-Σήμερα ἀκόμη καὶ ἄριστος δημοσιογράφος, τέτοιοι δὲν εἶναι λίγοι, εἶναι δύσκολο πιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀξιολογήσει ποιότητες, γιὰ «νὰ βγάλει ἀνάλογη εἴδηση». Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἕνας ἐπαγγελματίας πολιτικὸς εἶναι δύσκολο νὰ σκεφθεῖ μὲ προοπτικὴ πέρα ἀπὸ τὶς προσεχεῖς ἐκλογὲς καὶ τὴν ἐπανεκλογή του.
Σὲ μιὰ τέτοια κατάσταση ποιὸς λοιπὸν θ᾿ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ Ἐθνικά μας θέματα; Ποιὸς μὲ τὴν Πίστη τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ; Ποιὸς μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες τῶν Προγόνων μας; Χάριν τῶν ὁποίων ἔχουμε σήμερα ἐλεύθερη τὴν Ἑλλάδα μας, τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Δημοκρατία μας;
-Φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ προσπαθοῦμε νὰ σβήσουμε ἀπὸ τὴν μνήμη τοῦ νεοέλληνα ὅλους τοὺς μέχρι σήμερα ἀγῶνες καὶ θυσίες τῶν προγόνων μας καὶ νὰ τὸν περιορίσουμε νὰ πιστεύει ὅτι· Αὐτὴ ἡ Ἑλλάδα, ἡ Δημοκρατία της καὶ ἡ Ἐλευθερία της, ὅλα ἐπιτεύχθηκαν μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ Πολυτεχνείου. Ἄν εἶναι δυνατόν.
-Ἕνας λαὸς γιὰ νὰ ἔχει μέλλον πρέπει νὰ προβάλλει τοὺς πραγματικοὺς ἥρωες, νὰ σέβεται τὴν μνήμη των καὶ κάθε τί ποὺ ἔχει σχέση μὲ αὐτοὺς καὶ τέλος συνεχῶς νὰ προβάλλει τὸ ἔργο των, ὥστε αὐτὸ ὡς φωτεινὸ παράδειγμα νὰ καθοδηγεῖ καὶ νὰ διαιωνίζεται ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά.
-Οἱ δύο αὐτοὶ βασικοὶ φορεῖς, ποὺ διαμορφώνουν καὶ θεμελιώνουν τὸ μέλλον τοῦ κράτους τῶν Ἑλλήνων, τί ἐπέτυχαν:
-Σήμερα ἀγωνιζόμεθα καὶ ὑπερηφανευόμαστε ποὺ ὀνομάσαμε τοὺς Σκοπιανοὺς Μακεδόνες, χωρὶς νὰ λάβουμε ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι, Χιλιάδες παλληκάρια τῆς Ἑλλάδος κεῖνται νεκροὶ στὰ ἱερὰ χώματα τῆς Μακεδονίας γιὰ τὴν Ἐλευθερία τους.
-Μπορεῖ οἱ καιροὶ νὰ ἄλλαξαν καὶ οἱ σκοπιμότητες μπορεῖ νὰ ἀφαίρεσαν τεχνηέντως μνῆμες τῶν νεοτέρων, μπορεῖ τὰ ἀγριόχορτα νὰ σκέπασαν τὰ Κοιμητήρια τῶν ἀγωνιστῶν. Ὅμως! Οἱ νεκροὶ εἶναι ἐκεῖ κάτω ἀπὸ τὰ ἱερὰ χώματα τῆς Μακεδονίας καὶ μαρτυροῦν, γιὰ τοὺς ἀπελευθερωτικοὺς ἀγῶνες τῆς Μακεδονικῆς Γῆς.
-Δεῖτε ἀγαπητοί μου τοὺς τάφους τῶν Συμμάχων μας τοῦ Α' καὶ Β' Παγκοσμίου πολέμου, ποὺ φιλοξενοῦνται στὴν Ἑλληνικὴ γῆ, στὸ Κιλκίς, στὴν Θεσσαλονίκη, στὸ Φάληρο κ.λ.π. πόσο τιμοῦν τοὺς νεκρούς των. Αὐτοὶ διδάχθηκαν ἀπὸ τὸν Ἐπιτάφιο τοῦ Περικλέους, ἐμεῖς ὅμως ὄχι!
-Ἀναγκάζομαι μὲ θλίψη, νὰ ἐπισημάνω ὅτι ἐὰν κάποιος πέρναγε ἀπὸ κάποιο δρόμο στὴν Κηφισιά καὶ εἶχε ἴχνος μέσα του Ἑλληνικῆς ψυχῆς, τὸ λιγότερο θὰ δάκρυζε, μόλις ἀντίκριζε τὸ σπίτι τοῦ Ἥρωα τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα Παύλου Μελᾶ.
Ἐγκαταλελειμμένο, ἐρείπιο καὶ μάλιστα σ᾿ ἕνα δῆμο τῆς Ἀττικῆς, ποὺ ἡ χλιδή, ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἐπίδειξη εἶναι πρόκληση πρὸς τὸν μέσο Ἕλληνα. Αὐτὴ ἡ εἰκόνα δὲν τιμοῦσε βέβαια κανένα Ἕλληνα. Ἰδιαίτερα ὅμως δὲν τιμοῦσε, τὸν Δήμαρχο καὶ τοὺς Δημότες τῆς Κηφισιᾶς. Πρὸς τιμήν, τὸ χαρήκαμε, διότι τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἄμυνας τὸ ἀνέλαβε καὶ πιστεύουμε θὰ τὸ ἀξιοποιήσει, ὅπως τοῦ ἀξίζει.-Ἐπίσης στὴν παλαιὰ Σιάτιστα, σήμερα λέγεται «Παῦλος Μελᾶς» στὴν οἰκία ποὺ ὁ Μακεδονομάχος ἰδεολόγος - ὁραματιστὴς Ἀξιωματικὸς ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Μακεδονίας, γιὰ πολλὰ ἡ εἰκόνα ἦταν ἴσως ἀκόμη χειρότερη. Ρημαγμένο τὸ ἐσωτερικὸ τῆς οἰκίας, σουβάδες πεσμένοι καὶ ἑτοιμόρροποι, σκεπὴ νὰ τρέχει νερά, τὰ πατώματα σάπια, ἡ γενικὰ ἄθλια αὐτὴ εἰκόνα γέμιζε θλίψη καὶ ἀγανάκτηση στὸν κάθε ἐπισκέπτη.
-Καί! τὸ ἀθλιότερο ἀκόμη ἡ ἀμοιβὴ τοῦ αὐτοσχέδιου ξεναγοῦ. Ὁ Γεώργιος Τσάκαλος πατριώτης καὶ Ἕλληνας γνήσιος, καὶ ἐγγονὸς τῆς κυρα-Λένης ποὺ ἔπλυνε τὴν πληγὴ τοῦ Παύλου Μελᾶ, πρὶν ὁ Ἥρωας ἀποθάνει, συνέχιζε ἀπὸ παράδοση νὰ ἐξιστορεῖ στὸν ἐπισκέπτη γεγονότα ἀπὸ τὸν ἀγῶνα καὶ ἀπὸ τὶς τελευταῖες στιγμὲς τοῦ Ἥρωα, ὅπως τὰ ἄκουσε ἀπὸ τὴν γιαγιά του, δακρύζοντας πάντα ὁ ἴδιος ἀπὸ συγκίνηση. Τὸ δὲ ἐξευτελιστικὸ ἐδῶ ἄγγιζε τὰ ὅρια τῆς ντροπῆς πρὸς πᾶσα κατεύθυνση: Ὁ Ξεναγὸς ὁ ὡραῖος αὐτὸς Ἕλληνας εἰσέπραττε γιὰ τὸν κόπο του 400 € τὸν χρόνο ἀπὸ τὸν Δῆμο Κορεστείων καὶ οὐδὲν ἕτερον, δηλαδὴ 1,10 € τὴν ἡμέρα. Αὐτὰ πρὸς ἐνημέρωση.
-Ἡ οἰκία Καντζάκη, αὐτὸ τὸ ἐρειπωμένο κτίριο μὲ ξεναγὸ τὸν Τσάκαλο, ποὺ ἀποτελεῖ σήμερα τὸ χῶρο τοῦ Μουσείου, εὐτυχῶς ἐξαγοράστηκε το 1970 ἀπὸ τὴν Νομαρχιακὴ Αὐτοδιοίκηση Καστοριᾶς, προκειμένου νὰ σωθεῖ τὸ κτίριο ὅπου σκοτώθηκε ὁ Ἀγωνιστὴς τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα Παῦλος Μελᾶς καὶ ν᾿ ἀναδειχθεῖ ἡ ἱστορία αὐτῆς τῆς περιόδου στὴν περιοχὴ τῆς Καστοριᾶς καὶ τῆς Φλώρινας.
-Τὸ 1978 τὸ κτίριο αὐτὸ χαρακτηρίστηκε ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ ἱστορικὸ καὶ διατηρητέο μνημεῖο, ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς καὶ ἱστορικῆς μνήμης τῶν γεγονότων τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα καὶ τοῦ θανάτου τοῦ Παύλου Μελᾶ. Καί! Ἐπιτέλους τὸ 2010, ὁλοκληρώθηκαν οἱ ἐργασίες ἀναστήλωσης καὶ ἀνάδειξης τοῦ Μουσείου καὶ τοῦ περιβάλλοντος χώρου, ἀπὸ τὴν Περιφέρεια Δυτικῆς Μακεδονίας, μὲ τὴν συνδρομὴ καὶ τοῦ Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα Θεσσαλονίκης.
-Λέγει ὁ ΠΕΡΙΚΛΗΣ στὸν ΕΠΙΤΑΦΙΟ: «Πρέπει νὰ βλέπετε τὸ μεγαλεῖο τῆς πολιτείας στὶς καθημερινὲς της ἐκδηλώσεις καὶ νὰ συλλογίζεσθε πὼς τῆς τὸ ἔδωσαν ἄνδρες γενναῖοι ποὺ εἶχαν τὸ αἴσθημα τοῦ καθήκοντος καὶ μεγάλη φιλοτιμία σὲ κάθε ἔργο ποὺ ἀναλάμβαναν. Ἄν, καμιὰ φορὰ ἀτυχοῦσαν σὲ κάποιο ἐγχείρημα δὲν στεροῦσαν ὅμως, τὴν πατρίδα ἀπ᾿ τὴν ἀνδρεία τους, γιατί θεωροῦσαν πὼς ἡ ὡραιότερη κοινὴ προσφορὰ ἦταν νὰ θυσιαστοῦν γι᾿ αὐτήν....»
-Ἐὰν θέλουμε λοιπόν! νέα γενεὰ ἀντάξια τῶν προγόνων μας καὶ ὄχι βιομηχανία παραγωγῆς κουκουλοφόρων, τότε πρέπει ὅλοι μας, πολὺ περισσότερο ὅμως οἱ ἑκάστοτε ἡγεσίες τῆς χώρας νὰ τηρήσουν τὴν ρήση τοῦ ΙΣΟΚΡΑΤΗ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ἱστορίας ποὺ σήμερα εἶναι τόσο ἐπίκαιρη καὶ ἀναγκαία:
«Νὰ προτρέπουμε τοὺς νέους πρὸς τὴν ἀρετή, ὄχι μόνο μὲ λόγια, ἀλλὰ καὶ μὲ παράδειγμα τὶς πράξεις μας».
-Ἐπειδὴ ἡ ἐλπίδα πεθαίνει τελευταία, ἐλπίζουμε καὶ εὐχόμαστε, νὰ ἔλθει σύντομα στὸ σύνολό των στὸ Κοινοβούλιο, ἡ γενιὰ ἐκείνη τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν ποὺ θὰ ἀντιληφθεῖ ὅτι, μόνο μὲ τὴν ἐθνικὴ ἑνότητα,τὴν ὁμοψυχία καὶ τὴν ἱστορικὴ μνήμη τοῦ Λαοῦ, θὰ διαφυλαχτεῖ ἡ ἱερὴ αὐτὴ πατρίδα καὶ τὴν Ἐθνικὴ καὶ πολιτικὴ ἐλευθερία τῶν Ἑλλήνων καὶ ταυτόχρονα νὰ ὑπάρχουν ἀξίες τῆς εἰρήνης ποὺ θὰ κρατήσουν ὑψηλὰ τὴν ἠθικὴ στάθμη τοῦ βίου τῶν Ἑλλήνων.
Λέει ὁ Μάντης Κάλχας: «Συνάγεται ἡ γνώμη τῶν μελουμένων ἐκ τῆς πείρας τῶν παρελθόντων καὶ ὅστις ἀγνοεῖ τὰ παρελθόντα τὰ μελλούμενα δὲν προνοεῖ».
Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
Ἀντγος ἐ.ἀ.
Ἐπίτιμος Δκτης τῆς Σ.Σ.Ε.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου