Μιλοῦν πολλοὶ σὲ τούτους τοὺς καιροὺς καὶ ὑπὸ τὸ περίβλημα μιᾶς ψευδώνυμης ἀγάπης, ἀκατασχέτως ἀγαπολογοῦν, ἀμνηστεύοντας κάθε εἶδος ἁμαρτίας, καθὼς ὅπως διατείνονται ὁ Κύριος εἶναι ...μόνο Κύριος καὶ Θεὸς τῆς ἀγάπης, τῆς συγγνώμης, τῆς ἀγκαλιᾶς, τῆς μὴ κατάκρισης.
Εἶναι γιὰ ἐκείνους ἠθικοὶ τρομοκράτες ὅσοι φωνάζουν σπαρακτικὰ καὶ στεντορείᾳ τῇ φωνῇ μὲ ζέση ἀληθινὴ καὶ ὄχι χλιαρὰ νανουριστικὰ καὶ νερόβραστα ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας, κηρύττοντας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἡ Ἀγάπη μὰ εἶναι καὶ ἡ Δικαιοσύνη.
Μὴν ξεχνᾶμε φωνάζουν, τὰ δικαιώματα τὶς κρίσεις καὶ τὶς ἐντολὲς Του. Ἠθικοὶ τρομοκράτες λοιπὸν ὁ Καντιώτης, ὁ Παναγόπουλος, ὁ π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος ὁ ἀείμνηστος Σωτηρόπουλος καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἀκόμα!
Καὶ ἔχουν τὴν συνήθεια (Ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ ...ἔτσι μᾶς ἀποκάλεσε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας, ὅταν δὲν μποροῦμε νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν ἀλήθεια τῶν ρημάτων του) νὰ χρησιμοποιοῦν τοὺς λόγους ἑνὸς μεγάλου Ἁγίου τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου.
Ἕναν δὲ συγκεκριμένο κατὰ κόρον, τὸν ὁποῖον πολλὲς φορὲς ἔχουμε ἀναφέρει καὶ ἐμεῖς σὲ κείμενα καὶ ἐκπομπές. «Σᾶς ἔχω φίλους, βρέ, δὲν τὸ καταλαβαίνετε; Εἴμαστε ἀδέλφια. Βρὲ ἐγὼ δὲν εἶμαι ... δὲν βαστάω τὴν κόλαση στὸ χέρι, δὲν σᾶς φοβερίζω, σᾶς ἀγαπάω. Σᾶς θέλω νὰ χαίρεστε μαζί μου τή ζωή». Κατάλαβες; Ἔτσι εἶναι ὁ Χριστός.
Δὲν βαστᾶ τὴν κόλαση ὁ Χριστός, δὲν βαστᾶ μαστίγιο! Βέβαια ὀφείλουμε νὰ ποῦμε πὼς ὅταν ὁ Χριστός μας χρειάστηκε πῆρε μαστίγιο καὶ ρομφαία... Ἀλλά ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἑρμηνεύσουμε τὸν συγκεκριμένο λόγο τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου.
Εἶναι φίλος σας ὁ Χριστός, εἶναι ἡ ἀγάπη καὶ δὲν καιροφυλαχτεῖ γιὰ νὰ σὲ τιμωρήσει! Δηλαδή, δὲν λέει ὁ Ἅγιος, ἁμάρτανε παιδί μου καὶ μὴν σὲ νοιάζει, γιατί ἡ ἀγάπη τοῦ φίλου σου Χριστοῦ στὸ τέλος θὰ νικήσει καὶ θὰ σωθεῖς στὰ σίγουρα καὶ ἀπροϋπόθετα!
Προτρέπει δὲ νὰ μὴν ἁμαρτάνουμε ὄχι ἀπὸ φόβο γιὰ νὰ μὴν τιμωρηθοῦμε καὶ κολαστοῦμε. Δὲν λέει ὁ Ἅγιος ὅτι δὲν ὑπάρχει κόλαση... Θὰ ἦταν σὰν νὰ ἀνέτρεπε μεταξὺ πολλῶν ἄλλων καὶ ἐκεῖνο τὸ χωρίο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Φωτὸς καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως...
Νὰ μὴν ἁμαρτάνουμε γιατί ἔχουμε ἕναν Θεὸ Πατέρα ἀρχοντικὸ καὶ καρτερικό, ποὺ δὲν μᾶς περιμένει στὴν γωνία νὰ μᾶς συλλάβει σὰν ἀστυνόμος ποὺ μοιράζει κλήσεις καὶ βαριὰ πρόστιμα, ἀλλὰ ἐπειδὴ αὐτὸν τὸν Θεὸ Πατέρα καὶ φίλο μας, δὲν μποροῦμε ἀπὸ ἀγάπη καὶ ἄμετρη εὐγνωμοσύνη γιὰ τὶς τόσες εὐεργεσίες στὴν ζωή μας, νὰ πληγώσουμε ἀθετῶντας τὸ θέλημά Του!
Μὴν διαστρεβλώνουμε τὰ λόγια τοῦ μεγάλου μας Ἁγίου, τοῦ λατρεμένου Ἁγίου Πορφυρίου! Μὴν τὰ χρησιμοποιοῦμε γιὰ νὰ κομίσουμε προτεσταντικοῦ τύπου βολικὲς κακοδοξίες σὲ ἀδαεῖς καὶ ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας ποὺ διψοῦν γιὰ τὸν Χριστὸ μας καὶ τὴν Ἀλήθεια Του.
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐκπομπὴ μὲ τίτλο :
Δὲν εἶναι παιχνίδι ἡ Σωτηρία
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου