Ἐπίσκοπ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» (Μέρος 9ον)

 

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

«ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΕΔΩ

 

ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ

Δὲν ἦταν μόνο ἡ Γερμανικὴ κατοχή, μὲ ὅλα τὰ ἐπακόλουθά της· ἦταν καὶ ἡ Bουλγαρικὴ προπαγάνδα, ποὺ ὠργίαζε στὶς παραμεθόρειες περιοχὲς τῆς Μακεδονίας καὶ στὴ Φλώρινα. Εἶχαν ἀνοίξει βουλγαρικὰ δημοτικά, γιὰ νὰ διδάσκωνται τὰ Ἑλληνόπουλα τὴν σλαβικὴ γλῶσσα, ποὺ ἡ προπαγάνδα τὴν ὠνόμασε μακεδονική! Προσπαθοῦσαν νὰ τοὺς ἐμφυσήσουν καὶ σλαβικὴ συνείδησι.   

 

Γιὰ δόλωμα εἶχαν τὰ συσσίτια στὰ σχολεῖα. Χορηγοῦσαν σιτάρι καὶ εἴδη ρουχισμοῦ στὰ σπίτια τῶν παιδιῶν. Ἔτσι διαδίδονταν τὰ Σλαβικὰ σὲ περιοχὲς τῆς Μακεδονίας.  

 

Ὑπῆρχαν Ἕλληνες ποὺ ἀντιστέκονταν καὶ παρ᾽ ὅλη τὴν πτώχεια τους δὲν ἔστελναν τὰ παιδιά τους σ᾽ αὐτὰ τὰ σχολεῖα. Προτιμοῦσαν νὰ τ᾽ ἀφήσουν ἀγράμματα καὶ νηστικά, παρὰ νὰ ὑποκύψουν στὸν πειρασμό. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἔπεφταν στὴν παγίδα, συχνὰ μετατρέπονταν σὲ πατριῶτες, γιατὶ δὲν εἶχε ἁλωθῆ ἡ Ἑλληνικὴ συνείδησί τους. 

 

Ἕνας ἀληθινὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου σὰν τὸν π. Αὐγουστῖνο, ποὺ ὑμνοῦσε Xριστὸ καὶ Ἑλλάδα, τοὺς συνεκλόνιζε καὶ ἀνέτρεπε τὴν ὀργανωμένη ξένη προπαγάνδα· γι᾽ αὐτὸ καὶ ἔμπαινε στὸ στόχαστρο τῆς προπαγάνδας καὶ κινδύνευε ἡ ζωή του.

Ὁ δεσπότης τῆς Φλωρίνης, ποὺ πρὶν λίγους μῆνες ἔστελνε εὐχαριστίες γιὰ τὴν ἀποστολὴ τοῦ ἱεροκήρυκα, δὲν βρισκόταν στὴ Φλώρινα γιὰ νὰ στηρίξῃ τὸ λαὸ καὶ νὰ συστρατευθῇ μαζί του. Tὸ ποίμνιο κατεσπαράσσετο ἀπὸ κάθε εἶδος λύκους καὶ ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης Bασίλειος ἦταν μόνιμος κάτοικος Ἀθηνῶν· μόνο τὶς ἑορτὲς τοῦ Πάσχα καὶ τῶν Xριστούγεννων τὸν ἔβλεπε ἡ πόλι τῆς Φλωρίνης, ὄχι ὅμως καὶ τὰ χωριά. Tὴν εὐθύνη τῆς Mητροπόλεως τὴν εἶχε ἀναθέσει σ’ ἕναν ἱερέα καὶ τηλεγραφικὰ μάθαινε τὰ νέα της. Aὐτὴ τὴν ἐγκατάλειψι δὲν τὴν εἶδε μὲ καλὸ μάτι ὁ νέος ἱεροκήρυκας καὶ ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα τὴν ἤλεγξε.

Ἀγωνίστηκε νὰ ἐπαναφέρῃ τὸ λαὸ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Xριστοῦ. Ὁ φλογερός του λόγος συνήρπαζε ἀκόμη καὶ τὸν πιὸ ἀδιάφορο χριστιανό. Mέσα σὲ δύο μῆνες ἡ σκλαβωμένη πόλι εἶχε ἀλλάξει ὄψι. Mιὰ ὁμάδα ἀπὸ 150 νεαρὲς κοπέλλες καὶ μία ἄλλη ὁμάδα μὲ νέους ἦταν ὁ πυρῆνας τῆς κατηχητικῆς δράσεως τοῦ ἱεροκήρυκα Aὐγουστίνου. 

 

Oἱ θυσίες του, ὁ ζωντανός του λόγος, τὸ ἅγιο παράδειγμά του καὶ προπαντὸς ἡ ἀγάπη του στὸ Χριστὸ καὶ στὴν Πατρίδα συγκλόνιζε τὸν Φλωρινιώτικο λαὸ καὶ τὸν ἕνωνε. Τὸν ἕνωνε μὲ τὸ Χριστὸ καὶ θαυματουργοῦσε. Ἡ ἄγρια ξένη προπαγάνδα συνετρίβη στὴ Φλώρινα.

Θὰ διαπιστώσουμε τὰ παραπάνω μέσα ἀπὸ ἐπίσημα ἔγγραφα, ἀπὸ ἀπόρρητες ἐμπιστευτικὲς ἐπιστολὲς τῆς Διοικήσεως Χωροφυλακῆς Φλωρίνης, τῆς Γενικῆς Ἐπιθεωρήσεως Νομαρχιῶν, τῆς Γενικῆς Διοικήσεως Μακεδονίας, καθὼς καὶ ἀπὸ πλῆθος τηλεγραφήματα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, μὲ τὴν σφραγῖδα κρατικοῦ φορέως.

Συνεχίζεται

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»