Το μεταμοντέρνο σημερινό καθεστώς της βελούδινης κατοχής δεν φυλακίζει,δεν βασανίζει ή και δολοφονεί τους αντιπάλους του όπως έκαναν παλιά τα κατοχικά, τα αυταρχικά ή και τα δημοκρατικοφανή καθεστώτα με τους κουμουνιστές και άλλους σκληρούς αντιπάλους τους.
Οι σημερινοί εχθροί του καθεστώτος δεν είναι οι κουμουνιστές με τις ανέφικτες προτάσεις τους, ή διάφοροι “φωνακλάδες” αντιρρησίες χωρίς στόχο, σκοπό και προοπτική ανατροπής. Αυτοί στην πραγματικότητα εξυπηρετούν το σύστημα, αφού οι αδιέξοδες διαμαρτυρίες, οι πορείες, οι απεργίες, ακόμα και τα βίαια επεισόδια, λειτουργούν ως βαλβίδες λαϊκής εκτόνωσης.
Το καθεστώς σήμερα, σε αντίθεση με το χθες, διαθέτει ένα μοναδικής ισχύος πανίσχυρο όπλο με το οποίο ελέγχει την πολιτική βούληση των πολιτών, τα ΜΜΕ και ειδικότερα την τηλεόραση. Από εκεί διαδίδει ψέματα, φοβίες και φρούδες ελπίδες αγοράζοντας χρόνο.
Το σημερινό καθεστώς της βελούδινης μεταμοντέρνας κατοχής όχι μόνο δεν φοβάται τις διαμαρτυρίες, την αδιέξοδη οργή, τις συγκεντρώσεις, τα επεισόδια, αλλά τα θεωρεί χρήσιμα για τη διατήρηση του στην εξουσία. Όσο δεν υπάρχει συνεκτική, σοβαρή, εφαρμόσιμη, εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση, ας τους να φωνάζουν λένε οι κήνσορες της σύγχρονης κατοχής. Αυτοί μπορεί να διαμαρτύρονται αλλά εμείς κρατάμε γερά τις καρέκλες.
Το καθεστώς φοβάται μόνο την αλήθεια, την κοινή λογική, τα ισχυρά επιχειρήματα. Για αυτό και φιμώνει την άποψη για την έξοδο από την ευρωφυλακή που αποτελεί σήμερα τη μόνη εφικτή, αποτελεσματική, σοβαρή πρόταση εξόδου από την κρίση, την απαλλαγή από την γερμανική κατοχή, την απέραντη φτωχοποίηση, την εξαθλίωση, τον αφανισμό της χώρας.
Το καθεστώς θέλει την πατρίδα μας υπόδουλη στους ξένους. Για αυτό και η μοναδική σοβαρή πρόταση δυνητικής ανατροπής με συγκροτημένες θέσεις και αδιάσειστα επιχειρήματα, για τη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, πνίγεται, στην ουσία απαγορεύεται να εκφραστεί στα κεντρικά ΜΜΕ όπου παίζεται τον πολιτικό παιχνίδι.
Στην κεντρική πολιτική σκηνή, συγκρούονται δήθεν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση με τις διάφορες Ποταμίσιες και Λεβέντικες και άλλες παραφυάδες της, για το ποιος θα τιθασεύει τον Γερμανό δεσμοφύλακα. Εξωκοινοβουλευτικοί πολιτευόμενοι λένε διάφορες ανοησίες όπως ότι το πρόβλημα δεν είναι το ευρώ ή ή δραχμή ,αλλά το ευρώ ή η δημοκρατία ! Διάφοροι αυτόκλητοι «σωτήρες» αναγορεύουν εαυτούς ως τη λύση του προβλήματος. Αυτοί δήθεν ξέρουν καλύτερα από τους άλλους, πως θα καλυτερεύουν τα πράγματα μέσα στην ευρωφυλακή.
Όλοι τους, κυβερνώντες, δήθεν αντιπολιτευόμενοι κυβέρνηση, «σωτήρες», πολιτευτές και αδιέξοδοι φωνακλάδες, συμμετέχουν συνειδητά ή ασυνείδητα σε μια μεγάλη πολιτική φαρσοκωμωδία. Δεν έχουν καταλάβει, ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ότι,για να γλιτώσουμε από την φυλακή δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να την γκρεμίσουμε. Και ότι κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας απο τη σφαγή.
Οι σημερινοί εχθροί του καθεστώτος δεν είναι οι κουμουνιστές με τις ανέφικτες προτάσεις τους, ή διάφοροι “φωνακλάδες” αντιρρησίες χωρίς στόχο, σκοπό και προοπτική ανατροπής. Αυτοί στην πραγματικότητα εξυπηρετούν το σύστημα, αφού οι αδιέξοδες διαμαρτυρίες, οι πορείες, οι απεργίες, ακόμα και τα βίαια επεισόδια, λειτουργούν ως βαλβίδες λαϊκής εκτόνωσης.
Το καθεστώς σήμερα, σε αντίθεση με το χθες, διαθέτει ένα μοναδικής ισχύος πανίσχυρο όπλο με το οποίο ελέγχει την πολιτική βούληση των πολιτών, τα ΜΜΕ και ειδικότερα την τηλεόραση. Από εκεί διαδίδει ψέματα, φοβίες και φρούδες ελπίδες αγοράζοντας χρόνο.
Το σημερινό καθεστώς της βελούδινης μεταμοντέρνας κατοχής όχι μόνο δεν φοβάται τις διαμαρτυρίες, την αδιέξοδη οργή, τις συγκεντρώσεις, τα επεισόδια, αλλά τα θεωρεί χρήσιμα για τη διατήρηση του στην εξουσία. Όσο δεν υπάρχει συνεκτική, σοβαρή, εφαρμόσιμη, εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση, ας τους να φωνάζουν λένε οι κήνσορες της σύγχρονης κατοχής. Αυτοί μπορεί να διαμαρτύρονται αλλά εμείς κρατάμε γερά τις καρέκλες.
Το καθεστώς φοβάται μόνο την αλήθεια, την κοινή λογική, τα ισχυρά επιχειρήματα. Για αυτό και φιμώνει την άποψη για την έξοδο από την ευρωφυλακή που αποτελεί σήμερα τη μόνη εφικτή, αποτελεσματική, σοβαρή πρόταση εξόδου από την κρίση, την απαλλαγή από την γερμανική κατοχή, την απέραντη φτωχοποίηση, την εξαθλίωση, τον αφανισμό της χώρας.
Το καθεστώς θέλει την πατρίδα μας υπόδουλη στους ξένους. Για αυτό και η μοναδική σοβαρή πρόταση δυνητικής ανατροπής με συγκροτημένες θέσεις και αδιάσειστα επιχειρήματα, για τη συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, πνίγεται, στην ουσία απαγορεύεται να εκφραστεί στα κεντρικά ΜΜΕ όπου παίζεται τον πολιτικό παιχνίδι.
Στην κεντρική πολιτική σκηνή, συγκρούονται δήθεν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση με τις διάφορες Ποταμίσιες και Λεβέντικες και άλλες παραφυάδες της, για το ποιος θα τιθασεύει τον Γερμανό δεσμοφύλακα. Εξωκοινοβουλευτικοί πολιτευόμενοι λένε διάφορες ανοησίες όπως ότι το πρόβλημα δεν είναι το ευρώ ή ή δραχμή ,αλλά το ευρώ ή η δημοκρατία ! Διάφοροι αυτόκλητοι «σωτήρες» αναγορεύουν εαυτούς ως τη λύση του προβλήματος. Αυτοί δήθεν ξέρουν καλύτερα από τους άλλους, πως θα καλυτερεύουν τα πράγματα μέσα στην ευρωφυλακή.
Όλοι τους, κυβερνώντες, δήθεν αντιπολιτευόμενοι κυβέρνηση, «σωτήρες», πολιτευτές και αδιέξοδοι φωνακλάδες, συμμετέχουν συνειδητά ή ασυνείδητα σε μια μεγάλη πολιτική φαρσοκωμωδία. Δεν έχουν καταλάβει, ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ότι,για να γλιτώσουμε από την φυλακή δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να την γκρεμίσουμε. Και ότι κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας απο τη σφαγή.
Πηγή: https://odosdrachmis.gr/
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου