Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«Πῶς νὰ παρηγορηθοῦμε στὶς θλίψεις» ΕΔΩἩ θλῖψι προσφέρει καὶ κάποιο καλὸ στὸν ἄνθρωπο
Ὅτι ἡ θλῖψις κλείνει μέσα της κάποιο καλό, ἡ θλῖψι μέσα της κλείνει κάποια εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ. Ναί, ἀδελφοί μου.
–Μὰ ἡ θλῖψις, ὁ πόνος, τὸ δάκρυ προσφέρει κάποιο καλὸ στὸν ἄνθρωπο; Ναί, ἀγαπητοί μου. Παρ᾿ ὅλο τὸν πόνο, παρ᾿ ὅλα τὰ δάκρυα καὶ τὸν ἀναστεναγμὸ ποὺ αἰσθανόμεθα, μέσα εἰς τὴν θλῖψι κρύπτει ὁ Θεὸς κάποιο καλό, κάποια εὐεργεσία. Θέλετε παραδείγματα; Ἄπειρα θὰ μποροῦσα νὰ σᾶς ἀναφέρω.
Κακὸ εἶναι ἡ πτώχεια, πολὺ κακό. Ποιός μπορεῖ νὰ πῆ ὅτι εἶναι καλό; Ποιός μπορεῖ νὰ πῆ ὅτι ὁ ἐργατικὸς ἄνθρωπος, ποὺ ὅλη τὴν ἡμέρα ψάχνει γιὰ ἐργασία καὶ δὲν βρίσκει, ὅτι ὅταν τὸ βράδυ γυρίση στὸ σπίτι του, μὲ ἄδεια τὰ χέρια καὶ δὲν ἔχη νὰ δώση ψωμὶ στὰ παιδιά του ποὺ τοῦ φωνάζουν Πεινῶ, ὅτι εἶναι καλὸ καὶ εὐχάριστο πρᾶγμα;
Καὶ ὅμως, ἀδελφοί μου, ὑπάρχουν περιπτώσεις κατὰ τὶς ὁποῖες τὰ σπίτια τὰ μεγάλα, ποὺ θαυμάζουμε, τὰ σπίτια ποὺ ὅπως σᾶς εἶπα ἔχουν ὅλες τὶς ἀνέσεις καὶ δὲν τοὺς λείπει τίποτε ἀπολύτως καὶ ἔχουν ὅλα τὰ κομφόρ, ὅλα τὰ ἔπιπλα καὶ τὰ κουστούμια· ποὺ ἔχουν ἐξόδους, κινηματογράφους, θέατρα, πισίνες, κόττερα καὶ ταξιδεύουν δεξιὰ κι ἀριστερά, ὑπάρχουν περιπτώσεις τὰ σπίτια αὐτὰ νὰ εἶναι κολάσεις, ἐνῶ τὰ πτωχὰ καὶ μικρὰ σπίτια νὰ ἔχουν μέσα κάποια χαρὰ τοῦ Θεοῦ. Nαί, ἀδελφοί μου· ὑπάρχουν περιπτώσεις, ὅταν πέσουν πολλὰ χρήματα, νὰ διαλύουν τὰ σπίτια. Ἄκουσα ὅτι κάποιος πτωχός, πολὺ πτωχός, πήγαινε σ᾿ ὅλες τὶς ἐκκλησίες καὶ παρακαλοῦσε τὸ Θεό, νὰ τοῦ πέση τὸ λαχεῖο. Καὶ τοῦ ἔπεσε ὁ πρῶτος ἀριθμὸς τοῦ λαχείου. Μόλις τὸ ἔμαθε, τρελλάθηκε ἀπὸ τὴ χαρά του καὶ τώρα βρίσκεται μέσα στὸ φρενοκομεῖο. Τί τὸν ὠφέλησαν τὰ χρήματα αὐτά, τὰ ἄφθονα;
Καὶ κάτω στὴν Ἀμερική, ποὺ εἶναι οἱ μεγαλύτεροι πλούσιοι –λέγουν τὰ βιβλία, λέγουν οἱ ἐφημερίδες, λέγουν οἱ στατιστικές–, ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ αὐτοκτονοῦν περισσότερο ἀπ᾿ ὅλους, ἐκεῖνοι ποὺ τινάζουν τὰ μυαλά τους στὸν ἀέρα, ἐκεῖνοι ποὺ πέφτουν ἐπάνω ἀπὸ τὰ παλάτια καὶ τοὺς οὐρανοξύστες, ἐκεῖνοι ποὺ δίνουν βίαιο τέρμα στὴ ζωή τους, μήπως νομίζετε ὅτι εἶναι τὰ πτωχαδάκια, ποὺ δουλεύουν μέσα στὰ ἐργοστάσια; 90% ἐκεῖνοι ποὺ αὐτοκτονοῦν εἶναι οἱ πλούσιοι, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ κατοικοῦν μέσα στοὺς οὐρανοξύστες, εἶναι αὐτοὶ οἱ μεγάλοι, ποὺ ἔχουν μὲ τὴ σέσουλα τὰ δολλάρια, τὰ ἑκατομμύρια καὶ τὰ δισεκατομμύρια τοῦ κόσμου.
Ἄρα ἡ πτώχεια κλείνει μέσα της κάποιο μυστικό· κλείνει μέσα της κάποια εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ. Κακὸ εἶναι ἡ πτώχεια, ἀλλὰ εἶναι εὐλογημένη αὐτὴ ἡ πτώχεια. Πᾶτε στὴν ἐκκλησία καὶ ρίξτε μιὰ ματιὰ μέσα, γιὰ νὰ δῆτε ποῖοι ἐκκλησιάζονται. Γιατὶ ὡς ἱεροκήρυκας περιοδεύω τὶς ἐκκλησίες καὶ μαρτυρῶ, ὅτι μέσα σ᾿ αὐτὲς εἶναι πτωχαδάκια.
Κανένας πλούσιος, κανένας πλούσιος ἀπ᾿ αὐτοὺς ποὺ κάθονται σὲ μεγάλα σπίτια καὶ ἔχουν κόττερα, δὲν ἔρχεται στὴν ἐκκλησία. Εἶναι σπάνιο, πολὺ σπάνιο νὰ δῆς στὴν ἐκκλησία κάποιον ἀπ᾿ αὐτούς. Τὴν ὥρα αὐτὴ γλεντοκοπᾶνε, τραβᾶνε κάτω στοὺς γιαλούς, καὶ δεξιὰ κι ἀριστερά.
Τὰ ἐργατικὰ πτωχαδάκια ἔρχονται στὴν ἐκκλησία. Προτιμότερο λοιπὸν νὰ εἶσαι πτωχὸς μὲ τὸ Χριστό, παρὰ ἑκατομμυριοῦχος μὲ τὸν διάβολο.
Ὥστε λοιπὸν αὐτὴ ἡ πτώχεια, ἡ ὁποία εἶναι κακὸ καὶ διαμαρτυρόμεθα ἐναντίον της, ὑπάρχουν περιπτώσεις ποὺ εἶναι εὐλογημένη.
Κακὸ εἶναι ἡ πτώχεια, ἀλλὰ κλείνει κάποια εὐτυχία στὰ βάθη της.
Kακὸ εἶναι ἡ ἀρρώστια. Ποιός λέει ὅτι ἡ ἀρρώστια εἶναι καλὸ πρᾶγμα; Καὶ ὅμως ἔρχονται περιπτώσεις ποὺ αὐτὴ ἡ ἀρρώστια βγαίνει σὲ καλό.
–Βγαίνει σὲ καλὸ ἡ ἀρρώστια; Ναί. Τὸν βλέπεις ἐκεῖνον ἐκεῖ πέρα; Δὲν πατάει στὴν ἐκκλησία. Ἔχει 10 καὶ 20 καὶ 30 χρόνια, δὲν θέλει ν᾿ ἀκούση γιὰ παπᾶ. Δὲν πατάει ποτέ στὴν ἐκκλησία. Βλαστημάει τὰ πάντα, θεοὺς καὶ ἁγίους. Ἀλλὰ ἔρχεται ἡ ἀρρώστια, ὁ μεγάλος αὐτὸς ἱεροκήρυκας, ὁ μεγαλύτερος ἱεροκήρυκας ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο, καὶ βλέπεις αὐτὸν ποὺ ἔχει τ᾿ αὐτιά του βουλωμένα μὲ βουλοκέρι καὶ δὲν ἀκούει ὅλες οἱ καμπάνες κι ἂν χτυποῦν καὶ ὅλοι οἱ ἱεροκήρυκες κι ἂν φωνάζουν καὶ δὲν πατάει στὴν ἐκκλησία, τὸν βλέπεις αὐτὸν νὰ χαμηλώνη τὰ φτερά του, νὰ ταπεινώνεται. Καὶ ὅταν τὸν ἔχουν στὸ καρότσι καὶ τὸν σέρνουν στὸ χειρουργεῖο, τότε πάει ἡ ἀπιστία του. Γονατίζει μπροστὰ στὸ Θεό καὶ λέει· Θεέ μου, Παναγιά μου, συχώρεσέ με. Καὶ ἔτσι ἡ ἀρρώστια τοῦ βγαίνει σὲ καλό. Ἄπιστος μπαίνει στὸ νοσοκομεῖο – ξέρω πολλὰ παραδείγματα, ἄπιστος μπαίνει στὸ νοσοκομεῖο καὶ βγαίνει πιστός. Μπαίνουν ἄθεοι καὶ βγαίνουν χριστιανοί. Μπαίνουν κοράκια μαῦρα καὶ βγαίνουν περιστέρια. Ἂς εἶναι λοιπὸν εὐλογημένη ἡ ἀρρώστια ποὺ μᾶς φέρνει κοντά στὸ Θεό.
Ἂς εἶναι εὐλογημένη κάθε περιπέτεια τῆς ζωῆς μας ποὺ μᾶς κάνει νὰ πλησιάσουμε τὸ Θεό. Γιατὶ ὅταν ἔχουμε ὑγεία καὶ πᾶνε ὅλα ρόδινα καὶ καλά, δὲν σκεπτόμαστε τὸ Θεό καὶ βρισκόμαστε μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό.
Κακὸ εἶναι ἡ πτώχεια, ἀλλὰ ἡ πτώχεια μᾶς φέρνει κοντὰ στὸ Θεό. Κακὲς εἶναι οἱ διάφορες περιπέτειες τῆς ζωῆς μας.
Κακὸ πρᾶγμα, χειρότερο ἀπὸ τὴν ἀρρώστια καὶ ἀπὸ τὴ φτώχεια εἶναι ἡ συκοφαντία καὶ ἡ διαβολή. Γιά διαβάστε τὴν Παλαιά Διαθήκη, γιὰ νὰ δῆτε κάποιον ποὺ τὸν διέβαλε ἡ νοικοκυρά του, ἡ πλούσια, ἡ ἀρχόντισσα· τὸν Ἰωσήφ, καὶ ἅρπαξαν τὸν ἀθῶο καὶ τὸν ἔρριξαν μέσα στὰ μπουντρούμια.
Ἀλλὰ τί συνέβη ἐκεῖ μέσα;
Τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλα. Μέσα στὴ φυλακὴ ὁ Ἰωσήφ, τὸ θῦμα αὐτὸ τῆς αἰσχρᾶς συκοφαντίας, μιᾶς αἰσχροτάτης κυρίας, μέσα στὴ φυλακὴ συνήντησε ἕναν ποὺ εἶχε σχέσι μὲ τὰ παλάτια. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς τοῦ παλατιοῦ, ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, εἶδε μιὰ μέρα τὸ βασιλιᾶ νὰ κλαίη – γιατὶ κλαῖνε καὶ οἱ βασιλιᾶδες στὸν κόσμο αὐτόν. Ὅταν εἶδε τὸ βασιλιᾶ στενοχωρημένο καὶ ταραγμένο ἀπὸ κάποιο ὄνειρο ποὺ εἶδε καὶ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ ἑρμηνεύση, τοῦ εἶπε·
Βασιλιά, μεγαλειότατε, μὴ στενοχωριέσαι. Μέσα στὶς φυλακὲς εἶναι ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος. Αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ σοῦ ἑρμηνεύση τὸ ὄνειρο ποὺ σὲ τάραξε τὴ νύχτα καὶ νὰ σὲ παρηγορήση.
Ἔτσι ὁ Ἰωσὴφ ἔφτασε μέσα ἀπὸ τὸ μπουντρούμι στὰ ἀνάκτορα. Ἂν δὲν πήγαινε στὴ φυλακή, δὲν θὰ ἔφτανε ὁ Ἰωσὴφ σὲ τέτοιες ὑψηλὲς θέσεις. Τὸν πῆρε τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἀνέβασε στὰ ὕψιστα ἀξιώματα.
Τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος, εἶναι ἁπλωμένο ἐπάνω ἀπὸ τὸ κρεβάτι τοῦ πόνου. Τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἁπλωμένο μέσα στὶς καλύβες. Τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ τὸ μεγάλο εἶναι ἁπλωμένο ἐπάνω στὴν πτωχολογιά, σὲ κάθε πονεμένο ἄνθρωπο.
Τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ εἶναι καὶ μέσα στὶς φυλακές, ποὺ βρίσκονται ἀθῶοι ἄνθρωποι.Παντοῦ εἶναι τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ πῆρε τὸν Ἰησήφ μέσα ἀπὸ τὸ μπουν-τρούμι καὶ τὸν ἔβαλε στὸ θρόνο καὶ τὸν ἔκανε βασιλιᾶ.
Συνεχίζεται
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου