Σε ένα σχολείο εδώ των Αθηνών, μια δασκάλα έβαλε μετά τα Χριστούγεννα μία έκθεση στα παιδιά, με θέμα:
«Πώς περάσατε τα Χριστούγεννα;»
Η δασκάλα διάβασε τις εκθέσεις των παιδιών και διαπίστωσε, ότι δεν υπήρχε ούτε μία έκθεση, που να έχει έστω μία λέξη, περί του εκκλησιασμού των Χριστουγέννων.
Η δασκάλα εξεπλάγη και ρώτησε τα παιδιά:
– Παιδιά, δεν πήγατε στην Εκκλησία τα Χριστούγεννα; Πώς δεν γράψατε δύο λόγια, το τί είδατε και τί ακούσατε;
Δεν απάντησε κανένα παιδί.
Και άρχισε η δασκάλα ένα – ένα ρωτά τα παιδιά, αν πήγε στην Εκκλησία. Και δεν είχε πάει κανένα στην Εκκλησία!
– Καλά, πώς και δεν πήγατε παιδιά μου τα Χριστούγεννα στην Εκκλησία;
– Δεν μας πήγε η μαμά και ο μπαμπάς. Δεν πήγαμε στην Εκκλησία, απάντησαν τα παιδιά.
Άρχισε τότε η δασκάλα να κάνει μία σχετική κατήχηση στα παιδιά. Και στο τέλος τα είπε:
– Το ερχόμενο Πάσχα, παρακαλέστε τη μητέρα σας να πάτε στην Εκκλησία. Και όταν συναντηθούμε ξανά μετά το Πάσχα, θα κάνουμε μία έκθεση με θέμα: Πώς περάσαμε τη Μεγάλη Βδομάδα και το Πάσχα, με βάση την Εκκλησία.
Πήγαν τα παιδιά σπίτια τους και το είπαν στη μητέρα τους:
– Μαμά, αυτό και αυτό θα αντιμετωπίσουμε…
Από τις 45 μητέρες, οι 35 πήγαν και ζήτησαν το λόγο από τη δασκάλα και πάνω – κάτω της είπαν τα εξής:
– Γιατί ξεσηκώνεις τα παιδιά μας; Αυτό είναι θέμα δικό μας. Εμείς τα στείλαμε τα παιδιά μας σε σας, να μάθουνε γράμματα και όχι για να μάθουνε περί Χριστού και περί Εκκλησίας.
Η δασκάλα τις απάντησε δεόντως:
– Εγώ είμαι υποχεωμένη με βάση τον Ελληνοορθόδοξο πολιτισμό να διδάξω τα παιδιά σας. Διότι δεν νοείται Ελλάδα χωρίς Ορθοδοξία, αλλά και ούτε Ορθοδοξία χωρίς Ελλάδα. Από εκεί και κάτω, τι θα κάνετε εσείς, είναι δική σας δουλειά…
Την απείλησαν, ότι θα την φτάσουν στο Υπουργείο Παιδείας, θα, θα, θα…
Σημασία όμως έχει, ότι η δασκάλα στάθηκε στο ύψος της και έδωσε το πρότυπο του σωστού δασκάλου και εκπαιδευτικού.
Δημήτριος Παναγόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου