Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Πνευματικές Παρακαταθήκες Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου († 1980)

 

Πατρικές νουθεσίες για αφύπνιση και μετάνοιά μας

Η μεγαλυτέρα ευτυχία, δόξα, τιμή, ως και ο μεγαλύτερος πλούτος σε ένα ανδρόγυνο είναι να έχουν αγάπη αναμεταξύ τους. Προτιμήσατε να έχετε αγάπη και να είσθε πτωχοί, παρά να είσθε πλούσιοι και να μην έχετε αγάπη. Όταν έχετε αγάπη, θα έχετε τον Θεό και όταν έχετε τον Θεόν, θα τα έχετε όλα.

Διερχόμεθα ημέρες πονηρές και καιρούς χαλεπούς. Η παρούσα γενεά εις την οποία και εμείς ανήκουμε, είναι γενεά διεστραμμένη. Χρεία μεγάλης προσοχής, αδιαλείπτου προσευχής, μεγάλης πίστεως και τελείας αγάπης, για να σωθούμε από της γενεάς αυτής της πονηράς.

Η μετάνοια όχι μόνον παρέχει άφεσι εις τον αμαρτωλό, αλλά τον καθιστά από αμαρτωλό, εις μία στιγμή, δίκαιο, από εχθρό, φίλο και οικείο του Θεού. Αληθινή μετάνοια πρέπει να έχωμε όσες φορές αμαρτάνομε.

Σε χάος μεγάλο βρίσκεται ολόκληρη η ανθρωπότητα. Βαδίζει κατά κρημνών και βαράθρων. Βαδίζει στο σκοτάδι και χωρίς πυξίδα. Που άραγε θα καταντήση; Εκεί που κατάντησαν όλοι οι αμαρτωλοί και παραβάτες των εντολών του Θεού… Η τωρινή γενεά είναι πονηρή και προς τους πονηρούς ο Κύριος στέλνει ανάλογες τιμωρίες για να μετανοήσουν….

Όσα η Θεία Πρόνοια  μέσα μετέρχεται (πολέμους, λιμούς, λοιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς και λοιπά) προς σωφρονισμό, μετάνοια και επιστροφή από τον δρόμον της αμαρτίας στον δρόμο της αρετής και σωτηρίας, όλα, σχεδόν όλα, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, και άνδρες και γυναίκες, και λαϊκοί και κληρικοί, και πλούσιοι και φτωχοί, και μεγάλοι και μικροί, όλα τα καταφρονούν και σας αχαλίνωυοι ίπποι καλπάζοντες τρέχουν στον δρόμο της απωλείας. Προτιμούν περισσότερο την κακία από την αρετή, τον διάβολο από τον Χριστό, την αιώνιο κόλαση από την αιώνιο βασιλεία των ουρανών… Η αξιοθρήνητος αυτή κατάστασις οφείλεται εις την έλλειψι της αρετής και της αληθινής αγάπης. Η θεομίσητος αμαρτία τα κρυμνίζει και τα αφανίζει όλα.

Δεν αγιάζουν σήμερον οι άνθρωποι, διότι δεν θέλουν, δεν βιάζουν τον εαυτό τους, δεν αγαπούν τον Θεό και τα ουράνια, και δεν φυλάττουν τις εντολές Του… Η αιτία προέρχεται από εμάς τους ίδιους. Προέρχεται από την κακή μας προαίρεση, από την αμέλεια μας, από την ολίγη αγάπη που έχομε στον Θεό και τα ουράνια, και από την μεγάλη προσήλωσή μας στην ύλη και τα εγκόσμια….

Οι περισσότεροι των ανθρώπων της πονηρής γενεάς μας δεν είναι παιδιά του Θεού, αλλά έγιναν, με τις αμαρτίες τους και την αμετανοησία τους, παιδιά του διαβόλου.

Το Έθνος για να ανορθωθή πρέπει να αναγεννηθή ηθικά, να παύση η διαφθορά και η παραλυσία των ηθών, να παύση η κακοήθεια και η αμαρτία, να παύση η αδικία, η πλεονεξία, η ασέβεια και η βλασφημία.

Ανοίξατε τις εκκλησιαστικές ιστορίες και θα ιδείτε ότι, αφ’ ότου έγινε ο κόσμος, αληθώς πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε την δικαία τιμωρία…

Η Υπερηφάνεια είναι η ρίζα και αιτία όλων των αμαρτιών, όλων των κακών, όλων των αιρέσεων, των συμφορών και των θλίψεων, και περισσότερο απο όλες τις συμφορές και δυστυχίες είναι η στέρηση της χάριτος του Θεού.

Τα γράμματα και οι επιστήμες, χωρίς την ηθική, την ευσέβεια και την αρετή, είναι άχρηστα και επιβλαβή. Όταν όμως συμβαδίζουν με την ευσέβεια την ηθική και την αρετή, τότε αποδίδουν πολλούς και μεγάλους καρπούς.

…Και η Εκκλησία και η Πολιτεία και οι άρχοντες αυτών στις τωρινές ημέρες κοιμούνται τον βαρύτατον ύπνο της αμελείας και της ραθυμίας, και εάν δεν ξυπνήσουν οι ίδιοι και δεν ξυπνήσουν τον κλήρο και τον λαό σε μετάνοια, σε εργασία των εντολών του Θεού, των αρετών και των καλών έργων θα δώσουν λόγο κατά την ημέρα της κρίσεως και θα τιμωρηθούν.

Δύο πράγματα θα αναχαιτίσουν την ορμή του κόσμου προς την κακία και την απώλεια, η μετάνοια και η οργή του Θεού. Αφού μετάνοια αληθινή δεν υπάρχει, μένει η οργή του Θεού και το έλεός Του.

Μόνον όταν μετανοήσουν οι άνθρωποι σαν τους Νινευίτες θα παρέλθη η οργή του Κυρίου. Αλλοίμονο στον αμαρτωλό και αμετανόητο κόσμο….

Χωρίς το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως σπάνιοι ή ελάχιστοι θα σώζονταν. Όλος δε ο βίος μας είναι καιρός ευπρόσδεκτος για μετάνοια και σωτηρία. Ευτυχής και μακάριος όποιος πεθάνει με μετάνοια.

Εάν, με προσοχή και διάκριση, εξετάσωμε τους εαυτούς μας, τότε θα βρούμε ότι είμαστε ελλιπείς σε όλα και αμαρτωλοί, και φίλαυτοι, και κενόδοξοι, και ανθρωπάρεσκοι και υπερήφανοι…. Μετάνοια ειλικρινή δεν έχομε και τα πταίσματα των αδελφών μας δεν συγχωρούμε. Εάν είχαμε θερμή πίστη, αγάπη καθαρά και ταπείνωση πραγματική, ποτέ δεν θα αμαρτάναμε.

Εάν οι άνθρωποι του παρόντος αιώνος μετανοήσουν, θα σωθούν εάν όμως δεν μετανοήσουν θα απολεσθούν. Ο Κύριος να μας δώση αληθινή μετάνοια να λυτρωθούμε από τις πρόσκαιρες αλλά και από τις μελλοντικές αιώνιες θλίψεις;

Ας συνέλθουμε και επιστρέψουμε προς τον πανάγαθο Θεόν, από τον οποίο μας απεμάκρυναν η ολιγοπιστία, η απιστία, η αμέλεια, η ραθυμία και οι πολλές αμαρτίες μας. Ας πενθήσουμε και μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας.

Η ζωή παρέρχεται γρήγορα. Πώς πέρασαν 97 χρόνια ούτε το κατάλαβα καθόλου. Σαν μια ώρα, έτσι και όλα τα χρόνια περνούν. Η αιώνιος ζωή είναι αιώνιος. Εκεί ούτε πόνος ούτε ασθένεια ούτε πειρασμός ούτε θλίψις ούτε νύκτα ούτε χειμών ούτε κάυσις ηλίου ούτε κανένα κακόν. Εκεί εις την Βασιλεία του Θεού, όλα είναι χαροποιά, όλα ουράνια, όλα αιώνια…Εκεί δεν υπάρχει κανένα κακό, αλλά κάθε αγαθόν. Αυτά να μας αξιώσει ο Κύριος.

Ας φροντίσουμε πρώτα να θεραπευθή η ψυχή μας και τίποτα να μη μας χωρίση από την αγάπη του Χριστού μας… Ο Χριστός δεν θα αφήση την εκκλησία Του, αλλά και εμείς ό,τι μπορούμε να κάνουμε· και μακάριοι εκείνοι που θα μείνουν μέχρι θανάτου πιστοί στην ορθόδοξη πίστι και ομολογία.

Καθώς στον καιρό του Νώε ο κατακλυσμός εσάρωσε και κατεπόντισε όλο το ανθρώπινο γένος, εκτός του δικαίου Νώε, της οικογενείας του και των ζώων που ήσαν στην Κιβωτόν, έτσι και τώρα ο κατακλυσμός της αμαρτίας, της διαφθοράς, της ακολασίας, της απιστίας, της ασέβειας, απειλεί όλους να συμπαρασύρη και καταπόντιση. Θα σωθούν μόνον όσοι θα καταφύγουν στην πνευματική κιβωτό, την Εκκλησία. Ο άγιος Κύριλλος μας λέγει· όσοι απομακρύνονται από την Εκκλησία και τα θεία Μυστήρια, εχθροί του Θεού και φίλοι του διάβολου γίνονται. Όποιος βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία, δεν χάνεται.

Ελάβαμε εξουσία να γίνουμε παιδιά του Θεού, μας λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, δεν γινόμαστε όμως αν τα πάθη δεν αποβάλλουμε και τις αρετές κατορθώσουμε.

 Οι της σημερινής πονηράς γενεάς άνθρωποι επωρώθησαν, εσκοτίσθησαν, ετυφλώθησαν, εκωφώθησαν, παρεφρόνησαν, εγένοντο ως τα είδωλα των εθνών.

Αλλοίμονον στον κόσμον, διότι εμιάνθη η γη από τις κακίες και αμαρτίες των κατοικούντων εις αυτήν. Ο Κύριος να μας σκεπάση από τις πονηρίες του πονηρού μας αιώνος και αξιώση όλους, διά της ειλικρινούς  μετανοίας και εξομολογήσεως, της αιωνίου αυτού Βασιλείας.

Βρίσκομαι στα πρόθυρα του θανάτου, εσείς που θα μείνετε ακόμη εις αυτόν τον πονηρόν αιώνα θα συμβούν πολλά κακά, συμφορές και θλίψεις εάν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι.

Ότι δύνασαι, ποίησον και γράψον, αλλ’ η σημερινή γενεά πονηρά, σκολιά και μοιχαλίς, οφθαλμούς έχει και δεν βλέπει· αυτιά έχει και δεν ακούει. Έφθασε η μεγάλη οργή του Θεού και μετάνοια δεν υπάρχει. Τους ετύφλωσεν η αμαρτία και εις τον Θεό δεν προσφεύγουν…. Να κηρύττηται η αλήθεια και η μετάνοια. Μόνον η αληθινή μετάνοια όλων μας και η θερμή προσευχή προς τον Θεό, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους Αγίους Πάντας, θα αποτρέψουν την δικαία οργή του Θεού….

Η στροφή όλων μας προς τον Χριστόν, αποτελεί σανίδα σωτηρίας για το Έθνος που κινδυνεύει. Μία μόνη ελπίδα μας απομένει, εάν θέλουμε και εμείς να σωθούμε από τον κίνδυνο και η πατρίδα μας να ζήση, να μετανοήσουμε….

Ο π. Φιλόθεος διέθετε σπλάχνα και καρδιά μάνας. Όπως τα ελάφια τρέχουν σε γάργαρες πηγές, έτσι έτρεχαν και  οι χριστιανοί στον εύσπλαχνο και πονετικό πατέρα.

Ο π. Φιλόθεος είχε πραότητα Δαυΐδ, καλωσύνη Αγγέλου, υπομονή Ιώβ, φιλανθρωπία και ελεημοσύνη Αβραάμ. Ο π. Φιλόθεος έλεγε: αφού, Κύριε, δεν μου έκρινες άξιο να μαρτυρήσω, αξίωσέ με του μαρτυρίου της συνειδήσεως και των θλίψεων. Ευλογήσω τον Κύριο εν παντί καιρώ. 

Σε ένα δε κείμενό του γράφει: «Μέγα γαρ μοι ότι επωνομάσθην Χριστιανός, μείζων, ότι εγενόμην μοναχός κληθείς Φιλόθεος, μέγιστον, ότι ηξιώθην γενέσθαι ιερεύς. Αξίωσόν με Κύριε, μη μόνον ονόματι, αλλ’ έργω, λόγω τε και αληθεία φανώ χριστιανός, μοναχός, ιερεύς και φίλος Σου, Φιλόθεος».

Η ζωή παρέρχεται. Έχω 97 χρόνια και πώς πέρασαν ούτε το κατάλαβα καθόλου. Σαν μια ώρα. Η αιώνιος ζωή είναι αιώνιος. Ας φροντίσουμε πρώτα να θεραπευθή η ψυχή μας και τίποτε να μη μας χωρίσει από την αγάπη Του.

Ο Χριστός δεν θα αφήση την Εκκλησία Του, αλλά και εμείς ό,τι μπορούμε να κάνουμε· και μακάριοι εκείνοι που θα μείνουν πιστοί στην ορθόδοξη πίστι και ομολογία. 

Υστάτη μου εντολή είναι: να έχετε ειρήνη, αγάπη ολόψυχη στον Θεό και προς όλους, και σας παραδίδω στην προστασία του Θεού και την σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, των Αγίων Αγγέλων και πάντων των Αγίων.

Μετά πατρικής αγάπης και ευχών

Ο πνευματικός σας πατήρ

Αρχιμ. ΦΙΛΟΘΕΟΣ

Πηγή:https://www.pemptousia.gr/

«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου