Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)

Ἀπὸ τὰ βασικὰ ἐκεῖνα στοιχεῖα ποὺ θὰ πρέπει νὰ γνωρίζει κάθε Χριστιανός, καὶ ὄχι μόνο, εἶναι τὸ σύμβολο τῆς Χριστιανοσύνης, ποὺ εἶναι ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

 
Τὸ 14 μ.Χ. ἀναλαμβάνει αὐτοκράτωρ τοῦ Ρωμαϊκοῦ Κράτους ὁ ΤΙΒΕΡΙΟΣ. Ὁ ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ διορίζεται πραίτορας τὸ 26 μ.Χ. στὸ Ἰσραὴλ ἀπὸ τὸν ΤΙΒΕΡΙΟ. 

Τὸ ἔτος 33 μ.Χ. κατὰ μῆνα Ἀπρίλιο ἐσταυρώθη ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου κατ᾿ ἀπαίτηση τοῦ ἑβραϊκοῦ Ἱερατείου καὶ πλῆθος ἑβραϊκοῦ λαοῦ, ποὺ εἶχε φανατισθεῖ ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους, φωνάζοντας καὶ ζητῶντας, σὲ παρωδία δίκης τὸν θάνατον τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ. Αὐτά! βέβαια τὰ γνωρίζουμε σὲ λεπτομέρειες ἐκ τῶν Εὐαγγελίων καὶ τῆς Ἱστορίας. 

Ὁ Πόντιος Πιλάτος πεισθεὶς γιὰ τὴν ἀθωότητα τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ ἐδίσταζε κατ᾿ ἀρχὴν νὰ τὸν δικάσει, ἐφοβήθη ὅμως τὴν ἀπειλὴ τῶν Ἑβραίων, ὅτι θ᾿ ἀποστείλουν στὸν Τιβέριο, ἄνθρωπο δικό τους, νὰ τὸν κατηγορήσουν ὅτι περιθάλπει ἐπαναστάτες κατὰ τῆς Ρώμης καὶ τελικὰ ὑπέγραψε τὴν θανατικὴ καταδίκη τοῦ Ἀθώου ΧΡΙΣΤΟΥ. 

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

-Ἐὰν τὰ Ἑλληνικὰ πολιτικὰ κόμματα εἶχαν εὐαισθησία νὰ κάνουν, ἀντικειμενικὴ αὐτοκριτικὴ γιὰ τὸ ἔργο τους, στὸν τομέα τῆς Πατρίδος μας, τὰ τελευταῖα 20 μὲ 30 χρόνια, θὰ διαπιστωνόταν, μόνο ἀρνητικὰ ἀποτελέσματα.

-Τὰ ἐθνικὰ θέματα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζονται, ἀπὸ κοινοῦ ὅλα τὰ κόμματα μαζί, ὡς μιὰ δύναμη. Ἡ δύναμη τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τὰ κόμματα στὴν ἐξουσία ἀλλάζουν, ἔτσι ἐπιβάλλει ἡ Δημοκρατία, ἡ Ἐθνικὴ ὅμως πολιτικὴ παραμένει μία καὶ μάλιστα ὅταν ἔχουμε ἕναν αἰώνιο γείτονα-ἐχθρὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, δημιουργῶντας διὰ τῆς παιδείας του, μὲ χονδροειδῆ ἱστορικὰ ψέματα τὶς νέες γενεὲς τῶν τούρκων μὲ ἄσπονδο μῖσος ἐνάντια στοὺς Ἕλληνες.

-Ἄς δοῦμε! Ὄχι μακριὰ ἀλλὰ τὰ πρόσφατα τί κινήσεις ἔκαναν οἱ Τοῦρκοι καὶ τί κάναμε ἐμεῖς ἐναντίον τῆς μόνιμης ἀπειλῆς τοῦ Βάρβαρου αὐτοῦ Τουρκικοῦ Κράτους, ποὺ δὲν ὑπάρχει ἐλπίδα ὑπεράσπισής μας ἀπὸ τὴν Ε.Ε τὸν Ο.Η.Ε καὶ Η.Π.Α σὲ περίπτωση, πραγματοποίησης τῶν ἀπειλῶν του ὁ Πασᾶς Ἐρντογάν. 

Γράφω αὐτὲς τὶς ἐπισημάνσεις μου, μήπως καὶ ἀποφασίσει κάποτε, ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τοῦ τόπου μας καὶ κατευθύνει τὴν προετοιμασία τῆς Ἑλλάδος, ἀνάλογα, σὲ προσωπικὸ καὶ Ὑλικό.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ὁ Συνδικαλισμός στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις

- Τὸ παρὸν κείμενο εἶναι ἀπόρροια ἐρεθίσματος, δημοσιεύματος στὴν ΕΣΤΙΑ καὶ στὴν στήλη ‘'ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ'' τῆς 5-7-20, σχετικὸ μὲ τὸν Συνδικαλισμὸ στὶς Ἔνοπλες Δυνάμεις.

-Ἡ ΕΣΤΙΑ ἐκφράζει τὴν ἀγανάκτησή της, γιὰ τὴν ἀνακοίνωση κάποιου Συνδικαλιστικοῦ ὀργάνου τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων στὸν Ἕβρο καὶ κατὰ τὴν γνώμη μου πολὺ σωστὰ κάμει.

- Ἡ ἀνακοίνωση ἔλεγε «Ἀπὸ στελέχη ποὺ ὑπηρετοῦν στὶς Μονάδες Ἕβρου, ἔχουν γνωστοποιηθεῖ στὸ Σωματεῖο μας περιπτώσεις κατὰ τὶς ὁποῖες καταστρατηγεῖται τὸ ὡράριο ἐργασίας τοῦ Στρατιωτικοῦ προσωπικοῦ, μὲ μεγάλη συχνότητα ἐπαναλήψεως, γιὰ κάλυψη ὑπηρεσιακῶν Ἀναγκῶν ποὺ συνδέονται μὲ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν μεταναστευτικῶν ροῶν στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τοῦ Ἕβρου». 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ: ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

-Ἡ ἐξωτερικὴ πολιτικὴ μιᾶς χώρας, ἔχει ὡς ἀφετηρία τὴν διεθνῆ θέση αὐτῆς ποὺ προσδιορίζεται ἀπὸ πολλοὺς παράγοντες, ἐλλείψει τῶν ὁποίων ἢ τῶν βασικότερων τοὐλάχιστον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει ἀξιόλογη διεθνὴς θέση μιᾶς χώρας καὶ ἑπομένως ἀποτελεσματική ἐξωτερική πολιτική.

-Ἐπισημαίνω γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ δεδομένα, τρεῖς τοὐλάχιστον ἀπὸ τοὺς βασικοὺς παράγοντες διεξαγωγῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς.

-Πρῶτον: Οἰκονομικὴ εὐρωστία (πλοῦτος τῆς χώρας, πηγὲς ἐνέργειας καὶ κατάσταση οἰκονομίας). Στὸν τομέα αὐτὸ ἡ ἀποτυχία καὶ ἡ εὐθύνη τῶν Κυβερνήσεων μετὰ τὴν μεταπολίτευση, ἄλλων λίγο ἄλλων πολύ, ἀγγίζουν τὰ ὅρια ἀλόγιστης ἐγκληματικῆς διαχείρισης τῶν οἰκονομικῶν τῆς χώρας μας καὶ ὄχι μόνον. Ἀπαιτεῖται ἐνημέρωση συνεχῆ, τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ: Η ΔΙΧΟΝΟΙΑ & Η ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑ

Μὲ λύπη μου καὶ ζητῶντας συγγνώμη ἀπὸ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες γιὰ τὴν στοιχειώδη ἀναδρομὴ ποὺ ἐπιδιώκω καὶ πάλι μὲ τὴν παροῦσα νὰ κάμω στὰ ματωμένα ἀχνάρια τῆς διχόνοιας στὴν μακραίωνη ἱστορία μας. 

Διότι! Μὲ τὴν λογικὴ σὲ καμία περίπτωση δὲν δικαιολογεῖται, ὅλοι μας νὰ γνωρίζουμε τὸ μεγάλο μας λάθος στὴν πολιτικὴ καὶ καὶ παρ᾿ ὅλα αὐτά, κανεὶς νὰ μὴν προσπαθεῖ νὰ τὸ διορθώσει. Ἐδῶ κάθε εἶδος λογικῆς σηκώνει τὰ χέρια ψηλὰ πλέον. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ παρακάτω διατυπώνω συνοπτικὰ τὴν ἱστορικὴ ἀναδρομὴ τῆς χώρας μας, μήπως καὶ κάποιοι προβληματισθοῦν.

- Τὸ 1821 γιὰ τὴν διχόνοια, δὲν μιλάει, μόνο δὲν διδάσκει δὲν κραυγάζει ἁπλᾶ, ἀλλά! ἀναθεματίζει, μαστιγώνει, ἐξορκίζει καὶ τὴν χαρακτηρίζει κατάρα κωδικοποιημένη στὰ χρωματοσώματα καὶ στὰ γονίδιά μας.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΠΤΩΣΗΣ

Εἶναι ἀνάγκη ὁρισμένα σημαδιακὰ γεγονότα τοῦ παρελθόντος νὰ ἐπανέρχονται στὴν μνήμη τῶν Ἑλλήνων, ἰδίως τῶν ἡγεσιῶν ποὺ παίρνουν ἀποφάσεις καὶ παραδειγματιζόμενες ἀπὸ αὐτὰ νὰ μὴν ὑποπέσουν ξανὰ σὲ τραγικὰ σφάλματα γιὰ τὸ μέλλον τῆς Χώρας μας. 

Τὸ Ἐπετειακὸ τοῦτο κείμενο, ἀναφέρεται πολὺ περιληπτικά, στὴν ἄνοδο καὶ πτώση τῆς κραταιᾶς Αὐτοκρατορίας τοῦ Βυζαντίου.

Τὸ 324 μ.Χ. περίπου ὁ Κωνσταντῖνος ψάχνει γιὰ τὴν θέση τῆς Νέας Ρώμης. Βέβαια ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι ἕνα ὅραμα ἄνοιξε τὰ μάτια τοῦ Κωνσταντίνου καὶ ἔτσι στὸ τέλος του 324 μ.Χ. μ᾿ ἕνα ἀκόντιο στὸ χέρι χάραξε τὰ ὅρια τῆς Νέας Ρώμης, τῆς Κωνσταντίνου - Πόλεως. Ἡ νέα πρωτεύουσα ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως της ἄρχισε νὰ στολίζεται μὲ συμβολικὰ ἑλληνικὰ καλλιτεχνήματα ποὺ μεταφέρθηκαν ἐκεῖ.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΤΑ ΜΕΓΆΛΟ ΛΑΘΟΣ

Εἶναι ἀνάγκη ὁρισμένα σημαδιακὰ γεγονότα τοῦ παρελθόντος νὰ ἐπανέρχονται στὴν μνήμη μας, ἰδίως τῶν ἡγεσιῶν τῆς Πατρίδος μας καὶ παραδειγματιζόμενες ἀπὸ αὐτά, νὰ μὴν ὑποπίπτουν ξανὰ σὲ τραγικὰ σφάλματα, γιὰ τὸ μέλλον τῆς χώρας μας.

Στὴν παροῦσα θὰ ἀπαιτηθεῖ μία στοιχειώδης ἀναδρομὴ στὴ πρόσφατη ἱστορία τῆς Μακεδονίας μας, γιὰ νὰ ἐπισημανθεῖ γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὸ μεγάλο πολιτικὸ καὶ ἱστορικὸ λάθος, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας.

Μυθολογικά, Προϊστορικὰ καὶ Ἱστορικά, ἔχει ἐξαντληθεῖ τελευταῖα μὲ ἄπειρες δημοσιεύσεις ὅτι, ἡ Μακεδονία κατοικεῖτο ἀνέκαθεν ἀπὸ περιφερειακά, ὡς ἐπὶ τὸ πλείστων, Ἑλληνικὰ φῦλα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

(H ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ)

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Τὸ πνευματικὸ κέντρο τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἡ Ἱερὰ Μονὴ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ

Γράφει: ὁ Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης

- Ἡ 19η Μαΐου εἶναι ἡμέρα ἐπετειακῆς μνήμης τῆς Γενοκτονίας τοῦ ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἐσφαγιάσθη καὶ ἐξεδιώχθη βιαίως ἀπὸ τὶς πατρογονικές του Ἑστίες.

- Ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων μὲ καθυστέρηση 70 ἐτῶν, ἀναγνώρισε τὴν γενοκτονία καὶ τὶς σφαγὲς τῶν ποντίων. Ἡ ἀναγνώριση τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων ἔγινε μὲ ὁμόφωνη ἀπόφαση τῆς Βουλῆς τὴν 24η Φεβρουαρίου 1994 διὰ τοῦ Νόμου 2193/1994 (ΦΕΚ Ἅ'32).

- Τὸ πόνημα αὐτὸ ἀναφερόμενο πολὺ συνοπτικὰ στὴν Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Πόντου ποὺ χάνεται στὰ βάθη τῆς Ἑλληνικῆς Μυθολογίας, ἔχει ὡς σκοπὸ νὰ καταδείξει τὸ ξερίζωμα, τὶς σφαγὲς καὶ τὸν ἐξανδραποδισμὸ τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου μὲ τὰ φρικαλέα καὶ πρωτοφανῆ ἐγκλήματα, τῆς Τουρκικῆς ἐξουσίας εἰς βάρος τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου. 

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΑΙΕΝ ΑΡΙΣΤΕΥΕΙΝ

- Ὅλοι γνωρίζουμε τὴ Ρήση τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: « Αὐτοὶ ποὺ μελέτησαν προσεκτικὰ τὸν τρόπο διακυβέρνησης τῶν Ἀνθρώπων, πρέπει νὰ ἔχουν πεισθεῖ πὼς ἡ τύχη τῶν ἐθνῶν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐκπαίδευση τῶν Νέων».

- Ἐπειδή! Οἱ κομματικὲς ἀντιπαραθέσεις πρέπει νὰ συντηροῦνται σὲ ὅλα τὰ θέματα, αὐτὸς εἶναι ὁ κανόνας γιὰ τὴν Ἑλλάδα, γιὰ αὐτὸ τὴν ‘'Ἀριστεία'' ἀλλιῶς τὴν βλέπουν οἱ τῆς Ἀριστερῆς διανόησης Ἕλληνες καὶ ἀλλιῶς οἱ Δημοκρατικοὶ φιλελεύθεροι καὶ Δεξιοὶ.

-Κατὰ τὸν Ὅμηρο, τὴν συμβουλὴ « Αἰὲν Ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων» (Πάντα νὰ ἀριστεύεις καὶ νὰ εἶσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους ὁ καλύτερος), δίδει ὁ ΠΗΛΕΑΣ στὸ υἱὸ του ΑΧΙΛΛΕΑ, ὅταν ἔφευγε γιὰ τὴν ΤΡΟΙΑ (ΙΛΙΑΔΑ Λ,784). Τὴν ἴδια συμβουλὴ δίδει ἐπίσης καὶ ὁ ΙΠΠΟΛΟΓΟΣ στὸν υἱὸ τοῦ ΓΛΑΥΚΟ, ἀρχηγὸς τῶν Λυκείων καὶ ἀντίπαλος τῶν Ἀχαιῶν (Ἰλιάδα Ζ,128). Τὸ παράγγελμα αὐτὸ ἔγινε τὸ θεμελιῶδες ἠθικὸ ἰδανικό, ἀπὸ τὸν Ἀρχαῖο Ἑλληνικὸ Κόσμο, νὰ φθάνει στὶς ἡμέρες μας σὲ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

-Ἀπὸ τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐκείνους χρόνους, οἱ Ἕλληνες διηρημένοι σὲ διάφορες πολιτεῖες, διαμορφώνουν πρῶτα τὴν γλῶσσα των. 

Ἡ θαυμασία αὐτὴ καὶ πλουσιότατη γλῶσσα, ἡ ὁποία, κατὰ τὸν Ὅμηρο: «εἶχε πλείστους τρόπους νὰ θωπεύει τὴν ἀκοὴν καὶ νὰ γοητεύει τὰ πνεύματα», τὶς ἐκφράζει κατὰ τὶς ὡραῖες παρομοιώσεις του ὅπως: «ἔρρεε γλυκυτέρα καὶ ἀπὸ τὸ μέλι» ἀπὸ τῶν χειλέων τοῦ Νέστορος καὶ «ἐξήρχετο πυκνοτέρα ἀπὸ τῆς νιφάδας τῆς χειμερινῆς χιόνος» ἀπὸ τῶν χειλέων τοῦ Ὀδυσσέως.

-Ἀπὸ τὶς διαλέκτους τῶν διαφόρων Ἑλληνικῶν φύλων, ἐγεννήθη ἡ Ἐθνικὴ γλῶσσα τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ κοινότης θρησκείας καὶ γλώσσας ἐδημιούργησαν τὸ Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων μὲ τὸν λαμπρὸν πολιτισμό.

-Κατὰ τὸν Κικέρωνα, ἡ θαυμαστὴ αὐτὴ γλῶσσα τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἡ γλῶσσα τῶν θεῶν «Εἶ θεοὶ διαλέγονται τὴν τῶν Ἑλλήνων γλώττῃ χρῶνται».

-Καὶ ὅπως ἐπίσης ἔλεγε ὁ Μέγας Ναπολέων: «Ἡ ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου εἶναι ἡ ἑλληνική. Ἔπρεπε νὰ τὴν μιλοῦσαν οἱ θεοί».

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ

Στὴν ὡραία αὐτὴ γαλανὴ γωνιὰ τῆς γῆς, ποὺ ἔχουμε τὸ προνόμιο νὰ ἔχουμε πατρίδα, μὲ τὸν λαμπρὸ καὶ ζείδωρο ἥλιο της, ἔζησε καὶ ἀναπτύχθηκε ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ κόσμου. Τὸ ἔδαφός της, ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον, περικλείει ἱερὰ κειμήλια καὶ ἑκατομμύρια ὀστῶν τέκνων της, ποὺ προέταξαν τὰ στήθη των καὶ ἔπεσαν γιὰ τὴν ἰδέα τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἐλευθερίας των, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλευθερίας τῶν λαῶν γενικότερα.

Ἀπὸ τοὺς πανάρχαιους ἐκείνους χρόνους, ὁπλισμένο τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος μὲ κοινὴ γλῶσσα καὶ κοινὴ θρησκεία ἀρχίζει τὴν μεγάλη στὸν πλανήτη αὐτὸν Ἱστορικὴ Ἀποστολή του.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΑΥΤΟΧΘΟΝΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ

-Ἐνθυμοῦμαι τὶς θρασύτατες δηλώσεις τοῦ ἀνιστόρητου, πρώην προέδρου τῆς Δημοκρατίας τῶν Σκοπίων, ὅτι: «... καὶ ἐσεῖς οἱ Ἕλληνες θὰ ἔχετε διεκδικήσεις ἐδαφῶν σας ἀπὸ τοὺς Ἀλβανούς. Διότι ἡ φυλή τους εὑρέθη ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα, ἐνωρίτερα ἀπὸ ἐσᾶς». 

Ὑπάρχουν καὶ πλεῖστα ἄλλα ἀνθελληνικὰ ξένα «φῶτα» ἐρευνητῶν, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν μεθοδικὰ καὶ διαστρεβλώνοντας τὴν ἀλήθεια, νὰ μειώσουν τὸ μέγεθος καὶ τὴν ἀξία τῆς λαμπρῆς Ἱστορίας μας. 

Ἡ κατηγορία αὐτὴ τῶν μισελλήνων ἔχουν πληνθυθεῖ σημαντικά, ἰδίως μετὰ τὸν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κορυφαῖοι ἀπὸ αὐτοὺς μετὰ τὸν Φαλμεράγιερ, ὑπῆρξαν οἱ Γκαροντί, Χόλντεν, Μόργκαν, Καρπάθ, Μπόσι, Νυροζέλ, Χάτινγκτον Φίμπιγκερ κ.ἄ.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ

«Ἀλλοίμονο στοὺς λαοὺς ποὺ λησμονοῦν τὴν Ἱστορία τους, χάνονται ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς Γῆς»

-Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ἡ ἀρχὴ ποὺ ἀποτελεῖ πανάρχαιο ἀξίωμα, ἔχει μεγάλη σημασία. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἀρχίζει ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων (5200 π.Χ), ὅσα ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη μέχρι σήμερα, ἔφερε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ὅπου πιστεύουμε θὰ προστεθοῦν καὶ ἄλλοι αἰῶνες ἀργότερα καὶ ἀκόμη ἀγγίζει τὴν Μυθολογία μας καὶ χάνεται μέσα στὰ βάθη αὐτῆς.

-Τὸ θέμα τῆς Μακεδονίας δὲν εἶναι σημερινό, εἶναι μιὰ ἄλλης μορφῆς, συνέχεια τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος. 

Σήμερα ὅμως, πῆρε δραματικὲς ἐξελίξεις εἰς βάρος τῆς χώρας μας, μὲ τὴν ἀνέλπιστη καὶ ἀπαράδεκτη ἀπόφαση τῆς προηγούμενης Κυβέρνησης, ἐτσιθελικά καὶ χωρὶς τὴν ἔγκριση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ παρὰ τὶς διαμαρτυρίες αὐτοῦ, νὰ ὑπογράψει τὴν ἁμαρτωλὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. 

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΝΕΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

Στὰ βορειοηπειρωτικὰ βουνά, τέλη Μαρτίου 1941, οἱ πρῶτες ἐαρινὲς πνοὲς φυσοῦσαν ἐπάνω σέ ἀποτρόπαιο τοπίο, σπαραγμένο ἀπὸ τὸν ὀρυμαγδὸ τοῦ πολέμου. Ἡ νίκη τῶν Ἑλλήνων εἶχε ὁριστικοποιηθεῖ, ἀλλὰ τὸ ἀνθρώπινο τίμημα ἑκατέρωθεν ὑπῆρξε βαρύτατο. Ὁ πατριωτισμὸς καὶ ἡ εὐψυχία τῶν Ἑλλήνων ἀπέδωσε ἤδη πολλαπλάσια καὶ τῶν πιὸ αἰσιόδοξων προσδοκιῶν. 

Εἶναι δύσκολο ν᾿ ἀποτιμηθεῖ, πόσα ὀφείλει τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος, στὰ ἁπλὰ τέκνα τοῦ λαοῦ, τὰ ὁποῖα ὄχι μόνο ἀπέκρουσαν τὴν ὕπουλη καὶ ἀδικαιολόγητη ἐπίθεση τοῦ Μουσολίνι,προχώρησαν βαθειὰ καὶ ἀπελευθέρωσαν γιὰ ἄλλη μία φορά, τὴν ἀπὸ αἰώνων Ἑλληνικὴ βόρειο Ἤπειρο.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

-Εἶναι ἀπορίας ἄξιον, πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ βουλευτὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι, εἶναι ὅλοι των πατριῶτες, ποὺ δὲν πρέπει ν᾿ ἀμφισβητοῦνται, καθ᾿ ὅσον εἶναι ἐκλεγμένοι τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, νὰ ἔχουν τὰ κόμματά των, τόση ἀγεφύρωτη ἰδέα καὶ πράξη περὶ πατριωτισμοῦ.

-Ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἐκλέγει τοὺς ἐκπροσώπους του ὥστε μὲ τὴν συνεργασία μεταξὺ των (Συμπολίτευση-Ἀντιπολίτευση), νὰ διοικήσουν σωστὰ καὶ μὲ ἐφαρμογὴ τῶν Νόμων τὴν ἱστορικὴ αὐτὴ πατρίδα μας.

-Ἐδῶ μὲ λύπη μου τὸ ἐπισημαίνω, συμβαίνει ἀκριβῶς τὸ Ἀντίθετο καὶ δὲν ξέρω ἂν εἴμαστε ἡ μοναδικὴ χώρα στὸν κόσμο ποὺ συμβαίνει αὐτό. Δηλαδή! Δὲν ἔχει σημασία ποιὸ κόμμα ἢ κόμματα εἶναι στὴν ἐξουσία, ἀλλὰ τὴν ἑπομένη τῶν ἐκλογῶν, σύσσωμη ἡ ἀντιπολίτευση ἀρχίζει τὴν τακτικὴ τῆς δολιοφθορὰς τῆς Κυβερνήσεως, ἔστω καὶ ἐὰν διαφέρουν τὰ κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης ἰδεολογικὰ παρασάγγες μεταξὺ των καὶ γνωρίζουμε ὅλοι τὰ δεινὰ ποὺ ὑπέστη ὁ τόπος αὐτὸς ἀπὸ αὐτὴν τὴν συμπεριφορά. 

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

-Στὴν ὡραία αὐτὴ γαλανὴ γωνία τῆς γῆς, μὲ τὸν λαμπρὸ καὶ ζείδωρο ἥλιο της, ἐπὶ πέντε χιλιάδες (5.000) χρόνια τώρα, ὅσα μέχρι σήμερα ἔχει ἀριθμήσει ἡ σκαπάνη τοῦ ἀρχαιολόγου, ἐγεννήθη, ἐξετράφη καὶ ἔζησε ἡ ἑλληνικὴ φυλή. Οἱ Ἕλληνες εἶναι αὐτόχθονες εἰς τὴν γῆν αὐτήν.

-Ἡ 25η Μαρτίου τοῦ 1821 εἶναι μιὰ ἡμερομηνία σταθμὸς ἀπὸ τὶς τόσες ἄλλες, ποὺ ἔχει νὰ παρουσιάσει τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος στὴν μακραίωνη ἱστορία του.

-Μετὰ τὴν πτώση τῆς βασιλεύουσας καὶ τὴν κατάκτηση τῆς ὑπολοίπου Ἑλλάδος, τὸ ἔθνος ἔχει χάσει ἐντελῶς τὴν πολιτική του ἀνεξαρτησία καὶ ζεῖ κάτω ἀπὸ τὸν ζυγὸ τοῦ ἀλλόφυλου καὶ ἀλλόθρησκου κατακτητῆ. Ὁ ὁποῖος ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα συνεχίζει τὸ ἐγκληματικὸ ἔργο του, κατὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ Κουρδικοῦ καὶ τῶν Ἀρμενίων, οἱ ὁποῖοι παραμένουν οἱ ἐφιάλτες του, διότι τοὺς θυμίζει ὅτι, μὲ ἐγκλήματα καὶ σφαγὲς ὑφάρπαξαν, τὴν λεγομένη γαλάζια πατρίδα των.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ & ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Γράφει ὁ Ἰωάννης Ἀσλανίδης

Οἱ Πατέρες τῆς ἐκκλησίας γιὰ νὰ μεταλαμπαδεύσουν τὰ Θεῖα τοῦ Κυρίου κηρύγματα, χρησιμοποίησαν τὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων φιλοσόφων καὶ τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα. Ἔτσι! Ἡ Πατερικὴ ἀξιοποίηση τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς φιλοσοφίας, ἔφερε τὴν σύζευξη αὐτῶν, ἡ δὲ διάρκεια τῆς διαδικασίας αὐτῆς βάσταξε τρεῖς περίπου αἰῶνες. Στὴν συνέχεια ἦλθε ἡ συμπόρευση Ἑλληνισμοῦ καὶ Ὀρθοδοξίας, ποὺ φθάνει μέχρι τῶν ἡμερῶν μας.

Τὴν κοινωνικὴ καὶ πολιτιστικὴ συνοχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους καθ᾿ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας, ἰδίως δὲ κατὰ τοὺς πρώτους μετὰ τὴν Ἅλωση χρόνους, διατήρησε ἡ παραδοσιακὴ προσήλωση τοῦ λαοῦ στὴν θρησκεία, τὴν οἰκογένεια καὶ προπαντὸς στὴν Ἐκκλησιαστικὴ λατρεία.

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΖΥΜΩΜΕΝΑ

Ἐνθυμοῦμαι κατὰ τὴν ὀρκωμοσία τῆς πρώην ἀριστερῆς προοδευτικῆς Κυβέρνησης, μερικοὶ Ὑπουργοὶ δὲν δέχτηκαν νὰ δώσουν, ὡς εἴθισθε τὸν θρησκευτικὸ ὅρκο μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους συναδέλφους των, κατὰ τὴν ἔναρξη λειτουργίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου. 

Ἄν κατάλαβα καλὰ τότε, οἱ λόγοι γιὰ τὴν ἐνέργειά των ἦταν ὅτι ἡ πράξη αὐτὴ ἀντίκειται πρὸς τὸν Εὐρωπαϊκὸ πολιτισμὸ καὶ στὶς προσωπικές των πεποιθήσεις. Κανένα πρόβλημα, οὔτε σχόλιο, διότι εἶναι σύμφωνα μέ τὸ Σύνταγμα τῶν Ἑλλήνων.

-Στὴν συνέχεια, ἔχοντας στὴν μνήμη μου αὐτὸ τὸ γεγονός, θὰ προσπαθήσω νὰ ἀναφερθῶ, κατὰ τὴν γνώμη μου, στοὺς ἱστορικοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους καθιερώθηκε ὁ Θρησκευτικὸς ὅρκος.

ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΣ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Γράφει ὁ Ἰωάννης Ἀσλανίδης

Τὰ Δεινὰ ποὺ ὑφίσταται κατὰ καιροὺς ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς κατὰ τὴν διάρκεια δημοκρατικῆς διοικήσεως τῆς χώρας ὀφείλονται:

ΠΡΩΤΟΝ: Στὴν ἀνωριμότητα ποὺ δείχνει πολλὲς φορὲς ὁ Ἑλληνικὸς λαός, σὲ ὅτι ἀφορᾶ τὶς ἀρχὲς καὶ Ἀξίες τῆς Δημοκρατίας ἢ καὶ τὸ σοβαρότερο, ὅταν οἱ ἐκλεγμένοι πολιτικοὶ ἔχουν μειωμένες πολιτικὲς ἱκανότητες ἢ ἀκόμη δὲν ἔχουν τὸ ἀπαιτούμενο στὴν προκειμένη περίπτωση πολιτικὸ ἦθος.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ὅταν στὴν Δημοκρατία δὲν ὑπάρχει ἐμφανὴς τοὐλάχιστον χρηστὴ Διοίκηση καὶ ὅταν σὲ κάθε ἐξουσία, ἐκ κομματικοῦ ἐπικρατοῦντος συστήματος ὑπάρχει μιὰ συνεχὴς διαμάχη καὶ ἀντίδραση τῆς ἑκάστοτε ἀντιπολίτευσης, χωρὶς στοιχεῖα ἐπαφῆς τῶν κομμάτων, μὲ μοναδικὸ σκοπὸ τὴν παρεμπόδιση ὁποιασδήποτε προσπάθειας τῆς ἐξουσίας χωρὶς διάκριση καὶ ἀντικειμενικὴ κρίση, τότε εἶναι βέβαιο οἱ συνέπειες γιὰ τὸν λαό, τὴν πατρίδα καὶ τὸ μέλλον αὐτῆς διακυβεύονται.

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

«Ἀλλοίμονο στοὺς λαοὺς ποὺ λησμονοῦν τὴν Ἱστορία τους, χάνονται ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς Γῆς»

-Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ἡ ἀρχὴ ποὺ ἀποτελεῖ πανάρχαιο ἀξίωμα, ἔχει μεγάλη σημασία. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἀρχίζει ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων (5200 π.Χ), ὅσα ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη μέχρι σήμερα, ἔφερε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ὅπου πιστεύουμε θὰ προστεθοῦν καὶ ἄλλοι αἰῶνες ἀργότερα καὶ ἀκόμη ἀγγίζει τὴν Μυθολογία μας καὶ χάνεται μέσα στὰ βάθη αὐτῆς.

-Τὸ θέμα τῆς Μακεδονίας δὲν εἶναι σημερινό, εἶναι μιὰ ἄλλης μορφῆς, συνέχεια τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος. Σήμερα ὅμως, πῆρε δραματικὲς ἐξελίξεις εἰς βάρος τῆς χώρας μας, μὲ τὴν ἀνέλπιστη καὶ ἀπαράδεκτη ἀπόφαση της Κυβέρνηση, ἐτσιθελικὰ καὶ φασιστικά, χωρὶς τὴν ἔγκριση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ παρὰ τὶς διαμαρτυρίες αὐτοῦ, νὰ ὑπογράψει τὴν ἁμαρτωλὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.