ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος στα Χανιά της Κρήτης

ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ 

ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΑΡΧΟΝΤΩΝΗ 

ΕΙΣ ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

Ὡς Ὀρθόδοξοι Κρῆτες, ἔχουμε ἐκφράσει λόγῳ τε καὶ ἔργῳ τὴν ἀντίθεσή μας μὲ τὴν ἐπονομαζόμενη Πανορθόδοξη Σύνοδο τῆς Κρήτης, ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κολυμπάρι ἀπὸ 19 – 23 Ἰουνίου 2016, διότι

ἀντιπαραβάλλοντας τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου αὐτῆς μὲ τὴν ὅλη Ὀρθόδοξη Παρακαταθήκη, ἀποδεικνύεται ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς εἶναι ξένες καὶ ἀντίθετες μὲ τὰ παραδεδομένα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν Ἁγίων Τοπικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων, σὲ βαθμὸ ποὺ νὰ χαρακτηρίζεται «κακόδοξη», «ψευδοσύνοδος» καί «ληστρική».

Ὡς ἐκ τούτου καὶ κατὰ πιστὴ ἐφαρμογὴ τῆς θεωρητικῆς καὶ βιωματικῆς διδαχῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, διακόψαμε κάθε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία:

α) Μὲ τοὺς ὑπογράψαντες ἐπισκόπους.

β) Μὲ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ δὲν ὑπέγραψαν τὰ κείμενα τῆς Συνόδου, ἀλλὰ διατηροῦν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ὑπογράψαντες. Βασιζόμενοι στὴν ὀρθόδοξη διδαχή, ἡ μὴ καταγγελία ἐκ μέρους τους τῆς παρεκτροπῆς τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν εὐθύνη καὶ τοὺς καθιστᾶ – διὰ τῆς σιωπῆς, ἢ ἀδιαφορίας, ἢ κρυφῆς ὑποστήριξης – συνεργοὺς στὴν καθιέρωση καὶ ἐξάπλωση τῆς κακοδοξίας. 

Διὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, ἐπαναλαμβάνουμε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὰ πιστεύω καὶ τίς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου (ἐκτὸς τὶς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου).

Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος λοιπόν: 

1. Πιστεύει καὶ κηρύττει τὶς ἰδέες τοῦ Ἀντίχριστου Οἰκουμενισμοῦ: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοὶ σωτηρίας».[1] Ἡ μεγαλύτερη ὕβρις ὅλων τῶν ἐποχῶν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Μόνο ἕνας διάβολος θὰ μποροῦσε νὰ ὑποστηρίξει τέτοια πράγματα. Καὶ ὅμως οἱ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς προσκυνᾶνε αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο!

2. Πιστεύει καὶ κηρύττει ὅτι τὸ Κοράνιο (καὶ οἱ Γραφὲς τῶν ἄλλων θρησκειῶν) εἶναι «ἴσο μὲ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἱερὸ ὅπως αὐτή»[2] καὶ ὅτι οἱ Μουσουλμᾶνοι μποροῦν νὰ πᾶνε στὸν παράδεισο χωρὶς νὰ πιστεύουν στὸν Χριστό.[3]

3. Πιστεύει καὶ κηρύττει ὅτι πολλὲς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι προσωρινές,[4] διαφωνώντας ἀκόμα καὶ μὲ τὸν Κύριο!

4. Ὀνομάζει «εὐλογημένη» καὶ τιμᾷ τὴν Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων, ἐκεῖ ποὺ ὑβρίζεται ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Θεοτόκος.[5]

5. Πιστεύει καὶ κηρύττει τὴν βασικὴ ἀρχὴ τῆς Μασονίας ὅτι δηλαδή: «ἕκαστος νὰ λατρεύῃ τὸν Ἕνα Θεὸν ὡς [=ὅπως] προτιμᾷ…». «Ὁ Θεὸς εὐαρεστεῖται εἰς τὴν εἰρηνικὴν συμβίωσιν τῶν ἀνθρώπων καὶ μάλιστα, αὐτῶν οἱ ὁποῖοι Τὸν λατρεύουν ἀνεξαρτήτως τῶν διαφορῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπάρχουν εἰς τὴν πίστιν μεταξὺ τῶν τριῶν μεγάλων μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν».[6]

6. Ἐπιδιώκει τὴν κατάργηση, ἢ τροποποίηση πλειάδας Ἱερῶν Κανόνων, κάτι, ποὺ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, εἶναι γνώρισμα αἱρετικοῦ ἀνθρώπου.[7] Ὀνομάζει τοὺς Ἱ. Κανόνες: «Τείχη τοῦ αἴσχους».[8]

7. Πιστεύει καὶ κηρύττει – σὲ ἀντίθεση μὲ δεκάδες Συνόδους καὶ ἑκατοντάδες Ἁγίους – ὅτι ἡ Ρωμαϊκή «ἐκκλησία» εἶναι κανονική, τὰ μυστήριά της ἔγκυρα καὶ ὁ Πάπας κανονικὸς Ἐπίσκοπος. Τὸ 1995 συνυπέγραψε μὲ τὸν Πάπα «ΚΟΙΝΗΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΠΙΣΤΕΩΣ». Τὸ 2011 μάλιστα, κατήχησε καὶ σπουδαστὲς παπικοῦ πανεπιστημίου ὑπὲρ τοῦ Πάπα: 

«Ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος δέχτηκε ἐπίσκεψη ὁμάδας φοιτητῶν τοῦ Ποντιφικοῦ Ἰνστιτούτου Sant Apollinare. Ἀναφερόμενος στοὺς φοιτητὲς τοὺς εἶπε: «Ἀκολουθῆστε τὸν Πάπα. Ὁ Πάπας Βενέδικτος ὁ ΙΣΤ΄ εἶναι ἕνας μεγάλος θεολόγος ποὺ κάνει καλὸ σὲ ὅλες τὶς Ἐκκλησίες. Ἀκολουθῆστε τον μὲ ἀγάπη καὶ συμπάθεια». [9]

8. Συμπροσευχήθηκε μὲ Προτεστάντες ποὺ εἶναι διαστρεβλωτὲς τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἰησοῦ, ὑβριστὲς τῆς Θεοτόκου, περιφρονητὲς τῶν Ἁγίων μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὡς Eἰκονομάχοι, βρίσκονται ὑπὸ τὸν ἀναθεματισμὸ τῆς 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Κάνει ἀποδεκτὸ τὸ βάπτισμα τῶν Προτεσταντῶν (Λουθηρανῶν).[10]

9. Τὸν Νοέμβριο τοῦ 1993 προέβη σὲ ἄρση τῶν ἀναθεμάτων ἀνάμεσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ στὴν αἵρεση τῶν Μονοφυσιτῶν. Ἡ κάθε πλευρὰ ἀναγνώρισε τὴν ἄλλη ὡς Ὀρθόδοξη. Τὶς καταδίκες καὶ τὰ ἀναθέματα τῆς 4ης Οἰκουμενικῆς πρὸς τοὺς Μονοφυσίτες (ποὺ τὰ ἐπανέλαβαν οἱ ἑπόμενες Σύνοδοι) τὰ ὀνομάζει «παρεξηγήσεις τοῦ παρελθόντος ποὺ ἔχουν ξεπεραστεῖ» ἀφοῦ «δὲν ὑπάρχει θεολογία ποὺ μᾶς χωρίζει»![11]

10. Ἀναγνωρίζει τὶς χειροτονίες τῶν Ἀγγλικανῶν.[12]

11. Τὸ 1991 στὸ Μπάλαμαντ τοῦ Λιβάνου ἀποδέχτηκε τὰ μυστήρια τῶν παπικῶν καθὼς καὶ τὴν Οὐνία…».[13]

12. Στὸ συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε., τὸ 2006, στὸ Porto Alegre, ἀποδέχτηκε τὴν κοινὴ δήλωση μὲ τοὺς Προτεστάντες, ὅτι δὲν ὑπάρχει μόνο Μία Ἐκκλησία, ἀλλὰ ὅτι οἱ 348 Ἐκκλησίες -μέλη τοῦ ΠΣΕ- εἶναι γνήσιες Ἐκκλησίες. Μία δὲ ἀπὸ αὐτὲς εἶναι καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία! Οἱ ποικίλες αἱρετικὲς διδασκαλίες τῶν Προτεσταντῶν θεωροῦνται ὡς διαφορετικοὶ τρόποι ἐκφράσεως τῆς ἰδίας πίστεως καὶ ὡς ποικιλία τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δεχόμενοι ἔτσι ὅτι τελικὰ δὲν ὑπάρχουν αἱρέσεις!! «Αὐτὲς οἱ Ἐκκλησίες καλοῦνται νὰ συμβαδίζουν ἀκόμη καὶ ὅταν διαφωνοῦν».[14]

13. Μὲ τὰ παραπάνω δεδομένα ἀρνεῖται τέσσερα ἄρθρα τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως.

14. Εἶναι Ἁγιομάχος καὶ Πατρομάχος. Εἶπε: «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν (τὸ Σχίσμα) προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ. Αἰτούμεθα ὑπὲρ αὐτῶν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὀφείλομεν ἐνώπιον Αὐτοῦ ὅπως ἐπανορθώσωμεν τὰ σφάλματα ἐκείνων»!!![15] Εἶναι ἀπροκάλυπτα ἁγιομάχος. Αὐτὸς ὅμως ποὺ βλασφημεῖ τοὺς Ἁγίους εἶναι ἀντίχριστος.[16]

15. Δηλώνει ὅτι εἶναι «εὐλογημένη» ἡ Συναγωγὴ τῶν Ἑβραίων. Γιὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, βεβαίως, ἡ Συναγωγή «εἶναι χῶρος δαιμονίων ποὺ συνάζονται οἱ σταυρωτὲς τοῦ Χριστοῦ καὶ θεομάχοι».[17]

Καὶ ἐνῶ βλέπουμε τὴν ἐξάπλωση τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, λόγῳ τῆς ἀπραξίας τῶν ἐπισκόπων καὶ δὴ τῶν ἐν Κρήτῃ τοιούτων, ὄχι μόνον δὲν ὑπάρχει ἔστω καὶ μία ἁπλὴ διαμαρτυρία γιὰ τὰ ὅσα αἱρετικὰ διδάσκει καὶ πρεσβεύει ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἀλλὰ καὶ στὶς 2-3 τοῦ Ὀκτωβρίου θὰ τὸν ὑποδεχθοῦν εἰς τὰ Χανιὰ τῆς Κρήτης, ὡς ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, γιὰ νὰ τελέσει τὰ ἐγκαίνια τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ εἰς Σιρικάρι Καστελίου.

Οἱ συνειδήσεις μας δὲν ἀνέχονται πλὲον τὴν προδοτικὴ συμπόρευση μὲ τὴν κακοδοξία καὶ τοὺς κακοδόξους, ποὺ περιφέρονται μὲ «κώδιον προβάτου», καὶ ἀναμέναμε νὰ πράξουν τό ἴδιο, ὄχι μόνον οἱ ἐπίσκοποί μας, ποὺ κύριον ἔργο τους εἶναι ἡ προάσπιση τῆς Ὀρθόδοξης Παρακαταθήκης ποὺ παρέλαβαν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὶς Ἁγίες Συνόδους, νὰ προστατέψουν τὸ ποίμνιο ἀπὸ τοὺς ὑπερασπιστὲς τῶν ποικίλων αἱρέσεων καὶ τοῦ ἐπάρατου Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁμογενοποιεῖ τὶς κακοδοξίες μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργεῖ μεταλλαγμένη θεολογία καὶ παράδοση. 

Κυρίως ὅμως «ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ»[18].

Δι’ αὐτὸν τὸν λόγο, παρακαλοῦνται ὅλοι οἱ πιστοὶ ὀρθόδοξοι Κρῆτες, εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω, νὰ μὴν συμμετάσχουν εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ ὁσίου Νικηφόρου τοῦ λεπροῦ στὶς 2-3 Ὀκτωβρίου.

Ἂς εἶναι αὐτὸ μία ἀρχὴ γιὰ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἀντίθεσή μας καὶ τὴ μὴ συμπόρευσή μας μὲ τὴν κακοδοξία καὶ τὴν αἵρεση, γιὰ νὰ ἔχουμε πλούσια τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀποφύγουμε τὴν δικαία ὀργὴ Του ποὺ ἐπέρχεται εἰς τοὺς ἀμαρτωλοὺς καὶ δὴ εἰς τοὺς ἀμετανοήτους αἱρετικούς.

ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ 

ΣΥΝΑΞΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΡΗΤΩΝ 

ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΙΟΙ 

ΦΙΛΟΙ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΝΕΟΥ 

[1] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 603, σελ. 15 καὶ «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 494, σελ. 23, Γενεύη 1994 . «Ἐπίσκεψις» 511/30-11-1994 καὶ «Ὀρθόδοξος Τύπος» 11-9-2009, «Ἀδέσμευτος Τύπος» (Μήτση) 21/9/2004, «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀριθ. 523, σ. 12, Γενεύη 1995.

[2] Ἀντιφώνηση πρὸς τὸν πρόεδρο τοῦ Ἰρὰν Mohamend Khatami στὶς 13-1-2002. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 606, σ. 2 . «Ὀρθ. Τύπος», 15/3/2002. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 563, σ. 21.

[3] www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3117&Itemid=2, Ἐκκλ. Πρακτορεῖο Εἰδήσεων www.amen.gr 20/1/2013.

[4] «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», 21/9/2003.

[5] Νέα Ὑόρκη, 28η Ὀκτ. 2009. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης παραλαμβάνει τὸ βραβεῖο «Μακκαβαίων» μὲ τὸ ὁποῖο τὸν «τίμησε» ἡ Ἑβραϊκὴ Συναγωγὴ τῆς πόλης.

[6] Ὁμιλία στὸ Μπαχρέϊν, στὶς 25−9−2000. «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 588, σελ. 16 καὶ ἀπὸ μήνυμα ποὺ ἔστειλε στοὺς Μουσουλμάνους ὅλου τοῦ κόσμου μὲ τὴν εὐκαιρία τοῦ Ραμαζανίου. Ρεπορτὰζ τοῦ Νίκου Παπαδημητρίου στὸ “Flash” στὶς 16.12.2001.

[7] Ἀρχιμ. Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη, Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, Θεσ/κη 1970, σ. 15.

[8] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀρ. 423, 15/7/1989, σ, 6-7.

[9] http://entoytwnika.blogspot.com/2011/03/blog-post_28.html#ixzz1cja7kdc6

[10] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ», ἀριθ. 640/31-10-2004: «Κοινὸν ᾿Ανακοινωθὲν τῆς 13ης συναντήσεως μεταξὺ Θεολόγων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Κων/πόλεως καὶ τῆς Εὐαγγελικῆς ᾿Εκκλησίας ἐν Γερμανίᾳ» (16-22.9.2004).

[11] www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=816

[12] Στεφανίδου Β., Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία, σ. 711.

[13] Πορίσματα Διορθόδοξου Συνεδρίου γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, Θεσσαλονίκη 2004, περ. «Θεοδρομία», τεῦχ. 4ο.

[14] «Ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἐπὶ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ης ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Π.Σ.Ε.», Θεοδρομία 1 (Ἰαν.–Μάρτιος 2008) σ. 145.

[15] «ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ» 15-6-1989, «Ἐκκλ. Ἀλήθεια» 16.12.1998 καὶ ἐφημερίδα «Νέοι Ἄνθρωποι» 26-2-1999.

[16] Ἀποκ. ιγ΄6.

[17] Λόγος Κατά Ιουδαίων, 2,4,6

[18] ἀπάντηση τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πῖον τὸν Θ΄ τὸ 1848

opaidagogos

Πηγή:https://www.triklopodia.gr/

«Πᾶνος»