Γλαύκος Κληρίδης, οἱ ἀγῶνες του γιά τήν Κύπρο καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση.

 

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀντώνη Ἀντωνά.
 

Ἐν συντομίᾳ ὀλίγα καὶ ἐνδεικτικὰ ...
 

Τὴν Κυριακή, 14 Νοεμβρίου 2021, πραγματοποιήθηκε τὸ ὄγδοο ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ ἀειμνήστου πρώην Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ ἱδρυτῆ τοῦ Δημοκρατικοῦ Συναγερμοῦ, Γλαύκου Κληρίδη.

Μὲ δάκρυα συγκίνησης ὁ ἀείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης ἀπευθύνει δραματικὸ λόγο καὶ ὕστατη ἱκεσία, γιὰ βοήθεια στὸν ΟΗΕ τὸ 1974. Ἀποτυπωμένη στὸ πρόσωπο του ἡ ἐθνικὴ συμφορὰ τῆς ἀγαπημένης του πατρίδας, στὴν ὁποία ἀφιέρωσε ὅλη του τὴν ζωή.

Σημειώνεται ὅτι μετὰ τὴν διαφυγὴ τοῦ Μακαρίου μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ προδοτικοῦ πραξικοπήματος στὶς 15 Ἰουλίου 1974 καὶ ἀφοῦ ὁ Ν. Σαμψὼν παραιτήθηκε σὰν πρόεδρος λόγῳ τῆς βάρβαρης Τουρκικῆς εἰσβολῆς στὶς 23 Ἰουλίου, ὁ Γλαύκος  Κληρίδης ὡς Πρόεδρος τῆς Βουλῆς, μὲ βάση τὸ σύνταγμα, ἀνέλαβε καὶ  τὴν Προεδρία τῆς Κ.Δ.  σηκώνοντας  στοὺς ὤμους του  μὲ τὴν συμπαράσταση καὶ τῶν ἄλλων πολιτικῶν καὶ θρησκευτικῶν ἡγετῶν, ὅλη τὴν Ἐθνικὴ Καταστροφὴ τῆς Κύπρου, μέχρι καὶ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ Μακαρίου τὴν 7η Δεκεμβρίου 1974, 5 μῆνες μετὰ τὴν προδοσία καὶ τὸ ἔγκλημα εἰς βάρος τοῦ λαοῦ τῆς Κύπρου.
 

5000 ἄμαχοι καὶ αἰχμάλωτοι ἐθνοφρουροὶ δολοφονημένοι (1619 ἀγνοούμενοι), 300000 Κύπριοι ἐκτοπισμένοι ἀπὸ τὶς πατρογονικὲς τους ἑστίες, 800 ὅμηροι γυναῖκες βάναυσα κακοποιημένες, 500 ἐκκλησίες συλημένες, μουσεῖα, θησαυροφυλάκια λεηλατημένα, τὸ 37% τῶν κυπριακῶν ἐδαφῶν κατεχόμενο ἀπὸ τοὺς βαρβάρους Τούρκους  εἰσβολεῖς ...Ἔπρεπε ἄμεσα νὰ γίνουν προσφυγικοὶ καταυλισμοὶ φιλοξενίας, νὰ προσφερθεῖ ἱματισμὸς καὶ φαγητό, νὰ ἐπιδιορθωθεῖ τὸ ὁδικό, ὑδρευτικό, ἠλεκτρικὸ δίκτυο, νὰ γίνει περίθαλψη τῶν ἑκατοντάδων τραυματιῶν, νὰ στηριχθοῦν οἱ βασανισθέντες  ἄνδρες καὶ κακοποιημένες γυναῖκες, νὰ ἀνεγερθοῦν σχολεῖα γιὰ τὰ χιλιάδες προσφυγόπουλα, νὰ ἀνεγερθοῦν προσφυγικὲς κατοικίες πρὶν τὸν Χειμῶνα,  ἐντοπισθοῦν ἀγνοούμενοι  αἰχμάλωτοι, νὰ σταλεῖ ἄμεσα ἐπισιτιστικὴ βοήθεια μέσῳ ΟΗΕ στοὺς χιλιάδες ἐγκλωβισμένους τῆς Καρπασίας καὶ Μαρωνίτικων χωριῶν κ.ά.π. Ὅλος ὁ λαός, ποὺ ζοῦσε στὶς ἐλεύθερες περιοχὲς συγκινητικὰ ἅπλωσε τὸ χέρι στοὺς ἀδελφούς του ἐκτοπισμένους καὶ ὁ Γλαύκος Κληρίδης δὲν πατοῦσε τὸ πόδι στὸ Προεδρικό, ἀλλὰ βρισκόταν ἀνάμεσα στοὺς πονεμένους χαροκαμένους γονεῖς καὶ στοὺς πρόσφυγες μας συμπαραστάτης, συντονιστὴς καὶ ἀρωγός.

Θὰ ἦταν μεγάλη παράλειψη νὰ μὴν ἀναφερθεῖ ὅτι πρῶτος ὁ ἁπλὸς Ἑλληνικὸς λαὸς σύσσωμος ἄμεσα προσέφερε ἀπὸ τὸ ὑστέρημα του κάθε εἴδους βοήθεια στοὺς Κυπρίους πρόσφυγες. Τρόφιμα, ἱματισμό, φάρμακα, ἀκόμη καὶ ἐθελοντὲς ἰατροὶ  καὶ παραϊατρικὸ προσωπικὸ ἦρθαν στὴ Κύπρο γιὰ περίθαλψη τῶν τραυματιῶν....

Ὁ Εὐπατρίδης Γλαύκος Κληρίδης. (ἕνα τιμητικὸ ἀφιέρωμα σὲ ...
https://koukfamily.blogspot.com › bl...

Ὁ Γλαύκος Κληρίδης (Λευκωσία, 24 Ἀπριλίου 1919 - 15 Νοεμβρίου 2013) ἦταν Ἑλληνοκύπριος πολιτικὸς καὶ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας τὴν περίοδο 1993-2003. Ἦταν παντρεμένος μὲ τὴν κ. Λίλα- Εἰρήνη Κληρίδου καὶ ἀπέκτησαν μιὰ κόρη τὴν Καίτη Κληρίδου. ( Τ. βουλευτῆ ΔΗ.ΣΥ.)
 

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγῶνα 1955-59 ὑπηρέτησε στὴν Ε.Ο.Κ.Α. μὲ τὸ ψευδώνυμο «Ὑπερείδης» καὶ ὑπεράσπισε πολλοὺς ἀγωνιστὲς τῆς Ε.Ο.Κ.Α., ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους. Ἐπίσης, ἑτοίμασε φάκελο γιὰ πολλὲς περιπτώσεις παραβίασης τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους, τὶς ὁποῖες παρουσίασε ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση στὴν Ἐπιτροπὴ Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης.
 

Ἡ δράση τοῦ τέως Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη στὴν βρετανικὴ πολεμικὴ ἀεροπορία (RAF) εἶναι μιὰ συναρπαστικὴ πτυχὴ τῆς πολυκύμαντης ζωῆς τοῦ Ἑλληνοκύπριου ἡγέτη. Κι αὐτὸ διότι εἶναι βγαλμένη ἀπὸ πολεμικὴ κινηματογραφικὴ ταινία ἡ ὁποία περιλαμβάνει τὰ πάντα: Ἐναέριους βομβαρδισμοὺς γερμανικῶν πόλεων, κατάρριψη καὶ τραυματισμό, ἐπιβίωση, αἰχμαλωσία σὲ γερμανικὸ στρατόπεδο αἰχμαλώτων πολέμου στὴν Πολωνία καὶ τρεῖς, ἀποτυχημένες, ἀπόπειρες ἀποδράσης. Ἡ ἱστορία τοῦ Γλαύκου Κληρίδη εἶναι ἡ ἱστορία πολλῶν ἀεροπόρων (ἀξιωματικῶν καὶ προσωπικοῦ) τῆς RAF ποὺ προσέτρεξαν στὶς τάξεις της γιὰ ἐθελούσια ὑπηρεσία ὅταν ὁ Β' ΠΠ πόλεμος συγκλόνισε τὴν Εὐρώπη. Εἶναι ὅμως καὶ μιὰ ἱστορία δράσης κι ἐπιβίωσης -γιατί πρὶν ὁ Γλαύκος Κληρίδης ὑπάρξει ἡγετικὴ πολιτικὴ φυσιογνωμίᾳ τῆς νεότερης κυπριακῆς ἱστορίας καὶ survival τοῦ πολιτικοῦ βίου -ὑπῆρξε κι ὁ ἴδιος survivor, στὴν πραγματικὴ ζωή.

Ὁ Β' ΠΠ βρῆκε τὸν Γλαύκο Κληρίδη στὸ Ἡνωμένο Βασίλειο ὅπου εἶχε μετακομίσει γιὰ σπουδὲς ἤδη ἀπὸ τὸ 1936. Ἡ συμμετοχή του στὴν RAF (ἱπτάμενο προσωπικὸ) ἀκολούθησε τὴν πεπατημένη τῶν πολιτῶν ποὺ ἔσπευδαν νὰ καταταγοῦν στὴν Βρετανικὴ Πολεμικὴ Ἀεροπορία καὶ προέρχονταν ἀπὸ ἀποικιακὰ ἐδάφη. Ἐκπαιδεύτηκε ὡς ἱπτάμενο προσωπικό, σὲ μάχιμη.  Στὰ βρετανικὰ στρατιωτικὰ ἀρχεῖα ὁ Γλαύκος Κληρίδης παρουσιάζεται ὡς ὑπ. ἀριθμὸν 924202 (σ.σ. ὁ ἀριθμὸς στρατιωτικοῦ του μητρώου) καὶ τοποθετεῖται στὴν ἕδρα τῆς 115ης Μοίρας Βομβαρδισμοῦ τῆς RAF στὸ Γιόρκ. 

 

Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἀξίζει νὰ ἀναφερθεῖ πὼς ἡ Μοῖρα στὴν ὁποία ὑπηρέτησε ὁ Κληρίδης ἦταν κατεξοχὴν μάχιμη κι ἀποτελεῖ τὴν πρώτη Μοῖρα τακτικοῦ βομβαρδισμοῦ τῆς RAF, στὸν Β' ΠΠ, ποὺ ἐνέπλεξε ἤδη ἀπὸ τὸ 1940 μεγάλης ἀξίας ἐπίγειους στόχους ὅπως τὸ κατεχόμενο ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς στρατηγικῆς σημασίας ἀεροδρόμιο τοῦ Στάβενγκερ, στὴν Νορβηγία. Ἡ διπλῆ εἰδικότητα τοῦ Κληρίδη δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται λανθασμένη μιᾶς καὶ ἡ πρακτικὴ τῆς RAF στὰ πληρώματα τῶν non commissioned officers τῶν βομβαρδιστικῶν τῆς ἐποχῆς ἦταν διπλῆ προκειμένου σὲ περίπτωση ἀπώλειας προσωπικοῦ ἐν ὥρᾳ πτήσης νὰ καλύπτονται οἱ εἰδικότητες. Ὁ Κληρίδης, μέχρι τὴν κατάρριψή του τὸ 1942, ἔζησε τὴν πρώτη ἐπιχειρησιακὴ περίοδο τῆς 115ης Μοίρας πετῶντας μὲ ἀεροσκάφη τύπου Vickers Wellington -πρίν, τὸ 1943, ἡ Μοῖρα του παραλάβει τὰ πιὸ ἐκσυγχρονισμένα Avro Lancaster.
 

To ἀεροσκάφος μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Γλαύκος Κληρίδης καταρρίφθηκε ἦταν ἕνα ἀπὸ τὰ 1.332 ποὺ ἔχασε ἡ RAF κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Β' ΠΠ. Ἄν καὶ θεωροῦνταν ἀξιόπιστο γιὰ μεσαῖο βομβαρδιστικὸ μακρὰς ἀκτῖνας (οὐσιαστικὰ μεσαίας ἀκτῖνας), ἡ κατασκευή του ἀπὸ ξύλινα μέρη ἦταν εὐπαθὴς σὲ σημεῖα ὅπου ἡ γερμανικὴ ἀεράμυνα, γύρω ἀπὸ πόλεις, ἦταν ἰσχυρή. Τὸ ποσοστὸ θνητότητας στὰ ἀεροσκάφη τέτοιου τύπου σὲ περίπτωση κατάρριψης θεωροῦνταν ὑψηλὸ (ἄνω τοῦ 60%) σύμφωνα μὲ μεταγενέστερες ἔρευνες ποὺ ἔγιναν.

Κατάρριψη κι αἰχμαλωσία
 

To βομβαρδιστικὸ ὑπ. ἀριθμὸν BJ-670 - KO-K τοῦ Γλαύκου Κληρίδη, σύμφωνα μὲ ἀναφορὲς σὲ στρατιωτικὰ ἀρχεῖα, χτυπήθηκε ἀπὸ γερμανικὰ ἀντιαεροπορικὰ κατὰ τὴν διάρκεια ἐνάεριας ἐπιδρομῆς ἐναντίον τοῦ Ἀμβούργου, τὸ 1942. Κατέπεσε μετὰ ἀπὸ βλάβη σὲ θαλάσσια περιοχὴ σκοτώνοντας δύο μέλη τοῦ πληρώματός του. Ὁ Γλαύκος Κληρίδης κατόρθωσε νὰ ἐγκαταλείψει τὸ ἀεροσκάφος μὲ ἀλεξίπτωτο καὶ φέρεται νὰ κατέπεσε σὲ περιοχὴ κοντὰ στὴν πόλη τῆς Βρέμης -τραυματίας. Ἡ ἱστορία τῆς ἀναγγελίας τοῦ θανάτου του στὸν κυπριακὸ Τύπο τῆς ἐποχῆς εἶναι γνωστὴ καὶ ἔχει δημοσιεύσει ἐπὶ τούτου ὁ ἱστορικὸς τοῦ Πανεπιστημίου Κύπρου, Πέτρος Παπαπολυβίου -τὸ πὼς ὁ Κληρίδης μέχρι νὰ ἐμφανιστεῖ ὡς ζωντανὸς θεωροῦνταν γιὰ τὴν οἰκογένεια του καὶ τὴν κυπριακὴ κοινὴ γνώμη, νεκρὸς ἢ ἀγνοούμενος.

 

Ὁ Κληρίδης ὅπως πολλοὶ καταρριφθέντες ἀεροπόροι τῆς RAF πῆρε τὸν δρόμο τῆς αἰχμαλωσίας στὸ στρατόπεδο συγκέντρωσης αἰχμαλώτων (Stalag) 344 (VIII-B γιά τοὺς καταρριφθέντες ἀεροπόρους τῶν συμμάχων) στὸ τότε Lamsdorf τῆς Σιλεσίας (σημερινὸ Łambinowice στὴν Πολωνία). Ἔλαβε τὸν ἀριθμὸ αἰχμαλώτου (POW number): 27163 καὶ συμμετεῖχε, ὡς γνωστόν, σὲ τρεῖς ἀποτυχημένες ἀπόπειρες ἀπόδρασης. Ἡ σταδιακὴ μεταφορὰ αἰχμαλώτων -λόγῳ τῆς ἀντεπίθεσης τοῦ Σοβιετικοῦ Στρατοῦ- στὴν Πολωνία βρῆκε τὸν Κληρίδη νὰ ἀπελευθερώνεται στὶς ἀρχὲς τοῦ 45 -ἐπὶ πολωνικοῦ ἐδάφους.
 

Ἐπ᾿ εὐκαιρία, τιμῆς ἕνεκεν καταθέτω ἱστορικὰ ἀποσπάσματα  ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ ἀείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη (Ντοκουμέντα μιᾶς ἐποχῆς 1993-2003,), μὲ πρόσθετα σχόλια καὶ πληροφορίες, ἐπειδὴ γιὰ πολλοὺς ὑπάρχουν ἄγνωστες πτυχές, ὅσον ἀφορᾷ τὴν εἴσοδο τῆς ΚΔ στὴν ΕΟΚ, ἀλλὰ καὶ  ἐπειδὴ ὁρισμένοι παραποιοῦν  τὰ πραγματικὰ γεγονότα. Ὡς ἐκ τούτου καλὸ θὰ ἦταν νὰ κάνουμε μιὰ ὑπενθύμιση ἐν συντομίᾳ,  ὡς σταγόνα μνήμης καὶ ἱστορίας.
 

Ἕνα ἀπὸ τὰ κομβικὰ σημεῖα τῆς πορείας του, ἦταν ἡ προσπάθεια του μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους πολιτικοὺς τῆς ΚΔ, πλὴν τοῦ ΑΚΕΛ ἔνταξης τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.
 

Μὲ πρωτοβουλία τῆς τότε Ἑλληνικῆς Κυβέρνησης Ἀνδρέα Παπανδρέου, ποὺ ὑποστηρίχθηκε ἀπὸ ὅλα τὰ κόμματα, πλὴν τοῦ ΚΚΕ ὑπῆρξε μιὰ ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση γιὰ τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΟΚ, Προφορικὰ ἡ εἰσήγηση ἀρχικὰ μεταφέρθηκε στὴν Κυπριακὴ Κυβέρνηση καὶ τὸν Σεπτέμβριο του 1988, ἀκολούθησε ἐπίσημη ἐπιστολὴ τοῦ ΥΠΕΞ Ἑλλάδος κ. Θεόδωρου Πάγκαλου πρὸς τὸν τότε Πρόεδρο τῆς ΚΔ κ. Γεώργιο Βασιλείου.
 

Συνοπτικὰ ἡ ἐπιστολὴ ἀνέφερε τοὺς λόγους ποὺ ἔπρεπε ἡ ΚΔ, νὰ ἐνταχθεῖ στὴν ΕΟΚ.
 

Θὰ ἀποτελοῦσε πολιτικὴ ἐγγύηση γιὰ τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Κύπρου. Θὰ ἦταν μιὰ ἐνδυνάμωση στὸ διεθνὲς σύστημα. Θὰ διασφάλιζε τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου καὶ τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων Θὰ βοηθοῦσε στὴν ἔκβαση τῶν συνομιλιῶν γιὰ ἐπίλυση τοῦ Κυπριακοῦ. Θὰ πρόσφερε δυναμικὴ προοπτικὴ γιὰ τὴν Κυπριακὴ οἰκονομία κλπ.
 

Τελικὰ ἀφοῦ λήφθηκαν ὑπ᾿ ὄψιν ὅλα τὰ πιὸ πάνω ἀπὸ τὶς κυβερνήσεις Ἑλλάδος, Κύπρου τελικὰ κατετέθῃ ἡ αἴτηση τὴν 4η Ἰουλίου 1990, μὲ καθυστέρηση περίπου δύο χρόνων.
 

Τὸ ΔΗ.ΚΟ στὶς 27 Οκτ. 1988, ἐνέγραψε θέμα στὴν Βουλὴ τῶν ἀντιπροσώπων « Ἡ ἀνάγκη μελέτης καὶ ἔγκαιρης ἀπόφασης γιὰ αἴτηση τῆς Κύπρου νὰ καταστεῖ μέλος τῆς ΕΟΚ.
 

Ὁ Πρόεδρος τοῦ κόμματος  Κληρίδης, ἐνῶ εἶχε πρωτοστατήσει καὶ συμφωνήσει ὑπὲρ τῆς ἔνταξης, ἀνέβαλε νὰ ἐγγράψει θέμα, λόγῳ τοῦ ὅτι μετὰ ἀπὸ διαβουλεύσεις μὲ τὸν Πρόεδρο Κ.Δ. Βασιλείου, διαπιστώθηκε ὅτι ἔπρεπε νὰ ὑπάρξει σχετικὴ καθυστέρηση γιὰ νὰ προετοιμασθεῖ καλύτερα ἡ κυβέρνηση.

Στὶς 16 Μαρτίου 1989 ὁ ἀναπληρωτὴς Πρόεδρος τοῦ ΔΗΣΥ ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκαν οἱ προτάσεις τῶν στελεχῶν, καταθέτει τελικὰ καταθέτει στὴ Βουλὴ ἔγγραφο μὲ θέμα «Προγραμματισμὸς καὶ ὑποβολὴ αἴτησης γιὰ πλήρη ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΟΚ.
 

Τὰ σχετικὰ θέματα ΔΗΚΟ καὶ ΔΗΣΥ παραπέμφθηκαν στὴν Ἐπιτροπὴ Ἐξωτερικῶν καὶ στὶς 3 Ἀπριλίου  προσκλήθηκαν ὁ ΥΠΕΞ Γ. Ἰακώβου μαζὶ μὲ ἀνώτερους παράγοντες τοῦ Ὑπουργείου, πρὸς συζήτηση καὶ λήψη ἀποφάσεων.
 

Ἡ Βουλὴ στὶς 22 καὶ 29 Ἰουνίου συζήτησε τα δύο θέματα καὶ τρία ἀπὸ τὰ τέσσερα κόμματα, ὁ ΔΗΣΥ, τὸ ΔΗΚΟ καὶ ΕΔΕΚ τάχθηκαν ἀνεπιφύλακτα ὑπὲρ τῆς ἄμεσης ὑποβολῆς τῆς αἴτησης πρὸς ΕΟΚ. Τὸ ΑΚΕΛ τάχθηκε ἐναντίον. ( 21 ψῆφοι ὑπὲρ καὶ 13 ἐναντίον.)
 

Στὶς 4 Ἰουλίου 1990  τὸ Ὑπουργικὸ Συμβούλιο ἀποφάσισε ὁμόφωνα γιὰ τὴν ἄμεση ὑποβολὴ τῆς αἴτησης. Ἐπίσης τὴν ἴδια μέρα τὸ Ἐθνικὸ Συμβούλιο σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ἐγκρίνει παρὰ τὶς ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες τοῦ ΑΚΕΛ, τὴν ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου καὶ ἔτσι ὁ ΥΠΕΞ Γιῶργος Ἰακώβου ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβεῖ ἤδη στὶς Βρυξέλλες ὑποβάλλει ἐπίσημα τὸ αἴτημα τῆς Κύπρου μετὰ ἀπὸ συνεννόηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν Πρόεδρο *Γ. Βασιλείου.
 

*Σημειώνεται ὅτι κατῆλθε ὡς «ἀνεξάρτητος» ὑποψήφιος μὲ κύριο ἀντίπαλο τὸν Γ. Κληρίδη, στὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς τοῦ 1988 καὶ στὶς 21 Φεβρουαρίου 1988 ἐξελέγῃ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ἔχοντας τὴν ὑποστήριξη τοῦ ΑΚΕΛ τὸ ὁποῖο καὶ τὸν πρότεινε οὐσιαστικὰ καὶ ψηφιζόμενος κατὰ τὸν δεύτερο γῦρο ἀπὸ τὴν ΕΔΕΚ καὶ ἀπὸ ἕνα σημαντικὸ μέρος τοῦ ΔΗΚΟ.
 

Οἱ ὑποψήφιοι στὸν πρῶτο γῦρο ἦταν:
 

Σπύρος Κυπριανοῦ: πρόεδρος τῆς Κύπρου ἀπὸ τὸ 1977 καὶ πρόεδρος τοῦ ΔΗΚΟ. Εἶχε τὴ στήριξη τοῦ ΔΗΚΟ  τῆς Ἕνωσης Κέντρου.
 

Γλαύκος Κληρίδης: πρόεδρος τοῦ Δημοκρατικοῦ Συναγερμοῦ (ΔΗΣΥ) καὶ βουλευτής. Εἶχε διατελέσει Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῶν Ἀντιπροσώπων (1960-1976), ἐνῶ ὑπηρέτησε καὶ ὡς Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης στὴ μεταβατικὴ κυβέρνηση (1959-1960). Συμμετεῖχε γιὰ δεύτερη φορὰ στὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς καὶ ὑποστηρίχθηκε ἀπὸ τὸ Δημοκρατικὸ Συναγερμό.
 

Γιῶργος Βασιλείου: ἀνεξάρτητος ὑποψήφιος μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ ΑΚΕΛ. Ἐπιπλέον, εἶχε τὴ στήριξη τοῦ Κόμματος τῶν Φιλελευθέρων.[7][7]
 

Βάσος Λυσσαρίδης: πρόεδρος τῆς Ἑνιαίας Δημοκρατικῆς Ἕνωσης Κέντρου (ΕΔΕΚ), βουλευτὴς καὶ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῶν Ἀντιπροσώπων. Εἶχε τὴ στήριξη τῆς ΕΔΕΚ.[5][8][7][7]

Θράσος Γεωργιάδης: ἀνεξάρτητος ὑποψήφιος.
 

Ὁ Α' γῦρος τῶν ἐκλογῶν διεξήχθῃ στὶς 14 Φεβρουαρίου 1988. Κανένας ὑποψήφιος δὲν ἐξασφάλισε πέρα τοῦ 50% τῶν ἐγκύρων ψήφων. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ διεξήχθῃ ἀναπληρωματικὴ ἐκλογὴ ἀνάμεσα στὸν Γιῶργο Βασιλείου (30,11%) καὶ στὸν Γλαύκο Κληρίδη (33,32%), ποὺ πῆραν τὶς περισσότερες ψήφους.  Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἀπαιτεῖτο ἐπαναληπτικὴ ἐκλογὴ στὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς τῆς Κύπρου.
 

Ἀπερχόμενος Πρόεδρος ὁ Σπύρος Κυπριανοῦ.

Ὁ νέος Πρόεδρος Βασιλείου παρὰ  τὶς στενὲς σχέσεις του μὲ ΑΚΕΛ, τὸ ὁποῖο διαφωνοῦσε  μὲ τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΟΚ, στὸ τέλος μετὰ καὶ ἀπὸ τὶς πιέσεις τῶν ὑπολοίπων κομμάτων, ἀλλὰ καὶ τῆς κοινῆς γνώμης καὶ παρὰ τὶς ἀντιρρήσεις τῆς  ἡγεσίας τοῦ ΑΚΕΛ ἐνέκρινε τὴν Εὐρωπαϊκὴ πορεία τῆς Κύπρου, ἂν καὶ οἱ διαβουλεύσεις καὶ πιέσεις ἀπὸ τὸν τότε ΓΓ ΑΚΕΛ, αὐτονόητο εἶναι ὅτι εἶχαν σὰν ἀποτέλεσμα τὴν μεγάλη καθυστέρηση ὅσον ἀφορᾷ τὴ ὑποβολὴ αἴτησης...
 

Συνομιλίες εἶχε ὁ Πρόεδρος Γ. Βασιλείου μὲ ὅλους τοὺς ὑπόλοιπους ἡγέτες τῶν Κυπριακῶν κομμάτων, οἱ ὁποῖοι συμφώνησαν ἀπόλυτα γιὰ τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΟΚ.
 

Ἡ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἦταν ἐκ μέρους τοῦ ΓΓ τοῦ ΑΚΕΛ κ, Χριστόφια Δημήτρη, ὁ ὁποῖος σὲ συνεννόηση μὲ Κ.Κ. Ἑλλάδος καὶ μὲ κοινὸ σύνθημα ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ διαφωνοῦσε.....Ὑπενθυμίζουμε  σχετικὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ δηλώσεις του...
 

Σχετικὰ μὲ τὶς ἀντιδράσεις,  ποὺ ἔχει ἀναφέρει ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Βασιλείου,  δηλ. τὴν πιθανότητα διακοπῆς τῶν συνομιλιῶν καὶ τοῦ ἐποικισμοῦ τῆς Ἀμμοχώστου καὶ δραστηριοποίηση γιὰ ἀναγνώριση τῆς «Τουρκικῆς Δημοκρατίας τῆς Β. Κύπρου» προσθέτῳ τὰ ἀκόλουθα... «Ἄν τὸ θέμα τῆς αἴτησης ἔνταξης εἶναι θέμα ἀρχῆς γιὰ τὴν Κ.Δ. καὶ τὴ  κυβέρνηση, δὲν λυγίζουμε καὶ συνεχίζουμε καὶ συζητοῦμε τὶς ἐπιπτώσεις καὶ τὰ μέτρα ἀντιμετώπισης τους. Ἐπειδὴ γιὰ τοὺς λόγους ποὺ ἀνέφερα προηγουμένως, δὲν τὸ θεωροῦμε θέμα ἀρχῆς, πιστεύουμε ὅτι σκόπιμο γιὰ τὴν Κύπρο καὶ τὴν ὑπόθεσή της εἶναι νὰ ἀποφύγει, αὐτὴ τὴ στιγμή, νὰ ὑποβάλει τὴν αἴτηση τῆς ἔνταξης καὶ νὰ κάνει αὐτὸ τὸν ἑλιγμό....»
 

Ἐν συνεχείᾳ ὑποστήριξε ὅτι ἡ ἔνταξη τῆς ΚΔ, στὴν ΕΟΚ, δὲν εἶναι συμβατὴ μὲ τή *«ἀδέσμευτη πολιτική» της καὶ ὑπέδειξε ὅτι ἡ ἔνταξη εἶναι ἀντισυνταγματική,  διότι τὸ σύνταγμά της τοῦ 1960, ἀπαγορεύει  στὴν Κ.Δ, νὰ συμμετέχει σὲ πολιτικὲς καὶ στρατιωτικὲς συμμαχίες ...... Τελειώνοντας ὑπέδειξε καὶ πάλι ὅτι δὲν εἶναι πολιτικὰ σκόπιμο νὰ ὑποβληθεῖ ἡ αἴτηση ...... κλπ.
 

(Σήμερα τὸ ΑΚΕΛ συμμετέχει στὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο μὲ τοὺς εὐρωβουλευτές,  κ.κ. Γεώργιο Γεωργίου καὶ τὸν ΤΚ Νιαζὴ Κιζιλγιουρέκ.)
 

Τοποθέτηση Γλαύκου Κληρίδη ( Ἀποσπάσματα)

Ἐμεῖς συμφωνοῦμε μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου, ὅτι πρέπει νὰ ὑποβληθεῖ τώρα ἡ αἴτηση γιὰ ἔνταξη τῆς Κύπρου σὴν ΕΟΚ ....Ἄν ὑποκύψουμε σὲ ὁποιοσδήποτε ἐκβιασμοὺς ἢ ἀπειλὲς ἐκ μέρους τοῦ Ντεκτὰς τώρα καὶ δὲν ὑποβάλουμε τὴν αἴτηση θὰ ἔχουμε συνεχῶς αὐτὲς τὶς ἀπειλὲς .... Θὰ ἔχουμε ἀπειλὲς γιὰ ὅλα... καὶ θὰ εἴμαστε αἰχμάλωτοι μιᾶς κατάστασης ...... Ἄν ὁ Ντεκτὰς δὲν προσέλθει στὸ διάλογο ἐπικαλούμενος τὴν ὑποβολὴ ἔνταξης θὰ ἐπιβαρύνει περισσότερο τὴν Τουρκικὴ θέση, προκαλῶντας καὶ ἄλλη ζημιὰ στὴν Τουρκία....Ἀκόμη καὶ ἂν προσέλθει ἡ Τουρκία στὸν διάλογο  τί ἀναμένουμε ἀπὸ αὐτό; Δὲν ἔχουν προσέγγιση οἱ θέσεις τῶν δύο πλευρῶν (λόγῳ τῆς ἀδιάλλακτης στάσης τῆς Τουρκίας) καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε οὕτως ἢ ἄλλως ὅτι λόγῳ τοῦ «κινδύνου» μὲ τὴν ὑποβολὴ τῆς αἴτησης στὴν πιθανὴ ἐξεύρεση λύσης, δὲν πρέπει νὰ ἐνταχθοῦμε στὴν ΕΟΚ. Αὐτὴ τὴν στιγμὴ ἔστω καὶ ἂν ἡ Τουρκία προσέλθει στὸν διάλογο εἶναι γιὰ τὸ θεαθῆναι ...... Δὲν ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι θὰ προβεῖ σὲ οὐσιαστικὲς ὑποχωρήσεις ..Ἀντίθετα ....
 

*Σημ. Προστίθεται ὅτι καὶ τὸ Μάϊο τοῦ 1961, ἐπὶ Προεδρίας Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου καὶ ὅταν μὲ τὴν ἔγκριση του ἡ Κύπρος ἔγινε μέλος τους Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης περίπου τὰ ἴδια εἶχαν προηγηθεῖ... Στὴ δὲ Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων ὅταν τέθηκε θέμα ἔγκρισης τὸ ΑΚΕΛ διαφώνησε με τὴν ἀπόφαση καὶ ἀρνήθηκε νὰ συμμετέχει στὴν τριμελῆ ἀντιπροσωπευτικὴ ὁμάδα ποὺ θὰ μᾶς ἐκπροσωποῦσε στὴ Σύνοδο τοῦ Συμβουλίου.
 

Τὸ ΑΚΕΛ καὶ τότε ὑποστήριξε ὅτι θεωροῦσε τὶς χῶρες τῆς Δ. Εὐρώπης ὡς προπύργιο τοῦ καπιταλισμοῦ καὶ προέκταση τοῦ ΝΑΤΟ. Κατὰ συνέπεια ἡ ἔνταξη μας στὸ Σ.Ε. ἦταν ἀσύμβατη μὲ τὴν ἐπιλογή της *ἀδέσμευτης πολιτικῆς τῆς ΚΔ.
 

Τὸ κίνημα τῶν Ἀδεσμεύτων εἶναι ὄρος ποὺ καθιερώθηκε διεθνῶς μετὰ τὴ διάσκεψη 29 Ἀφροασιατικῶν κρατῶν στὴν πόλη Μπαντοὺγκ τῆς Ἰνδονησίας τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1955, γιὰ νὰ χαρακτηρίσει τὴν κίνηση ἐκείνη στὴν ὁποία ἀνήκουν οἱ χῶρες ποὺ ἔμειναν ἔξω ἀπὸ κάθε πολιτικοστρατιωτικὸ συνασπισμὸ τῶν δυό, βασικά, στρατοπέδων στὰ ὁποῖα χωρίστηκε ὁ κόσμος μετὰ τὸν δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Ἡ Κύπρος ἦταν  ἕνα ἀπὸ τὰ ἱδρυτικὰ μέλη τοῦ κινήματος.

Ἀνάπτυξη τοῦ κινήματος: Στὴ διάρκεια τῆς ὕπαρξης τοῦ κινήματος συγκροτήθηκαν διάφορες διασκέψεις κορυφῆς.

Ἡ Κύπρος πῆρε μέρος στὶς διασκέψεις κορυφῆς, ἐκπροσωπούμενη στὶς πέντε πρῶτες ἀπὸ τὸν πρόεδρο Μακάριο καὶ στὶς ἄλλες ἀπὸ τοὺς διαδόχους του.

Φυσικὰ ἡ πλήρης ὑποστήριξη τοῦ κινήματος τῶν Ἀδεσμεύτων πρὸς τὴν Κύπρο ἦταν πάντα θεωρητικὴ καὶ ἐκφραζόταν μὲ ψηφίσματα καὶ διακηρύξεις τόσο στὰ Ἡνωμένα Ἔθνη, ὅσο καὶ σὲ ἄλλα διεθνῆ βήματα. Ὑλικὴ καὶ ἄλλου εἴδους βοήθεια καὶ συμπαράσταση ποὺ ἔδωσαν πρὸς τὴν Κύπρο μερικὲς ἀδέσμευτες χῶρες (Αἴγυπτος, Γιουγκοσλαβία κ.α.) σὲ ὧρες κρίσιμες, ἀποτελοῦσε πρωτοβουλία τῶν χωρῶν αὐτῶν καὶ ὄχι ἐπίσημη συνεισφορὰ τοῦ κινήματος. Ὡστόσο καὶ ἡ ἠθικὴ ὑποστήριξη ποὺ δόθηκε , δὲν πρέπει νὰ ὑποτιμᾷται. Ἡ Κύπρος, ἐξάλλου, δὲν ἦταν δυνατὸ ν᾿ ἀναμένει περισσότερα ἀπὸ τὸ κίνημα, ὅταν μάλιστα στοὺς κόλπους τοῦ ἴδιου τοῦ κινήματος ὑπάρχουν σημαντικὲς διαφορὲς καὶ ἀρκετὰ ἄλυτα προβλήματα. 

 

Στὰ Ἡνωμένα Ἔθνη ἡ δύναμη τῶν Ἀδεσμεύτων χωρῶν εἶναι μεγάλη σὲ ψήφους, ὅμως οὐσιαστικὰ χωρὶς πρακτικὴ ἀξία, δεδομένου ὅτι ἐκεῖ κυριαρχοῦν οἱ συνασπισμοὶ τῶν μεγάλων, ποὺ εἶναι κι οἱ μόνοι ποὺ διαθέτουν τὸ δικαίωμα τῆς ἀρνησικυρίας (βέτο). Στὸ Συμβούλιο Ἀσφαλείας, ποὺ εἶναι καὶ τὸ ἁρμόδιο σῶμα γιὰ ἀποφάσεις πρακτικῆς μορφῆς, τὸ βέτο μιᾶς μόνο χώρας ἐξουδετερώνει κάθε ψῆφο. Τὸ κίνημα τῶν Ἀδεσμεύτων μόνο του, δὲν φαίνεται νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ προσφέρει περισσότερα.

Τελικὰ ὁ Γλαύκος Κληρίδης ἐξελέγῃ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας τὸ 1993 καὶ ἐπανεξελέγῃ τὸ  1998.

Ἡ θητεία Κληρίδη σημαδεύτηκε ἀπὸ τὴν προσπάθεια ἐνίσχυσης τῆς ἄμυνας μὲ τὴν ἀγορὰ τῶν πυραύλων S-300, οἱ ὁποῖοι λόγῳ τῶν ἔντονων ἀντιδράσεων τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καὶ ἄλλων χωρῶν καὶ μὲ τὴν σύμφωνη γνώμη τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδας κ. Σημίτη  ἐγκαταστάθηκαν τελικὰ στὴν Κρήτη.

Τὰ ὅπλα τῆς ΕΟΚΑ, ἡ ἑλληνικὴ μεραρχία καὶ οἱ S 300. (γιὰ νὰ ...
https://koukfamily.blogspot.com › s-...

Ἐπὶ προεδρίας Κληρίδη, τὸ 1998, ξεκίνησαν οἱ ἐνταξιακὲς διαπραγματεύσεις, γιὰ τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἐνῶ τὸ 2002 μὲ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου οἱ διαπραγματεύσεις ὁλοκληρώθηκαν ἐπιτυχῶς. Εἶναι ἀξιοσημείωτο, τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κληρίδης πέτυχε τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, χωρὶς προαπαιτούμενο τὴ λύση τοῦ Κυπριακοῦ.

 

Τὸ 2003 ἐπαναδιεκδίκησε τὴν προεδρία, ἀλλὰ ἔχασε ἀπὸ τὸν Τάσσο Παπαδόπουλο,  λόγῳ μᾶλλον διαχωρισμοῦ τῆς θέσης τοῦ πρώην στελέχους τοῦ ΔΗΣΥ, κ. Μαρκίδη Ἀλέκου Γενικοῦ Εἰσαγγελέα τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ τοῦ βουλευτῆ, ποὺ διαφώνησε μὲ τὴν ὑποψηφιότητα Γλαύκου Κληρίδη καὶ ὑπέβαλε καὶ αὐτὸς ὑποψηφιότητα. Ἴσως ὁ κ, Μαρκίδης, ὅπως ἄνθρωποι τοῦ στενοῦ του περιβάλλοντος εἶπαν ἀργότερα, νὰ ἤθελε τὶς ψήφους τῶν ἀναποφάσιστων, γιὰ νὰ τὶς χρησιμοποιήσει στὸ Β' γῦρο ὑπὲρ τοῦ Γλαύκου Κληρίδη ...... (;) Δυστυχῶς οἱ συμμαχίες τοῦ Τ. Παπαδόπουλου ἦταν ἰσχυρότερες τοῦ ΔΗΣΥ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίσθηκε μόνος.
 

Ὁ Τάσσος Παπαδόπουλος εἶχε τὴν στήριξη τοῦ ΑΚΕΛ, τοῦ ΔΗΚΟ, τοῦ ΚΙΣΟΣ (ΕΔΕΚ), τῶν Οἰκολόγων, τῆς Ἔπαλξης Ἀνασυγκρότησης Κέντρου καὶ τοῦ ΚΕΑ.
Στὸ διὰ ταῦτα ἀνακεφαλαιώνω.
 

Οἱ σχέσεις τῆς Κύπρου μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση (ΕΕ) χρονολογοῦνται ἀπὸ τὸ 1972, ὅταν ἡ Κυπριακὴ Δημοκρατία ὑπέγραψε Συμφωνία Σύνδεσης μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Οἰκονομικὴ Κοινότητα (ΕΟΚ). Οἱ σχέσεις αὐτὲς ἐξελίχθηκαν σταδιακά, παρ᾿ ὅλες τὶς δύσκολες συνθῆκες ποὺ δημιουργήθηκαν μετὰ τὴν τουρκικὴ εἰσβολὴ τοῦ '74  τὴν κατοχὴ μεγάλου τμήματος τῆς κυπριακῆς ἐπικράτειας, πρᾶγμα ποὺ ὁδήγησε στὴν καθυστέρηση τῆς ὑπογραφῆς τῆς συμφωνίας γιὰ Τελωνειακὴ Ἕνωση μὲ τὴν ΕΟΚ, ἡ ὁποία ὑπογράφτηκε τελικὰ τὸ 1987.

Μέχρι τὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '80, οἱ δεσμοὶ τῆς Κύπρου μὲ τὴν ΕΟΚ εἶχαν βασικὰ ἐμπορικὸ χαρακτῆρα. Μετὰ τὴν ὑποβολὴ αἴτησης ἔνταξης, τὸ 1990, ἡ εὐρωπαϊκὴ πορεία τῆς Κύπρου ἀναβαθμίστηκε σταδιακὰ καὶ τέθηκε σὲ σταθερὲς βάσεις, γιὰ νὰ καταστεῖ σήμερα κυρίαρχη πολιτικὴ ἐπιλογὴ τῆς κυβέρνησης, ὁλόκληρης τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας καὶ τοῦ λαοῦ στὸ σύνολο του. Ὁ στόχος τῆς ἔνταξης συνιστοῦσε τὴν πιὸ ἐλπιδοφόρα προοπτικὴ γιὰ τὴν κατοχύρωση ἑνὸς εἰρηνικοῦ μέλλοντος γιὰ τὸ λαὸ τῆς Κύπρου, μέσα σὲ συνθῆκες ἀσφάλειας καὶ εὐημερίας.

Ἡ πολιτικὴ τῆς ἔνταξης προωθήθηκε μὲ μεθοδικὰ βήματα, στὸ πλαίσιο τῶν εὐρύτερων σχεδιασμῶν τῆς ΕΕ γιὰ τὴν ἑπόμενη διεύρυνση. Ἡ ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΕ εἶναι μέρος τῶν συνολικῶν ἐπιδιώξεων τῆς ΕΕ γιὰ ἐνίσχυση τῆς μεσογειακῆς της διάστασης, καὶ τῆς ἑδραίωσης συνθηκῶν σταθερότητας, ἀσφάλειας καὶ συνεργασίας στὴν περιοχή.

Ὁρισμένοι ἱστορικοὶ σταθμοὶ στὴν ἐξέλιξη αὐτῆς τῆς πορείας εἶναι:

Ἡ Συμφωνία Σύνδεσης, τὸ 1973. Ἡ Τελωνειακὴ Ἕνωση, τὸ 1987
Ἡ ὑποβολὴ αἴτησης ἔνταξης τὸ 1990. Ἡ Γνωμοδότηση τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κοινότητας, τὸ 1993. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου τῆς Κέρκυρας, τὸ 1994. Ἡ ἀπόφαση τῆς 6ης Μαρτίου 1995. Ἡ ἔναρξη τῶν διαπραγματεύσεων ἔνταξης, Μάρτιος 1998. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἐλσίνκι, Δεκέμβριος 1999. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου τῆς Κοπεγχάγης, Δεκέμβριος 2002 κλπ.
 

Τὸ Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο ἐνέκρινε τὴν ἔνταξη τῆς Κύπρου στὴν ΕΕ, μὲ 507 ψήφους ὑπέρ, 29 ἐναντίον καὶ 26 ἀποχές, 9 Ἀπριλίου 2003.

 

Ὁ νέος Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀφοῦ ὁλοκληρώθηκαν ὅλες οἱ ἐνταξιακὲς διαπραγματεύσεις ἐπὶ κυβερνήσεως Γλαύκου Κληρίδη σὲ στενή *συνεργασία μὲ τὴν Ἑλλάδα (*Εκτος τῶν ἄλλων ἀξιωματούχων τῆς Ἑλληνικῆς Κυβέρνησης καὶ τοῦ ΥΠΕΞ Ἑλλάδος, σημαντικὴ βοήθεια πρόσφερε καὶ ὁ Ε/Κ σύμβουλος  Α. Παπανδρέου καὶ ἀναπληρωτὴς Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδας Γιάννος Κρανιδιώτης), ὁ Τάσσος Παπαδόπουλος ὑπογράφει, στὶς 16 Ἀπριλίου 2003, στὴν Ἀθήνα, τὴ Συνθήκη Προσχώρησης τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Τὴ Συνθήκη ὑπογράφουν καὶ οἱ ἡγέτες καὶ τῶν ἄλλων ἐννιὰ ὑπὸ ἔνταξη κρατῶν, δηλ. Τσεχίας, Ἐσθονίας, Οὑγγαρίας, Λετονίας, Λιθουανίας, Μάλτας, Πολωνίας, Σλοβακίας καὶ Σλοβενίας. Πρόκειται γιὰ τὴν πέμπτη καὶ μεγαλύτερη διεύρυνση στὴν ἱστορία τῆς ΕΕ. Ἡ προηγούμενη ἔγινε τὸ 1995 ὅταν ἐντάχθηκαν στὴν Κοινότητα ἡ Αὐστρία, ἡ Σουηδία καὶ ἡ Φινλανδία
Τὴν 1η Μαΐου 2004 ἡ Κύπρος ἐντάχθηκε ἐπίσημα στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.
 

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀντώνη Αντωνά - Συγγραφέα - Ἐρευνητῆ.
www.ledrastory.com

«Πᾶνος»