Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Φωτισμὸς Σωτὴρ καὶ Ὑπερασπιστὴς ὁ Κύριος! (Ψαλμ. 26) Ὅπλο φωτεινό! Ἀκαταγώνιστο στὶς ἐπιθέσεις τοῦ ἐχθροῦ ἡ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Του! Ἀπὸ ὅσους Τὸν πιστεύουν! Ἀπὸ ὅσους δὲν ἔχουν ἀδρανοποιήσει τοῦτο τὸ ἀκατανίκητο ὅπλο! Γιατί τὸ νὰ τὸ ἐπικαλεῖσαι ἁπλά, δὲν τρομάζει τὸν ἐχθρό!
Καὶ ράσο ἀκόμα νὰ φορᾷς καὶ πιστὸς νὰ δηλώνεις εὐκαίρως ἀκαίρως... τὸ νὰ βιώνεις Σταυρικά, τὸ νὰ γίνεσαι ποιητὴς τοῦ νόμου Τοῦ Κυρίου καὶ ὄχι ἁπλὰ ἀκροατής του, αὐτὸ εἶναι ποὺ ἰσχυροποιεῖ τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα! Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με!
Λὲν τὴν εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ οἱ ταπεινοὶ μὲ καθαρὴ καρδιὰ δοῦλοι Του καὶ ὑποτάσσεται εὐθὺς κάθε κακὸ καὶ πονηρό, μὲ φόβο καὶ μὲ τρόμο! (Φιλιπ. 2,10) Χριστὸς γεννᾷται, δοξάσατε! Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ! Πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς, ποὺ θὰ τὰ ψάλλουμε ἀκόμα, στὶς μέρες τίς ἅγιες τοῦτες, τὰ βιώνουμε;
Πόσοι ἀναγνωρίζουμε καὶ ὁμολογοῦμε καὶ δοξάζουμε στὴν πράξη τὸν Θεάνθρωπο Χριστό μας;
Καὶ πόσοι σὰν ἀκροατὲς καὶ ἐπιδεξιότατοι κατασυγκινημένοι ἔστω ψάλτες, θὰ βρεθοῦμε στὶς λαμπροστόλιστες Ἐκκλησιὲς ἀχάραγα νὰ ἑορτάσουμε τὰ γενέθλιά Του, ἁπλὰ σκορπῶντας τα σὰν λόγια καὶ μόνο στὸν ἀέρα! Ὁ Θεὸς γίνεται (ὦ αὐτὸς ὁ τρισευλογημένος ἐνεστὼς διαρκείας τῆς πίστης μας!) ἄνθρωπος καὶ κυκλοφορεῖ θαλπερὰ ἀνάμεσά μας, ὡς τέλειος Θεὸς καὶ Ἄνθρωπος! Ὅλος στὴ γῆ καὶ ὅλος στὸν Οὐρανὸ ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος! Ἀπερίγραπτος, ἀπερινόητος, μὰ ὀνοματισμένος μὲ τὸ πιὸ δοξασμένο ὄνομα τούτου τοῦ κόσμου: Ἰησοῦς! Μὲ τοῦτο τὸ ὄνομα νὰ μαστίζουμε τοὺς ἐχθρούς, μᾶς παραγγέλλει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος! Ὦ, νὰ συναισθανόμασταν τὴν δύναμη τούτου τοῦ ὀνόματος! Ποιός ἐχθρὸς θὰ μᾶς ἐκφόβιζε; Ποιά ὁρατὴ καὶ ἀόρατη ἀπειλὴ θὰ μᾶς τρομοκρατοῦσε; Ποιό ὅπλο ἀνθρώπινο θὰ μᾶς κατανικοῦσε;
Ἄν ὁμολογούσαμε Χριστὸ μὲ τὸ βίωμά μας, μὲ τὴν συνεχῆ καὶ εἰλικρινῆ μας μετάνοια, θὰ ἀναφωνούσαμε θαρρετὰ καὶ ἀνδρεῖα σὰν τὸν ἱερὸ ψαλμωδό τό: Κύριος φωτισμός μου καὶ Σωτήρ μου! Τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου. Ἀπὸ τίνος δειλιάσω; Καὶ ἐκεῖνα τὰ σπαρακτικὰ ψαλμικὰ λόγια ἱκεσίας: μὴ ἐγκαταλίπῃς με, μὴ ἀποσκορακίσης με, μὴ ἀπορρίψῃς με, μὴ ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπό Σου, μὴ ἀντανέλης τὸ πνεῦμα Σου, μὴ παραδειγματίσῃς με, θὰ εἶχαν οὐσία καὶ βεβαία ἐλπίδα! Στὶς μέρες μας μοιάζουν γιὰ τοὺς περισσοτέρους μας τόσο ἀλυσιτελῆ, τόσο ἀπαρρησίαστα, τόσο κούφια καὶ ψεύτικα!... ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι...(Β΄ Τιμ. 3,5) Ξεχασμένο σὰν ὀμπρέλα τῆς βροχῆς στὴν ἀποθήκη καὶ λαμπιόνι Χριστουγεννιάτικο τοῦ στολισμοῦ στὸ πατάρι ἔγινε τοῦτο τὸ ὄνομα! Εὐκαίρως μόνο, περιστασιακά, κάποτε σὰν μιὰ κάποια δοκιμαστικὴ ἐπικουρικὴ λύση, ἡ ἐπίκλησή του!
Πολὺ κάτω στὴν Ἱεραρχία Ἐκεῖνος, ποὺ εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος, ὁ συναΐδιος υἱός, Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι μεσίτης «Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς» (Α΄ Τιμ. 2,5), Ἐκεῖνος, ποὺ κυριεύει σὲ ζωὴ καὶ θάνατο!
Πάνω-πάνω ἡ εἰδωλοποιημένη λογικὴ καὶ ἡ κτίση, ἡ ὑπερέχουσα ἐπιστήμη, τὸ κινητήριο χρῆμα, ἡ προσκυνητὴ ἐνέργεια! Καὶ ἕνας Ἰησοῦς, βοηθὸς σὲ ἀναμονή, ἀνενεργῆς ἔξω ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς ζωῆς μας, ἀναμένει τὸ πότε ἴσως τὸν χρειαστοῦμε! Ἕνας Ἰησοῦς, χρήσιμη ἀφορμὴ γιὰ γιορτὲς καὶ πανηγύρια, ἐνίοτε ὅμως ἐπικίνδυνος ἂν φανερώσει τὸ πρόσωπο τοῦ ζηλωτῆ Θεοῦ ποὺ γυρεύει ἀποκλειστικότητα...
Θέλουμε μόνο νὰ μᾶς καταλαβαίνει, νὰ μᾶς οἰκονομεῖ, νὰ μᾶς... ὑπακούει, νὰ προσαρμόζεται στὶς σύγχρονες ἀρνησίχριστες "ἀνάγκες" μας, στοὺς βλάσφημους καὶ θεοστυγεῖς συρμούς μας, στὶς ἄλογες καὶ ἀκρατεῖς διαστροφές μας, στὶς ἄθεσμες καὶ ἀνόσιες "προόδους" μας...
Ἄς τὸ σκεφτοῦμε ἴσως καλύτερα ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ στὰ φετινὰ Χριστούγεννα ἀδελφοὶ καὶ πατέρες σὰν ἀκουστεῖ ἐκεῖνο τὸ ὑπέροχο ἐξαποστειλάρι τῆς μεγάλης ἑορτῆς, τὸ Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ πατὴρ ἡμῶν...
Τελικὰ ποιός ἐγκατέλειψε...ποιόν...;
Τελικὰ ποιός ἐγκατέλειψε...ποιόν...;
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ τίτλο : «Πάντα Χριστούγεννα»
Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2022
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ τίτλο : «Πάντα Χριστούγεννα»
Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2022
.JPG)
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐκπομπὴ μὲ τίτλο "Κύριε μὴ μᾶς ἐγκαταλείπεις..."
Χριστούγεννα 2022
Χριστούγεννα 2022
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου