...Ρωτήσαν ἕναν σύγχρονο Γέροντα: Γέροντα πῶς νὰ κάνω προσευχή;
Καὶ ἐκεῖνος ἀπάντησε: Νὰ νιώθεις τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ παιδί μου! Καὶ πὼς γίνεται αὐτό; Νά, πὼς ἐνῶ ἐγὼ εἶμαι ἐδῶ, ξέρω ὅτι οἱ Πατέρες εἶναι δίπλα; Ἔτσι νὰ νιώθεις, ὅτι στὸ διπλανὸ δωμάτιο εἶναι ὁ Χριστός μας! Τόσο κοντὰ καὶ τόσο ἀδιάλειπτα!
Πῆγα καὶ ἐγὼ κάποτε στὴν Παναγούδα στὸν Ἅγιο Παΐσιο καὶ τὸν ρώτησα: Γέροντα πὼς θὰ κάνω καρδιακὴ προσευχή; Ὅλο ἀποσπᾶται ὁ νοῦς μου! Καὶ μοῦ δίνει ἕνα τόσο δυνατὸ χτύπημα στὴν πλάτη! Ἀκόμα τὸν θυμᾶμαι τὸν ξαφνικὸ πόνο! «Ἔνιωσες τίποτα καλογέρι; μὲ ρώτησε...
Ναί, Γέροντα τὸ ρωτᾶτε; πόνεσα πολύ! Καὶ ποὺ πῆγε ὁ νοῦς σου παιδί μου; Μὰ ποὺ ἀλλοῦ Γέροντα, στὸ μέρος ποὺ μὲ χτυπήσατε! Στὸν πόνο δηλαδὴ εὐλογημένε! Ἔτσι καὶ μὲ τὴν προσευχὴ γίνεται! Γιὰ νὰ κατέβει ὁ νοῦς στὴν καρδιά, πρέπει ἐκείνη νὰ συντριβεῖ καὶ νὰ πονέσει! Στὸν πόνο της θὰ πάει ὁ νοὺς σου! Ἔτσι μόνο θὰ κατέβει!»
Ὁ ἄνθρωπος σήμερα αὐτοκαταδικάζεται! Στὴν κόλαση οἱ ἀμετανόητοι καὶ μόνο θὰ ὑποφέρουν καὶ ἐπειδὴ δὲν θὰ μποροῦν νὰ ἱκανοποιήσουν τὸ πάθος τους!
Μὴν ἐμποδίζετε τὴν ἀνεξάντλητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! Αὐξῆστε τὰ δοχεῖα της! Νὰ εἶστε εὐλογημένοι παιδιά μου! Σᾶς περιμένουμε νὰ ξαναρθεῖτε μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ!
Τὰ τελευταῖα του λόγια σὰν ἐπίλογος στὸ φετινὸ ὁδοιπορικό μας!
Κάθε φορὰ μιὰ πρωτότυπη κατακλεῖδα πρέπει νὰ ὑπάρξει, ἕνα νέο συμπέρασμα νὰ ἐπιστεγάσει ὅλα τὰ θαυμάσια ποὺ ζήσαμε ξανὰ στὸν ἀχαμήλωτο Ἄθωνα.
Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁδηγεῖ ἐδῶ πάνω ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ἄραγε; Γιατί προσεύχονται, γιατί ἀγρυπνοῦν, γιατί νηστεύουν, γιατί θυσιάζουν τὸ ἐγώ τους; Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴν ἔδωσε ἕνας πεφιλημένος Φιλαγιορείτης Γέροντας τοῦ ἔξω κόσμου!
Κάθε προσευχή, κάθε μετάνοια, κάθε ἀγρύπνια, κάθε νήστεμα, κάθε ταπείνωμα τοῦ θέλω τους, ἕνα σ᾿ ἀγαπῶ στὸν Χριστό μας! Τόσο ξεκάθαρα καὶ ἁπλᾶ! Χωρὶς προσμονὲς γιὰ ἀνταλλάγματα! Μόνο γιὰ τὴν δικὴ Του ἀγάπη! Ὅλα γιὰ Ἐκεῖνον καὶ ἀπὸ Ἐκεῖνον σὲ μιὰ ὑπερκόσμια προσαρμογὴ... Μονάδα μέτρησης ἡ προσευχή!
Οἱ ἀποστάσεις μετριοῦνται καὶ ὑπολογίζονται μὲ τὰ ἐλέησον καὶ τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Κυρίας Θεοτόκου!
Ἡ εὐχὴ γίνεται αὐτόνομη μονάδα μέτρησης τῆς ταχύτητας! Ἀπλησίαστη ἡ ταχύτητα τῆς εὐχῆς! Μᾶς φέρνει αὐτοστιγμεῖ σὲ ὅλα ὅσα καὶ πάλι ἀξιωθήκαμε νὰ βιώσουμε στὸ Ὄρος!
Δὲν θὰ τὸ ξεδιψάσουμε ποτὲ τὸ καθάριο του νερό!
Ἔλεγε ὁ νηπτικὸς πατὴρ Αἰμιλιανός: «Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γεμίζει καὶ τὸν κόσμο καὶ τὴν οἰκουμένη. Ὅπως τὸ σφουγγάρι, ὅταν μπεῖ στὸ νερό, γεμίζει νερό, ἔτσι καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ώς "ὕδωρ τό ἁλλόμενον" γεμίζει τὸν κόσμο». Γεμίζει τὸν κόσμο καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους τὸ ὕδωρ τὸ ἁλλόμενον!
Ἀδιόρατα, μὰ ἐγνωσμένα! Ἕνα σφουγγάρι ἡ ψυχή μας, καρτερᾶ νὰ ὁδηγηθεῖ ἐπὶ ζωῆς πηγὰς ὑδάτων ( Ἀποκ.ζ,17), νὰ βουτηχτεῖ καὶ πάλι στὰ ἔμψυχα ἀναβλύσματά του...
Γένοιτο!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ Ἐπίλογο Ἡμερολογίου Ἄθωνος 2018
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου