Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2025

Τό ἀμέτρητο ἔλεος τοῦ Θεοῦ.


Γέρων Ἰωαννίκιος Κοτσώνης

Ἄν θέλουμε τήν θεραπεία μας γενικῶς ἀπό τά πάθη τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, εἶναι ἀνάγκη νά ἀκολουθοῦμε πιστά τούς θεόπνευστους λόγους καί τίς θεόπνευστες ἀλλά καί ἐμπειρικές συνταγές πού μᾶς δίδουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὡς ἀπλανεῖς καί διακριτικοί ὁδηγοί καί ἰατροί τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Κατ’ ἀρχήν ὅποιος θέλει νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν κακή ἐπιθυμία ἤ σαρκική ἐπιθυμία ἤ πορνική ἐπιθυμία πρέπει νά γίνει ἀνώτερος ἀπό φαγητά καί χρήματα καί δόξες κοσμικές καί ἀνθρώπινες.

Οἱ λεγόμενες πρακτικές ἀρετές, δηλαδή οἱ νηστεῖες, οἱ ἀγρυπνίες, ἡ σκληραγωγία, ἡ κακοπάθεια ἀποτελοῦν ἄριστα θεραπευτικά φάρμακα μέ τά ὁποῖα πολεμεῖται ἡ κακή ἐπιθυμία.
 
Ὁ ἀληθινός ἀγωνιστής δαμάζει τό σῶμα καί τίς σαρκικές ἐπιθυμίες, μέ τήν ἰσορροπημένη ἐγκράτεια καί νηστεία καί συγχρόνως μέ τήν ἡδονή τῆς θεϊκῆς γνώσεως, ἀποκρούει κάθε ἡδονή καί ἐπιθυμία καί φιληδονία πού τόν ἀποξενώνει ἀπό τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ.

Δέν ἀρκεῖ στόν ἀγῶνα κατά τῶν πορνικῶν ἤ αἰσχρῶν ἐπιθυμιῶν ἡ νηστεία. 
 
Παράλληλα μέ τήν ἐγκράτεια τοῦ σώματος συμβαδίζει ἡ συντριβή τῆς καρδιᾶς, ἡ ταπείνωση, οἱ πυκνές προσευχές μέ στεναγμούς καί δάκρυα.
 
«Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν, ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι» (Ψαλμ. 125,5). Δηλαδή, ὅσοι σπέρνουν μέ δάκρυα, θερίζουν μέ μεγάλη χαρά
 
___________________________

Ἀποσπάσματα ἀντιγραφέντα ἀπό τό βιβλίο ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ («Φιλοκαλικές σελίδες», τεῦχος 7ο) τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου Κοτσώνη, Ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, Σοχοῦ-Λαγκαδᾶ.

Διὰ τὴν ἀντιγραφὴ καὶ μεταφορὰ 
στὸ πολυτονικὸ  Φώτης Μιχαήλ ἰατρός
«Πᾶνος»

1 σχόλιο:

  1. Ὁ ἱερός Ψαλμωδός στον ὑπέροχο εἰ­κοστό δεύτερο (κβ΄) Ψαλμό παρουσιάζει τον Κύριο ὡς Καλό Ποιμένα, που ποιμαίνει με ἀγάπη καὶ στοργὴ τὰ λογικὰ πρόβατά Του καὶ φροντίζει τίποτε νὰ μὴ μᾶς λείψει:
    «Κύριος ποιμαίνει με, καὶ οὐδέν με ὑστερήσει» (στίχ. 1).

    Μία ἀπὸ τίς ὡραιότερες ἀπεικονίσεις που χρησιμοποιεῖ εἶναι αὐτή με την ὁποία παρουσιάζει τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ὡς ἀκούραστο δρομέα ποὺ καταδιώκει τον ἄν­θρωπο, γιὰ νὰ τον λυτρώσει καὶ νὰ τὸν σώ­­σει:
    «Το ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τας ημέρας της ζωής μου» (στίχ. 6).

    Πόσο θαυ­μαστὴ εἶναι ἡ σωτήρια καταδίωξη τοῦ Θεοῦ!
    Ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριος, ἀπὸ τότε ποὺ εἴμαστε ἔμβρυα στὰ σπλάχνα τῆς μητέρας μας μέχρι τον τάφο μᾶς ἐλεεῖ διαρκῶς.

    Κι ὅταν μετανοοῦμε, ὅπως ὁ ἄσωτος υἱός, καὶ ἀνταποκρινόμαστε θετικὰ στὴ σωτήρια καταδίωξή Του, μὲ πόση ἀγάπη μᾶς περιβάλλει!

    Δεν ὑψώνει τὴ φωνή Του, δεν χρησιμοποιεῖ την παιδαγωγικὴ ράβδο Του, ἀλλὰ διανοίγει την πατρική Του ἀγκαλιὰ καὶ μᾶς δέχεται πάλι κοντά Του!
    Φορτώνεται στους ὤμους Του τὸ χα­­μένο πρόβατο καὶ τὸ φέρνει πάλι στὸ κοπάδι.

    Μέσα στὰ χρόνια, στους μῆνες, στις μέρες Αὐ­τός κινεῖται καὶ δρᾶ. Πληγωμένοι ἀπὸ τὸ βέ­λος τῆς θείας ἀγάπης Του, πόσες φο­ρές ἔχουμε πέσει στὴ θεϊκὴ ἀγκάλη Του!
    Κι ὅταν σαν ἄτακτα παιδιά Του πᾶμε νὰ Τοῦ ξεφύγουμε, βάζει τὰ καλύτερα «λαγωνικά» Του, γιὰ νὰ μᾶς ἐπαναφέρει κον­τά Του!

    Τι πιο ευλογημένο πράγμα υπάρχει από το να γίνει κάποιος λαγωνικό του Θεού για την σωτηρία των Αδερφών του.

    Ευχαριστούμε τον ευλογημένο Γιατρό που καταβάλει κόπο για να μας επαναφέρει κοντά Του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή