Η εικόνα φέρει κάτω από τη δεξιά σιαγόνα τραύμα με ξηραμένο αίμα, που προσκλήθηκε από το ξίφος του Άραβα πειρατή Ραχάι. Όταν ο στόλος του έπλευσε στη θάλασσα των Ιβήρων, οι πειρατές δε μπόρεσαν να λεηλατήσουν τη μονή, γιατί εμποδίστηκαν από μια Γυναίκα και γύρισαν στα πλοία τους άπρακτοι.
Τότε ο Ραχάι, που ήταν αρχηγός τους, επιτέθηκε ο ίδιος στη μονή και χτύπησε με το ξίφος του την εικόνα της Παναγίας. Από την πληγή άρχισε να ρέει άφθονο αίμα, που τον περιέλουσε. Το γεγονός έγινε αιτία να εγκαταλείψει την πειρατεία, να βαφτιστεί χριστιανός και να παραμείνει στο μοναστήρι ως μοναχός με το όνομα Βάρβαρος!
Η μετάνοια και η προσευχή του ήταν τόση, ώστε αγίασε και το σώμα του παρέμεινε άφθαρτο και μυροβλύζον. Το έκλεψαν, όπως τόσα άλλα, μετά από πολλά χρόνια, οι Σταυροφόροι επιδρομείς. Ο άγιος Βάρβαρος ο Μυροβλύτης γιορτάζει στις 15 Μαΐου.
Δύο συγκλονιστικά θαύματα της Παναγίας στην Κρήτη
Στο νομό Ηρακλείου Κρήτης, στην πεδιάδα της Μεσσαράς, κοντά στο χωριό Καλύβια, βρίσκεται το μεγάλο μοναστήρι της Παναγίας Καλυβιανής (ξακουστό για το ανθρωπιστικό του έργο), που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου).
Η ιστορική και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας – που δυστυχώς έχει κλαπεί σήμερα – βρέθηκε στην περιοχή το 1873, στα κτήματα του Τούρκου Χουσεΐν Μπέη Βραζεράκη από τα Καλύβια, όπου βρισκόταν και το παλιό, μικρό εκκλησάκι της Παναγίας.
Οι χριστιανοί της περιοχής, μετά από πολλές περιπέτειες, κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν διαταγή του διοικητή Κρήτης Ρεούφ πασά για την απαλλοτρίωση του χώρου γύρω από την εκκλησία, για να το αγοράσουν και να το χρησιμοποιούν για την τιμή της Θεοτόκου.
Οι Τούρκοι όμως φανατικά εξακολουθούσαν να αντιδρούν και ο ιδιοκτήτης της περιοχής έβαζε μέσα στην εκκλησία το άλογό του. Τότε συνέβη το εξής περιστατικό, γνωστό από την προφορική παράδοση και καταγεγραμμένο και στο βιβλίο Η Παναγία Καλυβιανή και τα ιδρύματα, Μοίρες Ηρακλείου 1978, σελ. 12:
Ο ιδιοκτήτης αγάς είχε ένα παιδί παράλυτο στο κρεβάτι πολλά χρόνια και δεν υπήρχε ελπίδα να θεραπευθεί.
Η Χανούμ και μητέρα του παιδιού ήταν ευσεβής μουσουλμάνα και στον ύπνο της τής παρουσιάστηκε η Παναγία και της έδωσε παραγγελία να σκουπίσει την εκκλησία που βάζει το άλογό του ο αγάς και ύστερα να θυμιάσει και με αυτά θα γίνει καλά το παιδί της.
Μετά από τρεις εμφανίσεις, αποφάσισε όμως να εκτελέσει την παραγγελία. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, το παράλυτο παιδί έλειπε από το κρεβάτι του. Ξαφνικά παρουσιάστηκε μια γειτόνισσα και ανάγγειλε ότι το παράλυτο παιδί είναι με την υγεία του και παίζει με τα άλλα παιδιά στην πλατεία, ψηλά στον Κούλε του χωριού.
Ο αγάς δεν άργησε να φανεί. Είδε την κίνηση και εκστατικός πληροφορήθηκε από τη γυναίκα του τα συμβάντα.
Τότε με ευλάβεια προσευχήθηκε και ομολόγησε ότι είναι αληθινή η πίστη των Ρωμιών και ότι παραχωρεί την εκκλησία στους χριστιανούς με όλη τη γύρω περιοχή.
Οι φανατικοί Τούρκοι των Καλυβίων δεν το άκουσαν αυτό με ευχαρίστηση και κατηγορούσαν τον αγά πως έγινε χριστιανός και μάλιστα άρχισαν να τον ονομάζουν από τότε ειρωνικά «παπά Μανώλη».
Καστελάκι: Ο Χαρτζαλής , ο Τσιτσέκος και ναός της «Μαϊρέ-Χανούμ»
Σε ύψωμα νότια του Ρεθύμνου είναι χτισμένο το χωριό Καστελλάκια, όπου βρίσκεται η μικρή ιστορική εκκλησία της Παναγίας, της Ζωοδόχου Πηγής (εορτάζει την Παρασκευή μετά το Πάσχα).
Μετά την κατάληψη του Ρεθύμνου από τους Τούρκους, το 1646, τα Καστελλάκια περιήλθαν στα χέρια ενός ισχυρού Τούρκου, που ονομαζόταν Χαρτζαλής. Μόλις πήρε στην κατοχή του το μικρό οικισμό, έσπευσε να μεταβάλει την εκκλησία σε αχυρώνα. Όταν πέθανε ο Χαρτζαλής, η περιουσία του, μαζί με τα Καστελλάκια, περιήλθαν στον ανηψιό του τον Τσιτσέκο, που ήταν καλός και συνετός άνθρωπος.
Ένα βράδυ εμφανίστηκε στον ύπνο του η Παναγία και του είπε να επαναφέρει την εκκλησία στην αρχική της μορφή.
Ο Τσιτσέκος αδιαφόρησε, μη δίνοντας σημασία στο όνειρο. Το επόμενο βράδυ εμφανίστηκε ξανά η Παναγία και επιτακτικά αυτή τη φορά του ζήτησε το ίδιο πράγμα. Ο Τούρκος αυτή τη φορά φοβήθηκε τόσο, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα ξανάκανε τον αχυρώνα εκκλησία.
Μέσα στο ναό, μάλιστα, τοποθέτησε και μία εικόνα της Παναγίας που είχε βρει, άγνωστο πως, στον αχυρώνα. Πρόσφερε επίσης στην Παναγία και δέκα μπακίρινα μίστατα λάδι (κουρούπι εκατό οκάδων).
Ο Τσιτσέκος τοποθέτησε ως φύλακα της εκκλησίας μια Τουρκάλα, η οποία διατηρούσε και την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής και δεν επέτρεπε σε Τούρκο να την πλησιάσει, αφού πίστευε πολύ στη δύναμη της Παναγίας.
Κάποτε, μάλιστα, όταν ένας χριστιανός από το Ατσιπόπουλο, μαζί με το άρρωστο παιδί του πήγε στην εκκλησία να ανάψει μια λαμπάδα, για να γιάνει η χάρη της το παιδί, η Τουρκάλα του είπε ότι το παιδί του δεν πρόκειται να γίνει καλά και ότι μόλις φθάσει στο Ρέθυμνο θα πεθάνει, όπως και έγινε.
Πάντως, και οι Τούρκοι της περιοχής σέβονταν και προστάτευαν το ναό της «Μαϊρέ-Χανούμ», όπως την έλεγαν. Την ημέρα του πανηγυριού, Παρασκευή του Πάσχα, άρμεγαν τα ζώα τους σε κοινά δοχεία με τους χριστιανούς, αυτοί έφευγαν και άφηναν το γάλα να το πιουν οι πανηγυριστές (βλ. άρθρο του δασκάλου Νίκου Δερεδάκη στην εφημερίδα Κρητική Επιθεώρηση της 3 Μαΐου 2008, σελ. 8).
Οι βελονιές της Πναγίας – Το θαύμα που συγκλόνισε το 2004
Στη Συρία υπάρχει το ξακουστό και ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Σεϊντανάγια («Δέσποινα Κυρά»). Από το 2004 έγινε γνωστό ένα από τα πιο συγκλονιστικά, ίσως, θαύματα όλων των εποχών, που το διηγήθηκε ο ίδιος ο πρωταγωνιστής του: ένας πλούσιος Σαουδάραβας, χρόνια έγγαμος αλλά χωρίς παιδιά, πείστηκε από Σύριο χριστιανό να προσευχηθεί στην Παναγία Σεϊντανάγια και έταξε το ποσό των 80.000 δολαρίων στο μοναστήρι αν αποχτήσει παιδί.
Λίγο καιρό αργότερα η προσευχή του εισακούστηκε! Όταν όμως επέστρεψε στη Συρία για να εκπληρώσει το τάμα του, ο άνθρωπος του τον είχε πείσει, μαζί με δυο φίλους του, τον δολοφόνησε, για να πάρει τα χρήματα, αν και είχε λάβει κι ο ίδιος το ποσό των 25.000 δολαρίων.
Έκοψαν το σώμα του κομμάτια και το έριξαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους. Πηγαίνοντας να το πετάξουν, το αυτοκίνητο σταμάτησε στη μέση του δρόμου. Ένας περαστικός οδηγός παρατήρησε ότι έσταζε αίμα από το πορτ μπαγκάζ και ειδοποίησε την αστυνομία.
Όταν ήρθε η αστυνομία και άνοιξε την πόρτα, βρήκε τον άνθρωπο ζωντανό, χωρίς πληγές, ραμμένο στα σημεία όπου τον είχαν τεμαχίσει οι δολοφόνοι του! Οι δράστες υπέστησαν βαρύ ψυχικό κλονισμό, ενώ το αναστημένο θύμα – και αφηγητής των γεγονότων – έγινε χριστιανός.
Η αγιογράφηση της «Παναγίας Υπάρχουσας» το 1995
Τέλος, το 1995 αγιογραφήθηκε στα Ιεροσόλυμα, μετά από παραγγελία μιας μουσουλμάνας (που στη συνέχεια βαφτίστηκε χριστιανή), η εικόνα της «Παναγίας της Υπάρχουσας».
Η Θεοτόκος είχε εμφανιστεί στην κοπέλα και της είχε δώσει ακριβείς οδηγίες για τη μορφή που ήθελε να έχει στην εικόνα. Τα μαύρα ρούχα και το λυπημένο πρόσωπο φανερώνουν τη θλίψη της Θεοτόκου για την αποστασία των ανθρώπων (ας σημειωθεί ότι κατά κανόνα στις εμφανίσεις της η Παναγία φορεί μαύρα ρούχα, με εξαιρέσεις, όπως στην εμφάνιση στους αγίους Σεραφείμ και Βαλέριο).
Η εικόνα δάκρυσε την ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου, 2002 και από τότε τα μάτια της παραμένουν δακρυσμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου