Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2020

Νώντας Σκοπετέας: Σιωπὴ ἢ ...Ἰησοῦ ;

 

Ἀκοῦμε ὅλην αὐτὴν τὴν περίοδο δυνατὲς φωνὲς ἀδελφῶν μας,  κληρικῶν καὶ λαϊκῶν,  ποὺ σχεδὸν ἐμμονικὰ ἐπαναλαμβάνουν τὸ ὅτι αὐτὸ τὸ ζοφερὸ καὶ πρωτόγνωρο  ποὺ ζοῦμε, εἶναι μιὰ θεία παραχώρηση καὶ ὅτι ὀφείλουμε σὰν Χριστιανοὶ τῆς ὑπακοῆς καὶ τῆς ταπείνωσης νὰ σιωποῦμε,  μιᾶς καὶ ὅλο αὐτὸ εἶναι ἕνας κανόνας καὶ μιὰ εὐκαιρία γιὰ μετάνοια καὶ ...ἐπανεκκίνηση στὴν πνευματική μας πορεία.

Συμφωνοῦμε ἀπόλυτα στὰ τῆς Θείας παραχωρήσεως.
Ναί,  ὁ Κύριος τὸ ἐπιτρέπει ὅλο αὐτὸ ποὺ ζοῦμε,  ἀλλὰ ὄχι γιὰ νὰ τὸ δεχτοῦμε μὲ μιὰ παθητικὴ  μοιρολατρικὴ καὶ ....βολικὰ ἀτσαλάκωτη στάση μὰ  γιατί θέλει πραγματικὰ νὰ δεῖ πὼς θὰ ἀντιδράσουμε!

Ἐξετάσεις περνᾶμε ἀδελφοὶ καὶ πατέρες! Ἐξετάσεις!
Ὅλα ξεγυμνώνονται καὶ ἀποκαλύπτονται μπροστά Του!
Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργῆς! ( Ἐβρ. 4,12)
Θὰ μοῦ πεῖτε,  ἀφοῦ ὅλο αὐτὸ συμφωνεῖς πὼς οὐρανόθεν ἐστάλη γιὰ τὴν ὠφέλεια τῆς ψυχῆς μας, ἐξαιτίας μιᾶς ἀσυγκράτητης ἀποστασίας στὴν θεοστυγὴ ἐποχή μας, γιατί δὲν σιωπὰς καὶ ἐσύ, καρτερῶντας τὸ νεφύδριο νὰ προσπεράσει;

Γιατί ἀφοῦ ὅλο αὐτὸ οὕτως ἢ ἄλλως,  ὅπως μερικοὶ καὶ ἴσως ὀρθῶς  διατείνονται, εἶναι προαποφασισμένο ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα τῶν ψυχῶν μας,  νὰ μὴν διάγουμε στὰ ταμεῖα μας ἐν μετανοίᾳ μιὰ ἔστω μακρὰ  περίοδο σιωπῆς,  περισυλλογῆς καὶ ὑπακοῆς στοὺς πεπειραμένους πνευματικοὺς ἰχνηλάτες - ποιμένες,  οἱ ὁποῖοι στὴν πλειονότητά τους ἐμπόνως μᾶς καλοῦν νὰ ὑπακούσουμε  καὶ νὰ πάψουμε νὰ μιλᾶμε ἐδῶ καὶ ἐκεῖ γιὰ διωγμοὺς καὶ σημεῖα τῶν καιρῶν;

Πᾶμε ἀδελφοί μου στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ ἠγαπημένου μαθητῆ νὰ ἀντλήσουμε Φῶς ...
«Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· διψῶ.»
Κεφάλαιο 19ο στίχος 28  σὲ ἑρμηνεία τοῦ ἀειμνήστου Π.Τρεμπέλα:
«Ὕστερα ἀπ᾿ αὐτό, ἀφοῦ βεβαιώθηκε ὁ Ἰησοῦς ὅτι εἶχαν πλέον συντελεσθεῖ ὅλα ὅσα θὰ πάθαινε καὶ εἶχαν τελείως ἐκπληρωθεῖ σύμφωνα μὲ τὶς προφητεῖες, γιὰ νὰ ἐπαληθευθεῖ σὲ ὅλα καὶ μέχρι τὴν τελευταία λεπτομέρεια ἡ Ἁγία Γραφή, εἶπε: Διψῶ.»

Ἑπομένως (ἂς μᾶς ἐπιτραπεῖ μιὰ ἱερὴ ἀναγωγὴ στὸ παρελθὸν) ἂν ὅλοι ἐμεῖς,  οἱ ὑπάκουοι καὶ τῆς σιωπῆς οἱ "ἐραστὲς" βρισκόμασταν ἐν μέσῳ τοῦ μαινόμενου ὄχλου ἔξω ἀπ᾿ τὸ πραιτόριο τὶς συγκλονιστικὲς στιγμὲς τοῦ διλήμματος ὑπὸ τοῦ Πιλάτου, ἂν ὅλοι ἐμεῖς σκεφτόμασταν ὁμοιότροπα καὶ ταυτιζόμασταν ἀπόλυτα  μὲ τὴν λογικὴ τῆς νοσηρῆς - ἔνοχης (καὶ ὄχι εὔλαλης καὶ εὐλογημένης) σιωπῆς ποὺ μᾶς προτείνεται, τότε θὰ ἀποχωρούσαμε ἢ δὲν θὰ ἐμφανιζόμασταν καὶ καθόλου στὶς αὐλὲς τοῦ Ἀρχιερέα καὶ τοῦ Ρωμαίου Ἡγεμόνος!

Στὰ σίγουρα δὲν θὰ μέναμε ὡς τὸ τέλος νὰ φωνάξουμε μὲ ὅλην τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς μας :
Ἰησοῦ! Ἰησοῦ! Ἰησοῦ!
Ἀφοῦ κάποιος ὑπεύθυνος νουνεχὴς καὶ ὄχι ἐπιπόλαιος ἀδελφός μας θὰ μᾶς ψιθύριζε:

Τί φωνάζεις, 
τί διαμαρτύρεσαι; Ἄδικος κόπος! Ἀφοῦ εὐλογημένε μου ὅλα αὐτὰ εἶναι προφητευμένα ἐδῶ καὶ αἰῶνες! Ὁ Θεὸς φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα γιὰ νὰ σταυρωθεῖ! Ὁ ἐνανθρωπήσας δι ἡμᾶς καὶ καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ ἦρθε γιὰ νὰ πεθάνει καὶ ἔτσι νὰ ξεκινήσει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἡ ἀληθινὴ ζωή!
Καὶ νά,  ὁ Χριστός μας πάνω στὸν Σταυρὸ ἀφήνει τὸ πνεῦμα του, ἀφοῦ βεβαιώνεται ὅτι ἐκπληρώθηκαν στὸ ἀκέραιο οἱ προφητεῖες...
Ἑπομένως ὅ,τι καὶ νὰ ἔλεγες, ὅ,τι καὶ νὰ ἔκανες... ὅλα ἦταν νὰ γεννοῦν!

Ἑπομένως,  ἂς δικαιωθεῖ καὶ ὁ δόλιος καὶ παράνομος Ἰούδας ἀφοῦ ὅλα ἦταν προαποφασισμένα καὶ προφητευμένα γιὰ τὸν ἴδιο! Ἄρα καὶ γιὰ τὸν ἀρνητὴ Πέτρο δὲν ὑπῆρχε λόγος τριπλὰ νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἄρνησή του μὲ κεῖνα τὰ φιλεῖς με; ...
Ξεχνᾶς ὅμως κάτι πολὺ σημαντικὸ ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου! Ὅτι ὁ Πάνσοφος καὶ Παντογνώστης Κύριος γνωρίζει μὰ οὐδέποτε προορίζει! Καὶ σύμφωνα μὲ αὐτὸ τὸ πανίερο ἀξίωμα τῆς πίστης μας,  εἶναι αὐτὸ τὸ ἀκλόνητο  αὐτεξούσιο ποὺ ὁδηγεῖ τὰ βήματά μας καὶ τὶς φωνές μας.

Δὲν μᾶς ἐξαναγκάζει κανείς, οὔτε Αὐτὸς ὁ Παντοδύναμος Τριαδικὸς Θεὸς  νὰ ἐνεργήσουμε ἢ νὰ παραλείψουμε...
Ἐμεῖς ἀποφασίζουμε τὸ ἂν θὰ ἀντιδράσουμε, ἂν θὰ  φωνάξουμε, ἔστω καὶ ἂν ἡ βοὴ τοῦ μανιασμένου ὄχλου μᾶς σκεπάζει, ἔστω καὶ ἂν τὸ φρικιαστικὸ φώνασμα ...... Βαραββά,  ἐκκωφαντικὰ καλύπτει τὰ πνιγμένα μας κλάματα καί τὰ ἰσχνὰ Ἰησοῦ ...μας!


Υγ: Μιὰ ρανίδα ἀπ᾿ τὸν μεγάλο Ἁγιασμὸ τῶν Θείων Επιφανείων εἶναι ἀρκετὴ γιὰ νὰ ἁγιάσει ὁλάκερη τὴν φύση τῶν ὑδάτων! Μοιάζει μὲ ἕνα δάκρυ μετανοίας,  ποὺ ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, ἰσοδυναμεῖ μὲ τὸ λουτρὸ τοῦ βαπτίσματός μας ...
Ἀναμένει ὁ Κύριος τῆς πίστης μας τὶς σταλαγματιὲς ...


Νώντας Σκοπετέας/Νομικός - Συγγραφέας
- Παραγωγὸς Ἐκκλησιαστικοῦ ραδιοφώνου
Ραδ. Ἐκπομπὴ Ἐν τῷ Φωτί Σου ὀψόμεθα Φῶς
«Πᾶνος»

1 σχόλιο:

  1. Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργῆς! ( Ἐβρ. 4,12)

    Και στη συνέχεια αδερφέ Νώντα μας λέει ο Πρωτοκορυφαίος Απόστολος Παύλος:
    καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον,
    κοπτερώτερος από κάθε καλοτροχισμένο δίκοπο μαχαίρι,

    Οι Χριστιανοί όλοι οφείλουμε καθημερινώς να ομολογούμε- εν έργω και λόγω- την πίστη και την αφοσίωση στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Οι Ομολογητές διετράνωσαν την Ορθόδοξη πίστη τους μπροστά σε τυράννους άφοβα βασανίστηκαν και διώχθηκαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή