Ὁ Εἰκοσπενταδέκεμβρος ὁ Ἑξαγένναρος καί ὁ Δεκαπενταύγουστος.

Συνάντησα  ἕναν γνωστό  ἐψές καί μέ ρώτησε: Τόν δεκαπενταύγουστο θά πᾶτε πουθενά; 

-Ἐννοεῖς τῆς Παναγίας; τοῦ λέω

-Ναί μωρέ τόν δεκαπενταύγουστο μοῦ ξαναλέει μήπως καί δέν κατάλαβα καλά σέ ποιά γιορτή ἀναφέρεται. 

-Τῆς Παναγίας θά πάμε στήν ἐνορία μας τοῦ λέω καί μετά στό χωριό μέ τά παιδιά καί τά συμπεθέρια.

Ἔχω βαρεθεῖ κάθε χρόνο νά ἀκούω τούς πάντες -τούς πάντες ὄμως- νά ἀναφέρονται στήν γιορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου λέγοντας «τόν δεκαπενταύγουστο» Ἐλάχιστοι πλέον ἀκούγονται νά λένε «τῆς Παναγίας».

Ὡς γνωστόν τό δεκαπενταύγουστο -καί ὄχι ὁ δεκαπενταύγουστος- δέν εἶναι μία μέρα ἀλλά μία ὁλόκληρη χρονική περίοδος καί συγκεκριμμένα ἀπό τήν 1^η μέχρι τήν 15^η Αὐγούστου καί εἶναι ἡ περίοδος πού ἡ ἐκκλησία μας τήν ἀφιερώνει στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μέ νηστεία ἀλάδωτη καί παρακλήσεις πού ψάλλονται κάθε ἀπόγευμα στούς ναούς ὅλου τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου ἀνά τήν ὑφήλιο. 

Ἡ ἀγία αὐτή περίοδος προηγεῖται τῆς μεγίστης τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (κοινῶς τῆς Παναγίας) γιά νά τιμήσουμε τήν «Μητέρα τοὺ Φωτός», ὅπως προηγεῖται τοῦ Πάσχα ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἤ τῶν Χριστουγέννων ἡ Μικρή Τεσσαρακοστή. 

Αὐτό τό εὔρημα τοῦ «δεκαπενταύγουστου» ἀντί γιά τήν γιορτή τῆς Παναγίας πιστεύω πώς εἶναι 100% δημοσιογραφικό. Ὅλοι ξέρουμε τί σχέση ἔχουν τά ΜΜΕ στήν Ἑλλάδα μέ τήν Ἐκκλησία μας καί πῶς –ἀπό χρόνια, ὄχι μόνο τώρα- ἀποφεύγουν συστηματικά  νά ἀναφέρονται στά Ἄγια Πρόσωπα τῆς θριαμβεύουσας.

Ἀκούσατε ποτέ συστημικό δημοσιογράφο νά ἀναφέρει τό ὄνομα τῆς Παναγίας ἤ τοῦ Χριστοῦ ἤ τῶν Ἀγίων ἤ τῆς Ἁγίας Τριάδος; Ποτέ. Μόνο τό Ἅγιο Πνεῦμα προφέρουν ἀναγκαστικά ὅταν ἀναφέρονται στην «ἔξοδο τοῦ τριημέρου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» μέχρι νά τό ἀλλάξουν κι αὐτό μέ κάποιο ἄλλο εὔρημα... 

 Ἄλλάξαν λοιπόν τό ὄνομα τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας μέ τό ὄνομα τῆς προπαρακευαστικῆς περιόδου πού προηγεῖται τῆς γιορτῆς ὀνομάζοντας δεκαπενταύγουστο τήν ἴδια τήν γιορτή ἀποσιωπῶντας ἀποτελεσματικά τό ὄνομα τῆς γιορτῆς τῆς Παναγίας μας. 

«Μαζική ἀναμένεται νά εἶναι καί φέτος ἡ ἔξοδος τοῦ δεκαπενταύγουστου πρός τήν ἐπαρχία...»

Τό ἀποκαρδιωτικό δέν εἶναι τό εὔρημα τῶν δημοσιογράφων, -τούς ξέρουμε- ἀλλά τό ὅτι αὐτό τό εὔρημα τό ἐπέβαλλαν στήν νεοελληνική γλῶσσα καί τό κατέστησαν ἀποδεκτό ἀπό τόν καθένα μας. Ἔτσι πέρασε καί στό λεξικό τοῦ Τριανταφυλλίδη, καί μέ τίς δύο σημασίες, καί τήν λάθος καί τήν σωστή. Τό λεξικό ὅμως δέν καταγράφει ὁπωσδήποτε τό νοηματικά ὀρθό, ἀλλά αὐτό πού εἶναι σέ χρήση καλῶς ἤ κακῶς.   

Καί καλά οἱ ἀδιάφοροι γιά τήν πίστη μας, μπορεῖ νά τούς βολεύει ἐξ ἴσου ὅπως καί τούς δημοσιογράφους. Αὐτοί ὅμως πού εἶναι συνειδητοί χριστιανοί; Γιατί τό καταπίνουν ἀμάσητο καί δέν σκέφτονται καθόλου;

Στό κάτω κάτω δέν ἔχουμε ὀνομάσει ποτέ τά Χριστούγεννα εἰκοσπενταδέκεμβρο οὔτε τά Θεοφάνεια ἑξαγένναρο..! (Μέχρι στιγμῆς..)

Γιατί τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου τήν λέμε δεκαπενταύγουστο;

Γιάννης Καλαϊτζίδης

«Πᾶνος»