τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ἱστορίας
Συνεχεῖς πλέον οἱ τραγικὲς ἐξελίξεις γύρω μας, ἐντείνουν τὴν ἀγωνία καὶ πυκνώνουν ὅλο καὶ περισσότερο τὰ μαῦρα σύννεφα πάνω ἀπὸ τὴν ἄρρωστη καὶ καταπληγωμένη πατρίδα.
Στρατιὲς ξεπουλημένων προδοτῶν κι ὁρκισμένων ὀλετήρων ἀπεργάζονται νυχθημερὸν τὸν χαμό της, ἐκτελῶντας μὲ τυφλὴ ἀφοσίωση τὸ ζοφερὸ συμβόλαιο θανάτου ποὺ τοὺς ἀνατέθηκε ἀπὸ τοὺς ξένους ἐντολεῖς.
Ἕνα συμβόλαιο θανάτου, ποὺ οὕτως ἢ ἄλλως ἐναρμονίζεται στοὺς ψευδοπροοδευτικοὺς τοὺς ἱδεασμοὺς καὶ τὶς μισελληνικὲς τους ψυχώσεις.
Ἀλλὰ καὶ εὐνοεῖται σκανδαλωδῶς ἀπὸ τὴ στάση ἑνὸς λαοῦ παραζαλισμένου, ποὺ ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἀντιμετωπίζει ξεκάθαρο πρόβλημα ταυτότητας καὶ συλλογικῆς αὐτοσυνειδησίας καὶ ποὺ βρίσκεται πιὰ σὲ πρωτοφανὲς σημεῖο ἐκφυλισμοῦ καὶ παρακμῆς.
Οἱ ἐκτελεστὲς τοῦ βδελυροῦ συμβολαίου προχωροῦν ἀνενόχλητοι στὸ ἔργο τους. Ὑποδούλωσαν οἰκονομικὰ τὴ χώρα σὲ διεθνεῖς συμμορίες τοκογλύφων, ὑποθήκευσαν τὰ πάντα (ἀπὸ ὑποδομὲς κι ἐνεργειακὲς πηγὲς μέχρι ἀρχαιολογικοὺς χώρους) καὶ πλέον ἀποτελειώνουν τὸ ξεπούλημα.
Τὴν παραδίδουν σὲ ὀρδὲς λαθροεισβολέων καὶ σὲ ἑσμοὺς τυχάρπαστων ΜΚΟ, προωθῶντας τὸ νεοταξικὸ σχέδιο δημογραφικῆς ἀλλοίωσης τῆς πατρίδας ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ περιθωριοποίησης κι ἐξαφάνισης τῶν ἴδιων τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ψήφισαν σύμφωνα συμβίωσης, ἀλλαγὲς φύλου μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες, τεκνοθεσίες ἀπὸ ὁμοφυλόφιλους κι ὅ,τι ἄλλο διεστραμμένο μπορεῖ νὰ συλλάβει ὁ ἀνθρώπινος νοῦς.
Παρέδωσαν ξεδιάντροπα τὴ Μακεδονία κι ὁσονούπω τὴ Θράκη καὶ τὸ Αἰγαῖο σὲ ξένους ἐχθρούς, ποὺ ἐργάζονται ἀπροκάλυπτα γιὰ τὸν διαμελισμὸ τῆς πατρίδας.
Ἀσκοῦν στυγνὴ βία καὶ ξεδιάντροπη ἰδεολογικὴ τρομοκρατία μὲ τὶς καθεστωτικές τους δυνάμεις καταστολῆς, τὶς κουκουλοφόρες μίσθαρνες συμμορίες τους κι ἕνα σωρὸ ἀκόμη ξεπουλημένες (καλλιτεχνίζουσες ἢ δημοσιογραφοῦσες) φιλιππινέζες, γιὰ νὰ ξεφτιλίζουν καὶ νὰ ἐξουθενώνουν ὅποιον ἔχει ἀκόμα τὸ... ἀπύθμενο θράσος νὰ μιλᾶ γιὰ Χριστὸ κι Ἑλλάδα.
Προωθοῦν φασιστικὰ μέτρα ἐλέγχου, ἐγκλεισμοῦ καὶ περιορισμοῦ, ὡς μέρος μίας εὐρύτερης νεοταξικῆς πρόβας, μὲ ἀφορμὴ μία δῆθεν ἐπιδημία, καὶ μαζὶ ἐμπεδώνουν τὸν φόβο, ἐπιβάλλουν τὴ μισανθρωπία, θεσμοποιοῦν τὸν χαφιεδισμό.
Διώκουν ὁλοένα καὶ πιὸ ἀπροκάλυπτα τὴν Ὀρθοδοξία, κλείνοντας τοὺς ναοὺς καὶ διώκοντας ἱερεῖς καὶ πιστοὺς ποὺ δὲν ὑποτάσσονται στὶς ἄθλιες καθεστωτικὲς (κρατικὲς τε καὶ ἐκκλησιαστικὲς) ἐντολὲς περὶ ὑποταγῆς καὶ τυφλῆς ὑπακοῆς.
Προσπαθοῦν νὰ ὁλοκληρώσουν τὸν ὸργουελικό ἐφιάλτη, προωθῶντας τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ προετοιμάζοντας τὸ ἔδαφος γιὰ ἐμβολιασμοὺς καὶ περίεργες ἐμφυτεύσεις. Προωθοῦν συνεχῶς νομοθετικὲς ρυθμίσεις γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν κατάντια τῆς ἁγιοτόκου πατρίδας μας σὲ ψευτοπροοδευτικό, ἀντίχριστο κι ἀσφυκτικὰ ἐλεγχόμενο νεοταξικὸ μαυσωλεῖο.
Ὁλοκληρώνουν τέλος τὴν πνευματικὴ γενοκτονία τοῦ λαοῦ, μέσα ἀπὸ τὰ σχολεῖα τῆς ἀνθελληνικῆς λοβοτομῆς, τὰ πανεπιστήμια τῆς ὲθνομηδενιστικῆς ὑστερίας, τὰ βρωμοκάναλα τῆς χυδαιότητας καὶ τῆς συστηματικῆς ἐξηλιθίωσης.
Κι ὁ ὀλέθριος κατάλογος τῆς καταισχύνης φυσικὰ δὲν ἔχει τελειωμό. Μιὰ δράκα ἀπὸ ἀνελέητους τυχοδιῶκτες, ποὺ σιχαίνονται ὁτιδήποτε θυμίζει αὐθεντικὴ Ἑλλάδα, ποὺ ἐναλλάσσονται ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὴν ἐξουσία ἐξαπατῶντας τοὺς ἀφελεῖς μὲ ἀπίστευτα ψέματα καὶ ποὺ ἔκτοτε ζοῦν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο γιὰ ν᾿ ἀνοίγουν στοὺς Ἐχθροὺς ὄχι ἁπλῶς μικρὲς κερκόπορτες, ἀλλὰ διάπλατες πύλες. Χυδαῖοι πολιτικοὶ συρφετοί, ποὺ προσελκύουν συσπειρωτικὰ κάθε λογῆς ρετάλι τοῦ ἐκμαυλισμένου κι ἄθλιου πολιτικοῦ προσωπικοῦ ποὺ ἐπὶ 4 δεκαετίες διέλυσε καὶ διαγούμισε τὴ χώρα, ἐπιμένει ὅμως ἀκόμη πεισματικὰ νὰ ἀνακυκλώνεται, χάρη στὴν (προκλητικὴ) θεσμικὴ ἀσυδοσία καὶ τὴν (ἀκόμη προκλητικότερη) δική μας βλακώδη ἀνοχή.
Κομματικοὶ συρφετοί-κουρελοῦδες, μὲ μοναδικὰ συνεκτικὰ ὑλικὰ ὄχι βεβαίως κάποια ἀπειροελάχιστη ἔστω πολιτικὴ ἰδεολογία, ἀλλὰ τὴ μισελληνικὴ ὑστερία καὶ τὴν ἐξουσιαστικὴ ψύχωση.
Ἀλλὰ καὶ συρφετοί, μέρη ἁπλῶς μιᾶς εὐρύτερης πολιτικο-οἰκονομικῆς χωματερῆς, μέσα στήν ὁποία φυσικὰ συνωστίζονται πολλὰ ἀκόμη κόμματα ὅλων τῶν ἀποχρώσεων καὶ ποικιλότροπες ὁμάδες ἀπὸ νεοφιλελέδες, μηδενιστές, σοσιαληστρικά ἀπολειφάδια, ἀπατεῶνες, ἐπαγγελματίες «πατριῶτες» καὶ κάθε λογῆς πατριδοκάπηλους. Συνένοχοι ὅλοι τους ἀνεξαιρέτως στὸ βρωμερὸ παιχνίδι ποὺ παίζεται ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὶς πλάτες μας.
Καὶ ποὺ ὁ στόχος ὅλων αὐτῶν εἶναι νὰ συνεχίσει νὰ παίζεται γιὰ πολὺ καιρὸ ἀκόμη.
Ὁ ἐφιάλτης συνεπῶς συνεχίζεται καὶ κλιμακώνεται.
Μαζί του, προχωρᾶ ὁ ἐξανδραποδισμός, ἡ διάλυση, ὁ ἀφανισμός μας. Κι ἐμεῖς ἀπὸ τὴν ἄλλη συνεχίζουμε νὰ ἀργοσβήνουμε ὡς λαός, τραγικοὶ συνένοχοι κι ἐμεῖς, στὸν δρόμο ποὺ ἴσως ἄλλοι κάποτε χάραξαν γιά μᾶς, ἀλλὰ μετὰ αὐτεξουσίως καὶ αὐτοπροαιρέτως ἐπιλέξαμε μόνοι μας νὰ τὸν ἀκολουθήσουμε.
Στὸν κατήφορο τῆς ἀμνησίας καὶ τῆς ἀποστασίας, στὸν βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας καὶ κυρίως τῆς ἐμμονικῆς ἀμετανοησίας, ἔχοντας πετάξει στὰ σκουπίδια αἰῶνες αἰώνων, μαζὶ μὲ ἀναμνήσεις λαμπερές, θυσίες, πράξεις ἡρωικές, τίμια ὀστᾶ προγόνων καὶ λείψανα ἁγίων, εὐλογίες καὶ θαύματα, δομικὰ στοιχεῖα ὅλα τῆς ἱστορικῆς μας ταυτότητας, κομμάτια τοῦ ἴδιου μας τοῦ ἑαυτοῦ.
Αὐτοεξόριστοι πλέον ἀπὸ τὴ φωτεινὴ Χώρα τοῦ Πατρός, ἀποχαυνωμένοι κι αὐτοευνουχισμένοι, ἐθισμένοι πιὰ στὰ ξυλοκέρατα, τὰ σκύβαλα καὶ τή δυσωδία. Ὁ πάλαι ποτὲ λαὸς τῆς Φιλοκαλίας εἶναι πιὰ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια βυθισμένος στὴν πιὸ ἀποτρόπαιη ἀσχήμια καὶ δὲν θυμᾶται πλέον ἄλλον τρόπο ζωῆς. Ἔχει μάθει πιὰ νὰ ζεῖ μέσα στὸν βοῦρκο καὶ ἀρνεῖται πεισματικὰ ὄχι μόνο νὰ ἀγωνιστεῖ, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ ὀνειρευτεῖ τὴ σωτηρία του.
Ὅσο ὅμως θὰ ἐπιμένουμε νὰ ζοῦμε ἐκεῖ μέσα, ὅσο θὰ ἀρνούμαστε νὰ δοῦμε τὰ «σημεῖα τῶν καιρῶν», ὅσο θὰ πετᾶμε στὰ σκουπίδια τὶς εὐκαιρίες ποὺ μᾶς στέλνει συνεχῶς ὁ Θεὸς γιὰ ἀνάνηψη, μετάνοια καὶ μεταστροφή, τόσο καὶ θὰ βουλιάζουμε βαθύτερα στὴ λάσπη, ἐκμηδενίζοντας τὶς ἐλπίδες γιὰ ἀνάσταση.
Ὅσο θὰ ἀρνούμαστε νὰ κάνουμε - μὲ τὴν εἰλικρινῆ ἀπόπειρα γιὰ ἀλλαγὴ τῆς ζωῆς μας - τὸ ἕνα βῆμα ποὺ ζητᾶ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Θεὸς (γιὰ νὰ κάνει μετὰ Ἐκεῖνος τὰ ἑπόμενα ἑκατό), θὰ μένουμε δέσμιοι στὴ μακρινὴ Γῆ τῆς Ἐξορίας.
Καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ ζοῦμε τραγωδίες καὶ συμφορές, σὲ ἕνα ὁλοένα καὶ πιὸ τραχὺ κι ἀπότομο κατήφορο...
«Πᾶνος»
Ευλογημένε Νεκτάριε το άρθρο σου είναι σάλπισμα αφυπνίσεως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσχύει ακριβώς αυτό που μας γράφεις:
Στὸν κατήφορο τῆς ἀμνησίας καὶ τῆς ἀποστασίας, στὸν βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας καὶ κυρίως τῆς ἐμμονικῆς ἀμετανοησίας,
ἔχοντας πετάξει στὰ σκουπίδια αἰῶνες αἰώνων, μαζὶ μὲ ἀναμνήσεις λαμπερές, θυσίες, πράξεις ἡρωικές, τίμια ὀστᾶ προγόνων καὶ λείψανα ἁγίων, εὐλογίες καὶ θαύματα, δομικὰ στοιχεῖα ὅλα τῆς ἱστορικῆς μας ταυτότητας, κομμάτια τοῦ ἴδιου μας τοῦ ἑαυτοῦ.
Ὁ πάλαι ποτὲ λαὸς τῆς Φιλοκαλίας εἶναι πιὰ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια βυθισμένος στὴν πιὸ ἀποτρόπαιη ἀσχήμια καὶ δὲν θυμᾶται πλέον ἄλλον τρόπο ζωῆς. Ἔχει μάθει πιὰ νὰ ζεῖ μέσα στὸν βοῦρκο καὶ ἀρνεῖται πεισματικὰ ὄχι μόνο νὰ ἀγωνιστεῖ, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ νὰ ὀνειρευτεῖ τὴ σωτηρία του.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΣΥΜΒΑΊΝΟΥΝ ΌΛΑ ΑΥΤΆ;
Μα γιατί έχουμε γίνει σάρκες!!
Γιατί το Άγιο Πνεύμα είναι ανενεργές μέσα μας.
Τους σημερινούς πιστούς μας καταλαμβάνει η δειλία.
Ο δειλός είναι αυτός που δεν αναλαμβάνει τον πνευματικό του αγώνα, τον βρίσκει βαρύ, και προπαντός να φοβείται τις αντίθετες δυνάμεις του κόσμου.
Ότι έρχεται σε αντίθεση με εκείνο που πιστεύει, φοβείται να το αντιμετωπίσει και τελικά προδίδει εκείνο που πιστεύει, ένεκα τις δειλίας του.
Και όπως ακριβώς μας λες:
ὅσο θὰ πετᾶμε στὰ σκουπίδια τὶς εὐκαιρίες ποὺ μᾶς στέλνει συνεχῶς ὁ Θεὸς γιὰ ἀνάνηψη, μετάνοια καὶ μεταστροφή, τόσο καὶ θὰ βουλιάζουμε βαθύτερα στὴ λάσπη, ἐκμηδενίζοντας τὶς ἐλπίδες γιὰ ἀνάσταση.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Μόνο μετάνοια!
Να μετανοήσουμε και να φλεγόμαστε από αγάπη για τον Χριστό.
Ζούμε σε μία εποχή που αυτό το θάρρος και η τόλμη είναι απαραίτητα.
Αυτά θα μας τα δώσει ο Χριστός.
Αρκεί εμείς να το ζητούμε και να το θέλουμε και τότε θα μας δώσει ο Κύριος μας φρόνημα ομολογίας και θα αψηφούμε τις απειλές.
Να δίνουμε μαρτυρία για τον Χριστό,και να είμαστε έτοιμοι να μαρτυρήσουμε για τον Χριστό. Αμήν.