Γεώργιος Δημητράκης: Ἡ μόνη σωτηρία, ἡ ἐξέγερση τοῦ Λαοῦ

Ἀλήθεια εἶναι ἡ ὑπαρκτότητα μίας κατάστασης ἢ ἡ πραγματικότητα ἑνὸς γεγονότος. Ὡς ἀλήθεια δεχόμαστε αὐτὸ ποὺ ἀντιλαμβάνονται ὡς πραγματικότητα οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι, ὅταν ἀντιλαμβάνονται καὶ βιώνουν κάτι μὲ ὅμοιο τρόπο καὶ αὐτὸ γίνεται ἀποδεκτὸ ὡς ἀλήθεια.

Ψέμα εἶναι ἡ πρόταση καὶ ἡ προσπάθεια ποὺ γίνεται ἀπὸ κάποιον μὲ σκοπὸ νὰ πείσει τοὺς ἄλλους ὅτι εἶναι ἀληθής, ἐνῶ ὁ ἴδιος συνειδητὰ γνωρίζει ὅτι ἡ πρόταση καὶ ἡ προσπάθειά του εἶναι ἀναληθής. Πολλὲς φορὲς ἡ λέξη ψέμα χρησιμοποιεῖται καὶ γιὰ νὰ δηλώσει κάποιος τὸ μὴ ἀληθές.

Δυστυχῶς εἰς τὴν χώρα μας, ἐδῶ καὶ δεκαετίες εἰς τὸν βωμὸ τῆς θεοποιημένης Ἐξουσίας καὶ τῶν παραγώγων της, δηλαδὴ τὸ πολιτικὸ σύστημα ἐξουσίας, οἱ Κυβερνῶντες, τὰ Κόμματα καὶ οἱ Θεσμοὶ τῆς Πολιτείας θυσιάζουν τὸ σύνολο τῶν ἀνθρωπίνων ἀξιῶν, ὅπως τὴ ἐλευθερία, τὴ δικαιοσύνη, τὴν ἰσότητα καὶ ἰσονομία, ἀκόμη καὶ τὴν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.

Εἶναι πλέον κοινῶς ἀποδεκτὸ ἀπὸ ὅλους τοὺς Ἕλληνες καὶ ἀναμφισβήτητο ἀπὸ ὅλους τοὺς διεθνεῖς παράγοντες ὅτι ἡ Πατρίδα μας ἔχει καταρρεύσει. Ὅτι ἡ γενεσιουργὸς αἰτία τῆς χρεοκοπίας τῆς χώρας δὲν ὀφείλεται εἰς ἕνα τυχαῖο γεγονός, ἀλλὰ εἰς τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀποτυχία τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἐξουσίας καὶ τῆς Ἀρχῆς τῆς Διακρίσεως τῶν Ἐξουσιῶν. 

Τὸ ὁποῖο ἐπὶ δεκαετίες διὰ τῆς ἀλαζονείας, τῆς διαφθορᾶς, τῆς διαπλοκῆς καὶ τῆς ἀτιμωρησίας ὑπερχρέωνε τὴν χώρα, κατέστρεφε τὸν παραγωγικό της ἱστό, καταλήστευε τοὺς ἐθνικοὺς πόρους καὶ τοὺς Ἕλληνες, καὶ ἀπομάκρυνε τὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ ἀπὸ τοὺς Εὐρωπαίους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς κανόνες τῆς Παγκόσμιας Οἰκονομίας.

Ἡ ἀνικανότητα καὶ ἀναίδεια τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἐξουσίας καὶ τῶν φορέων της ἔγινε ἀκόμη ἐμφανέστερη καὶ μετὰ τὴν κατάρρευση τῆς χώρας μας, ὅταν μετὰ τὴν ἐπίσημη πλέον χρεοκοπία τῆς Πατρίδας μας, συνεχίζει νὰ μὴ ἀντιλαμβάνεται τὴν κρισιμότητα καὶ τὴν ἐπικινδυνότητα τῆς ὅλης κατάστασης ποὺ δημιούργησε μὲ δική του καὶ μόνο εὐθύνη. Ὥστε ἀπὸ μόνο του, ὡς ὄφειλε, νὰ ἀναλάβει εὐθὺς ἀμέσως τὶς δέουσες πρωτοβουλίες μὲ τὴν σύνταξη ἑνὸς Προγράμματος Σωτηρίας τῆς Πατρίδας μας. 

Ἡ ἀπραξία αὐτὴ καὶ ἢ ἔλλειψη ἐθνικῆς εὐθύνης, συνεννόησης καὶ συναίνεσης εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐπέμβαση τῆς Ε.Ε. καὶ τοῦ ΔΝΤ. Μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ 1ου Μνημονίου, τὸ ὁποῖο διευρύνθηκε μὲ τὰ ἑπόμενα 2 ἄκρως καὶ πιὸ ἐπαχθῆ Μνημόνια καὶ τὰ ποινικὰ προαπαιτούμενα, ἐξαιτίας τῆς δυσθυμίας καὶ ἀρνήσεως τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἐξουσίας νὰ ἐφαρμόσει ἕνα ὁλοκληρωτικὸ πρόγραμμα διαρθρωτικῶν ἀλλαγῶν καὶ μεταρρυθμίσεων. 

Τὸ ὁποῖο θὰ ἐπανίδρυε ἐξ θεμελίων τὴν Λειτουργία τοῦ Κράτους, τοῦ στενοῦ καὶ εὐρύτερου Δημόσιου Τομέα, θὰ ἀποκαθιστοῦσε τὸ Κράτος Δικαίου κατὰ τὰ πρότυπα πολλῶν εὐρωπαϊκῶν κρατῶν, θὰ ἀναπτέρωνε τὸ ἠθικὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας καὶ θὰ ἐπανέφερε εἰς τὴν χώρα τὴν ἀνάπτυξη καὶ τὴν πραγματικὴ οἰκονομία.

Ὁ 10-ετὴς ἀρνησισμὸς καὶ ἐναντίωση τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἐξουσίας γιὰ διαρθρωτικὲς ἀλλαγές, ἀλλὰ καὶ γιὰ μεταρρυθμίσεις καὶ εἰς τὸ Δημόσιο Τομέα, τὸν κύριο ὑπεύθυνο γιὰ τὴν χρεοκοπία τῆς Πατρίδας μας, ἀλλὰ ἐπὶ δεκαετίες τὸ Προπύργιο ὕπαρξης καὶ στήριγμα ὁλοκλήρου τοῦ πολιτικοῦ φάσματος, ἐπιδεινώνει καὶ καθιστὰ ὅλως ἀβέβαιο τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος. 

Διότι προκαλεῖ καὶ ἀναγκάζει τοὺς ΘΕΣΜΟΥΣ νὰ φορτώνει τὴν ἐξυπηρέτηση τοῦ χρέους καὶ τὰ δημοσιονομικὰ ἐλλείμματα, μὲ συνεχῆ καὶ κάθε τόσο νέα τιμωρητικὰ προαπαιτούμενα εἰς τὶς πλάτες μόνο τοῦ χειμαζόμενου καὶ ἐξαθλιωμένου ἐπὶ 10 τώρα Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. 

Αὐτὴ εἶναι ἡ ὀδυνηρὴ ἀλήθεια καὶ πραγματικότητα, ἡ ὁποία ὡς ἐφιάλτης θὰ κατατρέχει ὅλους ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες γιὰ πολλὲς δεκαετίες. Ἡ ἐξαθλίωση ἑνὸς ὁλόκληρου Λαοῦ ἐν καιρῷ εἰρήνης, μετὰ τὸ 1821 ἡ χείριστη εἰς τὴν ἱστορία τῆς σύγχρονης Ἑλλάδος, ἐξαιτίας τῆς ὀλέθριας καὶ ἀντεθνικῆς συμπεριφορᾶς τῶν Ἐθνοκτόνων χαμαιλεόντων.

Αὐτὴ ἡ ἀναμφισβήτητη πιὰ ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι ἐπίσης γνωστὴ σὲ ὅλους τοὺς Εὐρωπαίους καὶ τοὺς διεθνεῖς φορεῖς, οἱ ὁποῖοι παράλληλα παρακολουθοῦν ἐκ τοῦ σύνεγγυς καὶ καθημερινῶς τὴν πολιτικὴ ἀστάθεια καὶ τοὺς διαξιφισμοὺς τῶν Κομμάτων καὶ τῶν ἀνάλγητων πολιτικῶν Ἡγεσιῶν των. 

Οἱ ὀλέθριοι Ἐθνοκτόνοι οἱ ὁποῖοι εὐθύνονται γιὰ τὴν κατρακύλα καὶ κατάρρευση τῆς χώρας καὶ τὴν ὁλοκληρωτικὴ φτωχοποίηση καὶ ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Οἱ ὁποῖοι συνεχίζουν τὸ ὀλέθριο ἔργο εἰς βάρος τοῦ Ἔθνους εὐαγγελιζόμενοι μὲ τὸ ψέμα καὶ τὴν αὐθάδεια τους τουτέστιν καὶ τὴν «ἔξοδο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν μνημονίων, τὴν ἐπανεκκίνηση τῆς Οἰκονομίας, τὴν ἀνάδειξη τῆς χώρας ὡς προπύργιο τῆς σταθερότητας, μὲ ἕνα λαὸ ὁ ὁποῖος παρέμεινε ὄρθιος παρὰ τὴν μακροχρόνια ὕφεση»(!) 

Εἶναι οἱ ἐπαναλαμβανόμενες δηλώσεις ὅλων τῶν Κυβερνώντων. Ἀπίστευτο, σὲ μία ὁλοσχερῶς κατεστραμμένη χώρα τὴν ὁποία οἱ ἀσυνείδητοι ἐθνοκτόνοι μετέτρεψαν σὲ ἕνα ἀπύθμενο βαρέλι χρέους καὶ ἀνείπωτης ἔνδειας.

Ἡ ἄρνηση τῶν ΘΕΣΜΩΝ, τῶν Βρυξελλῶν καὶ τῆς ΕΚΤ γιὰ ὁλοκλήρωση τῆς ἀξιολόγησης ἐξαιτίας τῆς ἄρνησης τοῦ πολιτικοῦ συστήματος γιὰ ὁλοκληρωτικὴ Συνταγματικὴ Ἀναθεώρηση, τὴν κατάργηση τῆς ἀτιμωρησίας, τῶν προνομίων Πρωθυπουργῶν καὶ Πολιτικῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκείνων εἰς τὸν στενὸ καὶ εὐρύτερο Δημόσιο τομέα καὶ τὸν παράλληλο δραστικὸ περιορισμὸ αὐτοῦ. Τὴν διατήρηση καὶ συντήρηση τοῦ ὁποίου φορτώνεται, ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς κρίσης, ἐξ ὁλοκλήρου ὁ ἐξαντλημένος καὶ ἤδη νεκρὸς Ἰδιωτικὸς Τομέας, μαζὶ μὲ τὰ ἐπαχθῆ Μνημόνια τῆς Φτωχοποίησης τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

Ἡ ἀλαζονεία τῶν Κυβερνώντων καὶ τῶν Κομμάτων γιὰ τὴν ἐξασφάλιση καὶ ἄσκηση ἐξουσίας καὶ μόνον, ἡ ἔλλειψη συνεννόησης καὶ ἐθνικῆς συναίνεσης γιὰ τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀντιμετώπιση τῶν ἐθνικῶν κινδύνων, μάλιστα ἀκόμη καὶ ἡ πρόσφατη ἐκλογὴ ἑνὸς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ὁ ὁποῖος εἶναι συνυπεύθυνος γιὰ τὴν χρεοκοπία τῆς Πατρίδας μας, ἀποτελοῦν ὀδυνηρὲς πραγματικότητες καὶ ἀλήθειες. 

Ὅτι τὸ Πολιτικὸ Σύστημα Ἐξουσίας, ἀκάθεκτο, ἀμετανόητο, ἀτιμώρητο, ἀδιαφορεῖ ἐδῶ καὶ 10 χρόνια γιὰ τὴν κατάρρευση τῆς Πατρίδας μας, τὴν ἀνθρωπιστικὴ κρίση καὶ τὴν φτωχοποίηση τοῦ Λαοῦ μας καὶ τοὺς ἐθνικοὺς κινδύνους ποὺ διατρέχει τὸ Ἔθνος.

Ὅμως σύσσωμος ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, ὁ ὁποῖος ἐπὶ δεκαετίες βιώνει τὰ ψέματα, τώρα καὶ τὴν χρεοκοπία, τὸ μὴ βιώσιμο καὶ δυσβάστακτο χρέος, τὸ πρόβλημα τῆς λαθρομετανάστευσης, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀνείπωτη ἔνδεια, ὀφείλει νὰ ἀποτινάξει τοὺς Ἐθνοκτόνους χαμαιλέοντες του.

Γεώργιος Ἐμ. Δημητράκης
Ὑποσημείωση: Ὁ ἀρθρογράφος κρητικῆς (Μαριοῦ/ Ν. Ρεθύμνης) καὶ θρακικῆς καταγωγῆς γεννήθηκε καὶ διαμένει εἰς τὴν Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οἰκονομικὲς Ἐπιστῆμες καὶ Κοινωνιολογία στὴ Βόννη καὶ Ἱστορία καὶ Πολιτιστικὴ κληρονομιὰ στὴν Ἀθήνα. Διετέλεσε ἐπὶ 5 ὑπάλληλος τῆς Ὁμοσπονδιακῆς Βουλῆς τῆς Γερμανίας καὶ ἐπὶ 30-ετίας Διπλωματοῦχος Ξεναγὸς γιὰ ὅλη τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπικράτεια.

«Πᾶνος»