Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἄκρως προβλέψιμοι καί πάλι!

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

  Ἄκρως προβλέψιμη γιά μία ἀκόμη φορά ἡ τοποθέτηση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου σχετικὰ μὲ τὸν «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων. «Θὰ τὸ παρακολουθοῦμε καὶ θὰ πάρουμε θέση, ὅταν καὶ ἂν χρειαστεῖ» μᾶς εἶπαν οἱ δῆθεν πνευματικοὶ ποιμένες μας. Ἔτσι ἀκριβῶς δηλαδὴ, νά ὑποθέσουμε, ὅπως τό...παρακολουθούσαν (καὶ πῆραν τὶς γνωστὲς ἐν τέλει ἀχαρακτήριστες θέσεις ποὺ πῆραν) στὰ θέματα τῆς Οὐκρανικῆς ψευτοεκκλησίας, τῆς ψευτοπανδημίας, τῶν ἐμβολίων, τῶν ταυτοτήτων καὶ σὲ τόσα ἀκόμη, ὅπου μία Ἱεραρχία αὐτοφερόμενη ὡς ὀρθόδοξη θὰ ὄφειλε στὴν πραγματικότητα νὰ διατυπώσει καὶ νὰ διατρανώσει μὲ τὸν πλέον κάθετο τρόπο τὴ θέση της, πρὶν ἀκόμη κἂν αὐτὰ καλά-καλὰ τεθοῦν!

     Αὐτὴ τὴ φορὰ μάλιστα ἐξέπληξαν ἀκόμη καὶ ἀνθρώπους ὑποψιασμένους, ποὺ παρασυρόμενοι ἴσως ἀπὸ τὴν ἰδιαίτερη σοβαρότητα τοῦ θέματος, ἀλλὰ καὶ τὶς διαρροὲς περὶ δῆθεν ἔντονης διαφωνίας τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ τῆς Συνόδου, περίμεναν πιὸ δυναμικὴ στάση στὸ ζήτημα τοῦ «γάμου», χωρὶς ὑπεκφυγὲς καὶ νερόβραστα μισόλογα. Τὰ ὁποία μισόλογα ἀσφαλῶς ἀπὸ τώρα ξέρουμε καλὰ ποῦ τελικὰ θὰ ὁδηγήσουν (γιατί θὰ τὸ ξαναπῶ γιὰ πολλοστὴ φορὰ ὅτι ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς τραγικοὺς ἀνθρώπους οὔτε ἐλπίζουμε, οὔτε περιμένουμε τὸ παραμικρό).

     Στὸ ἴδιο ἀκριβῶς πνεῦμα βέβαια καὶ ὁ νέος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, πού - συνεχίζοντας δυστυχῶς νὰ ἐπιβεβαιώνει πανηγυρικὰ ὅλα τα νεοεποχίτικα ποὺ περιμέναμε ἀπὸ αὐτόν - δήλωσε προχτὲς ὅτι συντάσσεται μὲ τὴ δῆθεν «σαφῶς ἐκπεφρασμένη τῆς Ἱεραρχίας ὅτι κάτι τέτοιο θὰ ἀνοίξει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου γιὰ τὴν τεκνοθεσία ἐκ μέρους αὐτῶν τῶν προσώπων, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ βόμβα στὰ θεμέλια τῆς ἴδιας τῆς οἰκογένειας». Καὶ ἂς εἶναι βεβαίως ἀπολύτως ξεκάθαρο ὅτι τὸ (ὄντως σοβαρότατο) θέμα τῆς τεκνοθεσίας εἶναι μία μόνο παράμετρος τοῦ ὅλου ζητήματος: δηλαδὴ ἂν ὑπῆρχε διαβεβαίωση καὶ κατοχύρωση ὅτι ἡ θεσμοθέτηση τοῦ «γάμου» δὲν θὰ ἐπιφέρει καὶ τὴ θεσμοθέτηση τῆς τεκνοθεσίας, ὁ κύριος Φιλόθεος εἰδικὰ καὶ ἡ Σύνοδος γενικὰ θὰ ἦταν ἐντάξει μὲ αὐτό; Ρωτᾶμε εὐθέως - καὶ ἀπαιτοῦμε εὐθεῖα ἀπάντηση, χωρὶς στρογγυλέματα καὶ διπλωματικὲς φιοριτοῦρες.

     Κατάπιαν τότε τὸ σύμφωνο συμβίωσης, θὰ καταπιοῦν τώρα καὶ τὸν πολιτικὸ γάμο (τὸ πολὺ μὲ κάποια χλιαρὴ ἔγγραφη ψευτοαντίδραση), ποῦ ἀκριβῶς ἔχει τέλος ἄραγε ὁ κατήφορος σχετικὰ μὲ ἕνα θέμα ποὺ πνευματικὰ καὶ θεολογικὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία εἶναι ἀπολύτως ξεκάθαρο καὶ λυμένο ἐξ ἀρχῆς ὡς μείζων ἁμαρτία καὶ βαρύτατο διαστροφικὸ πάθος; Καὶ ἔτσι ἀσφαλῶς παραμένει, ὅσα μισόλογα καὶ ἂν ψελλίζουν σήμερα οἱ μεταπατερικοὶ λυκοποιμένες (καὶ οἱ φοβικοὶ καὶ ὀλίγιστοι συνοδοιπόροι τους) τῶν ζοφερῶν ἐσχάτων χρόνων...

 «Πᾶνος»