(Ἀναφορὰ στὸν συλλογικὸ Τόμο: «Ἡ κατάσταση τοῦ Κόσμου – 2010»)
Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ
(ΜΕΡΟΣ Β')
Μελετῶντας την ἔκδοση τοῦ Ἰνστιτούτου WORLDWATCH, μὲ τίτλο «Ἡ κατάσταση τοῦ Κόσμου – 2010», παρατηροῦμε (στὴν διάρθρωση τῆς «ἔκδοσης») οἱ συγγραφεῖς τοῦ «Τόμου» νὰ διατρέχουν – τοποθετοῦνται σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς κοινωνικῆς δραστηριότητας.
Στὶς σελίδες τοῦ «Τόμου» παρουσιάζονται μὲ σαφήνεια οἱ ἀναδιοργανωτικοὶ στόχοι τῆς παγκόσμιας (κρυφῆς) «πράσινης» ἡγεσίας.
Προβλέπουν – σχεδιάζουν σὲ βιωτικὴ βάση δημιουργία «οἰκοχωριῶν», «ἀλλαγὴ ἀξιῶν», μείωση πληθυσμοῦ (ἔλεγχος γεννήσεων), «ἀνάδειξη τῆς ἀξίας τῶν τοπικῶν πολιτισμῶν» κ.λ.π.
Στὶς σελίδες (214-220) τοῦ «Τόμου», διαβάζουμε ἄρθρο μὲ τίτλο «οἰκοχωριὰ καὶ ἀλλαγὴ ἀξιῶν» (Jonathan Dawson):
Α) «Μιὰ σημαντικὴ διάσταση τῆς στροφῆς ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν μετάβαση σὲ μιὰ βιώσιμη παγκόσμια κοινωνία, θὰ πρέπει νὰ συνίσταται στὴν πανηγυρικὴ ἀναγνώριση τῆς διαφορετικότητας ἀνάμεσα στοὺς πολιτισμοὺς ποὺ ἔχουν ἀναπτυχθεῖ σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο, ἀλλὰ καὶ στὴν ἐνθάρρυνση τοῦ καθενὸς νὰ ἀναγνωρίσῃ τὴν ἀξία τῆς διαφορετικότητάς του καὶ νὰ αἰσθάνεται περήφανος γι᾿ αὐτὴν» (Σελ. 218).
Β) «Τὸ ρωσικὸ οἰκολογικὸ χωριὸ Grishino ἔχει μετατραπῇ σὲ σημαντικὸ κέντρο γιὰ τὸν ἑορτασμὸ τῆς παραδοσιακῆς λαϊκῆς τέχνης (τραγούδι, χορός, ἀφήγηση παραμυθιῶν, χειροτεχνία κ.α.) καὶ τὴν ἐκπαίδευση σὲ αὐτήν.
Στὸ Findhorn, ἡ ἀλλαγὴ τῆς χρονιᾶς γιορτάζεται μὲ φεστιβὰλ κέλτικου χοροῦ, τραγουδιοῦ καὶ ἀφήγησης παραμυθιῶν καθὼς καὶ μὲ ὑπαίθριες φωτιὲς» (Σελ. 218).
Γ) «Αὐτὸ τὸ πρόγραμμα τῆς ΜΚΟ Sarrodaya, τῆς Σρὶ Λάνκα, περιλαμβάνει στοιχεῖα ποὺ ἀποσκοποῦν στὴν κοινωνικὴ καὶ πνευματικὴ ἐνδυνάμωση τῆς (οἰκολογικῆς) κοινότητας, ὅπως εἶναι ὁ διαλογισμός, ἡ ἀνάδειξη τῆς ἀξίας τοῦ τοπικοῦ πολιτισμοῦ, ἡ εἰρήνευση καὶ ἡ ἐπίλυση τῶν διαφορῶν καὶ τῶν συγκρούσεων. Μάλιστα, ἡ πιὸ χειροπιαστὴ δουλειὰ τῆς οἰκονομικῆς ἐνδυνάμωσης καὶ τῆς δημιουργίας ὑποδομῶν ἀρχίζει μονάχα ὅταν ἔχουν οἰκοδομηθεῖ αὐτὰ τὰ θεμέλια (Σελ. 219).
1ο Σχόλιο: Βλέπουμε δημιουργία «οἰκολογικῶν – πράσινων χωριῶν» μὲ προγράμματα «ἀνάδειξης τῆς ἀξίας τοῦ τοπικοῦ πολιτισμοῦ». Στὴ συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων, δημιουργοῦνται πολλὰ ἐρωτηματικὰ καὶ ἀπορίες, ὅπως:
α) Ἡ λεγόμενη «πράσινη ἐνορία» τοῦ Ἱ. Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας (Ἱ.Μ. Δημητριάδος), μήπως εἶναι δημιουργία – ἀνάλογο ἑνὸς «οἰκοχωριοῦ»;
β) Ὑπάρχει, παράλληλα, καὶ ὁ φορέας «Μαγνήτων Κιβωτὸς», ποὺ σκοπὸ ἔχει «νὰ ἀξιοποιήση τὸ πολιτισμικὸ ἀπόθεμα τῆς Μαγνησίας».
Στὴν περίοδο τῆς Νηστείας τοῦ Δεκαπενταυγούστου διοργάνωσε (ὁ φορέας αὐτὸς), στοὺς προαύλειους χώρους ὁρισμένων Ἱ. Ναῶν, «Μουσικὲς ἐκδηλώσεις» πρὸς τιμὴ (λένε) τῆς Παναγίας καὶ τῆς Νήσου Ἴμβρου.
Ἡ παρουσίαση ὑπογράμμιζε, μόνο, μιὰ «γλυκειὰ Μάννα», μία Παναγία χωρὶς νὰ στηλιτεύεται ἡ ἁμαρτία ποὺ τὴν στεναχωρεῖ καὶ χωρὶς νὰ ὑπογραμμίζεται ἡ Μετάνοια ποὺ τὴν χαροποιεῖ! Μὲ ὅλα αὐτὰ μήπως ἐπιχειρεῖται ἡ ἐπίτευξη «πράσινων» στόχων ποὺ ἀναγράφονται στὸν συλλογικὸ «τόμο» ποὺ ἀναφέραμε; Ἀπορία καὶ ἐρώτηση ὑποβάλλω
Μιὰ ἀπὸ τίς ὑποδείξεις τῆς οἰκολογίας εἶναι καὶ ἡ μείωση τῆς αὔξησης τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ. Δὲν χρειάζεται μεγάλη ἐξυπνάδα γιὰ νὰ διακρίνεις τίς σκοπιμότητες τῶν ἰσχυρῶν, τοὺς φόβους τους.
α) Προσπαθοῦν, ἐδῶ καὶ χρόνια, νὰ ἐξαγάγουν τὸν ἔλεγχο τῶν γεννήσεων στὶς πτωχὲς χῶρες. Ἡ αὔξηση τοῦ πληθυσμοῦ θὰ ἀσκήσει πίεση στὰ ἰσχυρὰ κράτη, ἡ ὁποία ἀργότερα θὰ γίνει «πολιτικὴ» καὶ (ἴσως) «στρατιωτικὴ» δύναμη...
β) Ἐπικαλοῦνται, προβάλλουν τὴ θέση, ὅτι ὁ σημερινὸς πληθυσμὸς τῆς Γῆς ἔχει ξεπεράσει τὰ βιώσιμα ἐπίπεδα.
Χριστιανικά, Ὀρθόδοξα, «ὅσοι κι ἂν εἴμαστε, δὲν θὰ εἴμαστε ποτὲ ὑπεράριθμοι», ἀρκεῖ μόνο νὰ θέσουμε κοινὰ τίς προσπάθειές μας καὶ τὴν εὐφυία μας στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀνθρωπότητας, μιᾶς ἀνθρωπότητας, ποὺ θὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὴν ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο» (Φιντὲλ Κάστρο).
2ο Σχόλιο: Πολλὲς σοσιαλιστικὲς ἐκτιμήσεις, στὸ βάθος τους ἐπιζητοῦν τὴν κοινωνικὴ ἀναδιοργάνωση σύμφωνα μὲ τὴ λογικὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὅπως αὐτὴ (ἀνωτέρω) τοῦ Φιντὲλ Κάστρο.
Ἡ ἀνωτερότητα τῆς Χριστιανικῆς Κοσμοθεωρίας – Βιοθεωρίας, στὴν πρακτικὴ – κοινωνικὴ ἐφαρμογή της, εἶναι ἡ μόνη λύση στὸ κοινωνικὸ καὶ (κατὰ προέκταση) στὸ περιβαλλοντικὸ πρόβλημα. Ὅταν ἡ Ἐπιστήμη καὶ ἡ Τεχνολογία ὑπαχθοῦν στὸ εὐρύτερο σύνολο τῆς Χριστιανικῆς (Ὀρθόδοξης) πνευματικότητας, ὅλα τὰ περιβαλλοντικὰ προβλήματα σταδιακὰ θὰ λυθοῦν.
Ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος, τονίζει:
Καρδία ἐλεήμων εἶναι ἡ καῦσις ὑπὲρ πάσης τῆς κτίσεως... καὶ τῶν ὀρνέων καὶ τῶν ζώων... διὰ τοῦτο καὶ ὑπὲρ τῶν ἀλόγων... εὔχεται καὶ πᾶσαν ὥραν μετὰ δακρύων».
Οἱ σύγχρονες νεοπαγανιστικὲς – νεοειδωλολατρικὲς «πράσινες» ὀργανώσεις ὄχι μόνο δὲν σώζουν (πραγματικὰ) τὴν Φύση ἀλλά, ἀντίθετα, τὴν καθιστοῦν εἴδωλο.
3ο Σχόλιο: Μέσα στὴν ὁμαλὴ ἐξέλιξη τῆς ζωῆς (τῆς Φύσεως), ὁ ἄνθρωπος, τὰ πλάσματα καὶ ὁ Θεὸς συναντῶνται καθημερινὰ καὶ στὸ θαῦμα τῆς ἀναπαραγωγῆς τῶν εἰδῶν.
Ἡ γέννησις νέων ἀνθρώπων εἶναι κατάφαση στὴν ζωή, ἄρνηση τοῦ θανάτου, μιὰ ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου ἀποφασίσθηκε σὲ κοινὴ σύσκεψη τῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος: «ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν» (Γέν. α΄, 26).
«Μέγα ἄνθρωπος... τί γάρ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς ἄλλο κατ᾿ εἰκόνα του κτίσαντος γέγονε;», διακηρύσσει ὁ Μ. Βασίλειος (P.G. 29, 449 B).
Ὁ M. Bασίλειος τονίζει, ἐπίσης:
«Πρώτη ἡ κτίσις, τελευταῖος ὁ ἄνθρωπος, ὅτι παρεσκεύασεν αὐτῶ ὦσπερ οἰκοδεσπότη οἶκον πεπληρωμένον» (P.G. 31, 1452 D – 1453 Α).
Τὸ φῦλο (σὲξ) εἶναι μιὰ ἱερὴ πραγματικότητα, θέλημα Θεοῦ, συνδεδεμένο μὲ τὴν συνέχεια τῆς ζωῆς, ἰδιαίτερα μέσα στὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀναμφίβολα εἶναι μιὰ προέκταση τῆς ἐνέργειας – δημιουργικότητας τοῦ Θεοῦ.
Ἡ μὴ ὑποταγὴ τῶν ἀνθρώπων στὴν πραγματικότητα τῶν δύο φύλων, ὅπως εἶναι (παράδειγμα) οἱ ἐκτροπὲς ποὺ περιγράφονται στὴν «πρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολὴ» (ὁμοφυλοφιλία, λεσβιασμὸς κ.λ.π.) ἀποτελοῦν θανάσιμες ἐκφράσεις ἐγωκεντρισμοῦ καὶ σκοτασμοῦ τοῦ Νοός.
Ὁ Κύριος μὲ ἀπόλυτη κατηγορηματικότητα, τόνισε:
«ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς (Θεὸς) ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς (Ματθ. ιθ΄, 4).
Ἂς ἀφήσουν τοὺς νοσηροὺς προβληματισμούς τους οἱ «πράσινοι» γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν γεννήσεων, καὶ ἂς συνεχίσουν τὸ ἄνοιγμά τους πρὸς τὴν φύση μὲ παράλληλο ἄνοιγμα στὸ Δημιουργὸ Θεό.
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου