Σοφία Παπανικολάου: Κοιτῶντας κατάματα τούς ἥρωές μας...

 

Γράφει ἡ Σοφία Παπανικολάου

 

Ἀποτελοῦν τὰ πρότυπά μας στὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνᾶμε.

Γενναῖοι, ἀνυπότακτοι, ἔντιμοι, ἔνθεοι καὶ κυριολεκτικὰ ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουν τὴν ἴδια τους τὴ ζωὴ γιὰ τὴν ἐλευθερία, χωρὶς νὰ χάσουν ἴχνος ἀπὸ τὴν ἔμφυτη εὐαισθησία τους...

Σκέφτομαι ὅτι δὲν ἦταν οὔτε τὰ πάσης φύσεως ἀξιώματα καὶ οἱ «καρέκλες», οὔτε οἱ τίτλοι σπουδῶν, οὔτε τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ποὺ τοὺς ἔκαναν ἥρωες. 

 

Ἦταν ὅμως ὅλοι τους ἔμπλεοι ψυχικῶν ἀρετῶν... 

 

Εἶχαν ἐπιλέξει συνειδητὰ νὰ λειτουργοῦν ἔμπρακτα καὶ ὄχι μόνο θεωρητικά...

 

Κανένας δυνάστης - ὅσο καὶ ἂν τοὺς βασάνισε σωματικά- δὲν κατάφερε ποτὲ νὰ ὑποτάξει τὸ γενναῖο τους φρόνημα καὶ τὸ πνεῦμα.

Αὐτὲς οἱ πνευματικὲς ἀρετὲς εἶναι ποὺ λείπουν σήμερα δυστυχῶς σὲ πολὺ μεγάλο βαθμό. 

 

Βλέπουμε καθημερινὰ ὅλα τὰ ἄλλα «μικρὰ» σὲ πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ ἐπίπεδο καὶ λησμονοῦμε τὸ σημαντικότερο: τὶς γνήσιες ἀρετὲς τῶν ἡρώων μας.

Εἶναι ζήτημα ἠθικοῦ χρέους, ἀμιγοῦς ρεαλισμοῦ, οὐσίας καὶ ὄχι μόνο συναισθηματισμοῦ, νὰ μποροῦμε νὰ τοὺς κοιτᾶμε κατάματα.

Εἶναι τὸ ἐλάχιστο ποὺ τοὺς ὀφείλουμε εμπράκτως...Μπορούμε;

Σοφία Παπανικολάου

«Πᾶνος»