Έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Λιναρδής. Ήταν ο τελευταίος Ιερολοχίτης από τα Δωδεκάνησα.
Ήταν 95 ετών και τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ρόδου.
Ήταν 95 ετών και τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ρόδου.
Την είδηση δημοσίευσε ο Ροδίτης δημοσιογράφος και συγγραφέας, Γιώργος Ζαχαριάδης.
Ο
“Ιερός Λόχος” ήταν ελληνική στρατιωτική “μονάδα ειδικών δυνάμεων” που
συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμουτο 1942 στη Μέση
Ανατολή, και αποτελείτο εξ ολοκλήρου από Έλληνες αξιωματικούς και των
τριών όπλων, της τότε Βασιλικής Χωροφυλακής αλλά και από μαθητές της
στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, κάτω από την εντολή του συνταγματάρχη
Τσιγάντε.
Πολέμησε
στο πλευρό της βρετανικής ταξιαρχίας SAS στην έρημο της Λιβύης και στο
Αιγαίο, καθώς επίσης και με τις ελεύθερες γαλλικές δυνάμεις του
στρατηγού Ζακ Φιλίπ Λεκλέρκ (Philippe Leclerc de Hauteclocque| στην
Τυνησία. Στη συνέχεια υπό τον διοικητή της μεραρχίας των Νεοζηλανδών
στρατηγό Φρέυμπεργκ και τέλος υπό τον Άγγλο ταξίαρχο Τόρυμπουλ διοικητή
της βρετανικής ταξιαρχίας καταδρομών σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και
απελευθέρωσης νήσων Αιγαίου. Αποσυγκροτήθηκε τον Αύγουστο του 1945, ενώ
απετέλεσε τον πρόδρομο των σύγχρονων ελληνικών ειδικών δυνάμεων.
Γενικά
η δράση του Ιερού Λόχου ήταν κυρίως επιχειρήσεις καταδρομικές και
εκκαθαριστικές με σημαντικά αξιόλογα αποτελέσματα, τόσο στη Β. Αφρική,
όσο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο.
Μετά
την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η
“ελεύθερη” ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να
ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες, σχεδόν το σύνολο των
ελληνικών πολεμικών πλοίων γραμμής και των πολεμικών αεροπορικών μοιρών
που είχαν καταφύγει ομοίως στην Αίγυπτο. Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού
των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών,
οδήγησε τον αντισμήναρχο της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας Γεώργιο
Αλεξανδρή στην πρόταση της δημιουργίας μιας ξεχωριστής μονάδας στρατού
από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση
εγκρίθηκε από το διοικητή της II Ελληνικής Ταξιαρχίας, τον
Συνταγματάρχη του Πεζικού Αλκιβιάδη Μπουρδάρα. Κατά συνέπεια, την 6η
Σεπτεμβρίου 1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, υπό την προσωρινή
διοίκηση του Επίλαρχου Αντωνίου Στεφανάκη στην Παλαιστίνη, με 143
εθελοντές κατώτερους αξιωματικούς όλων των όπλων και υπηρεσιών. Αρχικά, η
μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πολυβόλων και προορίστηκε για να συμπτυχθεί
με την II Ελληνική Ταξιαρχία.
Στις
15 Σεπτεμβρίου του 1942 αναλαμβάνει διοικητής της μονάδας ο
Συνταγματάρχης Πεζικού Χριστόδουλος Τσιγάντες ο οποίος θα την
μετονομάσει σε Ιερό Λόχο. Σε στενή συνεργασία με το διοικητή του 1ου
Βρετανικού Συντάγματος Καταδρομών της SAS, τον Συνταγματάρχη Ντέιβιντ
Στέρλινγκ (David Stirling), και με την έγκριση του ελληνικού Γενικού
Επιτελείου, η μονάδα αυτή κινήθηκε προς τη βάση της SAS στο Καμπρίτ
(Qabrit) στην Αίγυπτο για να αρχίσει την κατάρτισή της στο νέο ρόλο της.
«Πᾶνος»
ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη βρέξει ποτέ
το σύννεφον, και ο άνεμος
σκληρός ας μή σκορπίση
το χώμα το μακάριον
που σας σκεπάζει.
Ας το δροσίση πάντοτε
με τ’ αργυρά της δάκρυα
η ροδόπεπλος κόρη·
και αυτού ας ξεφυτρώνουν
αιώνια τ’ άνθη.
Ω γνήσια της Ελλάδος
τέκνα· ψυχαί που επέσατε
εις τον αγώνα ανδρείως,
τάγμα εκλεκτών Ηρώων,
καύχημα νέον·
σας άρπαξεν η τύχη
την νικητήριον δάφνην,
και από μυρτιά σας έπλεξε
και πένθιμον κυπάρισσον
στέφανον άλλον.
Αλλ’ άν τις απεθάνη
δια την πατρίδα, η μύρτος
είναι φύλλον ατίμητον
και καλά τα κλαδιά
της κυπαρίσσου.
Αφ’ ου εις του πρώτου ανθρώπου
τους οφθαλμούς η πρόνοος
φύσις τον φόβον έχυσε
και τας χρυσάς ελπίδας
και την ημέραν
επί το μέγα πρόσωπον
της γης πολυβοτάνου,
ευθύς το ουράνιο βλέμμα
βαθυσκαφή εφανέρωσε
μνήματα μύρια.
Πολλά μεν σκοτεινά·
φέγγει επ’ ολίγα τ’ άστρον
το της αθανασίας·
την εκλογήν ελεύθερον
δίδει το θείον.
Έλληνες της πατρίδος
και των προγόνων άξιοι·
Έλληνες σεις, πώς ήθελεν
άπό σας προκριθείν
άδοξος τάφος;
Ο Γέρων φθονερός
και των έργων εχθρός
και πάσης μνήμης έρχεται·
περιτρέχει την θάλασσαν
και την γην όλην.
Από την στάμναν χύνει
τα ρεύματα της λήθης
και τα πάντα αφανίζει.
Χάνονται οι πόλεις, χάνονται
βασίλεια κ’ έθνη.
Αλλ’ ότε πλησιάση
την γην οπού σας έχει,
θέλει αλλάξειν τον δρόμον του
ο Χρόνος, το θαυμάσιον
χώμα σεβάζων.
Αυτού, αφού την αρχαίαν
πορφυρίδα και σκήπτρον
δώσωμεν της Ελλάδος,
θέλει φέρειν τα τέκνα της
πάσα μητέρα,
και δακρυχέουσα θέλει
την ιεράν φιλήσειν
κόνιν και ειπείν: τον ένδοξον
Λόχον, τέκνα, μιμήσατε,
Ιερό Λόχον Ηρώων.
Α. Κάλβος.