Γέροντα, διάβασα κάπου ὅτι οἱ Ἅγιοι τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τους δίνουν δῶρα σὲ ὅσους τοὺς ἐπικαλοῦνται. Ἔτσι εἶναι;
– Ναί, κερνοῦν πνευματικὰ κανταΐφια! Ἅμα γλυκαίνουμε τοὺς Ἁγίους μὲ τὴν ζωή μας, μᾶς κερνοῦν γλυκὰ πνευματικά.
– Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω ἕναν Ἅγιο;
– Ποιόν Ἅγιο θέλεις νὰ ἀγαπήσης;
– Τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.
– Ἐσὺ νὰ κάνης εὐχὴ γιὰ μένα στοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες νὰ μὲ βοηθοῦν, κι ἐγὼ θὰ εὔχωμαι νὰ τοὺς ἀγαπήσης. Ἐὰν μπορῆς, νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου ποὺ γιορτάζει, γιὰ νὰ συνδέεσαι μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους.
Ἡ μελέτη τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καὶ γενικὰ τῶν Συναξαρίων, πολὺ βοηθάει, γιατὶ θερμαίνεται ἡ ψυχὴ καὶ παρακινεῖται νὰ μιμηθῆ τοὺς Ἁγίους. Ἀφήνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴν ἄκρη κάθε εἶδος κακομοιριᾶς καὶ προχωρεῖ μὲ λεβεντιά. Τὰ Συναξάρια βοηθοῦν στὴν ἀνδρεία τὴν ψυχική, ἀκόμη καὶ στὸ μαρτύριο.
– Ναί, κερνοῦν πνευματικὰ κανταΐφια! Ἅμα γλυκαίνουμε τοὺς Ἁγίους μὲ τὴν ζωή μας, μᾶς κερνοῦν γλυκὰ πνευματικά.
– Γέροντα, πῶς θὰ ἀγαπήσω ἕναν Ἅγιο;
– Ποιόν Ἅγιο θέλεις νὰ ἀγαπήσης;
– Τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.
– Ἐσὺ νὰ κάνης εὐχὴ γιὰ μένα στοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες νὰ μὲ βοηθοῦν, κι ἐγὼ θὰ εὔχωμαι νὰ τοὺς ἀγαπήσης. Ἐὰν μπορῆς, νὰ διαβάζης κάθε μέρα τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου ποὺ γιορτάζει, γιὰ νὰ συνδέεσαι μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους.
Ἡ μελέτη τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου τῆς ἡμέρας, καὶ γενικὰ τῶν Συναξαρίων, πολὺ βοηθάει, γιατὶ θερμαίνεται ἡ ψυχὴ καὶ παρακινεῖται νὰ μιμηθῆ τοὺς Ἁγίους. Ἀφήνει τότε ὁ ἄνθρωπος στὴν ἄκρη κάθε εἶδος κακομοιριᾶς καὶ προχωρεῖ μὲ λεβεντιά. Τὰ Συναξάρια βοηθοῦν στὴν ἀνδρεία τὴν ψυχική, ἀκόμη καὶ στὸ μαρτύριο.
– Πῶς συμβαίνει, Γέροντα, Ἅγιοι ποὺ ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα νὰ ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο μαρτύριο;
– Ἐσένα πῶς σὲ λένε;
– Μαρία.
– Ἁγία Μαρία ὑπάρχει;
– Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, Γέροντα.
– Ἡ Ἁγία Μαρία μαρτύριο δὲν ἔχει· ὁπότε τὸ γλυτώνεις. Ἔχει ὅμως ἄσκηση· νὰ τὴν μιμηθῆς στὴν ἄσκηση, γιὰ νὰ ἔχετε… τὸ ἴδιο Συναξάρι! Εὐλογημένη, οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ προσπάθησαν νὰ μιμηθοῦν τὸν Ἅγιό τους, ποὺ τὸν εἶχαν σὲ εὐλάβεια.
– Γέροντα, πῶς ἀποκτάει κανεὶς φιλία μὲ ἕναν Ἅγιο;
– Πρέπει νὰ συγγενέψη μὲ τὸν Ἅγιο. «Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»[1], λέει ὁ Μέγας Βασίλειος.
– Γέροντα, μὲ πειράζει ἡ συνείδηση ποὺ ἔχω τὸ ὄνομα μεγάλης Ἁγίας καὶ μὲ τὴν ζωή μου δὲν ἀνταποκρίνομαι.
– Νὰ προσπαθήσης νὰ μιμηθῆς τὴν Ἁγία σου. Ἡ Ἁγία Συγκλητικὴ ἦταν τετραπέρατη καὶ τώρα κατήργησε τὶς ἀποστάσεις καὶ μπορεῖ νὰ κινῆται ἄνετα στὰ πέρατα τῆς γῆς. Ἐσὺ τί κάνεις; Ἔχεις φιλία μαζί της; Τὴν παρακαλᾶς νὰ σοῦ λαμπικάρη τὸν νοῦ, νὰ τὸν κάνη λεπτό, γιὰ νὰ μπορῆς νὰ μπαίνης βαθιὰ στὰ θεῖα νοήματα; Βλέπεις, ἀδελφή μου, μερικὰ ὀνόματα ἔχουν καὶ εὐθύνη. Σὲ ἀγαπάει πάντως ἡ Ἁγία σου. Νὰ τὴν παρακαλᾶς καὶ νὰ ἐπιμένης, γιὰ νὰ σὲ βοηθάη.
Ἐγώ, τώρα ἐσχάτως, ἔχω τεμπελιάσει καὶ ζῶ μὲ ἐλεημοσύνες τῶν Ἁγίων, ποὺ τοὺς ζητῶ συνέχεια σὰν ζητιάνος, ὅπως καὶ ἀπὸ ὅλους ζητῶ νὰ προσεύχωνται [//99] γιὰ μένα. Οἱ Ἅγιοι μὲ τὴν πολλή τους ἀγάπη μοῦ προσφέρουν ἀπὸ τὸν οὐράνιο ἄρτο καὶ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο μέλι[2].
– Ἐσένα πῶς σὲ λένε;
– Μαρία.
– Ἁγία Μαρία ὑπάρχει;
– Ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, Γέροντα.
– Ἡ Ἁγία Μαρία μαρτύριο δὲν ἔχει· ὁπότε τὸ γλυτώνεις. Ἔχει ὅμως ἄσκηση· νὰ τὴν μιμηθῆς στὴν ἄσκηση, γιὰ νὰ ἔχετε… τὸ ἴδιο Συναξάρι! Εὐλογημένη, οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ προσπάθησαν νὰ μιμηθοῦν τὸν Ἅγιό τους, ποὺ τὸν εἶχαν σὲ εὐλάβεια.
– Γέροντα, πῶς ἀποκτάει κανεὶς φιλία μὲ ἕναν Ἅγιο;
– Πρέπει νὰ συγγενέψη μὲ τὸν Ἅγιο. «Τιμὴ Ἁγίου, μίμησις Ἁγίου»[1], λέει ὁ Μέγας Βασίλειος.
– Γέροντα, μὲ πειράζει ἡ συνείδηση ποὺ ἔχω τὸ ὄνομα μεγάλης Ἁγίας καὶ μὲ τὴν ζωή μου δὲν ἀνταποκρίνομαι.
– Νὰ προσπαθήσης νὰ μιμηθῆς τὴν Ἁγία σου. Ἡ Ἁγία Συγκλητικὴ ἦταν τετραπέρατη καὶ τώρα κατήργησε τὶς ἀποστάσεις καὶ μπορεῖ νὰ κινῆται ἄνετα στὰ πέρατα τῆς γῆς. Ἐσὺ τί κάνεις; Ἔχεις φιλία μαζί της; Τὴν παρακαλᾶς νὰ σοῦ λαμπικάρη τὸν νοῦ, νὰ τὸν κάνη λεπτό, γιὰ νὰ μπορῆς νὰ μπαίνης βαθιὰ στὰ θεῖα νοήματα; Βλέπεις, ἀδελφή μου, μερικὰ ὀνόματα ἔχουν καὶ εὐθύνη. Σὲ ἀγαπάει πάντως ἡ Ἁγία σου. Νὰ τὴν παρακαλᾶς καὶ νὰ ἐπιμένης, γιὰ νὰ σὲ βοηθάη.
Ἐγώ, τώρα ἐσχάτως, ἔχω τεμπελιάσει καὶ ζῶ μὲ ἐλεημοσύνες τῶν Ἁγίων, ποὺ τοὺς ζητῶ συνέχεια σὰν ζητιάνος, ὅπως καὶ ἀπὸ ὅλους ζητῶ νὰ προσεύχωνται [//99] γιὰ μένα. Οἱ Ἅγιοι μὲ τὴν πολλή τους ἀγάπη μοῦ προσφέρουν ἀπὸ τὸν οὐράνιο ἄρτο καὶ ἀπὸ τὸ παραδεισένιο μέλι[2].
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ ΣΤ' «Περὶ προσευχῆς»
________________________________________
[1] Πρβλ. Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ὁμιλία ΙΘ ΄, Eἰς τοὺς ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας, PG 31, 508C.
[2] Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὴν θεία Χάρη, ἡ ὁποία τρέφει καὶ γλυκαίνει τὸν ἄνθρωπο.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου