Σωζόμαστε, όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση του δικού Του μεγάλου.
Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δυο πόδια: δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω. Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα, που φοβούνται όλοι τόσο πολύ. Όμως αυτό το σφράγισμα δεν είναι εξωτερικό˙ ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει πια μέσα στην ψυχή. Ενώ τα διαβατήρια κι οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος. Κατά τον λόγο του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.
Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον Κύριο. Πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.
Οι άνθρωποι σώζονται και θα σώζονται ώς τις τελευταίες μέρες του κόσμου – ζουν, εργάζονται, κάποιοι κατά τον νόμο του Θεού, άλλοι κατά τα στοιχεία του κόσμου τούτου. Δεν πρέπει να κάθεσαι στο παράθυρο, χωρίς να κάνεις τίποτα, περιμένοντας κάτι. Θα κατακριθείς μαζί με τους απίστους για απραξία και για το ότι δεν πολλαπλασίασες το δώρο, που σου εμπιστεύθηκε ο Θεός. Για τις νέες ταυτότητες σου έχω ήδη γράψει και δεν θα επαναλαμβάνομαι. Το σφράγισμα ακολουθεί μόνο την προσωπική απάρνηση του Θεού από τον άνθρωπο και όχι την εξαπάτηση. Η εξαπάτηση δεν έχει νόημα. Ο Κύριος χρειάζεται την αγαπώσα Αυτόν καρδία μας.
Αυτό από το οποίο ετοιμάζεστε να τρέξετε μακριά, θα σας βρει παντού. Και στα βάθη των δασών και στην πρωτεύουσα: το νέο σύστημα απογραφής μπαίνει σε εφαρμογή. Εμείς όλοι θα έπρεπε να τρέχουμε να ξεφύγουμε όχι από τους υπολογιστές (την τεχνολογία), αλλά από τις προσωπικές μας αμαρτίες. Μα όχι, εμείς τις φροντίζουμε, τις τρέφουμε μέχρις αηδίας και ζούμε απολαμβάνοντάς τις..
Η Γραφή προειδοποιεί τους ανθρώπους ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, επειδή οι άνθρωποι θα είναι περισσότερο υπερήφανοι, αλαζόνες και φιλάργυροι, παρά φιλόθεοι. Αλλά για κίνδυνο από την τεχνολογία πουθενά δεν έχει γίνει λόγος. Το ότι θα τρέχουν από τη δύση στην ανατολή κι απ’ την ανατολή στη δύση, επίσης είναι γνωστό κι όλα αυτά θα γίνονται υπό την καθοδήγηση του εχθρού. Ο Θεός όμως είναι παντού και τα τέκνα Του θα τα βοηθήσει παντού.
Τι να πω για τον έλεγχο και την απόλυτη παρακολούθηση, με τα οποία τόσο τρομοκρατούνται οι απλοί άνθρωποι; Πότε και σε ποιο κράτος δεν υπήρχαν μυστικές υπηρεσίες; Όλα υπήρχαν… κι όλα υπάρχουν και θα υπάρχουν όμως τίποτα δεν εμποδίζει τον πιστό άνθρωπο να σωθεί. Καθένας προχωρά στη ζωή από τη σταυρική οδό, ξεπερνώντας τα όλα με την πίστη. Ο πιστός τα δέχεται όλα από το χέρι του Θεού, με τη βεβαιότητα ότι όλα τον προάγουν προς τη σωτηρία.
Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου, που θα έρθει εν καιρώ, σε καιρό που δεν ξέρουμε αν θα μας βρει ζωντανούς. Και η σφραγίδα της προσωπικής μας αμαρτίας, από λίγων μόνο το μυαλό περνά σαν σκέψη. Όμως αυτή ακριβώς είναι που παραδίνει τον άνθρωπο στην εξουσία των αντίχριστων στοιχείων και έργων και αποτελεί πραγματική προεικόνιση εκείνης της σφραγίδας, αυτή είναι που πρέπει ουσιαστικά να φοβόμαστε! Τίποτα θεϊκό δεν περνά μέσα από αυτή την τρομερή σφραγίδα της αμαρτίας, με την οποία σφραγίζουμε καθημερινά τον νου και την καρδιά μας.
Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κρεστιάνκιν της Μονής των Σπηλαίων του Πσκώφ
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος που εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα ένα πράγμα μόνο φοβόταν και έτρεμε την αμαρτία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Λουτρό του αίματος, ισοδύναμη με το Λουτρό της Βαπτίσεως, καθαρίζει τον άνθρωπο, από οποιαδήποτε αμαρτία και αν είχε.
Το σύνθημα «Ορθοδοξία ή Θάνατος» λαμπρύνει τα χείλη αγωνιστών Χριστιανών, που προτιμούν να παραδοθούν «εις κρίμα θανάτου» για την Αγία πίστη του Χριστού παρά να αθετήσουν «ιώτα εν η μίαν κεραίαν» της διδασκαλίας της Εκκλησίας, ψυχών που δεν θυσιάζουν τον Ένα για τίποτα, αλλά θυσιάζουν προθύμως τα πάντα για τον Ένα!
Ένα τέτοιο φρόνημα είναι χωρίς αμφιβολία επαινετό, οδηγεί σε απάρνηση του εαυτού μας, σε θυσιαστική προσφορά και εκδαπάνηση υπέρ του Κυρίου.
Μπορεί, όμως, το σύνθημα «Ορθοδοξία ή Θάνατος» να λέγεται και από ψυχές ανειρήνευτες, από ανθρώπους που διαθέτουν «ζήλον ου κατ’ επίγνωσιν» και προτίθενται να βιαιοπραγήσουν και να εγκληματήσουν, ακόμη και να φονεύσουν άλλους ανθρώπους.
Αυτό που βαρύνει, λοιπόν, στο παραπάνω σύνθημα είναι τίνος τον θάνατο εννοούμε, τίνος το αίμα είμαστε έτοιμοι να χύσουμε.
Μήπως του συνανθρώπου;
Αν ισχύει αυτό, το φρόνημά μας απέχει πολύ από το «μυριάκις υπέρ σού τεθνηξόμεθα» του Ιωσήφ Βρυεννίου, και ασφαλώς δεν αναπαύει τον Θεό.
Ο Κύριός μας σταυρώθηκε, δεν σταύρωσε· θανατώθηκε, δεν θανάτωσε.
Ο ταπεινός Ιησούς Χριστός «λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει».
Οι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας, οι οποίοι έκαμαν πράξη το «Ορθοδοξία ή Θάνατος» στην ορθή του εκδοχή, συγχωρούσαν και αγαπούσαν ακόμη και τους διώκτες και βασανιστές τους.
Έχουμε την πεποίθηση ότι το φρόνημα ομολογίας και θυσίας υπέρ του Κυρίου δεν μπορεί να συμβαδίζει με την εμπάθεια και την σκληρότητα προς τον αδελφό και συνάνθρωπο.
Και όταν το Άγιον Πνεύμα, βλέπει την προαίρεση του ανθρώπου, Του δίνει το μεγαλύτερο δώρο που υπάρχει, το δώρο του Μαρτυρίου.
Γιατί μόνο αυτήν είναι δική μας, η προαίρεση, ότι καλό κι αν κάνουμε, όλα του Αγίου Τριαδικού Θεού μας είναι. Αν φύγει η Χάρις του Αγίου Τριαδικού Θεού από πάνω μας θα γίνουμε οι χειρότεροι των χειρότερων.
Για όλους αυτούς τους Αδερφούς που γράφουν ανώνυμα,.
Γράφοντας το Όνομά μας, δεν είναι κενοδοξία, αλλά Ομολογία, το Όνομά μας το πήραμε μέσα στο Μυστήριο της Βαπτίσεως.
Εδώ και πόσο καιρό, είναι που θέλουν να μας φέρουν την κάρτα του πολίτη πλέον δεν θα έχουμε Όνομα, αλλά θα γίνουμε ένας αριθμός.
(Όλες οι συναλλαγές μας θα γίνονται μέσω αυτού του αριθμού, θα είναι η ταυτότητά μας. Για αυτό επουδενί δεν πρέπει να την πάρουμε).
Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ. ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΟΎΜΕ.
ΤΙ ΈΧΟΥΜΕ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΎΜΕ;
Διωγμό, πείνα, ή Μαχαίρα, όπως μας λέει ο πρώτος μετά τον Ένα, ο Απόστολος των εθνών Παύλος.