Νώντας Σκοπετέας: Τό μεγάλο ταξίδι... (Ἡ Ψυχή μετά τόν θάνατο) μέρος β΄

...Παίρνει λοιπὸν τὴν ψυχὴ ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ καὶ τὴν παραδίδει εἰς χεῖρας ἄλλων Ἀγγέλων οἱ ὁποῖοι ἀναχωροῦν γιὰ τὸν Τελωνισμό. Ὅσον ἀφορᾶ τὸν φύλακα Ἄγγελο αὐτὸς στέκεται δίπλα στὸ σκήνωμα καὶ δὲν φεύγει μέχρι τὴν ταφή. 

Ὅταν ὑπάρχουν περιπτώσεις ποὺ ἡ ταφὴ καθυστερήσει ( λόγῳ κάποιων συγκυριῶν λ.χ. ὁμαδικῶν θανάτων ) ὁ Ἄγγελος Φύλακας παραμένει κοντὰ στὸ νεκρὸ σκήνωμα μέχρι νὰ ταφεῖ τὸ σῶμα... Τιμῆς ἕνεκεν! Πολὺ σημαντικὸ αὐτό! Ἡ ψυχὴ ὅμως μαζὶ μὲ ἄλλους Ἀγγέλους ξεκινᾶ γιὰ τὸ ταξίδι της...

Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ ἐξέλθει ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸ σῶμα καὶ μέχρι νὰ συμπληρωθεῖ ἡ Τρίτη ἡμέρα, μετρῶντας μὲ τὸν δικό μας γήινο χρόνο ( γιατί ἡ ψυχὴ δὲν βιώνει χρόνο σὲ ἀντίθεση μὲ ἐμᾶς ποὺ καὶ τὸν μετρᾶμε καὶ τὸν βιώνουμε ) ἡ ψυχὴ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ τριήμερο τελωνίζεται... 

Δηλαδὴ καθὼς κατέβαιναν οἱ δαίμονες μὲ τὸ στῶμεν καλῶς τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ , μερικοὶ ἔμειναν στὰ πιὸ ὑψηλὰ στρώματα κατερχόμενοι καὶ ἔμειναν στὸν ἀέρα... Εἶναι τὰ λεγόμενα ἐναέρια τελώνια. Καθὼς λοιπὸν ἀνεβαίνει ἡ ψυχὴ κάθε Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ μηδενὸς ἐξαιρουμένου τελωνίζεται... 

Δὲν τελωνίζονται ὅλοι ὅμως ... μόνο ὅσοι ἔχουν ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες... ὄχι ἐξομολογημένες... Οἱ ἐξομολογημένοι περνοῦν τὰ τελώνια... σφῆνα! μὲ τὸ ἐξπρές! Δὲν σταματοῦν δηλαδὴ πουθενά, δὲν ἐμποδίζονται... Θὰ σταματήσουν κάπου μόνο στὴν περίπτωση ποὺ ἀκόμα ὑπάρχει ἀνεξομολόγητο ἁμάρτημα. Ἄν εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θανάσιμο, ζυγίζεται ὑπερνικοῦν τὰ τυχὸν καλὰ καὶ συνεχίζουν στὸ ἑπόμενο

τελώνιο ἕως ὅτου φτάσουν μπροστὰ στὸν Χριστό μας! 

Ἐὰν ὅμως κανεὶς σταματήσει γιὰ κάποιο θανάσιμο ἀνεξομολόγητο ἁμάρτημα, ἐπιτόπου γκρεμίζεται καὶ κολάζεται... Ἔχουμε περιπτώσεις κυρίως γυναικῶν ποὺ μοίχευσαν ἢ ἐπόρνευσαν, ἐξομολογήθηκαν βαρύτερα, χειρότερα ἁμαρτήματα, καὶ αὐτὰ ἐπειδὴ τοὺς ἔδιναν ντροπή, λόγῳ τοῦ σαρκικοῦ καὶ ἐπειδὴ ἔτσι τὶς παρακίνησε ὁ ἐχθρός, μὲ κίνδυνο νὰ χάσουν τὴν ψυχή τους δὲν τὰ ἐξομολογήθηκαν. Στοὺς κληρικοὺς αὐτὸ εἶναι ἀκόμα πιὸ φριχτό! Αὐτὸ λοιπὸν πρέπει νὰ προσεχθεῖ ἰδιαιτέρως. Γιατί ὅταν κανεὶς εἶναι ἐξομολογημένος δὲν τελωνίζεται... 

Περνάει μὲν ἀπ᾿ τὰ Τελώνια ἀλλὰ δίχως νὰ ἐμποδιστεῖ καὶ νὰ σταματήσει ἀπὸ κανένα. Τὰ χειρότερα Τελώνια τὰ ὁποῖα σήμερα κρεμνίζουν καὶ κολάζουν τοὺς ἀνθρώπους εἶναι: Πρῶτον τῆς μαγείας, δεύτερον τῆς ὁμοφυλοφυλίας καὶ τῆς ἀνηθικότητας, τοῦ ἐγωισμοῦ ἀκολούθως τῆς φιλαργυρίας τῆς βλασφημίας... Κυρίως τὰ δυὸ πρῶτα ποὺ ἀνέφερα. Ὁ σατανισμὸς καὶ ἡ ἀνηθικότητα στὴν πιὸ ἀκραία μορφή τους παγκοσμίως...

Στὸ διάστημα τῶν πρώτων τριῶν ἡμερῶν ἡ ψυχὴ τελωνίζεται, καὶ ὅταν περάσουμε ὅλα τὰ τελώνια, ὁ Φύλακας Ἄγγελος τοῦ καθενὸς ὁδηγεῖ τὴν ψυχὴ στὸν Χριστό, στὴν ἀνθρωπότητα τοῦ Κυρίου γιατί ἡ Θεότητα δὲν φαίνεται... Βλέπουμε τότε τὸν Χριστό μας ὅπως τὸν ἀντικρίζουμε στὶς εἰκόνες. Ἔχει ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν μορφὴ ὁ Χριστός, τὴν μορφὴ ποὺ εἶχε σαρκωμένος... 

Αὐτὴ τὴν μορφὴ ἔχει ὅταν ἐμφανίζεται καὶ ὅταν παρίσταται ὁ ἄνθρωπος ἐνώπιόν Του καὶ τὸν προσκυνᾶ. Ὁ Χριστός μας τότε τὸν εὐλογεῖ χωρὶς νὰ πεῖ τίποτα ἀπολύτως. Ἡ ψυχή τὸν προσκυνᾶ καὶ Ἐκεῖνος τὸν εὐλογεῖ μόνο δίχως νὰ πεῖ τίποτα. Εἶναι ἡ πρώτη προσκύνηση προσωπικὰ μὲ τὸν Χριστὸ μας... Ἐκείνη τὴν ἡμέρα στὰ τριήμερα ὅπως λέγονται, ἡ στρατευομένη Ἐκκλησία ὡς φιλόστοργος Μητέρα προσκομίζει τὰ κόλλυβα τῆς Τρίτης μέρας... Κάθε μέρα λειτουργοῦμε καὶ μνημονεύουμε... Σαράντα λειτουργίες... 

Ἀλλὰ τὰ τριήμερα κόλλυβα ἔχουν πολὺ μεγάλη σημασία. Τὰ κόλλυβα παρίστανται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ὅταν ἡ ψυχὴ βάζει τὴν μετάνοια καὶ τὸ κάθε σπυράκι - σιταράκι εἶναι μιὰ ψυχούλα ἀλλὰ εἶναι καὶ συγχρόνως πολλὲς εὐχὲς τοῦ συνόλου τῆς Ἐκκλησίας. Δέονται ἐξ ὀνόματος τοῦ κεκοιμημένου ὁ ὁποῖος πλέον δὲν μπορεῖ νὰ μιλήσει. Κύριε ἐλέησον... Κύριε Ἐλέησον... Κύριε Ἐλέησον... Ἄπειρες φορές. Ἐλέησον γιὰ τὴν ψυχὴ ποὺ βάζει μετάνοια...

Οὔτε ὁ Χριστός μας ἀποφαίνεται, οὔτε ἡ ψυχὴ ἀντιλαμβάνεται μὲ ἀκρίβεια ἀλλὰ ξέρει διαισθητικῶς ὅτι ἀφοῦ πέρασε τὰ Τελώνια εἶναι σεσωσμένη, ἀλλὰ περιμένει τὴν ἐπικύρωση... Μέχρι τότε ὑπάρχει δισταγμὸς γιατί δὲν γνωρίζει ἀκόμη τὸ δρομολόγιό της...

Ἔπειτα ὁ Φύλακας Ἄγγελος παίρνει τὴν ψυχὴ καὶ τὴν κατεβάζει πάλι στὴ γῆ ἀμέσως , σὲ μηδὲν χρόνο. Ἐνῶ κάνουν τὸ δρομολόγιο πρὸς τὸν Χριστό μας σὲ 3 μέρες, τώρα σὲ χρόνο μηδὲν ἡ ψυχὴ μὲ τὸν Φύλακα Ἄγγελό της ξανακατεβαίνει στὴ γῆ καὶ ἀρχίζει τότε μιὰ διαδρομὴ ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ γεννήθηκε μέχρι τὴν ἡμέρα ποὺ κοιμήθηκε. 

Ἀκολουθεῖ βῆμα-βῆμα, πόντο -πόντο τὰ πάντα μὲ λεπτομέρεια. Ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι θὰ θυμηθοῦν λεπτομέρειες ποὺ λησμόνησαν παντελῶς... Καί καλὰ καὶ κακά... Καὶ μικρὰ καὶ μεγάλα. Τὰ θανάσιμα τὰ θυμοῦνται ὅλοι ὁπότε δὲν θὰ τὰ ᾿χουν ξεχάσει. Ἄλλα μικρότερα καὶ κακὰ καὶ καλὰ λησμονημένα πλέον θὰ τὰ θυμηθοῦν... Καὶ τότε ὁ καθένας ἐμπειρικὰ πλέον θὰ διαπιστώσει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι πανταχοῦ παρὼν καὶ γνωρίζει τὰ πάντα γιατί τότε τὰ αἰσθάνεται καὶ τὰ θυμᾶται ὅλα... Εἶναι χαρισματικὴ αὐτὴ ἡ μνήμη... δὲν βλέπει κάτι τὸ φανταστικὸ... 

Ἀντικρίζει τὴν πραγματικότητα, τὴν ἀλήθεια τῆς ζωῆς του. Ὅταν τελειώσει αὐτὸ τὸ δρομολόγιο στὴν ζωή, ἡ ψυχὴ ζητᾶ καὶ κάποιο δῶρο! Ἀνάλογα μὲ τὴν εὐλάβεια γιὰ παράδειγμα ποὺ εἶχε στὴν Παναγία μας, νὰ μεταβεῖ σὲ κάποιο προσκύνημα... Ὄχι ταξιδάκια στὴν Αὐστραλία ἢ στὸν Βόρειο Πόλο νὰ δοῦμε τοὺς ἐσκιμώους καὶ τοὺς πιγκουίνους, γιατί αὐτὸ ἁπλούστατα δὲν ὠφελεῖ τὴν ψυχή. Ἡ ψυχὴ ὅταν ἐξέλθει δὲν θέλει τίποτα ἀπὸ τὸ γήινο... ἀπολύτως τίποτα...

( συνεχίζεται )
Νώντας Σκοπετέας.

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

______________________

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ 

«Πᾶνος»