Θεοφάνης Γκατζής: 13 Ιουνίου εόρταζε μια άγνωστη Αγία: Η Αγία Κόρη εν Ολύμπω!

 

Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης

Ανήμερα της εορτής του Αγίου Πνεύματος εορτάζει μια σχετικά άγνωστη   στο πανελλήνιο Αγία η  Αγία Κόρη που τελειώθηκε στον Όλυμπο! Το ομώνυμο Παρεκκλήσιο με το Αγίασμά της ευρίσκεται σε μια πανέμορφη τοποθεσία στον Όλυμπο!! Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή του βίου της από τον αείμνηστο θεολόγο  Λάζαρο Τσακιρίδη <<Σύμφωνα με τον μύθο έζησε κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας σε κάποιο από τα χωριά της Ηπείρου, επί της εποχής του τυράννου της Ηπείρου Αλή πασά (1788 – 1822 μ.Χ.).  

Ο Τούρκος Αγάς την ήθελε για το χαρέμι  του και έδωσε εντολή σε ένα απόσπασμα να την οδηγήσουν σε εκείνον. Κάποιος όμως από το απόσπασμα ελληνικής καταγωγής, πρόλαβε και την ειδοποίησε. Όμως η κοπέλα ήταν αφιερωμένη στο Θεό και αρνήθηκε να υποκύψει στη σκλαβιά και την ατίμωση. Πήρε μαζί της το εικόνισμα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας και χάθηκε μέσα στα βουνά.

Μετά από πολλές κακουχίες έφθασε στον Όλυμπο, βρίσκοντας καταφύγιο στην περιοχή δίπλα στο εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας στην παλαιά Βροντού. Υπάρχει πιθανότητα να τη βοήθησαν να φτάσει ως εκεί Ηπειρώτες ξυλουργοί, οι οποίοι πήγαιναν κάθε χειμώνα από τα χωριά της Ηπείρου στον Όλυμπο για να δουλέψουν ως υλοτόμοι .
Ο Αλή πάσας που κατασκόπευε τα πάντα, πληροφορήθηκε ότι βρισκόταν κρυμμένη στη Βροντού και έστειλε ανθρώπους του για να την πιάσουν.

Η Αγία Κόρη έφυγε στο τελευταίο της καταφύγιο, στη βαθιά χαράδρα. Εκεί απέφυγε να πλησιάζει ανθρώπους από το φόβο μήπως ανακαλύψουν το καταφύγιό της. Κατά το διάστημα της παραμονής της ανακάλυψε μία σπηλιά όπου και κρυβόταν. Τρεφόταν με ρίζες και κράνα και ότι άλλο έβρισκε μπροστά της, επιλέγοντας να απαρνηθεί τα εγκόσμια και να ζήσει με εγκράτεια και αγνότητα.

Πολλοί από τους βοσκούς την πλησίαζαν και της έδιναν τροφή, αλλά εκείνη κρατούσε μυστική την ταυτότητά της και την μαρτυρική ιστορία της. Δεν είναι γνωστό πόσα χρόνια έζησε πριν πεθάνει από τις κακουχίες και τις στερήσεις.

Μετά από καιρό οι κάτοικοι τη βρήκαν νεκρή μέσα στη ρεματιά, στον τόπο όπου σήμερα είναι το εκκλησάκι και το άγιασμά της και την έθαψαν στον ίδιο τόπο κοντά στη σπηλιά όπου κρυβόταν.

Δεύτερη εκδοχή

Μία ακόμη εκδοχή είναι ότι όταν η Αγία Κόρη έφτασε στον Όλυμπο, στις βάθρες της Βροντούς,  ο Πασάς έστειλε απόσπασμα με σκυλιά για να την φέρουν νεκρή ή ζωντανή. Κυνηγημένη και εξαντλημένη, ακούγοντας τα σκυλιά να πλησιάζουν, κρύφτηκε σε μια κουφάλα ενός δέντρου και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας την βοήθεια της Παναγίας για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Οι προσευχές της εισακούστηκαν και ο κορμός έκλεισε γύρω της. Φυσικά οι Τούρκοι δεν την βρήκαν πουθενά και γύρισαν πίσω για να πούνε στον Πασά πως η κοπέλα χάθηκε και πως μάλλον θα έπεσε σε κάποια από τις χαράδρες και σκοτώθηκε.

Έπειτα από χρόνια, ένας υλοτόμος κόβοντας ένα δέντρο, βρήκε μέσα στον κορμό ένα γυναικείο σκελετό και από το κομμένο δέντρο άρχισε να αναβλύζει αγιασμός. Τότε όσοι γνώριζαν την ιστορία της κόρης στην περιοχή, έκαναν την σύνδεση και έχτισαν ένα εκκλησάκι γύρω από το δέντρο, στην μνήμη της.

Τόπος προσευχής και λατρείας

Μετά το θάνατό της  άρχισαν να επισκέπτονται το προσκυνητάρι της και την εικόνα της Παναγίας που είχε φέρει μαζί της. Είναι αρκετές οι μαρτυρίες ανθρώπων  ότι πριν το 1940 υπήρχε αυτό το εικόνισμα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Δεν γνωρίζουν, όμως, ούτε  πότε εξαφανίστηκε, ούτε για ποιο λόγο, με πιθανότερες εκδοχές την κλοπή από  αρχαιοκάπηλους, ή την καταστροφή της από τη φθορά του χρόνου.
Οι κάτοικοι της περιοχής έχτισαν εκεί ένα εκκλησάκι αρχικά απλό χωρίς ρυθμό και αρχιτεκτονική.  Με τον καιρό η αγία Κόρη αναγνωρίστηκε ως Αγία στη συνείδηση όλων των κατοίκων. Το νερό που ανέβλυζε κάτω από το προσκυνητάρι της έγινε αγίασμα και πολλοί μαρτυρούν δεκάδες θαύματα.

Παλαιότερα υπήρχαν και κάποιες ευλαβικές συνήθειες των προσκυνητών. Όταν επισκέπτονταν το προσκυνητάρι ήταν αμίλητοι. Επίσης δεν ξαναπήγαιναν την ίδια μέρα. Μάλιστα επειδή η Αγία Κόρη ήταν παρθένος, ποτέ δεν πήγαιναν κοντά στο προσκυνητάρι ταυτόχρονα άνδρας και γυναίκα, λόγω σεβασμού. 

Η μνήμη της γιορτάζεται την ημέρα του Αγίου Πνεύματος» (πηγή: dionolymposguide.gr) Ας προσπαθήσουμε να μιμηθούμε, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ιδανικών και οραμάτων, έστω στο ελάχιστο την Αγία Κόρη για το αγωνιστικό φρόνημα που επέδειξε και την αυταπάρνησή της για την αγάπη στον Θεό! ! Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των κεκοιμημένων δούλων του Θεού από αρχής κόσμου και υπέρ υγείας ημών!                                                 

 Υ.Γ. Το παρόν άρθρο το αφιερώνω στoν Tριαδικό Θεό (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα), στη μνήμη της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγίων του Θεού Πάντων, Δώδεκα και Εβδομήκοντα Αποστόλων, Θεοφάνη του Νεομάρτυρα, Κόρης, καθώς και των Αρχαγγέλων Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ! Ακόμη, το αφιερώνω στους αποθανόντες πατέρα μου Θωμά, παππούδες μου Βασίλειο και Βασίλειο, στις αποθανούσες γιαγιάδες μου Φανή και Στυλιανή, στους κεκοιμημένους συγγενείς και φίλους μου, πάππου προς πάππου, στον αποβιώσαντα θεολόγο  Λάζαρο Τσακιρίδη και σε όλους τους κεκοιμημένους από αρχής κόσμου! Επίσης, το αφιερώνω στη μητέρα μου Μαρία, την αδερφή μου Ινώ και σε όλους τους ζώντες! Σας παρακαλώ όποιος/ όποια επιθυμεί ας μνημονεύσει τα παραπάνω ονόματα  των κεκοιμημένων στις προσευχές του και ας τα δώσει να διαβαστούν στις Θείες λειτουργίες! Ειδικά η μνημόνευση των ονομάτων των κεκοιμημένων στις Θείες λειτουργίες είναι πολύ σημαντικό ζήτημα, καθότι βοηθάει πολύ αυτούς που εκδήμησαν εις Κύριον και αυτούς που μνημονεύουν! 

«Πᾶνος»