Πέμπτη 4 Μαΐου 2023

Οι New York Times ζητούν την έναρξη της ευθανασίας των ψυχικά ασθενών πολιτών από την κυβέρνηση: «Είναι ηθικό μας καθήκον»

Είναι «ηθικό καθήκον» της κυβέρνησης να κάνει ευθανασία στους «άχρηστους πολίτες» της κοινωνίας, όπως εκείνους που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες, σύμφωνα με ένα συγκλονιστικό άρθρο των New York Times.

Η  ιστορία , με τίτλο «Η ιατρική βοήθεια στον θάνατο δεν πρέπει να αποκλείει την ψυχική ασθένεια» και γράφτηκε από την Καναδή ευγονολόγο Clancy Martin, ξεκινά με την περιγραφή ενός άνδρα για τις πολυάριθμες προσωπικές του απόπειρες αυτοκτονίας όταν ήταν ανήλικος.

«Ένας 55χρονος λευκός άνδρας (μιας από τις ομάδες που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας στην Αμερική) και ευτυχώς παντρεμένος πατέρας πέντε παιδιών, είμαι ευγνώμων που είμαι ανίκανος να αυτοκτονήσω. ” αυτός προσθέτει.

«Η πρώτη μου απόπειρα να αυτοκτονήσω ήταν όταν ήμουν παιδί. Προσπάθησα ξανά ως έφηβος. Ως ενήλικας, έκανα απόπειρα αυτοκτονίας επανειλημμένα και με διάφορους τρόπους», δηλώνει.

Παραδόξως, παρά το γεγονός ότι ο Μάρτιν παραδέχτηκε ότι «πολλοί άνθρωποι που θέλουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους λόγω έντονης ψυχικής ταλαιπωρίας είναι ευγνώμονες για τη ζωή τους μόλις περάσει η στιγμή αυτή», εξακολουθεί να εκφράζει την υποστήριξή του στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία για όσους υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες.

«Θα περίμενε κανείς ότι ως κάποιος που έχει επανειλημμένα αποπειραθεί να αυτοκτονήσει και όμως χαίρεται που είναι ζωντανός, είναι αντίθετος στην ευθανασία για ψυχιατρικούς λόγους», γράφει. «Αλλά λόγω της οικειότητάς μου με την αυτοκτονία πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν αυτό το δικαίωμα».

Αν και τα αιτήματα για ευθανασία για ψυχιατρικούς λόγους θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με «ιδιαίτερη προσοχή» λόγω της αβεβαιότητάς μας σχετικά με την ψυχολογική ταλαιπωρία, ο Martin επιμένει ότι η έλλειψη σαφήνειας «είναι στην πραγματικότητα ένας λόγος για να υποστηρίξουμε μια συνετή πολιτική υποβοηθούμενης αυτοκτονίας για τουλάχιστον ορισμένες ψυχιατρικές περιπτώσεις .»

Σημειώνει επίσης ότι η μείζονα κατάθλιψη «είναι μια από τις ψυχιατρικές διαγνώσεις που είναι πιο κοινές στους αυτοκτονικούς ανθρώπους και περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων που πεθαίνουν από αυτοκτονία είναι καταθλιπτικοί τη στιγμή του θανάτου τους».

Επιπλέον, ισχυρίζεται, «η γνώση ότι υπάρχει διέξοδος μπορεί να ανακουφίσει την τρομακτική κλειστοφοβία που είναι τόσο κοινή σε αυτοκτονικούς ανθρώπους όπως εγώ και σε άτομα που υποφέρουν από οξύ πόνο γενικότερα».

Σύμφωνα με τον Μάρτιν, όταν δίνεται στους ανθρώπους το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη από γιατρό αυτοκτονία, «μπορεί να επιλέξουν να μην το χρησιμοποιήσουν».

«Θα πρέπει να προταθεί στους ανθρώπους το δικαίωμα σε αυτή τη βοήθεια», υποστηρίζει. «Δεν προκύπτει ότι θα ασκήσουν αυτό το δικαίωμα».

Ζητώντας «σοφή ρύθμιση», «συμβουλές ειδικών» και τις «καλύτερες» ιατρικές πληροφορίες, ο Μάρτιν παραδέχεται ότι απαιτείται προσοχή.

«Πρέπει ο Καναδάς και άλλες χώρες με παρόμοιες πολιτικές που επιτρέπουν την MAID για ψυχιατρικούς λόγους, όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία, να συνεχίσουν να προχωρούν με τη μέγιστη προσοχή, με τη συμβουλή κατάλληλων ειδικών σε θέματα συμπεριφοράς και ηθικής; Φυσικά», γράφει.

«Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν πρόκειται για υποθέσεις που αφορούν οποιονδήποτε σχετικά με την ενημερωμένη συγκατάθεση του οποίου έχουμε ανησυχίες, όπως ανήλικοι ή άτομα με ειδικές ανάγκες;», προσθέτει. «Αλλά έτσι πρέπει να προχωρήσει οποιαδήποτε διαφωτισμένη πολιτική υγειονομικής περίθαλψης».

Πολλοί εξέφρασαν την οργή τους για την «ανεξάρτητη» άποψη.

«Θα το ακούμε όλο και περισσότερο και είναι σημαντικό να μην το συνηθίσουμε», έγραψε η συντάκτρια Bria Sandford.

«Ένα εντελώς ανεξάρτητο άρθρο»,  έγραψε  ένας χρήστης του Twitter.

«Απλώς περιμένετε μέχρι να πάνε από το «ας βοηθήσουμε τα άτομα με ψυχικές ασθένειες να τελειώσουν τη ζωή τους», που είναι από μόνο του τρομακτικό, στο «ίσως θα έπρεπε απλώς να κάνουμε ευθανασία σε άτομα με ψυχικές ασθένειες»,  έγραψε ένας άλλος χρήστης.

«Είναι 2023 και κάποιος στους NYT λέει ότι τα άτομα που πάσχουν από κακή ψυχική υγεία πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ευθανασία»,  έγραψε  ένας άλλος χρήστης του Twitter.

«Τόσο απογοητευτικό αυτό που διαβάζω στους Times. Ο Μάρτιν δεν σχολιάζει τις πολλές αναφορές ότι η άρνηση ιατρικής περίθαλψης και η κακή μεταχείριση στον Καναδά οδήγησαν τους ανθρώπους να υποβάλλονται σε ευθανασία»,  έγραψε ένας χρήστης .

«Τι θα λέγατε να υποστηρίξετε για καλύτερη θεραπεία, αντί να σκοτώνετε ασθενείς;» ρώτησε.

«Φιλελευθερισμός της Νέας Υόρκης: Παρακαλώ πεθάνετε αντί να πληρώσουμε εμείς για την ψυχική σας φροντίδα»,  έγραψε  ένας άλλος.

Μετά τη νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας το 2016, ο Καναδάς έχει γίνει μία από τις επτά χώρες που επιτρέπουν στους επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου να χορηγούν θανατηφόρα φάρμακα σε ασθενείς και είναι η μόνη χώρα που επιτρέπει στους νοσηλευτές να σκοτώνουν τους ασθενείς τους.

Αν και αρχικά η ευθανασία περιοριζόταν σε ασθενείς άνω των 18 ετών που έπασχαν από μια ανίατη ασθένεια, οι κανόνες όλο και περισσότερο κάθε χρόνο.

Ένα έγγραφο για τους γιατρούς που εκπονήθηκε από την Καναδική Ένωση Αξιολογητών και Παρόχων MAID που δόθηκε στη δημοσιότητα πέρυσι,  υποδηλώνει  ότι οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να αναφέρουν το θέμα της ευθανασίας πριν το κάνουν οι ασθενείς τους, εάν ο ασθενής είναι κατάλληλος για ευθανασία».

Τον Νοέμβριο, η κορυφαία καναδική εταιρεία λιανικής μόδας La Maison Simons ξεκίνησε μια διαφημιστική καμπάνια με τίτλο «All Is Beauty» και κατηγορήθηκε για «προώθηση» και «ρομαντικοποίηση» υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.

Στο κλιπ περίπου τριών λεπτών, μια νεκρή πλέον σε τελικό στάδιο άρρωστη γυναίκα στα 30 της, ονόματι Τζένιφερ, περιγράφει ότι έρχεται να αντιμετωπίσει την επιλογή να βάλει τέλος στη ζωή της, ενώ βλέπει την «ομορφιά» τριγύρω, καθώς παρουσιάζει την ευθανασία ως «την πιο όμορφη έξοδο.»

«Πᾶνος»

3 σχόλια:

  1. Και αν οι ψυχικά ασθενείς είναι αυτοί οι ίδιοι οι κυβερνώντες;;; Που, βεβαίως, είναι πλέον συχνό το φαινόμενο! Απλώς... ρωτάμε...
    ΑΜΑΣΕΎΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φαντάζομαι ὅτι ἡ ἐρώτησίς σου εἶναι ρητορικὴ... δὲν πιστεύω ὅτι ἔχεις ἀμφιβολίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «λάκκον ὤρυξεν καὶ ἀνέσκαψεν αὐτὸν καὶ ἐμπεσεῖται εἰς βόθρον, ὃν εἰργάσατο» (Ψαλμὸς 7ος, 16),
    ἄνοιξε λάκκο γιὰ μένα, τὸν ἔσκαψε βαθιά, θὰ πέση ὅμως ὁ ἴδιος μέσα σὲ αὐτὸν, τὸν ὁποῖον ὀ ἴδιος ἄνοιξε καὶ ἐβάθυνε λέει ὁ Δαυΐδ.

    Και ένα ωραίο παραμυθάκι έτσι για να ξεκουραζόμαστε και λίγο από αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα που τα ξεσκεπάζει ο Αδερφός μας Πάνος.

    Η Πίστις μας δεν είναι μοιρολατρία, όταν θα πεθάνουμε θα πάμε στον Παράδεισο.
    Αν δεν δούμε από δω τον Παράδεισο δεν θα τον δούμε ούτε στην άλλη ζωή.

    Το ίδιο συμβαίνει και για αυτά τα τέρατα, ζουν στην κόλαση πριν να καταλήξουν στην αιώνια κόλαση.
    Και αυτήν την κόλαση που κουβαλούν μέσα τους προσπαθούν να την διασπείρουν στους άλλους.

    Ας έρθουμε τώρα στο παραμυθάκι.

    Λένε πως κάποτε, όταν οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν στους δώδεκα θεούς, μια μέλισσα περήφανη για το μέλι της πέταξε ως τον ουρανό, ψηλά στις κορυφές του Ολύμπου, στο παλάτι των θεών.

    – Θέλω να προσφέρω στον Δία το μέλι μου, που τέτοιο δεν έχει ξαναγευτεί.

    Και το αίτημά της αυτό για ακρόαση από το Δία, τον βασιλιά των θεών, το ικανοποίησαν οι άλλοι θεοί που την υποδέχτηκαν.

    – Πράγματι, καλή μου μέλισσα, είπε ο Δίας ενθουσιασμένος, τέτοιο μέλι δεν έχω ξαναδοκιμάσει, είσαι μοναδική!

    Και αμέσως μπροστά στους θεούς και στην περήφανη μέλισσα, που τέντωνε τις κεραίες της από ικανοποίηση και αυτοπεποίθηση, της υποσχέθηκε ο μεγάλος Δίας πως θα ικανοποιήσει όποια χάρη κι αν του ζητούσε.

    – Πολυχρονεμένε μου Δία, βασιλιά των θεών, σε παρακαλώ να μου δώσεις τόση δύναμη, που να μπορώ, όποιον πλησιάζει στην κυψέλη μου, να τον σκοτώσω αμέσως με το κεντρί που θα μου χαρίσεις!

    Ο Δίας, μα και οι άλλοι θεοί, έμειναν έκπληκτοι από το θράσος ενός τόσο μικρού πλάσματος, που είχε όμως τόσο μεγάλο φθόνο! Ο Δίας αγανάκτησε τόσο που…

    – Θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου, είπε αποφασιστικά και θυμωμένα ο πρώτος των θεών, όχι όμως όπως ακριβώς τη θέλεις. Θα έχεις βέβαια το κεντρί που μου ζητάς, αλλά κάθε φορά που θα τσιμπάς έναν άνθρωπο, θα χάνεις και το κεντρί σου και τη ζωή σου!

    Και η μελισσούλα μας κατέβασε τις κεραίες της και έφυγε κακήν κακώς από το παλάτι των θεών πετώντας στη γη.
    Και σίγουρα κατάλαβε όπως και όλοι μας πως, όποιος σκάβει τον λάκκο του αλλουνού, πέφτει ό ίδιος μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή