Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Τετάρτης 2 Φεβρουαρίου 2022

 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 - 40

²² Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, ²³ καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, ²⁴ καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν. ²⁵ Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ’ αὐτόν· ²⁶ καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. ²⁷ καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ ²⁸ καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· ²⁹ Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ³⁰ ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ³¹ ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. ³² φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. ³³ καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. ³⁴ καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. ³⁵ καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. ³⁶ Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, ³⁷ καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· ³⁸ καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. ³⁹ Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ. ⁴⁰ Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. 

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 - 40

²² Καὶ ὅταν σύμφωνα μὲ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως συνεπληρώθησαν αἱ ἡμέραι διὰ τὸν καθαρισμὸν τῆς μητέρας τοῦ παιδίου καὶ τοῦ ἀρραβωνιαστικοῦ της, ἀνέβασαν αὐτὸν εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα διὰ νὰ τὸν παρουσιάσουν καὶ τὸν ἀφιερώσουν εἰς τὸν Κύριον. ²³ Ἡ παρουσίασις δὲ καὶ ἀφιέρωσις αὐτὴ ἐγίνετο σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ εἶχε γραφῆ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου, ὅτι κάθε ἀρσενικόν, ποὺ διὰ πρώτην φορὰν ἀνοίγει τὴν μήτραν τῆς μητέρας του καὶ γεννᾶται, δηλαδὴ κάθε πρωτότοκον καὶ πρωτογενές, θὰ κληθῇ καὶ θὰ θεωρηθῇ ὡς ἀφιερωμένον εἰς τὸν Κύριον. ²⁴ Ἀνέβησαν ἀκόμη εἰς τὸν ναόν, καὶ διὰ νὰ προσφέρουν θυσίαν διὰ τὸν καθαρισμόν των ἓν ζεῦγος τρυγόνια ἢ δύο μικρὰ περιστέρια, σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει ὁρισθῇ εἰς τὸν νόμον τοῦ Κυρίου διὰ τοὺς πτωχούς, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν τὰ μέσα νὰ προσφέρουν θυσίαν ὁλόκληρον ἀρνίον. ²⁵ Καὶ ἰδοὺ ἦτο εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ὠνομάζετο Συμεών. Καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἦτο δίκαιος φυλάττων τὰς ἐντολὰς τοῦ νόμου καὶ εὐλαβής, φοβούμενος τὸν Θεόν. Αυτὸς εἶχε φωτισθῇ ἀπὸ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν προφητικῶν βιβλίων καὶ μὲ πόθον ζωηρὸν ἐπερίμενε νὰ ἔλθῃ εἰς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν διὰ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Μεσσίου παρηγορία ἀπὸ τὰ κακὰ καὶ τὰς θλίψεις, ποὺ ὑπέφερεν ἕνεκα τῆς ἁμαρτίας. Καὶ Πνεῦμα προφητικὸν Ἅγιον ἦτο ἐπάνω του. ²⁶ Καὶ εἶχεν ἀποκαλυφθῆ εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὅτι δὲν θὰ ἀπέθνησκε προτοῦ ἴδῃ ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἔχρισε βασιλέα καὶ Σωτῆρα τοῦ κόσμου. ²⁷ Καὶ ἦλθεν ὁ Συμεὼν κατὰ παρακίνησιν καὶ ἔμπνευσιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὸ ἱερόν. Καὶ ὅταν οἱ γονεῖς εἰσήγαγον εἰς τὸ ἱερὸν τὸ παιδίον Ἰησοῦν διὰ νὰ κάμουν δι’ αὐτὸ ἐκεῖνο, ποὺ σύμφωνα μὲ τὰς διατάξεις τοῦ νόμου ἦτο συνηθισμένον νὰ γίνεται εἰς τὰ πρωτότοκα, ²⁸ τότε καὶ αὐτὸς ὁ Συμεὼν ἐδέχθη τὸ παιδίον εἰς τὰς ἀγκάλας του καὶ ἐδόξασε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· ²⁹ Τώρα, ὅτε πλέον εἶδον τὸν Λυτρωτὴν τοῦ κόσμου, ἐλευθερώνεις ἀπὸ τοὺς δεσμοὺς τοῦ σώματος ἐμὲ τὸν δοῦλον σου. Δεσπότα, καὶ μετ’ ὀλίγον ἀποθνήσκω σύμφωνα μὲ τὸν λόγον σου, ποὺ μοῦ εἶπες, ὅτι δὲν θὰ ἀποθάνω, πρὶν ἴδω τὸν Χριστόν. Καὶ μὲ ἐλευθερώνεις ἐν εἰρήνῃ καὶ χωρὶς νὰ ἀνησυχῶ πλέον διὰ τὴν λύτρωσιν τοῦ Ἰσραήλ, ³⁰ διότι εἶδαν οἱ ὀφθαλμοί μου τὸν ἐνανθρωπήσαντα υἱόν σου, ὁ ὁποῖος θὰ φέρῃ τὴν σωτηρίαν, ³¹ τὴν ὁποίαν ἠτοίμασες διὰ νὰ γίνῃ φανερὰ ἐνώπιον ὅλων τῶν λαῶν πρὸς εὐεργεσίαν ὄχι μόνον τῶν Ἰουδαίων, ἄλλα καὶ τῶν ἐθνικῶν. ³² Καὶ θὰ εἶναι οὕτω τὸ σωτήριόν σου αὐτὸ φῶς πνευματικόν, ποὺ θὰ φανερώσῃ καὶ θὰ ἀποκαλύψῃ εἰς τὰ ἔθνη τὸν ἀληθινὸν Θέον καὶ τὴν ἀληθῆ ὁδὸν σωτηρίας, ἀλλὰ καὶ δόξα τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, ἀφοῦ ἀπὸ τὸν Ἰσραὴλ κατάγεται ὡς ἄνθρωπος ὁ Σωτὴρ καὶ ἀφοῦ τελικῶς καὶ ὁ Ἰσραὴλ ὡς σύνολον θὰ τὸν ἐγκολπωθῇ ὡς σωτῆρα του. ³³ Καὶ ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ μητέρα τοῦ παιδίου εὑρίσκοντο εἰς συνεχῆ θαυμασμὸν δι’ ὅσα καὶ τώρα καὶ προτήτερα καὶ ἀπὸ τὸν Συμεὼν καὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένας καὶ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους ἐλέγοντο δι’ αὐτό. ³⁴ Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Συμεὼν καὶ εἶπεν εἰς τὴν Μαρίαν τὴν μητέρα του· Ἰδοὺ αὐτὸς εἶναι προωρισμένος διὰ νὰ γίνῃ αἰτία πτώσεως καὶ ἀναστάσεως πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραήλ. Ὅσοι θ’ ἀπιστήσουν εἰς αὐτόν, θὰ πέσουν καὶ θὰ ἀπολεσθοῦν· ὅσοι θὰ πιστεύσουν, θὰ ἀναστηθοῦν καὶ θὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καὶ θὰ σωθοῦν, θὰ εἶναι δὲ καὶ θαῦμα, ἀφοῦ ἐν τῷ προσώπῳ του θὰ ἐμφανίζεται ἡ ἕνωσις τῶν δύο φύσεων, τῆς θείας καὶ τῆς ἀνθρωπίνης. Ἀλλὰ τὸ θαῦμα τοῦτο θὰ ἀντιλέγεται ἀπὸ τοὺς ἀπιστοῦντας καὶ ἐνῷ οἱ καλοπροαίρετοι θὰ ὁδηγοῦνται δι’ αὐτοῦ εἰς τὴν πίστιν καὶ θὰ σώζονται, οἱ ἀνειλικρινεῖς καὶ ἐγωϊσταὶ θὰ ἀπιστοῦν καὶ θὰ κατακρίνωνται. ³⁵ Λόγῳ δὲ τῆς ἀντιλογίας αὐτῆς, καὶ σοῦ, τῆς μητρὸς αὐτοῦ, τὴν καρδίαν θὰ διαπεράσῃ μεγάλη καὶ ὀδυνηρὰ μάχαιρα θλίψεως καὶ ὀδύνης, ὅταν θὰ τὸν ἴδῃς νὰ σταυρώνεται. Καὶ ἔτσι ἡ πτῶσις καὶ ἡ ἀνάστασις πολλῶν, καθὼς καὶ ἡ ἀντιλογία γύρω ἀπὸ τὸ θαῦμα αὐτὸ θὰ γίνωνται, διὰ νὰ ξεσκεπασθοῦν πολλῶν καρδιῶν οἱ διαλογισμοὶ καὶ αἰ διαθέσεις, ποὺ ἔμεναν ἔως τώρα ἀπόκρυφοι, καὶ μὲ τὴν ἀπόρριψιν ἢ ἀποδοχὴν τοῦ Μεσσίου θὰ φανεροθοῦν. ³⁶ Ὑπῆρχε δὲ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ κάποια Ἄννα προφῆτις. Αὕτη ἦτο κόρη τοῦ Φανουὴλ ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Ἀσήρ, τοῦ ὀγδόου παιδιοῦ τοῦ Ἰακὼβ ἐκ τῆς Λείας, ἦτο δὲ πολὺ προχωρημένη εἰς τὴν ἡλικίαν, καὶ εἶχε ζήσει μὲ ἄνδρα ἑπτὰ χρόνια ἀπὸ τὸν καιρόν, ποὺ ὡς παρθένος ἦλθεν εἰς γάμον μὲ αὐτόν. ³⁷ Καὶ αὐτὴ ἦτο χήρα, ἡλικίας περίπου ὀγδοήκοντα τεσσάρον ἐτῶν, ἡ ὁποία δὲν ἀπεμακρύνετο ἀπὸ τὸν ἱερὸν περίβολον τοῦ ναοῦ, ἀλλὰ παρέμενεν εἰς αὐτὸν καὶ κατὰ τὰς ὤρας, ποὺ δὲν ἐγίνοντο ἀκολουθίαι εἰς τὸν ναόν. Καὶ ἔτσι ἐλάτρευε νύκτα καὶ ἡμέραν τὸν Θεὸν μὲ νηστείας καὶ προσευχάς. ³⁸ Καὶ αὐτὴ ἦλθε κατ’ ἐκείνην τὴν ὥραν καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸ παιδίον, ηὐχαρίστει καὶ ἐδοξολόγει τὸν Θεὸν καὶ ἔλεγε περὶ αὐτοῦ εἰς ὅλους, ὅσοι κατοικοῦντες εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ περιέμενον λύτρωσιν καὶ ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ τῶν δεινῶν καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. ³⁹ Καὶ ὅταν ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ Μαρία ἐτελείωσαν ὅλα, ὅσα ὁ νόμος τοῦ Κυρίου ὁρίζει περὶ τοῦ καθαρισμοῦ καὶ τῆς ἀφιερώσεως τοῦ παιδίου, ἐγύρισαν ὀπίσω εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὴν πατρίδα τῶν Ναζαρέτ. ⁴⁰ Τὸ δὲ παιδίον ἐμεγάλωνε κατὰ τὸ σῶμα καὶ ἐνισχύετο ἐκτάκτως κατὰ τὰς διανοητικὰς καὶ πνευματικὰς δυνάμεις. Καὶ ἡ θεότης, μὲ τὴν ὁποίαν ἦτο ἠνωμένον, καθ’ ὅσον ἡ ἡλικία τοῦ παιδίου ἐπροχώρει, μετέδιδεν εἰς αὐτὸ καὶ τὸ ἐγέμιζε σοφίαν. Καὶ χάρις Θεοῦ, ἡ ὁποία τὸ ἐνίσχυεν εἰς πᾶσαν ἀρετὴν καὶ τὸ ἐφύλαττεν ἀπὸ πᾶσαν ἁμαρτίαν, ἦτο ἐπ’ αὐτοῦ, διευθύνουσα τὴν ὁμαλὴν καὶ ἀπρόσκοπτον ἀνάπτυξιν καὶ ἠθικὴν πρόοδόν του.  

 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ζ´ 7 - 17

⁷ χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται. ⁸ καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ. ⁹ καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν, διὰ Ἀβραὰμ καὶ Λευῒ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται· ¹⁰ ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ Μελχισεδέκ. ¹¹ Εἰ μὲν οὖν τελείωσις διὰ τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης ἦν· ὁ λαὸς γὰρ ἐπ’ αὐτῇ νενομοθέτητο· τίς ἔτι χρεία κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἕτερον ἀνίστασθαι ἱερέα καὶ οὐ κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρὼν λέγεσθαι; ¹² μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται. ¹³ ἐφ’ ὃν γὰρ λέγεται ταῦτα, φυλῆς ἑτέρας μετέσχηκεν, ἀφ’ ἧς οὐδεὶς προσέσχηκε τῷ θυσιαστηρίῳ. ¹⁴ πρόδηλον γὰρ ὅτι ἐξ Ἰούδα ἀνατέταλκεν ὁ Κύριος ἡμῶν, εἰς ἣν φυλὴν οὐδὲν περὶ ἱερωσύνης Μωϋσῆς ἐλάλησε. ¹⁵ Καὶ περισσότερον ἔτι κατάδηλόν ἐστιν, εἰ κατὰ τὴν ὁμοιότητα Μελχισεδὲκ ἀνίσταται ἱερεὺς ἕτερος, ¹⁶ ὃς οὐ κατὰ νόμον ἐντολῆς σαρκικῆς γέγονεν, ἀλλὰ κατὰ δύναμιν ζωῆς ἀκαταλύτου· ¹⁷ μαρτυρεῖ γὰρ ὅτι σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. 

 

Ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα 

 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Ζ´ 7 - 17

⁷ Εἶναι δὲ ἔξω ἀπὸ κάθε ἀντίρρησιν καὶ ἀντιλογίαν, ὅτι τὸ μικρότερον καὶ κατώτερον εὐλογεῖται ἀπὸ τὸ μεγαλύτερον καὶ ἀνώτερον. Διὰ νὰ εὐλογήσῃ λοιπὸν ὁ Μελχισεδὲκ τὸν Ἀβραὰμ σημαίνει, πῶς ἦτο ἀνώτερός του. ⁸ Καὶ ἐδῶ μὲν εἰς τὸν Μωσαϊκὸν νόμον λαμβάνουν δεκάτας ἄνθρωποι ποὺ πεθαίνουν. Ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν περίπτωσιν τοῦ Ἀβραὰμ ἔλαβε δεκάτας ὁ Μελχισεδέκ, ὁ ὁποῖος μαρτυρεῖται ὅτι ζῇ, διότι ἡ Γραφὴ δὲν ὁμιλεῖ περὶ θανάτου τοῦ Μελχισεδέκ. ⁹ Καὶ μὲ ὀλίγα λόγια, διὰ τὸν Ἀβραὰμ καὶ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἀβραάμ, ποὺ ἔδωκε τὴν δεκάτην εἰς τὸν Μελχισεδέκ, ἔχει δώσει δεκάτην εἰς τὸν Μελχισεδὲκ καὶ ὁ Λευϊ, ποὺ λαμβάνει δεκάτας ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς του. ¹⁰ Ἔχει δώσει δὲ καὶ ὁ Λευῒ δεκάτην εἰς τὸν Μελχισεδέκ, διότι ἦτο ἀκόμη ὁ Λευϊ εἰς τὴν μέσην, ἤτοι εἰς τὸ κέντρον τῆς γενετησίου λειτουργίας τοῦ πάππου του Ἀβραάμ, ὅταν ἐσυνάντησεν αὐτὸν ὁ Μελχισεδὲκ καὶ ἐπῆρεν ἀπὸ αὐτὸν τὴν δεκάτην. Ἀφοῦ λοιπὸν ἔδωκεν εἰς τὸν Μελχισεδὲκ δεκάτην καὶ ὁ Λευΐ, σημαίνει ὅτι ὁ Μελχισεδὲκ ἦτο ἀνώτερος ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς, ποὺ κατάγονται ἀπὸ τὸν Λευΐ. ¹¹ Ἂς ἴδωμεν τώρα ποῖον συμπέρασμα βγαίνει ἀπὸ ὅσα εἴπομεν. Ἐὰν μὲν λοιπὸν ἦτο δυνατὸν νὰ κατορθωθῇ ἡ τελεία σχέσις, καὶ συμφιλίωσίς μας μὲ τὸν Θεὸν διὰ μέσου τῆς Λευϊτικῆς ἱερωσύνης, ποὺ ἦτο κάτι οὐσιῶδες διὰ τὴν ὅλην Μωσαϊκὴν νομοθεσίαν - διότι ὁ λαὸς εἶχε λάβει τὸν νόμον στηριγμένον καὶ θεμελιωμένον εἰς τὴν ἱερωσύνην αὐτὴν ἡ ὁποία πλέον ἀνάγκη ὑπῆρχε νὰ ἀναστηθῇ καὶ ἀναδειχθῇ ἄλλος ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ καὶ νὰ μὴ ὀνομάζεται καὶ ὁ νέος ἱερεὺς κατὰ τὴν τάξιν Ἀαρὼν ἱερεύς; Ἦτο λοιπὸν ἀνεπαρκὴς ἡ παλαιὰ ἱερωσύνη καὶ δι’ αὐτὸ ἀνεδείχθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ νέα ἱερωσύνη. Ἀλλ’ αὐτὸ συνεπιφέρει καὶ μεταβολὴν τοῦ νόμου. ¹² Διότι ὅταν μεταβάλλεται καὶ ἀλλάσσῃ ἡ ἱερωσύνη, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἐστηρίζετο ἡ Μωσαϊκὴ νομοθεσία, κατ’ ἀνάγκην ἐπακολουθεῖ καὶ ἀλλαγὴ νόμου καὶ ἀντικαθίσταται λοιπὸν ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ὑπὸ τῆς Νέας. ¹³ Πράγματι δὲ μετετέθη καὶ ἀντικατεστάθη ἡ Λευϊτικὴ ἱερωσύνη. Διότι ἐκεῖνος, διὰ τὸν ὁποῖον λέγονται ταῦτα καὶ τὸν ὁποῖον ἐσυμβόλιζεν ὁ Μελχισεδέκ, ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δηλαδή, κατάγεται ἀπὸ ἄλλην φυλήν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν δὲν ἐπλησίασε κανεὶς ὡς ἱερεὺς εἰς τὸ θυσιαστήριον. ¹⁴ Διότι εἶναι φανερόν, ὅτι ὁ Κύριος μας σὰν ἄλλος ἥλιος δικαιοσύνης ἀνέτειλεν ἀπὸ τὴν φυλὴν Ἰούδα, διὰ τὴν φυλὴν δὲ αὐτὴν δὲν εἶπε τίποτε περὶ ἱερωσύνης ὁ Μωϋσῆς. ¹⁵ Καὶ γίνεται ἀκόμη περισσότερον φανερόν, ὅτι ἡ Λευϊτικὴ ἱερωσύνη καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη μετετέθησαν καὶ ἀντικατεστάθησαν, ἐκ τοῦ ὅτι ἀνέστη καὶ ἀνεδείχθη ἄλλος ἱερεὺς ὅμοιος πρὸς τὸν Μελχισεδέκ. ¹⁶ Καὶ ὁ νέος αὐτὸς ἱερεύς, ὁ Χριστὸς δηλαδή, ἔγινεν ἱερεὺς ὄχι σύμφωνα μὲ νόμον, ποὺ ἔχει ἐντολάς, αἱ ὁποῖαι ἀνεφέροντο εἰς τὰ ἐξωτερικὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ ἒν γένει εἰς τὴν κάθαρσιν τῆς σαρκός, ἀλλ’ ἔγινεν ἱερεὺς διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Πατρὸς καὶ τῆς ἰδικῆς του, ἡ ὁποία εἶναι δύναμις ζωῆς, ποὺ δὲν καταλύεται ἀπὸ θάνατον, ἀλλ’ εἶναι αἰωνία. ¹⁷ Λέγω ὅτι εἶναι δύναμις ζωῆς αἰωνίας, διότι μαρτυρεῖ ἡ Γραφὴ περὶ τοῦ νέου ἱερέως Χριστοῦ, ὅτι σὺ εἶσαι ἱερεὺς αἰώνιος κατὰ τὴν τάξιν τοῦ Μελχισεδέκ.  

 

Πηγή:https://www.saint.gr/ 

«Πᾶνος»