Διάλογος στὸ ἐξομολογητήριο ἕνα Σάββατο μιᾶς Σαρακοστῆς ...
-Προσεύχομαι Πάτερ στὸ Θεὸ μὰ Ἐκεῖνος ἀπόκριση δὲν δίνει ...Νύχτες ὁλάκερες καὶ μέρες μιὰ λέξη Του δὲν πῆρα!
-Κι ὅμως σοῦ μιλάει συνέχεια!
-Καὶ τί μοῦ λέει;
-Σ᾿ ἀγαπῶ παιδί μου! Σ᾿ ἀγαπῶ παιδί μου! Προσπάθησε νὰ τὸν ἀκούσεις!
-Θὰ προσπαθήσω παππούλη μου!
-Προσπάθησε καὶ νὰ τοῦ ἀπαντήσεις! Αὐτὸ περιμένει ἀπὸ ἐσένα!
-Μὰ πῶς δὲν σοῦ εἶπα; Συνέχεια τοῦ μιλῶ! Καὶ εἶναι σὰν νὰ τοῦ ἀπαντῶ: Καὶ ἐγώ σὲ ἀγαπῶ!
-Λάθος ἀπάντηση παιδί μου!
-Λάθος ἡ ἀγάπη;
-Ἄλλο περιμένει ν᾿ ἀκούσει ἀπὸ ἐσένα παιδί μου! Ἄλλη ἀπάντηση!
-Ἄλλη ἀπὸ τὸ ὅτι καὶ ἐγώ τον ἀγαπῶ;;;
-Ναί! Ἀπὸ ἐσένα καὶ ἀπὸ ὅλους μας περιμένει ν᾿ ἀκούσει: Ἐγὼ Κύριε δὲν σ᾿ ἀγαπῶ!
Δὲν σὲ πιστεύω! Δὲν σὲ πονάω! Δὲν σὲ θέλω δίπλα μου συνέχεια! Θέλω νὰ ἔρχεσαι ὅποτε σὲ καλῷ Ἐγώ! Βοήθα μὲ Κύριε νὰ σ᾿ ἀγαπήσω ἔστω καὶ γιὰ μιὰ στιγμὴ ἀληθινά, νὰ σὲ πιστέψω ὅσο κρατᾶ ἕνα ἐλέησον νὰ σὲ πονέσω ὅσο βαστᾶ ἕνα δάκρυ... Αὐτό περιμένει παιδί μου ν᾿ ἀκούσει ...... Τοῦ τὰ ᾿χεις πεῖ ποτὲ ὅλα αὐτά;
-Ποτὲ πάτερ! Ποτέ μου ὁ ἄθλιος!
-Μόλις τὸ ἔκανες γιὰ πρώτη σοῦ φορά! Γονάτισε παιδί μου νὰ σοῦ διαβάσω τὴν εὐχή! Μακρόθυμος ὁ Κύριος καὶ πολυέλεος!
Εἶναι οἱ στιγμὲς τῆς ἀληθινῆς εἰλικρινοῦς προσευχῆς ἐλάχιστες μέσα στὴν ζωὴ μας ...... Νὰ μιλᾶς στὸ Θεὸ καὶ νὰ σ᾿ ἀκούει ...εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, κλῖνον τὸ οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου...
Αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι ὁ ἀγῶνας κάθε ἀληθινὰ προσευχομένου ...Νὰ ὑπάρξει ἔστω καὶ γιὰ ἐλάχιστα μέσα στὴ ζωή του μιὰ στιγμὴ ἀφτιασίδωτης κατάνυξης, ταπεινῆς δεήσεως.
Ἐκείνη ἡ στιγμή! Κρατᾶ ὅσο τὸ μισάνοιγμα μιᾶς γνώριμης παλιᾶς πόρτας ποὺ τρίζει ὅπως καμιὰ ἄλλη ... Ἄν θελήσεις νὰ τὴν διαβεῖς ... μπροστὰ σὲ τέμπλο γλυκόφωτο θὰ σταθεῖς καὶ θὰ κλάψεις καὶ θὰ γαληνέψεις καὶ θὰ θυμηθεῖς τὴν ἀχνή, ξεχασμένη σου ἁγιότητα καὶ τὴν ἁμαρτωλότητά σου ποὺ συννεφιάζει τὴν ψυχὴ ...
Ἐγὼ Κύριε δὲν σ ἀγαπῶ! Βοήθει μοι τὴ ἀπιστία!
Ὁ Θεός μας οἰκονομεῖ ὅμως ...ὡς μακρόθυμος καὶ πολυέλεος! Μᾶς στέλνει στὸ πλάϊ μας πνευματικοὺς ἰχνηλάτες καὶ ὁδηγούς, κατευθύνοντας τὰ διαβήματά μας στοῦ πλούτου καὶ τῶν δωρεῶν Του τὸ ἀνεξιχνίαστο, στῶν μυστηρίων Του τὰ ἀποκεκρυμμένα....
Εἶναι κάποιοι ἀπ᾿ αὐτοὺς τοὺς ὁδηγούς, οἱ ὁποῖοι κάμπτουν τὰ γόνατα καὶ διὰ Πνεύματος Ἁγίου, χτυποῦν τὴν Πόρτα τοῦ Θεοῦ ὅπως γράφει κι ὁ ποιητής... Ἐκεῖνος ἀμέσως τοὺς ἀπαντᾶ! Παρρησία καὶ Ἁγιότητα ... Καθαρὲς καρδιές, θαρραλέα τολμηρὲς μπροστὰ στὸν Δεσπότη τῶν πάντων ...
Μεσιτεύουν, ζητοῦν καὶ λαμβάνουν ἄμεσα τὴν ἀπάντηση .. Ὅλα πρὸς τὸ συμφέρον τῶν αἰτήσεων καὶ τῶν ψυχῶν ... Διαπρύσιες προσευχὲς καὶ ἐρωτήσεις ...
Πατρικὲς καὶ φιλόστοργες ἀπαντήσεις ὅπως ἐκεῖνες ποὺ πάντα θὰ μᾶς δίνει ὁ μακαριστὸς πλέον παπᾶ Λιάς μας !
Συνεχίζεται ...
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας)
ὅπου συμπεριλαμβάνεται ἡ ἀφηγηματικὴ βιογραφία τοῦ μακαριστοῦ π.Ηλία Ἀλευρᾶ + 28.7.2021
Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου