᾷ τὴν ἀνθρώπινη ἐξέταση καὶ τὸ νόημα τῶν συνηθισμένων πραγμάτων. Ἔφαγε ἕνα μέρος ψαριοῦ, λόγῳ τῆς ἀναστάσεως. Καὶ αὐτὸ ποὺ ἀκολουθεῖ τὸ φαγητό, δὲν ἀκολούθησε ποτὲ στὴν περίπτωση τοῦ Χριστοῦ, πρᾶγμα ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιζητήσει κάποιος ἄπιστος, γνωρίζοντας ὅτι αὐτὰ ποὺ μπαίνουν στὸ στόμα, ὁπωσδήποτε ἐξέρχονται καὶ ρίπτονται στὸ ἀφοδευτήριο [Ματθ.15,17: «Οὔπω νοεῖτε ὅτι πᾶν τὸ εἰσπορευόμενον εἰς τὸ στόμα εἰς τὴν κοιλίαν χωρεῖ καὶ εἰς ἀφεδρῶνα ἐκβάλλεται; (:Ἀκόμη δὲν καταλαβαίνετε ὅτι ἐκεῖνο ποὺ εἰσάγεται στὸ στόμα μὲ τίς τροφὲς προχωρεῖ πρὸς τὴν κοιλιὰ καὶ ἀποβάλλεται στὸ ἀποχωρητήριο;)»]. Ἀλλὰ ὁ πιστὸς δὲν θὰ βάλει ποτὲ στὸν νοῦ του κάτι τέτοιο, ἀλλὰ θὰ ἀφήσει τὸ πρᾶγμα στὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ.
«Τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς, καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ Ἱερουσαλήμ. ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πάτρός μου ἐφ᾿ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ῾Ιερουσαλὴμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους. Ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν. καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης, καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. Ἀμήν(:Τότε τοὺς μετέδωσε θεῖο φωτισμὸ καὶ τοὺς ἄνοιξε τὸν νοῦ γιὰ νὰ κατανοοῦν τίς Γραφές. Καὶ ἀφοῦ τοὺς ἀνέπτυξε τίς κυριότερες προφητεῖες, τοὺς εἶπε ὅτι ἔτσι ἔχει γραφεῖ προφητικὰ στὶς Γραφές, κι ἔτσι ἔπρεπε σύμφωνα μὲ τίς προφητεῖες αὐτὲς νὰ πάθει ὁ Χριστὸς καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα ἀπὸ τὸν θάνατό Του νὰ ἀναστηθεῖ ἀπὸ τοὺς νεκρούς, καθὼς καὶ ὅτι πρέπει νὰ κηρυχθεῖ σὲ ὅλα τὰ ἔθνη μετάνοια καὶ ἄφεση ἁμαρτιῶν στὸ ὄνομά Του. Καὶ τὸ κήρυγμα αὐτὸ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ. ''Ἐσεῖς εἶστε μάρτυρες ὅλων αὐτῶν, δηλαδὴ τοῦ κηρύγματός μου, τῆς ζωῆς μου, τοῦ Πάθους μου καὶ τῆς Ἀναστάσεώς μου. Καὶ μὲ τὴ μαρτυρία ποὺ θὰ δώσετε γιὰ μένα θὰ συντελεστεῖ τὸ μεγάλο αὐτὸ ἔργο τοῦ κηρύγματος τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν σὲ ὅλα τὰ ἔθνη. Καὶ ἐγώ σᾶς ὑπόσχομαι νὰ σᾶς βοηθήσω ἀποτελεσματικὰ στὸ ἔργο αὐτό. Ἰδοὺ Ἐγώ, ποὺ ἀπὸ τώρα εἶμαι καὶ ὡς ἄνθρωπος ὁ Βασιλεὺς τοῦ κόσμου καὶ ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, θὰ σᾶς στείλω σὲ λίγο ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἐπάνω σας Αὐτὸ ποὺ σᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Πατέρας μου, δηλαδὴ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα προανήγγειλαν οἱ προφῆτες ὅτι θὰ δοθεῖ σὲ κάθε ἄνθρωπο. Ἐσεῖς λοιπὸν καθίστε στὴν πόλη Ἱερουσαλὴμ καὶ μὴν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπ᾿ αὐτήν, μέχρι νὰ φορέσετε ὡς πνευματικὸ ἔνδυμα τὴ δύναμη καὶ τὴν ἐνίσχυση ποὺ θὰ σᾶς ἔλθει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μὲ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος''. Ὅταν ὁ Κύριος τελείωσε τίς διδασκαλίες αὐτές, τοὺς ὁδήγησε ἔξω ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, μέχρι ποὺ πλησίασαν στὴ Βηθανία. Καὶ ἐκεῖ ὕψωσε τὰ χέρια Του καὶ τοὺς εὐλόγησε. Καὶ καθὼς τοὺς εὐλογοῦσε, ἄρχισε νὰ ἀπομακρύνεται ἀπ᾿ αὐτοὺς καὶ νὰ ἀνεβαίνει ἐπάνω, πρὸς τὸν οὐρανό. Καὶ αὐτοί, ἀφοῦ Τὸν προσκύνησαν, ἐπέστρεψαν στὴν Ἱερουσαλὴμ μὲ μεγάλη χαρὰ γιὰ τὴν ἔνδοξη Ἀνάληψη τοῦ Διδασκάλου τους καὶ γιὰ τὴν ἐπαγγελία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ τὴν ὁποία τοὺς βεβαίωσε. Καὶ ἦταν πάντοτε στὸ ἱερὸ τίς ὧρες τῆς προσευχῆς καὶ τῆς λατρείας, ὑμνῶντας καὶ δοξολογῶντας τὸν Θεό. Ἀμήν)»[Λουκᾶ 24, 45-53].
Ἀφοῦ εἰρήνευσε τὴ σκέψη τους μὲ αὐτὰ ποὺ εἶπε, μὲ τὸ ὅτι Τὸν ἄγγιξαν τὰ χέρια τους, μὲ αὐτὰ ποὺ ἔφαγε, τότε ἄνοιξε τον νοῦ τους γιὰ νὰ καταλάβουν ὅτι ἔτσι ἔπρεπε νὰ πάθει Αὐτός, δηλαδὴ μὲ τὸ ξύλο τοῦ σταυροῦ. Ὁδηγεῖ λοιπὸν τοὺς μαθητὲς ὁ Κύριος στὴν ἀνάμνηση ἐκείνων ποὺ τοὺς εἶπε. Γιατί εἶχε προαναγγείλει σὲ αὐτοὺς τὰ πάθῃ τοῦ Σταυροῦ σύμφωνα μὲ ἐκεῖνα ποὺ εἶπαν προηγουμένως οἱ προφῆτες. Ἄνοιξε καὶ τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς τους, ὥστε νὰ κατανοήσουν ἐκεῖνα ποὺ εἶχαν εἰπωθεῖ ἀπὸ παλαιά.
Ὁ Σωτῆρας ἐπίσης τοὺς ὑπόσχεται τὴν κάθοδο τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πρᾶγμα ποὺ προανήγγειλε ὁ Θεὸς μέσῳ τοῦ προφήτη Ἰωήλ [Ἰωὴλ 3,1: «Καὶ ἔσται μετὰ ταῦτα καὶ ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός μου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα, καὶ προφητεύσουσιν οἱ υἱοὶ ὑμῶν καὶ αἱ θυγατέρες ὑμῶν, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ὑμῶν ἐνύπνια ἐνυπνιασθήσονται, καὶ οἱ νεανίσκοι ὑμῶν ὁράσεις ὄψονται (:Καὶ θὰ συμβοῦν μετὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἑξῆς: Θὰ ἐκχύσω πλούσια ἀπὸ τὸ Πνεῦμα μου χαρίσματα σὲ κάθε ἄνθρωπο καὶ θὰ προφητεύουν οἱ υἱοί σας καὶ οἱ θυγατέρες σας καὶ οἱ γεροντότεροι ἀπὸ ἐσᾶς θὰ ἐνυπνιάζονται ἐνύπνια ἀποκαλυπτικά, καὶ οἱ νεότεροι ἀπὸ σᾶς θὰ βλέπουν ὁράματα θεῖα)»], καὶ τὴ δύναμη ἀπὸ τὸν οὐρανό, γιὰ νὰ εἶναι σθεναροὶ καὶ ἀκαταγώνιστοι καὶ νὰ κηρύξουν χωρὶς κανένα φόβο τὸ θεῖο μυστήριο σὲ ὅλα τὰ μέρη τῆς γῆς.
Σὲ αὐτοὺς ποὺ ἔλαβαν τὸ Πνεῦμα λέγει μετὰ τὴν Ἀνάσταση: «Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον» [Ἰω. 20,22] καὶ λέγει: «Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ᾿ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ῾Ιερουσαλὴμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους (:Καὶ Ἐγώ σας ὑπόσχομαι νὰ σᾶς βοηθήσω ἀποτελεσματικὰ στὸ ἔργο αὐτό. Ἰδοὺ ἐγώ, ποὺ ἀπὸ τώρα εἶμαι καὶ ὡς ἄνθρωπος ὁ Βασιλεὺς τοῦ κόσμου καὶ ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, θὰ σᾶς στείλω σὲ λίγο ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἐπάνω σας Αὐτὸ ποὺ σᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Πατέρας μου, δηλαδὴ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Αὐτὸ τὸ Πνεῦμα προανήγγειλαν οἱ προφῆτες ὅτι θὰ δοθεῖ σὲ κάθε ἄνθρωπο. Ἐσεῖς λοιπὸν καθίστε στὴν πόλη Ἱερουσαλὴμ καὶ μὴν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπ᾿ αὐτήν, μέχρι νὰ φορέσετε ὡς πνευματικὸ ἔνδυμα τὴ δύναμη καὶ τὴν ἐνίσχυση ποὺ θὰ σᾶς ἔλθει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ μὲ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος)» [Λουκᾶ 24,49· πρβ. καὶ Πράξ.1,4-5: «Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου· ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:Καὶ ἐνῶ ἔτρωγε μαζί τους τὴν ἴδια τροφὴ ποὺ ἔτρωγαν κι ἐκεῖνοι, τοὺς ἔδωσε τὴν ἑξῆς ἐντολή: ''Μὴν ἀπομακρυνθεῖτε ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ἀλλὰ νὰ περιμένετε τὴν πραγματοποίηση τῆς ὑποσχέσεως ποὺ ἀκούσατε ἀπὸ τὸ στόμα μου, ὅτι δηλαδὴ ὁ Πατὴρ θὰ σᾶς στείλει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα''. Εἶναι ἀνάγκη νὰ περιμένετε νὰ λάβετε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, διότι ὁ Ἰωάννης βάπτισε μὲ ἁπλὸ νερό, καὶ τὸ βάπτισμά του συνεπῶς δὲν εἶχε τὴ δύναμη νὰ ἀναγεννήσει ἐκείνους ποὺ βαπτίζονταν μὲ αὐτό. Ἐσεῖς ὅμως θὰ βαπτιστεῖτε μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὄχι πολλὲς μέρες μετὰ ἀπὸ αὐτὲς ποὺ διερχόμαστε)»]. Ὄχι πιὰ μὲ νερό, γιατί τὸ ἔλαβαν, ἀλλὰ μὲ Πνεῦμα ἅγιο. Δὲν προσθέτει νερὸ στὸ νερό, ἀλλὰ ἀναπληρώνει ἐκεῖνο ποὺ λείπει σὲ αὐτὸ ἀπὸ τὸ ὁποῖο λείπει.
Ἀφοῦ τοὺς εὐλόγησε καὶ προχώρησε λίγο, ἀνέβηκε στὸν οὐρανό, γιὰ νὰ καθίσει μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα στὸν θρόνο καὶ μαζὶ μὲ τὴ σάρκα ποὺ ἑνώθηκε μὲ Αὐτόν. Καὶ αὐτὴν τὴν ὁδὸ τὴν ἐγκαινίασε γιὰ ἐμᾶς ἀφοῦ ἦρθε ὁ Λόγος μὲ ἀνθρώπινη μορφή. Καὶ θὰ ἔρθει πάλι στὸν κατάλληλο καιρὸ μὲ τὴ δόξα τοῦ Πατέρα Του, μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους, καὶ θὰ μᾶς πάρει μαζί Του. Ἄς δοξάσουμε λοιπὸν Αὐτὸν τὸν Θεὸ Λόγο ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ χάρη μας. Αὐτὸν ποὺ πέθανε μὲ τὴ θέλησή Του γιὰ ἐμᾶς σαρκικὰ καὶ ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ κατήργησε τὸν θάνατο, Αὐτὸν ποὺ ἀναλήφθηκε καὶ ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ θὰ ἔρθει μὲ μεγάλη δόξα γιὰ νὰ κρίνει ζωντανοὺς καὶ νεκρούς, καὶ νὰ ἀποδώσει στὸν καθένα ἀνάλογα μὲ τὰ ἔργα του, μέσῳ τοῦ Ὁποίου καὶ μαζὶ μὲ τὸ Πνεῦμα, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
ἐπιμέλεια: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΕΣ:
• Ἁγίου Κυρίλλου, ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Ἐξήγησις ὑπομνηματικὴ εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον, Πανεπιστήμιο Αἰγαίου, ἐρευνητικὸ ἔργο «Οἱ δρόμοι τῆς πίστης: Ψηφιακὴ Πατρολογία».
(https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/commentarii-in-lucam .pdf)
• Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας Ἅπαντα τὰ ἔργα, πατερικὲς ἐκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμᾶς», ἐκδ. οἶκος «Τὸ Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2005, «Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Β΄», κεφάλαιο 24ο, σελ. 279-283.
• Παν. Τρεμπέλα, Ἡ Καινὴ Διαθήκη μετὰ συντόμου ἑρμηνείας, ἐκδ. Ὁ Σωτήρ, Ἀθήνα 1997
• Π. Τρεμπέλα, Ἡ Καινὴ Διαθήκη μὲ σύντομη ἑρμηνεία (ἀπόδοση στὴν κοινὴ νεοελληνική), ἐκδόσεις ἀδελφότητος θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», ἔκδοση τέταρτη, Ἀθήνα 2014.
• Ἡ Καινὴ Διαθήκη, Κείμενον καὶ ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοσις ὑπὸ Ἰωάννου Κολιτσάρα, ἐκδόσεις ἀδελφότητος θεολόγων «Ἡ Ζωή», ἔκδοση τριακοστὴ τρίτη, Ἀθήνα 2009.
• Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη κατὰ τοὺς ἑβδομήκοντα, Κείμενον καὶ σύντομος ἀπόδοσις τοῦ νοήματος ὑπὸ Ἰωάννου Κολιτσάρα, ἐκδόσεις ἀδελφότητος θεολόγων «Ἡ Ζωή», ἔκδοση τέταρτη, Ἀθήνα 2005.
• Π. Τρεμπέλα, Τὸ Ψαλτήριον μὲ σύντομη ἑρμηνεία (ἀπόδοση στὴν κοινὴ νεοελληνική), ἐκδόσεις ἀδελφότητος θεολόγων «Ὁ Σωτήρ», ἔκδοση τρίτη, Ἀθήνα 2016.
• http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient greek/tools/liddell-scott/index.html
• http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh Diathikh/Biblia/Kainh Diathikh.htm
• http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia Diathikh/Biblia/Palaia Diathikh.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου