(Ἀπόσπασμα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση,
ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)Μᾶς λέγει τό Ἀπολυτίκιο: «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν», Χριστέ μου, ἀναλήφθηκες δοξασμένος· διότι ἄγγελοι Τόν συνόδευαν καί ἐπάνω σέ νεφέλη. «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, χαροποιήσας τούς μαθητάς». Καί γιατί χάρηκαν οἱ μαθητές, ἀφοῦ ὁ Χριστός ἔφευγε ἀπό κοντά τους, κι ἔφευγε στούς οὐρανούς;
Τό ἐξηγεῖ ἐδῶ τό ἀπολυτίκιο· «Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, χαροποιήσας τούς μαθητάς, τῇ ἐπαγγελίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Γιατί τούς ὑποσχέθηκε ὅτι δέν θά εἶναι μόνοι πλέον στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι θά ἔρθει ὁ ἄλλος Παράκλητος, θά ἔρθει τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο θά συνεχίσει νά κάνει αἰσθητή τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα στήν Ἱστορία.
Ὅπως ἔχουν διατυπώσει πάρα πολύ καλά, σύντομα, ὁρισμένοι διδάσκαλοι, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ Χριστός ὁ ἴδιος, ὁ εἰς τούς αἰῶνας παρατεινόμενος· δέν λείπει ὁ Χριστός, ἡ Ἐκκλησία ἡ ἴδια εἶναι ὁ Χριστός. Ἀλλά ,μέσα στήν Ἐκκλησία τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἐκεῖνο, τό ὁποῖο κάνει αἰσθητή τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ. Μᾶς κάνει καί κοινωνοῦμε τοῦ Χριστοῦ μέ τά ἅγια Μυστήρια, μέ τά θαύματα καί μέ τή Διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ.
Καί καταλήγει τό Ἀπολυτίκιο ὡς ἑξῆς: «βεβαιωθέντων αὐτῶν διά τῆς εὐλογίας, ὅτι σύ εἶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου». Ὅπως μᾶς λένε καί πάλι οἱ Εὐαγγελισταί, ὅταν ὁ Χριστός ἀνελήφθη τούς εὐλόγησε, «εὐλόγησεν αὐτούς» (Λουκ. 24, 50), καί μέ τήν εὐλογία τή γνωστή στούς Ἀποστόλους βεβαιώθηκαν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου.
«Πᾶνος»
Σύμφωνα μέ τήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας, σᾶς διδάσκουμε καί σᾶς πληροφοροῦμε ὅτι ὁ Χριστός θά παρουσιαστεῖ στούς ἀνθρώπους δύο φορές καί ὄχι μόνο μία καί ὅτι ἡ δεύτερη Παρουσία Του θά εἶναι ἀσύγκριτα πιό λαμπρή καί πιό ἔνδοξη ἀπό τήν πρώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιότι στήν πρώτη φανερώθηκε σέ ὅλη τήν ἔκτασή της ἡ ὑπομονή τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ στή δεύτερη θά φανερωθεῖ ὅλη ἡ δύναμη καί ἡ δόξα τῆς Βασιλείας Του.
…Λοιπόν νά μήν μένουμε στήν πρώτη Παρουσία μόνο, ἀλλά νά περιμένουμε καί τή δεύτερη.
Ἔρχεται ὁ Σωτήρας, ὄχι γιά νά δικαστεῖ πάλι, ἀλλά γιά νά δικάσει αὐτούς πού Τόν δίκασαν.
Στή δεύτερη ὅμως οἱ ἄνθρωποι, ἔστω καί ἄν δέν θέλουν, θά ἀναγκαστοῦν νά παραδεχτοῦν ὅτι Αὐτός εἶναι «ὁ Μόνος Βασιλεύς τῶν βασιλευόντων καί Κύριος τῶν κυριευόντων».
Θά ἔρθει λοιπόν ὁ Κύριός μας, Ἰησοῦς Χριστός, ἀπό τόν οὐρανό. Θά ἔρθει μέ δόξα, ὅταν πρόκειται νά γίνει ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου τούτου, στίς ἔσχατες ἡμέρες
Ἀλλά ποιό θά εἶναι τό σημεῖο τῆς δεύτερης αὐτῆς Παρουσίας Του;
Μήν τυχόν τολμήσει καμιά ἐνάντια δύναμη καί τή μιμηθεῖ. «Καί τότε θά φανεῖ, λέει, στόν οὐρανό τό σημεῖο τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 30).
Καί τό σημεῖο τό ἀληθινό, τό διακριτικό τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὁ Σταυρός.
Τό σημεῖο τοῦ φωτόμορφου Σταυροῦ προηγεῖται ἀπό τό Βασιλιά καί δηλώνει ὅτι Αὐτός εἶναι Ἐκεῖνος πού εἶχε σταυρωθεῖ παλιότερα, γιά νά Τόν δοῦν οἱ Ἰουδαῖοι, αὐτοί πού Τόν κέντησαν στήν πλευρά καί συνωμότησαν γιά νά φονευτεῖ καί νά θρηνήσουν πανεθνικά καί χωριστά κάθε φυλή λέγοντας:
Αὐτός εἶναι Ἐκεῖνος πού ραπίσαμε, Αὐτός εἶναι Ἐκεῖνος πού φτύσαμε στό πρόσωπο, Αὐτός εἶναι Ἐκεῖνος πού Τοῦ βάλαμε δεσμά, Αὐτός εἶναι Ἐκεῖνος πού, ἀφοῦ πρῶτα Τόν σταυρώσαμε, Τόν ἐξευτελήσαμε.
Θά ποῦν τότε:
Ποῦ νά πᾶμε γιά νά ἀποφύγουμε τήν ὀργή Σου;
Φόβος γιά τούς ἐχθρούς θά εἶναι τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, χαρά θά εἶναι γιά τούς φίλους πού πίστεψαν σ᾽ Αὐτόν ἤ Τόν κήρυξαν στά ἔθνη ἤ μαρτύρησαν γιά τό ὄνομά Του.
Από τόν οὐρανό κατεβαίνει ὁ Δεσπότης, ὄχι μόνος, ὅπως ἔγινε πρίν, στήν πρώτη Παρουσία, ἀλλά ἀνάμεσα σέ πολλούς, ἀπό μυριάδες Ἀγγέλους περιφρουρούμενος.
Οὔτε ἔρχεται κρυφά καί ἀθόρυβα, ὅπως ἡ δροσιά ἡ πρωϊνή στό ποκάρι τοῦ μαλλιοῦ (Ψαλμ. 71, 6), ἀλλά σάν ἀστραπή (Λουκ. 17, 24) ἐκτυφλωτική καί ὁλόλαμπρη καί ἀντιληπτή ἀπό ὅλους.
Διότι, Αὐτός ὁ Ἴδιος ἔχει πεῖ:
«Ὅπως ἡ ἀστραπή ξεπετάγεται ἀπό τήν ἀνατολή καί φαίνεται ὡς τή δύση, ἔτσι θά εἶναι καί ἡ Παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου» (Ματθ. 24, 27).
Εἶναι γραμμένη κάθε σου προσευχή καί ψαλμωδία, εἶναι γραμμένη κάθε σου ἐλεημοσύνη, κάθε σου νηστεῖα.
Εἶναι γραμμένος κάθε γάμος πού διαφυλάχτηκε στά ὅρια τά ἠθικά, εἶναι γραμμένη κάθε εἴδους ἐγκράτεια πού ἔγινε γιά χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ἀνάμεσα ὅμως σ᾽ ὅλα, ὅσα ὁ Θεός καταγράφει γιά νά μᾶς στεφανώσει, τήν πρώτη θέση τήν ἔχει ἡ παρθενία καί ἡ ἁγνεία καί πρόκειται νά λάμπεις σάν Ἄγγελος.
Μήν τό θεωρήσεις, ἄνθρωπε, ὅτι εἶναι μικρή καταδίκη, ἀκόμα καί τότε πού δέν θά κολαστεῖς αἰώνια, τό νά ἔρθουν στό φῶς ὅλα τά κρυφά καί φανερά ἔργα σου, μπροστά στά ἄπειρα πλήθη ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί ὅλων τῶν Ἀγγέλων.
Μήπως δέν ἔρχονται στιγμές στή ζωή μας πού προτιμᾶμε νά πεθάνουμε πολλούς θανάτους, παρά νά μάθουν κάποιοι φίλοι μας τά μυστικά μας, γιά τά ὁποῖα θά ἔπρεπε νά μᾶς ἀποδοκιμάσουν;
…Καί εἴθε ὁ Θεός τῶν ὅλων, ὅλους ἐσᾶς νά σᾶς διατηρήσει ἱκανούς καί φωτισμένους, ὥστε νά ἔχετε στή μνήμη σας τά σημεῖα τῆς συντέλειας τοῦ κόσμου καί νά μείνετε ἀκατανίκητοι ἀπό τόν Ἀντίχριστο.
Ευχαριστούμε τον ευλογημένο Γιατρό ..χαρά θά εἶναι γιά τούς φίλους πού πίστεψαν σ᾽ Αὐτόν ἤ Τόν κήρυξαν στά ἔθνη ἤ μαρτύρησαν γιά τό ὄνομά Του.