ΡΩΜΗΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ: «Πνευματικός διάλογος μέ Ὀρθοδόξους νέους ἐκ Θεσσαλονίκης» (ΜΕΡΟΣ Ε΄)

(κατά φύσιν καί κατά μετοχήν στήν Ἑλληνική Παιδεία Ἕλληνες τῆς Κύπρου)

(ΜΕΡΟΣ Ε΄)

Ἐρώτηση 17η

Ποιά γνώμη ἔχετε γιά τό θεολογικό συνέδριο, πού ἔγινε στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2018, μέ θέμα : «Ἀθηναγόρας καί Οἰκουμένη : 70 Χρόνια ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα στόν Οἰκουμενικό Θρόνο καί ἀπό τήν ἴδρυση τοῦ Π.Σ.Ε.»; Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ δική σας καί ἡ δική μας θέση καί γνώμη στό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐν σχέσει μέ τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση, Ζωή, Πολιτισμό, Θεολογία, Πνευματικότητα, δηλαδή τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;

Ἀπάντηση

Στίς 24 Ἀπρίλιου 2018 μ.Χ. ἔγινε ἕνα θεολογικό συνέδριο στήν Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. μέ θέμα : «Ἀθηναγόρας καί Οἰκουμένη : 70 Χρόνια ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα στόν Οἰκουμενικό Θρόνο καί ἀπό τήν ἴδρυση τοῦ Π.Σ.Ε.». Σκοπός τοῦ Συνεδρίου αὐτοῦ ἀργότερα εἶναι ἡ ἁγιοκατάταξη τοῦ προαναφερθέντος Πατριάρχου Ἀθηναγόρα Α΄, καί ἔτσι νά νομιμοποιηθεῖ ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας «ὡς κανονική ὀρθόδοξος παράδοση» ἡ παναίρεση τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ὁ σκοπός τῶν οἰκουμενιστῶν παγκοσμίως εἶναι τριπλός :

α) Νά ἑνωθοῦν ὅλες οἱ αἱρέσεις μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, χωρίς ὅμως νά ἐπιτευχθεῖ, πρῶτα καί κύρια, συμφωνία τῶν αἱρετικῶν στά θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Συνοδικῆς Διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἑνότητος Ὀρθοδόξου Λατρείας καί Πίστεως, μέ βάση τήν προσωπική καί συλλογική μετάνοια τῶν αἱρετικῶν. Ἐμεῖς εἴμαστε ἀντιοικουμενιστές καί ἀντιζηλωτές (δέν εἴμαστε ἐναντίον τῶν προσώπων, ἀλλά ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, τῆς ἀθεΐας, τῆς ἀντιθεΐας, τῆς νεοειδωλολατρείας τῶν προσώπων αὐτῶν) καί πιστεύουμε σέ ἕνα Ὀρθόδοξο, ἐκκλησιολογικά, πνευματικά καί θεολογικά, Οἰκουμενισμό[1].

Οἱ αἱρετικοί οἰκουμενιστές τηλεκατευθύνονται ἀπό τόν Παπισμό, τό Παγκόσμιο Συμβούλιο «Ἐκκλησιῶν», δηλαδή αἱρέσεων, καί ἀπό τούς Μονοφυσῖτες, Μονοθελῆτες, Μονοενεργῆτες, Ἀντιχαλκηδονίους, γιά νά γίνει πρῶτα ἡ «ἕνωση τῶν χριστιανῶν» μεταξύ τους, μέ οὐνιτικό τρόπο ζωῆς, σκέψεως, φρονήματος καί θεολογικῆς πορείας, κάτω ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα Ρώμης, ὡς πρώτου, ἀλαθήτου καί συνέχεια ἀντιπροσώπου τοῦ Χριστοῦ ἐπί γῆς. 

β) Ὁ δεύτερος σκοπός τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν, μετά τό προηγούμενο βῆμα, εἶναι ἡ ἐκκλησιολογική, θρησκευτική, πνευματική καί θεολογική ἕνωση μεταξύ τῶν δῆθεν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν, τῶν «Ἀβρααμικῶν θρησκειῶν», δηλαδή τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τοῦ Μουσουλμανισμοῦ-Μωαμεθανισμοῦ, μέ οὐνιτικό τρόπο, κάτω ἀπό τήν πολιτικοθρησκευτική παγκοσμιοποιημένη ἐξουσία τοῦ πρώτου καί ἀλαθήτου Πάπα Ρώμης.

γ) Καί ὁ τρίτος σκοπός τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἡ οὐνιτικοῦ τύπου θρησκευτικοπολιτική ἕνωση ὅλων τῶν θρησκειῶν, αἱρέσεων, λατρειῶν, καταστροφικῶν σεκτῶν, σχισματικῶν παρατάξεων καί ὁμάδων, μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, κάτω ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ αἱρεσιάρχη Πάπα Ρώμης. Τί θά ἀκολουθήσει μετά; Ὁ αἱρεσιάρχης παγκόσμιος ἡγέτης Πάπας Ρώμης θά παραχωρήσει τήν πολιτικοθρησκευτική ἐξουσία του στόν Ἀντίχριστο. 

Βέβαια, αὐτό θά γίνει ἐξαιτίας τῆς παγκόσμιας ἀνηθικότητας, αἱρέσεως, ἀθεΐας, ἀντιθεΐας, εἰδωλολατρείας, φιλοδοξίας, φιλαργυρίας καί φιληδονίας. Στό τέλος, ὅμως, τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος καί τῆς Δημιουργίας, τοῦ Σύμπαντος, τῆς Κτίσεως θά νικήσει ὁλοκληρωτικά ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί τό ἅγιο Σῶμα Του, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Νά εἶστε σίγουροι γι’αὐτό. Ἔτσι ἀναφέρεται στήν Ἀποκάλυψη τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, Εὐαγγελιστοῦ καί θεολόγου, Ἀποστόλου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ[2].

Μέσα στά θεολογικά αὐτά πλαίσια τοῦ τριπλοῦ σκοποῦ τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν ἐντάσσονται καί τά περισσότερα θεολογικά συνέδρια, ὅπως τό προαναφερθέν συνέδριο : «Ἀθηναγόρας καί Οἰκουμένη : 70 Χρόνια ἀπό τήν ἐκλογή τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα στόν Οἰκουμενικό Θρόνο καί ἀπό τήν ἴδρυση τοῦ Π.Σ.Ε.»[3]. Γιά νά γίνουν ἀποδεκτοί οἱ ἐπί μέρους σκοποί τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν παγκοσμίως καί ἰδίως μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν, προωθεῖται ὁ λεγόμενος «λαϊκός Οἰκουμενισμός», ὁ ἀλλιῶς λεγόμενος «ἐξουνιτισμός» ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἰδίως καί πρωτίστως τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, κληρικῶν, μοναχῶν καί πτυχιοῦχων Θεολογικῶν Σχολῶν.

Ἄν ἁγιοκαταταχθοῦν μέ συνοδικές ἀποφάσεις οἱ πρωτεργάτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θά ἁγιοκαταταχθοῦν καί οἱ ἱδρυτές, ἐμπνευστές καί ἐφαρμοστές τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μασόνοι ἑβραῖοι καί σιωνιστές, παγκόσμιοι ἡγέτες τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», τῆς πολιτικοθρησκευτικῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς ἑνοποιημένης οἰκονομικῆς τραπεζικῆς παγκόσμιας καταστάσεως.

Συμπέρασμα : Πρέπει ἐμεῖς, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, κληρικοί, μοναχοί καί πτυχιοῦχοι θεολόγοι, νά πάψουμε νά ὑποστηρίζουμε τόν παναιρετικό Οἰκουμενισμό καί τόν σχισματικό-προτεσταντικό Παλαιοημερολογιτισμό-Ζηλωτισμό, πού εἶναι οἱ δύο ὄψεις τοῦ ἰδίου διαβολικοῦ νομίσματος τοῦ Ἀντιχρίστου.

Δέν πρέπει νά ἁγιοκαταταχθοῦν οὔτε οἱ παλαιοί οὔτε οἱ σύγχρονοι αἱρετικοί οἰκουμενιστές ἀρχιερεῖς, κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί θεολόγοι, ὅπως καί νά μήν θεωρηθοῦν ὡς ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅσοι ἔδειξαν ἕνα πρόσωπο φιλικό, φιλορθόδοξο, οὐνιτικό καί παρεχώρησαν ἅγια λείψανα, τά ὁποία ἔκλεψαν οἱ Σταυροφόροι τοῦ Παπισμοῦ τά τελευταῖα χίλια (1.000) χρόνια ἀπό τήν Ἀνατολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τήν Ρωμηοσύνη - Ρωμανία - Ρωμαϊκή Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία. 

Δέν πρέπει νά ἁγιοκαταταχθοῦν, ὡς δῆθεν «ἅγιοι», οἱ πρωτεργάτες καί οἱ κυριότεροι θεολόγοι τοῦ Προτεσταντισμοῦ, Λούθηρος, Ζβίγγλιος, Καλβῖνος, οὔτε τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, Μονοενεργητισμοῦ, Μονοθελητισμοῦ (Ἀντιχαλκηδόνιοι), Σεβῆρος Ἀντιοχείας, Διόσκορος Ἀλεξανδρείας, Εὐτυχής Κωνσταντινουπόλεως, Ἰάκωβος Βαραδαῖος, Πέτρος Σαμοσατεύς, Θεοδώρητος Κύρου καί ἄλλοι παλαιότεροι καί νεότεροι δῆθεν «ἅγιοι», πού στήν πραγματικότητα ἦσαν αἱρετικοί καί καταδικάσθηκαν ἀπό Ἅγιες καί Οἰκουμενικές Συνόδους στά παρελθόντα χρόνια.

Ἐρώτηση 18η

Βλέπουμε στήν ἐποχή μας ὁ Ὀργανισμός Ἡνωμένων Ἐθνῶν (ΟΗΕ) καί ἄλλοι ὀργανισμοί καί διάφορα κράτη καί ἔθνη νά καταργοῦν τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς, διάφορες λατρευτικές ὀρθόδοξες ἑορτές, Δεσποτικές, Θεομητορικές καί ἑορτές ἁγίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν, κινητές καί ἀκίνητες. Στήν θέση τους μάλιστα θεσμοθετήθηκαν ἄλλες ἑορτές, διότι, ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες, «βίος ἀνεόρταστος, μακράν ὁδός ἀπανδόχευτος» : «Γιορτή τοῦ πορτοκαλιοῦ», «γιορτή τῆς μελιτζάνας», «γιορτή τοῦ κρασιοῦ», «γιορτή τοῦ πατέρα», «γιορτή τῆς μητέρας», «γιορτή κατά τοῦ ἔϊτζ», «γιορτή κατά τῶν ναρκωτικῶν» κλπ. Ποιές ἑορτές ἀπό ὅλες αὐτές νά ἑορτάζουμε; Μόνο τίς Ὀρθόδοξες; Ποιός καταργεῖ σιγά-σιγά τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς παγκοσμίως, ἰδίως στίς χριστιανικές χῶρες καί ἔθνη;

Ἀπάντηση

Ἡ παγκόσμια, σιωνιστική, ἐβραϊκή καί μασονική ἐξουσία προσπάθησε, προσπαθεῖ καί θά προσπαθήσει νά ἐπιβάλλει σέ ὅλους μας, ἰδίως μέσα στόν θεολογικό χωροχρόνο καί κατάσταση, αὐτά πού ὁ προφητάναξ ἅγιος Δαυΐδ στό ψαλτήριό του ἀναφέρει : «Δεῦτε καταπαύσωμεν τάς ἑορτάς τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς» (αὐτόν τόν λόγο, βέβαια, ἔλεγαν καί ἐφάρμοζαν οἱ ἄρχοντες τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν τῆς παλαιᾶς ἐποχῆς πρό Χριστοῦ, ὅταν ὁ περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ ἦταν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός, οἱ Ἰουδαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ὁ μόνος λαός, πού ἑόρταζε θεοπρεπεῖς, θεόπνευστες καί θεάρεστες ἑορτές ἅγιες, προτυπώσεις καί προφητικές ἑορτές, πού προετοίμαζαν τήν ἔλευση τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ). 

Τώρα, ὅμως, πού εἰδωλολατρεῖ ὁ Ἰσραηλιτικός λαός καί ἑορτάζει μέ βάση τό Ταλμούδ (αἱρετική ἑρμηνευτική παράδοση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης), τήν Καμπάλα (εἰδωλολατρικές μαγικές τελετές ἑβραϊκοῦ χρώματος καί θεολογικῆς, θεοσοφικῆς κατασκευῆς καί καταστάσεως), καί τά «Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών», πού ἐμφανίσθηκαν ὡς Καταστατικός Συνταγματικός Χάρτης τοῦ Σιωνισμοῦ, Ἑβραϊσμοῦ, Μασονισμοῦ, στό πρῶτο (Α΄) Παγκόσμιο Σιωνιστικό Συνέδριο στήν Βασιλεία τῆς Ἑλβετίας τό 1897 μ.Χ., προσπαθοῦν ὅλοι αὐτοί νά καταπαύσουν τίς ὀρθόδοξες, ἐκκλησιαστικές, Δεσποτικές, Θεομητορικές καί ἑορτές ἁγίων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας παγκοσμίως. 

Ἐπίσης, προσπαθοῦν νά καταργήσουν, οἱ σιωνιστές ἰδίως, τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς στά χριστιανικά κράτη καί ἔθνη, μέ τήν δικαιολογία ὅτι ἔχουμε τώρα παγκόσμια, πολιτιστική καί οἰκονομική κρίση, πού θά ξεπερασθεῖ, ἄν ἐφαρμόσουμε παγκοσμίως τέτοια οἰκονομικά μέτρα, πού θά ἀναγκάσουν τούς ἐργαζομένους νά ὑποταχθοῦν οἰκονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά καί θρησκευτικά στήν «Νέα Τάξη Πραγμάτων», στήν παγκόσμια κυβέρνηση, στό ἕνα παγκόσμιο νόμισμα καί στίς νέες παγκόσμιες ἑορτές : 

«ἑορτή τῆς μητέρας», «ἑορτή τοῦ πατέρα», «ἑορτή τῶν δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν», «ἑορτή τοῦ πορτοκαλιοῦ», «ἑορτή τῆς μελιτζάνας», «ἑορτή τοῦ κρασιοῦ», «ἑορτή κατά τῶν ναρκωτικῶν» (τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι αὐτοί οἱ σιωνιστές, ἑβραῖοι, μασόνοι προωθοῦν καί κατευθύνουν τίς νομιμοποιήσεις τῶν ἐκτρώσεων, τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τῶν ναρκωτικῶν, τοῦ ἔϊτζ, τῆς διαλύσεως τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας, τοῦ σωστοῦ καί ἀπαθοῦς πατριωτισμοῦ, τῆς χριστιανικῆς ἠθικῆς καί διαχρονικῶν χριστιανικῶν ἀληθειῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν ἁγιοπατερικῶν κειμένων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), «ἑορτή κατά τοῦ ἔϊτζ», «ἑορτή τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἰδέας καί Ἑνοποιήσεως» καί ὑπόλοιπες παγκομιοποιητικές ἑορτές.

Δέν γνωρίζετε ὅτι τό 2013 μ.Χ., ὅταν ἑορταζόταν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἡ ἐπέτειος τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων (Μιλᾶνο Ἰταλίας) περί ἀνεξιθρησκείας τό 313 μ.Χ., ὅταν τότε καθιερωνόταν ἀπό τόν ἅγιο, ἱσαπόστολο, αὐτοκράτορα, ὀρθόδοξο χριστιανό, Μεγάλο Κωνσταντῖνο ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς ὡς ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ γιά ὅλη τήν αὐτοκρατορία τῆς τότε Ρώμης, τότε, λοιπόν, τό 2013 μ.Χ., στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ὁ τότε πρωθυπουργός τῆς χώρας μας καθιέρωσε ὡς ἐπίσημη ἀργία τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας τήν ἀργία τοῦ Σαββάτου καί κατήργησε μέ νομοθετική πράξη τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς;

Ποιός κρύβεται πίσω ἀπό ὅλα αὐτά, παρά μόνο οἱ ἑβραῖοι, μασόνοι, σιωνιστές; Βέβαια, ἴσως πεῖτε ὅτι ὅλα, ὅσα λέμε ἐδῶ, ἀντίκεινται στόν ἀντιρατσιστικό νόμο. Μήπως, ὅμως, πρέπει νά καταδικασθοῦν καί οἱ ἑβραῖοι, σιωνιστές, μασόνοι, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι αὐτοί καταργοῦν βαναύσως, ἀνερυθριάστως καί προκλητικῶς τίς νόμιμες διατάξεις τοῦ λεγομένου ἀντιρατσιστικοῦ νόμου; Ἆραγε, ἔχουμε ἀκόμη δημοκρατία στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα; Ἤ ἔχουμε κατοχή ρατσιστική ἀπό οἰκονομικές, πολιτιστικές, πολιτικές καί θρησκευτικές μειονότητες ἐναντίον τῶν ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν συμφερόντων τῆς πλειοψηφίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων πολιτῶν τῆς χώρας μας;

Ἄν δοῦμε τόν βίο τοῦ ἁγίου Διδασκάλου τοῦ Ρωμαίικου Ὀρθοδόξου Γένους μας, τῆς Ἑλλάδος, καί προστάτου τῆς Ἑλληνορθοδόξου Παιδείας καί τῶν Γραμμάτων, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Ἁγιορείτη, ποιός ἔδωσε πενῆντα (50) πουγγία (σακκούλια) χρυσῶν νομισμάτων στούς τότε Τούρκους μουσουλμάνους πασάδες μέ μοναδικό ἀντάλλαγμα τήν βιολογική, φυσική ἐξόντωση τοῦ μετέπειτα ἐθνοϊερομάρτυρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Ἁγιορείτη; Οἱ σιωνιστές, ἑβραῖοι, μασόνοι τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας ἦσαν οἱ ὑποκινητές, ἠθικοί αὐτουργοί, πού προέτρεψαν τούς Τούρκους ἐξουσιαστές νά δολοφονήσουν τόν ἅγιο Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό Ἁγιορείτη, διότι ἔλεγε στούς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες νά μεταφέρουν τά οἰκονομικά πανηγύρια καί παζάρια τους ἀπό τήν Κυριακή, τήν ἡμέρα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου, στό Σάββατο. 

Διότι, εἶναι ἡ Κυριακή ἀργία γιά τούς Ὀρθοδόξους ὅλους, ἀφιερωμένη στή Θεία Λειτουργία, στά ἔργα τῆς φιλανθρωπίας, στήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν πατερικῶν κειμένων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Τό οἰκονομικό κέρδος, πού ἐπιτυγχάνεται τήν Κυριακή, εἶναι μίασμα, ἀκαθαρσία, ἄνομο, μολυσμένη πνευματική ἀσθένεια καί ὁδηγεῖ στήν κόλαση τούς ἀνθρώπους, ἰδίως τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Αὐτά ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός Ἁγιορείτης. 

Ὅμως, συνεκρούσθη μέ τά οἰκονομικά συμφέροντα τῶν σιωνιστῶν, ἑβραίων, μασόνων τῆς ἐποχῆς του, διότι τό Σάββατο εἶναι ἡμέρα ἀργίας τοῦ Ἑβραϊσμοῦ. Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἐμπορεύονταν καί τό Σάββατο, πού οἱ ἑβραῖοι, σιωνιστές, μασόνοι δέν μποροῦσαν νά ἐμπορευθοῦν, διότι ὁ Μωσαϊκός νόμος, πού αὐτοί πίστευαν (καί πιστεύουν ἀκόμη τυπικά, ὄχι οὐσιαστικά, ὄχι πνευματικά, ὄχι ὀρθόδοξα) δέν τό ἐπέτρεπε. Ἔτσι, ἔπαθαν οἱ ἑβραῖοι, σιωνιστές, μασόνοι οἰκονομική πανωλεθρία, ζημία, καταστροφή, ἐξ αἰτίας τοῦ ἁγίου κηρύγματος αὐτοῦ τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Ἁγιορείτη.

Συμπέρασμα: Ἄν θέλουμε νά σωθοῦμε καί νά ἑορτάζουμε ὀρθοδόξως καί ἑλληνοπρεπῶς, πρέπει νά ἀργοῦμε τήν Κυριακή, νά λαμβάνουμε μέρος στήν Κυριακάτικη τουλάχιστον Θεία Λειτουργία, νά μελετοῦμε τήν Ἁγία Γραφή καί τά ὀρθόδοξα πατερικά βιβλία, νά κάνουμε φιλανθρωπικές ἐλεημοσύνες, νά μήν ἐμπορευόμαστε τίς Κυριακές, ἀλλά τίς ἄλλες ἡμέρες, νά κηρύττουμε ὁμολογιακῶς καί εὐθαρσῶς, πρῶτα μέ τήν ἐνάρετη βιοτή καί πολιτεία μας καί μετά μέ τόν λόγο, τήν σκέψη, τά γραπτά καί προφορικά μας κείμενα, τίς ἐκκλησιαστικές πράξεις συμμετοχῆς μας μόνο σέ ὀρθόδοξες καί ἑλληνικές παραδοσιακές, ὄχι νεοειδωλολατρικές ἑορτές. 

Ἔτσι, θά μειώσουμε τήν ἐπιρροή καί τήν ἐφαρμογή τῶν σχεδίων τοῦ διαβόλου καί τῶν ἐπί γῆς ὀργάνων του. Ἰδίως τήν καταστροφή τῶν σχεδιασμῶν, τῶν παγκοσμίων συστημάτων καί θρησκευτικοπολιτικῶν παγκοσμιοποιητικῶν τρόπων ζωῆς, σκέψεως, φρονήματος καί θεολογικῆς πορείας, πρέπει νά τήν ἐπιδιώξουμε τώρα, θείᾳ Χάριτι καί δι’εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, καί νά οἰκοδομήσουμε στήν θέση αὐτῶν τήν ἁγία Ρωμηοσύνη-Ρωμανία-Ρωμαϊκή Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία, ὄχι ὡς παγκόσμιο, ἐπίγειο κράτος, ἀλλά ὡς Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση, Ζωή, Πολιτισμό, Θεολογία, Πνευματικότητα˙ ὡς ἐκχριστιανισμένο Ρωμαϊκό Δίκαιο καί Διοίκηση˙ ὡς ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή καί Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία˙ ὡς ἑλληνική γλῶσσα, ἑλληνική παιδεία καί οἰκουμενική Δημοκρατία, ἤθη καί ἔθιμα, ἑλληνική ἱστορία, οἰκονομική καί κοινοτική ὀργάνωση, πολιτική, μουσική, τέχνες καί ἑλληνικές ἀνθρωπιστικές ἐπιστῆμες.

Ἔλεγε ὁ ἅγιος Παΐσιος Καππαδόκης Ἁγιορείτης ὅτι «κάποτε ἡ Ρωμηοσύνη-Ρωμανία-Ρωμαϊκή Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία καί Ἐκκλησία δημιούργησαν τό Ἅγιον Ὄρος ὡς μοναστικό κέντρο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Τώρα ἦλθε ὁ καιρός, ἡ ἐποχή, τό Ἅγιον Ὄρος νά δημιουργήσει ξανά τήν ἁγία Ρωμηοσύνη-Ρωμανία-Ρωμαϊκή Ὀρθόδοξη Αὐτοκρατορία, ὄχι ὡς παγκόσμιο ἐπίγειο κράτος, ἀλλά ὡς παγκόσμια ὀρθόδοξη ἐπικράτηση τῆς Ἐκκλησίας μας». Ἀμήν. Γένοιτο! 

________________________________________

[1] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΝΙΟΛΟΑΕ, Γιά ἕνα Ὀρθόδοξο Οἰκουμενισμό, ἔκδ. Ἀθανάσιος Σταμούλης - Ἄθως, εἰσαγωγή : Παναγιώτης Νέλλας, Πειραιεύς 1976.
[2] Ἀποκ. 20, 7 - 22, 21.
[3] Σχ. βλ. ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ὁ μέγας Οἰκουμενιστής Οἰκουμενικός Πατριάρχης κυρός Ἀθηναγόρας Α΄, 19-4-2018, https://www.katanixis.gr/2018/04/blog-post_869.html, Λεχθέντα καί πραχθέντα τοῦ μεγάλου Οἰκουμενιστοῦ καί μασόνου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἀθηναγόρα Α΄, 20-4-2018, https://www.katanixis.gr/2018/04/blog-post_854.html, Ἡ πλήρης ἀλήθεια περί τοῦ ἐπαίνου τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση γιά τόν Ἀθηναγόρα, 20-4-2018, https://www.katanixis.gr/2018/04/blog-post_502.html, ΣΥΝΑΞΗ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ, Πατριάρχης Ἀθηναγόρας : 70 χρόνια ἀπό τήν εκλογή στόν Οἰκουμενικό Θρόνο. Ἐπέτειος χαρᾶς ἤ ὀδύνης; 19-4-2018, http://aktines.blogspot.com/2018/04/blog-post_23.html. Στό ἀνωτέρω φυλάδιο γράφεται, ὄχι δημοσιογραφικά, ἀλλά ἐπιστημονικῶς ἀποδεδειγμένα, ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κυρός Ἀθηναγόρας Α΄ ἦταν μεγάλος οἰκουμενιστής καί μεγάλου βαθμοῦ μασόνος, ὑπόδουλος δηλαδή στούς ἑβραίους καί σιωνιστές καί στόν διάβολο, ὑπηρέτης πιστός ἀντεθνικῶν καί ἀντορθοδόξων σχεδίων στήν Ἑλλάδα, Κύπρο, Μικρά Ἀσία, Κωνσταντινούπολη, Ἀμερική, Εὐρώπη, Ἀφρική, Αὐστραλία καί Ἀσία. Ἦταν ἕνας παγκόσμιος ἀπομειωτής τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τῆς Ἁγίας Τριάδος καί τῆς Ρωμηοσύνης-Ρωμανίας-Ρωμαϊκῆς Ὀρθόδοξης Αὐτοκρατορίας.

«Πᾶνος»