Τὴν ψυχήν μου Παρθένε τὴν ταπεινήν, ἀπὸ βρέφους μολύνας ὁ μιαρός,
καὶ λόγοις καὶ πράξεσιν, ἐμαυτὸν κατερρύπωσα,
καὶ οὐκ ἔχω τί πρᾶξαι, οὐδὲ καταφύγιον,
ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ἄλλην ἐλπίδα, πλήν σου Κόρη ἐπίσταμαι.
Φεῦ μοι τῷ ἀχρείῳ! Διὰ τοῦτο ἱκέτης, πρὸς σὲ τὴν Πανάχραντον,
νῦν προστρέχω καὶ δέομαι, ὁμολογῶν σοὶ τοἭμαρτον.
Πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναί μοι·
εἰς σὲ γὰρ πᾶσαν ἐλπίδα, ἀνέθηκα Δέσποινα.
( Θεοτοκίον κάθισμα ἐκ τῶν μηναίων)
καὶ λόγοις καὶ πράξεσιν, ἐμαυτὸν κατερρύπωσα,
καὶ οὐκ ἔχω τί πρᾶξαι, οὐδὲ καταφύγιον,
ἀλλ᾿ οὐδ᾿ ἄλλην ἐλπίδα, πλήν σου Κόρη ἐπίσταμαι.
Φεῦ μοι τῷ ἀχρείῳ! Διὰ τοῦτο ἱκέτης, πρὸς σὲ τὴν Πανάχραντον,
νῦν προστρέχω καὶ δέομαι, ὁμολογῶν σοὶ τοἭμαρτον.
Πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναί μοι·
εἰς σὲ γὰρ πᾶσαν ἐλπίδα, ἀνέθηκα Δέσποινα.
( Θεοτοκίον κάθισμα ἐκ τῶν μηναίων)
«Ἐν τῷ Ἅδῃ οὐκ ἐστὶ μετάνοια». Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου μία φράση μὲ περιεχόμενο παραινετικό, συμβουλευτικὸ καὶ ἐπουδενὶ λόγῳ ἀπειλητικό...
Καιρὸς τοῦ μετανοεῖν ὁ χρόνος τῆς παρούσας ζωῆς! Μιὰ μετάνοια διαρκής, αὐτοθέλητη καὶ κυρίως εἰλικρινής! Οὐ μυκτηρίζεται ὁ Θεός ! Δὲν ξεγελιέται ὁ Δίκαιος Κριτής! Γιατί αὐτὸ τὸ αὐτοθέλητο, αὐτὴ ἡ ἑκούσια καὶ θεληματικὴ κατάσταση, ποὺ ἡ ψυχὴ καὶ μόνο ὑπαγορεύει καὶ κανένα ὑστερόβουλο κίνητρο ἡ μία προσποιητὴ φαρισαϊκὴ εἰκόνα τοῦ καλοῦ καὶ μετανοοῦντος Χριστιανοῦ, θὰ μᾶς συνοδεύει ὡς τὴν στερνή μας πνοὴ καὶ θὰ μᾶς συντροφεύει αἰωνίως!
Ἡ θεληματικὴ μετάνοια ὅμως ἔχει ἕναν θανάσιμο γιὰ τὴν ψυχὴ ἐχθρό, τὴν θεληματικὴ ἁμαρτία! Ὅταν δηλαδὴ κάποιος γνωρίζει τί εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὶς κρίσεις τὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἐντολές Του καὶ παρόλη τὴ γνώση ἀποστατεῖ, περιφρονῶντας Τὴν Ἀλήθεια ἀρχικὰ καὶ στὴ συνέχεια θλιβερὰ αὐτόδικαιούμενος διαστρεβλώνοντάς την... Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιὰ τούτη τὴν διαστρέβλωση, ποὺ τόσο γνώριμη τῶν ἡμερῶν μας εἶναι :
Γιὰ ἕναν ποὺ σκέφτεται σωστά, πνευματικά, λύνονται ὅλα τὰ προβλήματα μέσα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὰ Πατερικὰ βιβλία. Τὰ βλέπει μέσα ἐκεῖ ξεκάθαρα.
Ἕναν ὅμως ποὺ δὲν κάνει ἐργασία πνευματικὴ καὶ ἡ ψυχή του δὲν εἶναι ἐξαγνισμένη, δὲν τὸν βοηθάει οὔτε ἡ Ἁγία Γραφή, γιατί ὅλα τα ἑρμηνεύει... ἀνάποδα.
Ἕναν ὅμως ποὺ δὲν κάνει ἐργασία πνευματικὴ καὶ ἡ ψυχή του δὲν εἶναι ἐξαγνισμένη, δὲν τὸν βοηθάει οὔτε ἡ Ἁγία Γραφή, γιατί ὅλα τα ἑρμηνεύει... ἀνάποδα.
«...Ἑκουσίως γὰρ ἁμαρτανόντων ἡμῶν μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, οὐκέτι περὶ ἁμαρτιῶν ἀπολείπεται θυσία, φοβερὰ δὲ τὶς ἐκδοχὴ κρίσεως καὶ πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τοὺς ὑπεναντίους. ἀθετήσας τὶς νόμον Μωϋσέως χωρὶς οἰκτιρμῶν ἐπὶ δυσὶν ἢ τρισὶ μάρτυσιν ἀποθνήσκει· πόσῳ δοκεῖτε χείρονος ἀξιωθήσεται τιμωρίας ὁ τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καταπατήσας καὶ τὸ αἷμα τῆς διαθήκης κοινὸν ἡγησάμενος, ἐν ᾧ ἡγιάσθη, καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος ἐνυβρίσας;......» (Εβρ. 10,26-29)
Πόσα Τριώδια ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, ἔχεις ἀξιωθεῖ νὰ ζήσεις; Πόσες πύλες μετανοίας μπροστὰ στὰ μάτια σου ἔχουν ἀνοίξει, πόσες παραβολὲς Τελώνου καὶ Φαρισαίου, Ἀσώτου Υἱοῦ καὶ Σπλαχνικοῦ Πατέρα; Πόσες Κυριακὲς Κρίσεως, πόσες ἀναμνήσεις τῆς ἐξορίας τοῦ Ἀδάμ; Τὸ μετὰ τὸ λαβεῖν τὴν ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας, δὲν εἶναι γιὰ σένα καθρέφτης;
Νομίζεις πὼς δὲν θὰ ἀξιωθεὶς τιμωρίας ἐπειδὴ περιφρόνησες τὸ αἷμα τῆς νέας Διαθήκης, ἢ σοῦ φαίνεται πὼς ἐπειδὴ αὐτοδικαιώθηκες ὡς ἄλλος... Ὅσιος τελώνης, κατακρίνοντας συνεχῶς ὅλους τοὺς ὑπόλοιπους ὡς φαρισαίους, ἢ γιατί θυμήθηκες δακρυσμένος τὴν κάποτε δική σου ἐπιστροφὴ στὸ σπίτι ἀπὸ τὴν μακρινὴ χώρα , ἢ ἐπειδὴ σοῦ ἦρθε φίλαυτα στὴ μνήμη ἐκείνη ἡ δωρεά σου ἡ γενναία στὰ ὀρφανὰ τῆς γειτονιᾶς σου, ἢ τέλος ἐπειδὴ νήστεψες καὶ ἐσὺ ἕνα -δυὸ τριμέρια, ἀνήκεις στὴν κατηγορία ὅσων ἔμειναν στερεοὶ καὶ δὲν ἐβλασφήμησαν, δὲν ξανασταύρωσαν Τὸν Ἀναστάντα;
Καὶ πόσο ἐσένα τὸν ἴδιο κοροϊδεύεις ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου, ἂν θαρρεῖς πὼς ἂν μετὰ ἀπὸ ὅλη αὐτὴ τὴν τωρινή σου ἀποστασία θὰ κατορθώσεις λίαν εὐκόλως μὲ τήν... χάρη ποὺ φαντάζεσαι ὅτι σοῦ περισσεύει, νὰ ἀνακαινιστεῖς εἰς μετάνοιαν! Ἡ γῆ σου, ἡ κάποτε εὔφορη, μόνο ἀγκάθια πλέον ξεβγάζει καὶ φωτιὰ θὰ τὰ περικυκλώσει νὰ τὰ ἀφανίσει! Πάλι στὴν πρὸς Ἑβραίους:
«...... ἀδύνατον γὰρ τοὺς ἅπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε τῆς δωρεᾶς τῆς ἐπουρανίου καὶ μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Ἁγίου καὶ καλὸν γευσαμένους Θεοῦ ῥῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος, καὶ παραπεσόντας, πάλιν ἀνακαινίζειν εἰς μετάνοιαν, ἀνασταυροῦντας ἑαυτοῖς τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ παραδειγματίζοντας. γῆ γὰρ ἡ πιοῦσα τὸν ἐπ᾿ αὐτῆς πολλάκις ἐρχόμενον ὑετὸν καὶ τίκτουσα βοτάνην εὔθετον ἐκείνοις δι᾿ οὓς καὶ γεωργεῖται, μεταλαμβάνει εὐλογίας ἀπὸ τοῦ Θεοῦ· ἐκφέρουσα δὲ ἀκάνθας καὶ τριβόλους, ἀδόκιμος καὶ κατάρας ἐγγύς, ἧς τὸ τέλος εἰς καῦσιν........» (Εβρ. 6,4-8)
Ἀκόμα ἀνασαίνεις! Εἶναι ἐγγύηση μακροθυμίας καὶ Χρηστότητας κάθε σου ἀνάσα! Ἀνάστα! Ξέχνα τοὺς ρόλους ποὺ βολεύουν τὴν ἀνθρωπαρέσκεια καὶ τὴν αὐτοδικαίωσή σου ! Χτύπα ξανὰ τὰ στήθη σου στὸ ταμεῖο σου ! Ζῆτα τοὺς οἰκτιρμοὺς ἀπὸ τὸν προδομένο Πατέρα μὲ ταπείνωση καὶ συναίσθηση τῆς ἀποστασίας σου! Ἀναθεώρησε τὰ περὶ ἀρετῶν σου! Νιῶσε στὰ ἀλήθεια ὁ τελευταῖος ἁμαρτωλός! Ἕνα περίψημα! Κλάψε γιὰ τὴν δική σου ἐξορία στὶς παρυφὲς τοῦ σκότους...
Αὐτομέμψου ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου! Καὶ ἔπειτα, ἔλπισε στὸν Κύριο! Στὴ Ζωή, Στὸ Φῶς καὶ Στὴν Ἐλπίδα! Νὰ αὐτοκατακριθεῖς! Μόνο ἔτσι θὰ νιώσεις ὅτι τὸ αἷμα τοῦ μόνου Ἀναμάρτητου χύθηκε γιὰ τὴν Σωτηρία τῶν ἁμαρτωλῶν, ὧν πρῶτος εἰ ἐσύ! Τώρα! Καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ ! Στὸν Ἅδη ἂν δὲν τὸ πράξεις ἐδῶ, δὲν θὰ μπορεῖς! Μὰ οὔτε θὰ θέλεις! Ἀπὸ τοῦτο τὸ πρόσκαιρο ζοῦμε Τὸν Παράδεισο ἢ τὴν κόλασή μας! Στὸ ἐδῶ, ἐκεῖνο τὸ ΘΕΛΩ, εἴτε θὰ ὑποταχθεῖ πανελεύθερα στὸν Θεὸ ἢ θὰ Τὸν παραμερίσει χωρισμένο ἀπὸ Ἐκεῖνον αἰώνια! Νὰ θυμόμαστε αὐτὸ ποὺ ἔλεγε ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος, πὼς ὅταν δὲν συνηθίζει ὁ ἄνθρωπος νὰ κατηγορεῖ τὸν ἑαυτό του, δὲν θὰ ἀργήσει νὰ θεωρήσει αἴτιο τοῦ κακοῦ, ἀκόμα καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιο τὸν Θεό...
Νώντας Σκοπετέας
Μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀρχὴ Τριωδίου 2022
Μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀρχὴ Τριωδίου 2022
______________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Ευχαριστούμε τον Αδερφό Νώντα για τα ωραία άρθρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και τον Αδερφό μας Πάνο για τον κόπο του να πολυτονίζει τα άρθρα ώστε να μη χαθεί ο θησαυρός της γλώσσας μας!
Θα ήθελα να τονίσω κάτι πάνω σε αυτό που αναφέρει ο αδερφός Νώντας:
Ἡ θεληματικὴ μετάνοια ὅμως ἔχει ἕναν θανάσιμο γιὰ τὴν ψυχὴ ἐχθρό, τὴν θεληματικὴ ἁμαρτία!
Μόνο ένα πράγμα είναι απόλυτα δικό μας! Και δεν μπορεί να μας το πειράξει κανένας.
Ποιο είναι αυτό;
Θα πει κάποιος είναι το σώμα μας, αυτό είναι δικό μας και ότι θέλουμε το κάνουμε.
Αμ δε που είναι έτσι.
Σε ένα ολοκληρωτικό ή απολυταρχικό καθεστώς όταν σε συλλάβουν και αρχίσουν να ασκούν βία επάνω στο σώμα σου, πες εσύ ότι δεν έχετε δικαίωμα.
Θα σου πουν: αν δεν συμμορφωθείς το σώμα σου θα περάσει τα πάνδεινα.
Οπότε βλέπουμε ότι το εξουσιάζουν και άλλοι.
Θα πει κάποιος δική μας είναι η ψυχή.
Όμως ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός μας λέει:
ουκ. 12,4 Λέγω δὲ ὑμῖν τοῖς φίλοις μου· μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεινόντων τὸ σῶμα, καὶ μετὰ ταῦτα μὴ ἐχόντων περισσότερόν τι ποιῆσαι.
Λεγω δε εις σας τους φίλους μου· μη φοβηθήτε από εκείνους που θανατώνουν το σώμα και ύστερα δεν έχουν την δύναμιν τίποτε περισσότερον να κάμουν.
Λουκ. 12,5 ὑποδείξω δὲ ὑμῖν τίνα φοβηθῆτε· φοβήθητε τὸν μετὰ τὸ ἀποκτεῖναι ἔχοντα ἐξουσίαν ἐμβαλεῖν εἰς τὴν γέενναν· ναί, λέγω ὑμῖν, τοῦτον φοβήθητε.
Θα σας υποδείξω όμως ποίον να φοβηθήτε· να φοβηθήτε Εκείνον, ο όποιος αφού σας αφαιρέση την παρούσαν ζωήν, έχει την εξουσίαν να σας ρίψη στο αιώνιον πυρ της κολάσεως. Ναι σας λέγω, Αυτόν πρέπει να φοβηθήτε.
Βλέπουμε ότι και στην ψυχή μας εξουσιαστής είναι μόνο ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός και Αυτός θα αποφασίσει πού θα βρεθεί.
Τότε ποιο είναι απόλυτα δικό μας;
Η προαίρεση.
Αυτό που έγραψε ο Αδερφός Νώντας:
Ἡ θεληματικὴ μετάνοια
η θεληματικὴ ἁμαρτία.
Αυτήν δεν μας την πειράζει ούτε ο Ίδιος ο Άγιος Τριαδικός Θεός μας.
Σέβεται την ελευθερία μας και δεν καταργεί το αυτεξούσιο μας.
Για αυτό και θα είμαστε υπαίτιοι και υπόλογοι για τις πράξεις μας την φοβερά Ημέρα της Κρίσεως.
Και θα κλείσω με αυτό που γράφει στο τέλος ο αδερφός Νώντας:
Στὸ ἐδῶ, ἐκεῖνο τὸ ΘΕΛΩ, εἴτε θὰ ὑποταχθεῖ πανελεύθερα στὸν Θεὸ ἢ θὰ Τὸν παραμερίσει χωρισμένο ἀπὸ Ἐκεῖνον αἰώνια!
(Αυτό το ΘΕΛΩ δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η προαίρεση μας.)
Για αυτό:
Καιρὸς τοῦ μετανοεῖν ὁ χρόνος τῆς παρούσας ζωῆς!
Αμαρτήσαμε, Κύριε, ανομήσαμε, ασεβήσαμε. Λησμονήσαμε τις εντολές σου και πορευθήκαμε σύμφωνα με τη δική μας πονηρή σκέψη. Συμπεριφερθήκαμε ανάξια προς την κλήση μας και προς το Ευαγγέλιο του Χριστού σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριφρονήσαμε τη θεία Του συγκατάβαση και τα άγια παθήματά Του, που για χάρη μας υπέμεινε.
Ντροπιαστήκαμε μπροστά στον αγαπητό σου Υιό. Κλήρος και λαός απομακρυνθήκαμε από κοντά σου και όλοι βρισκόμαστε μακριά από Σένα. Όλοι παρεκτραπήκαμε, ναι, όλοι, και γίναμε ανάξιοι. Κανένας μας, μα ούτε ένας δεν εφαρμόζει δικαιοσύνη και δεν αποφασίζει δίκαια.
Αποδειχθήκαμε ανάξιοι της ευσπλαχνίας σου και της φιλανθρωπίας σου και της στοργικής σου αγάπης, Θεέ μας, εξαιτίας της κακίας και της πονηρίας μας που εκδηλώθηκε στα καθημερινά μας έργα και στις συνήθειές μας Συ είσαι γεμάτος αγάπη και αγαθότητα, αλλά εμείς γίναμε παραβάτες του νόμου σου.
Συ είσαι μακρόθυμος, αλλά εμείς άξιοι για πολλές τιμωρίες. Γνωρίζουμε την αγαθότητά σου, μολονότι εξακολουθούμε να φερόμαστε ασύνετα. Λίγο μας έχεις τιμωρήσει σε σύγκριση με το πλήθος των αμαρτιών μας.
Εάν κλείσεις τον ουρανό, ποιός μπορεί να τον ανοίξει; Και αν ανοίξεις τους καταρράκτες σου, ποιός θα βρεθεί να τους συγκρατήσει; Πολύ εύκολο είναι σε Σένα να κάνεις σε μια στιγμή τον πλούσιο ζητιάνο και τον φτωχό πλούσιο, να δώσεις ζωή σ’ όποιον δεν έχει και να οδηγήσεις στον θάνατο αυτό που είναι γεμάτος υγεία, να πατάξεις με ασθένεια, αλλά και να θεραπεύσεις. Και μόνο να θελήσεις κάτι, αυτό έχει γίνει κιόλας πράξη τελειωμένη Κάνε, Κύριε, να κοπάσει η οργή σου.
Δώσε άφεση, Κύριε, συγχώρησε, Κύριε. Μη μας καταδικάσεις ολοκληρωτικά για τις ανομίες μας. Είμαστε και μεις λαός σου και γνήσιοι κληρονόμοι σου. Γι’ αυτό τιμώρησέ μας, αλλά με επιείκια και αγάπη και όχι με τον θυμό σου. Αμήν.
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου
ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ....
Ο αναμάρτητος υμών πρώτος τον λίθον βαλέτω"
Η φράση «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» (Ιωάννης 8: 7) είναι μία από τις γνωστότερες φράσεις της Αγίας Γραφής και της διδασκαλίας του Κυρίου που βρίσκεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο και αφορά τη γυναίκα που ήθελαν να λιθοβολήσουν για λόγους μοιχείας.
Πολλοί θεωρούν πως η φράση αυτή εξισώνει το πλημμέλημα με το μικρό λάθος. Χρησιμοποιείς αυτή τη φράση και αδρανοποιείσαι από κάθε κριτική σε κάθε κακή πράξη. Εξισώνει ένα μικρό λάθος με ένα έγκλημα. Αλλά «ο παραβάτης μία εντολής γίνεται παραβάτης όλου του Νόμου», αναφέρει ο Απόστολος Ιάκωβος (Κεφάλαιο 2: 10-11).
Ο Χριστός όταν στέκεται απέναντι στη μοιχαλίδα και αποτρέπει το λιθοβολισμό της, δεν έχει σκοπό να αποτρέψει τη νομοθεσία η οποία τιμωρεί και αποδοκιμάζει τα εγκλήματα και τις απεχθείς πράξεις.
Ο Χριστός όταν λέει «ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω», σε καλεί να κοιτάξεις βαθιά μέσα σου και να συνειδητοποιήσεις ότι κανένας μας δεν είναι απόλυτα και τέλεια ηθικός για να καταδικάσει τον οποιονδήποτε άλλο. Σε κινητοποιεί να εμβαθύνεις μέσα στον εσωτερικό σου κόσμο και να κάνεις τη δική σου αυτοκριτική για τα δικά σου λάθη, παραλείψεις, ατέλειες. Όπως και για όλες τις φορές που έχεις συγχωρεθεί ενώ αδίκησες, έπεσες σε λάθη, τη στιγμή που θέλεις να λιθοβολήσεις οποιονδήποτε άλλο για κάτι κακό που έκανε. Γιατί δε θα ήθελες να ρίξεις πέτρα στον εαυτό σου ή να σε λιθοβολήσουν για κάτι κακό που έκανες. Είναι μία προτροπή για αυτοκριτική, συνειδητοποίηση και επιθυμία για κάθαρση και μετάνοια.
;αν Εκείνος που είναι τέλειος δε λιθοβολεί, πόσο περισσότερο δεν πρέπει να λιθοβολήσεις εσύ;;;
ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΑΔΕΛΦΟΙ, ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΑΔΕΛΦΩΝ ....ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ, ΛΙΜΩΝ, ΣΕΙΣΜΩΝ, ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΜΩΝ, ΑΠΕΙΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ..... ΕΝΘΕΝ ΚΑΚΕΙΘΕΝ ......
Πρῶτον, ὁ ἔλεγχος σὲ αὐτὸν ποὺ ἀνομεῖ ἤ βλασφημεῖ δὲν εἶναι λιθοβολισμός.
ΔιαγραφήΔεύτερον, Νὰ μᾶς ὑποδείξεις ἕνα πρόσωπο ἀνεμβολίαστο, ἐπιστἠμονα, δημοσιογράφο, ἰατρό, πολιτικὸ, κληρικὸ κ.λπ. ποὺ νὰ ἔχει ἐπιτεθεῖ σὲ ἐμβολιασμένο.
Ἐγὼ μπορῶ νὰ σοῦ ἀναφέρω ἑκατοντάδες ἐμβολιασμένους νὰ ἐπιτίθενται σὲ ἀνεμβολίαστους δημοσίως καὶ μὴ, μὲ ἀνεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς ἀκόμα καὶ μὲ ὕβρεις.
Λοιπὸν ἀδελφέ, ἄν καὶ ἔχω καταλάβει ποιὸς εἶσαι, τσάμπα ἔκανες τὸν κόπο νὰ γράψεις τόσα γιὰ νὰ πείσεις γιὰ ἄλλη μιὰ φορά.
Σοῦ παραθέτω καὶ τὰ παρακάτω μήπως καὶ κατανοήσεις ὅτι ὁ ἔλεγχος δὲν εἶναι λιθοβολισμός, ἀλλὰ ἀντίθετα ὑποχρέωση πρὸς διαφύλαξη τῆς Ἀληθείας, γιὰ τὴν ὁποία κόπιασα ἀρκετὰ νὰ σοῦ ἐξηγήσω σὲ πλεῖστα μηνύματά μου.
Οι Άγιοι θεοφόροι Πατέρες μας διδάσκουν:
Ορθοδοξία και αίρεση
α’. «Πρέπει οι ακροαταί να είναι εκπαιδευμένοι στις Γραφές και να κρίνουν αν τα λεγόμενα των διδασκάλων είναι σύμφωνα με τις Γραφές. Κι όσα είναι ξένα να τα αποβάλλουν και εκείνους που επιμένουν σ’ αυτά να τους αποστρέφωνται δυνατά» (Μ. Βασίλειος).
β’. «Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα δημοσίως να ελέγχωνται» (Ι. Χρυσόστομος).
γ’. «Αν ο προεστώς σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του, μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν, φεύγε και παραίτησέ τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος, αλλά κάν άγγελος είναι από τον ουρανόν» (Άγ. Νικόδημος Αγιορείτης, Περί συνεχούς Μεταλήψεως, σ. 175).
δ’. «Μη υπακούετε εις μοναχούς, ούτε εις ιερείς, ούτε εις επισκόπους σε όσα κακώς σας συμβουλεύουν να φρονήτε (να πιστεύετε)» (Άγ. Μελέτιος ο Ομολογητής).
ε’. «Πώς γίνεται να μη κολασθή αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και οι κανόνες υβρίζωνται!» (Ι. Χρυσόστομος, λόγος εις Βαβύλαν).
στ’. «Πρέπει να δείχνωμε για την Αλήθεια θάρρος, ακόμη κι αν σκανδαλίζωνται μερικοί» (Μ. Βασίλειος).
* * *
- «Μιμηταί του Ιούδα είναι όσοι δια φόβον των ανθρώπων αρνούνται τα δόγματα της Πίστεως, τους Αποστολικούς, Συνοδικούς κανόνας και τας Παραδόσεις της Εκκλησίας» (Άγ. Νικόδημος, ερμηνεία της Θ’ ωδής).
- «Άπαντες οι της Εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι Σύνοδοι, πάσαι θείαι Γραφαί, φεύγειν τους ετερόφρονας παραινούσι και της αυτών κοινωνίας διίστασθαι» (Άγ. Μάρκος ο Ευγενικός).
- «Ημείς τους προστιθέντας ή αφαιρούντάς τι εκ της Καθολικής Εκκλησίας ( Ορθοδόξου) αναθεματίζομεν… Εί τις πάσαν παράδοσιν Εκκλησιαστικήν έγγραφόν τε ή άγγραφον αθετεί, ανάθεμα» (Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, Πρακτικά Σπ. Μήλια, σ. 805, 825, 878, 879).